ILPP2/4512-1-452/15-2/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z 26 maja 2015 r. (data wpływu 9 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości zabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

"A" S.A. (dalej: Wnioskodawca lub Upadły) jest spółką kapitałową prawa handlowego prowadzącą działalność gospodarczą na rynku budowlanym. Aktualnie przed Sądem Rejonowym dla spraw upadłościowych i naprawczych, prowadzone jest postępowanie upadłościowe obejmujące likwidację majątku Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca zamierza zbyć za wynagrodzeniem na rzecz spółki "B" Sp. z o.o., nieruchomość zabudowaną budynkami magazynowo-technicznymi, położoną przy ul.a., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą, o pow. 1,0505 ha. Nabywca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Przewiduje się, że transakcja zostanie przeprowadzona nie później niż do końca grudnia 2015 r.

W dniu 5 kwietnia 2006 r., Wnioskodawca nabył od Agencji Mienia Wojskowego nieruchomość zabudowaną budynkami magazynowo-technicznymi, położoną przy ul.a., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą, o pow. 1,0505 ha, za cenę 1.424.100,00 zł, w tym wartość budynków wynosiła 957.204,23 zł. Wartość początkowa nieruchomości przyjętej do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy wynosiła 1.424.100,00 zł. Nabycie podlegało zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

W okresie od czerwca 2006 r. do czerwca 2007 r. Wnioskodawca poniósł nakłady na budynki posadowione na przedmiotowej nieruchomości (1 budynek magazynowo-warsztatowy o powierzchni 1.092,80 m², 1 budynek warsztatowo-biurowy o powierzchni 1.809,03 m², budynek portierni 15,45 m² - łącznie: 2.917,28 m²) w łącznej kwocie 1.560.716,79 zł brutto. Nakłady poczynione na budynki przekroczyły 30% wartości każdego z nich. Wnioskodawca w stosunku do poniesionych wydatków miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z czego skorzystał.

Budynki były wykorzystywane wyłącznie na cele prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Po dokonaniu modernizacji budynków posadowionych na nieruchomości, począwszy od listopada 2007 r. do grudnia 2010 r. około 20 m² powierzchni magazynowo-biurowej została wynajęta podmiotowi trzeciemu, przy czym z pozostałej powierzchni budynków nadal korzystał Upadły. W grudniu 2010 r. stosunek najmu, którego przedmiotem była powierzchnia biurowo-magazynowa (20 m²) ustał. Następnie, począwszy od grudnia 2010 r. kolejne powierzchnie budynków i budowli były wynajmowane podmiotom trzecim przy jednakże nieprzerwanym korzystaniu z pozostałej części powierzchni przez Upadłego. Część z tych stosunków najmu ustała z uwagi na upływ czasu, a część została aneksowana i trwa nieprzerwanie do dnia dzisiejszego.

W wyniku przeprowadzonej sprzedaży z wolnej ręki, 21 maja 2015 r. wyłoniony został nabywca na nieruchomość położoną przy ul.a., który wyraził wolę zawarcia umowy sprzedaży w terminie, który zostanie uzgodniony między stronami.

W chwili zawarcia umowy sprzedaży część, tj. 1.339,71 m<sup.2 z 2.917,28 m² powierzchni budynków magazynowo-biurowych (tekst jedn.: 45,92%) będzie nadal przedmiotem umów najmu z osobami trzecimi. I tak, Upadły zawarł następujące umowy najmu, które obowiązują w dniu wystąpienia o interpretację podatkową:

Pozostała powierzchnia budynków, tj. 1.577,57 m² (54,08%) pozostaje w użytkowaniu Upadłego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy, mając na uwadze art. 29a ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej: uVAT), w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a w zw. z art. 43 ust. 7a w zw. z art. 2 pkt 14 uVAT, dostawa budynków (sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkami gospodarczymi, położonej przy ul.a., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą o numerze zostanie objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług, w tym na podstawie:

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 uVAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 uVAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 uVAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Od powyższej zasady ustawodawca ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 uVAT. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim (a), pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata (b).

Z powyższego przepisu wynika zatem, że dostawa nieruchomości zabudowanej, co do zasady, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji gdy, od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata. Definicja "pierwszego zasiedlenia" zawarta jest w art. 2 pkt 14 uVAT. Przez "pierwsze zasiedlenie" rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu (a) lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej (czyli od 30% do 100% wartości początkowej) (b) (w niniejszej sprawie, co wynika z opisu stanu faktycznego, wydatki stanowiły przeszło 30% wartości początkowej). Podkreślić należy, że definicja ta zawarta jest w tzw. słowniczku ustawowym, zamieszczonym w przepisach ogólnych ustawy. Oznacza to, że na gruncie uVAT nie jest możliwe posługiwanie się pojęciem pierwszego zasiedlenia w innym znaczeniu niż to zostało określone w ww. art. 2 pkt 14. Aby zatem można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), to nie oznacza to, że został on zasiedlony. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. (jak na gruncie niniejszej sprawy) oddany w najem, gdyż zarówno sprzedaż, jak i najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Jak już wskazano w opisie stanu faktycznego, budynki magazynowo-warsztatowe i warsztatowo-biurowe oraz portiernia zostały zmodernizowane przez Upadłego (czerwiec 2006 r. - czerwiec 2007 r.) i stopniowo wynajmowane, przy jednakże ciągłym posiadaniu przez upadłego ponad 50% powierzchni budynków. Należy w pierwszej kolejności zatem rozważyć, czy wynajem części budynku skutkuje pierwszym zasiedleniem dla całej nieruchomości. W ocenie Wnioskodawcy, takiego stanowiska nie można przyjąć. Zarówno bowiem przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 uVAT, jak i art. 2 ust. 14 tej ustawy odnoszą się do budynków, budowli lub ich części. Innymi słowy, definicję pierwszego zasiedlenia może spełnić zarówno cały budynek, cała budowla, jak i ich części w zależności od tego, czy pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi oddano w użytkowanie, w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu, budynek, budowlę czy ich części. Na podobnej konstrukcji opiera się zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 uVAT.

Na gruncie niniejszej sprawy należałoby rozpatrywać dostawę poszczególnych części budynku oddzielnie, bowiem aby uznać budynek za zasiedlony w całości musi być on wydany w całości, w wykonaniu czynności opodatkowanych, tj. czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 uVAT, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Tylko w takiej sytuacji cały budynek spełniłby definicję pierwszego zasiedlenia. Jak słusznie zauważył WSA w Krakowie (wyrok z 23 stycznia 2015 r., I SA/Kr 1767/14, zapadły na tle podobnego stanu faktycznego): "w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy VAT oraz art. 2 pkt 14 tej ustawy, należy uznać stanowisko organu wydającego interpretację, że dostawa części budynku oddanego w najem korzysta ze zwolnienia od opodatkowania (art. 43 ust. 1 pkt 10), gdyż w tym przypadku zachodzą przesłanki wynikające z tego przepisu, bowiem dostawa nie jest wykonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, jak też od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż dwa lata. Natomiast w odniesieniu do części budynku, która nie była wynajmowana, warunek wynikający z definicji pierwszego zasiedlenia zostanie wypełniony dopiero w momencie planowanej dostawy, gdyż po wybudowaniu budynku ta cześć budynku nie była przedmiotem żadnej czynności podlegającej opodatkowaniu (w szczególności wykorzystywania piwnicy przez skarżącego do świadczenia usług przechowania nie można uznać za pierwsze zasiedlenie). Należy zatem podzielić stanowisko organu, że sprzedaż tej części nieruchomości nie będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10".

Skoro zatem w odniesieniu do części budynków wynajmowanych krócej niż 2 lata oraz części budynków pozostających w posiadaniu upadłego nie można skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w treści art. 43 ust. 1 pkt 10 uVAT, to należy rozważyć, czy Wnioskodawca uzyska zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a uVAT. Na to pytanie należy odpowiedzieć twierdząco. Skoro bowiem w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a uVAT dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, zwalnia się pod warunkiem, że w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów (art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b uVAT) (art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b uVAT na tle przedmiotowego stanu faktycznego wyłączony jest brzmieniem art. 43 ust. 7a uVAT), a Upadły nabył budynki wraz z nieruchomością korzystając ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to w zakresie części budynków wykorzystywanych przez Upadłego do prowadzonej działalności gospodarczej oraz części budynków wynajmowanych krócej niż 2 lata zachodzi przypadek zwolnienia, o którym mowa właśnie w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit.a. Dla pełniejszego obrazu zaakcentować wypada, że powodami, dla których zastosowanie znajdzie art. 43 ust. 7a uVAT (wyłączający zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) jest to, że nakłady przekraczające 30% wartości początkowej, przeznaczone na modernizację budynków i budowli, poniesione zostały w okresie od czerwca 2006 r. do czerwca 2007 r. Po zakończonej modernizacji nieruchomość w stanie ulepszonym została niezwłocznie oddana do użytkowania i była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych, a zatem bezsprzeczne jest, że od tego momentu upłynęło ponad 5 lat.

Mając na uwadze art. 29a ust. 8 uVAT, w ocenie Wnioskodawcy, na postanowione we wniosku pytanie, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a w zw. z art. 43 ust. 7a w zw. z art. 2 pkt 14 uVAT należy udzielić odpowiedzi twierdzącej - a zatem dostawa budynków (sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkami gospodarczymi, położonej przy ul. Sołtysowickiej 32 we Wrocławiu, dla której Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków, Wydział IV Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze WR1K/00177696/6) podlegać będzie zwolnieniu od podatku od towarów i usług, w tym na podstawie:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku - zapytania sformułowanego na podstawie przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.