ILPP2/4512-1-430/15-4/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 28 maja 2015 r. (data wpływu 1 czerwca 2015 r.) uzupełnionym pismem z 12 sierpnia 2015 r. (data wpływu 14 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży towaru używanego w postaci samochodu osobowego będącego środkiem trwałym - jest prawidłowe.

W dniu 1 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży towaru używanego w postaci samochodu osobowego będącego środkiem trwałym. Wniosek uzupełniono pismem z 12 sierpnia 2015 r. (data wpływu 14 sierpnia 2015 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie: PKD 43.31.Z - Tynkowanie, PKD 41.10.Z - Realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków i inne budowlano-remontowe. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, a wszystkie sprzedawane przez niego usługi i towary są opodatkowane (nie są zwolnione z VAT). Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zakupił 26 maja 2012 r. samochód osobowy AUDI, bez możliwości odliczenia podatku VAT, gdyż sprzedawca skorzystał ze zwolnienia sprzedaży na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, oraz zakupił na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej 21 września 2013 r. samochód osobowy marki LAND, bez możliwości odliczenia podatku VAT, gdyż zakup dokonany był na fakturę VAT-marża. Samochody te zostały wprowadzone jako środki trwałe firmy i są użytkowane na potrzeby działalności opodatkowanej. Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży tych środków trwałych. Ponieważ nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu samochodów, przy sprzedaży Wnioskodawca zamierza skorzystać z zapisu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku towarów i usług w oparciu o art. 311 ust. 1 pkt 5 Dyrektywy 2006/112/WE i w obu przypadkach wystawić fakturę procedura marży - towary używane.

W uzupełnieniu do wniosku - w odpowiedzi na pytanie: "(...) czy Wnioskodawca nabywając przedmiotowe samochody osobowe zamierzał wykorzystywać je wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej, czy też już w chwili zakupu zakładał ich docelowe zbycie..." - wskazano, że nabywając przedmiotowe samochody osobowe w celu wykorzystania ich najpierw dla celów prowadzenia działalności gospodarczej, Wnioskodawca zamierzał je w późniejszym czasie odsprzedać. Jest to stała praktyka, gdyż środki transportu są regularnie dostosowywane do aktualnych potrzeb firmy i dotychczas Wnioskodawca zawsze tak postępował, że po okresie wykorzystania na cele działalności gospodarczej (zawsze dłuższym niż rok), samochody były odsprzedawane z środków trwałych tej działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży środka trwałego, samochodu osobowego - towaru używanego, przy nabyciu którego nie odliczono podatku VAT (nabycie na fakturę VAT-marża lub na fakturę VAT towar "zw" na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w ówczesnym brzmieniu ustawy o podatku od towarów i usług), sprzedawca - czynny podatnik VAT - może skorzystać z zapisu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, który ma na celu odwzorowanie art. 311 ust. 1 pkt 5 Dyrektywy 2006/112/WE i dokonać dostawy z zastosowaniem procedury marża - towary używane.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy dostawie środka trwałego (samochodu osobowego), przy nabyciu którego nie miał prawa do odliczenia VAT, gdyż w jednym przypadku nabył środek trwały na fakturę VAT-marża, w drugim zaś na fakturę VAT, jako towar używany, zwolniony na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów usług w jej ówczesnym brzmieniu, Wnioskodawca może zastosować procedurę marża - towary używane.

Zgodnie bowiem z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, który wprowadza do polskiego systemu podatkowego zapis art. 311 Dyrektywy 2006/112/WE, procedura marży ma zastosowanie do dokonywanych przez podatnika - pośrednika dostaw towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, w przypadku gdy towary te zostały mu dostarczone na terytorium Wspólnoty przez jedną z następujących osób: a) osobę niebędącą podatnikiem; b) innego podatnika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika dostawa towarów jest zwolniona zgodnie z art. 136; c) innego podatnika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika dostawa towarów objęta jest zwolnieniem dla małych przedsiębiorstw przewidzianym w art. 282-292 i obejmuje dobra inwestycyjne; d) innego podatnika - pośrednika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika - pośrednika dostawa towarów została opodatkowana VAT zgodnie z niniejszą procedurą marży.

Ponadto, Wnioskodawca uważa, że art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, nie ogranicza jego zastosowania wyłącznie dla towarów handlowych, gdyż w dniu nabycia środka trwałego domniemany jest fakt, że będzie on w przyszłości sprzedany. Podobnie czytamy w interpretacji ILPP2/443-212/14-2/AK z 15 maja 2014 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, gdzie uzasadniono, że w związku z wprowadzeniem od 1 stycznia 2014 r. zmiany w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, mającej na celu pełniejsze odwzorowanie przepisu art. 136 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), umożliwiającego zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Skoro zatem podatnik wykorzystuje samochód do działalności opodatkowanej VAT, nie może skorzystać obecnie z art. 43 - "zw" z VAT, jednak może skorzystać z procedury szczególnej - zawartej w art. 120 ust. 1 pkt 4.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są wszyscy podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

Zatem, do sprzedaży samochodu może mieć zastosowanie szczególna procedura w zakresie dostawy towarów używanych zawarta w art. 120 ustawy, o ile spełnione zostaną warunki określone w art. 120 ust. 10 ustawy. Kupując pojazd z przeznaczeniem na środki trwałe do działalności gospodarczej, w dniu zakupu Wnioskodawca zakładał, że pojazd ten z działalności gospodarczej w pewnym momencie zostanie sprzedany, stąd sprzedaż ta może odbyć się na zasadach szczególnych z zastosowaniem procedury VAT marża - towary używane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie zatem z ww. przepisami, samochód osobowy spełnia definicję towaru wynikającą z powyższego przepisu, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy #61485; podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy #61485; działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, a wszystkie sprzedawane przez niego usługi i towary są opodatkowane (nie są zwolnione od podatku VAT). Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zakupił przedmiotowe samochody osobowe. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu samochodów. Samochody te zostały wprowadzone jako środki trwałe firmy i są użytkowane na potrzeby działalności opodatkowanej. Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży tych środków trwałych.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów, przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z wniosku wynika, że przedmiotowe samochody nie były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług - były użytkowane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W konsekwencji, Wnioskodawca w przypadku sprzedaży przedmiotowych samochodów osobowych nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, bowiem nie zostanie spełniony jeden z warunków określonych w tym przepisie - pojazdy nie były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

W tej sytuacji należy wskazać, że jak stanowi art. 120 ust. 4 ustawy - w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

1. I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy - przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy - między innymi - towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są wszyscy podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy. Zatem, do sprzedaży samochodu osobowego może mieć zastosowanie szczególna procedura w zakresie dostawy towarów używanych zawarta w art. 120 ustawy, o ile spełnione zostaną warunki określone w art. 120 ust. 10 ustawy.

Jednak, jak wynika z przepisu art. 120 ust. 4 ustawy, warunkiem niezbędnym do zastosowania tej procedury jest określenie, że towar - samochód (także w sytuacji, gdy samochód ten przed odsprzedażą zamierzał podatnik użytkować dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej) został jednak nabyty ostatecznie w celu odsprzedaży.

Z uzupełnienia do wniosku wynika, że nabywając przedmiotowe samochody osobowe w celu wykorzystania ich najpierw dla celów prowadzenia działalności gospodarczej, Wnioskodawca zamierzał je w późniejszym czasie odsprzedać. Jest to stała praktyka, gdyż środki transportu są regularnie dostosowywane do aktualnych potrzeb firmy i dotychczas Wnioskodawca zawsze tak postępował, że po okresie wykorzystania na cele działalności gospodarczej (zawsze dłuższym niż rok), samochody były odsprzedawane z środków trwałych tej działalności.

Zatem warunek przepisu art. 120 ust. 4 ustawy został spełniony, bowiem podatnik nabył samochody od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 pkt 2 i pkt 3 ustawy oraz w celu ich dalszej odsprzedaży.

Zatem, mając na względzie opis sprawy oraz powołane regulacje stwierdzić należy, że skoro przedmiotowe samochody Wnioskodawca nabył od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 pkt 2 i pkt 3 ustawy, a nabycie samochodów wiązało się z zamiarem ich późniejszej odsprzedaży, to przy sprzedaży przedmiotowych pojazdów Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do zastosowania szczególnej procedury VAT-marża, przewidzianej w art. 120 ust. 4 ustawy.

Tut. Organ wskazuje, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej - składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku oraz jego uzupełnienia opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.