ILPP2/4512-1-351/15-2/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 lipca 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/4512-1-351/15-2/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 27 kwietnia 2015 r. (data wpływu 6 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o 50% kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa od 1 lipca 2015 r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o 50% kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa od 1 lipca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

"A" Spółka z o.o. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest podmiotem wyspecjalizowanym w pozyskiwaniu nowych nieruchomości, budowie obiektów handlowych oraz ich wynajmie na rzecz podmiotu, który prowadzi w tych obiektach działalność handlową.

Spółka posiada samochody, które użytkowane są przez pracowników Spółki w ramach wykonywanych obowiązków. Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Wobec tego Spółka traktuje samochody jako wykorzystywane do celów mieszanych, tj. zarówno do działalności gospodarczej Spółki, jak też do prywatnego użytku pracowników. W związku z tym, Spółka nie zgłosiła w urzędzie skarbowym samochodów jako wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej, tj. nie złożyła informacji VAT-26.

Spółka korzysta z rozliczeń w ramach systemu kart paliwowych, które uprawniają pracowników Spółki do dokonywania (w imieniu Spółki) bezgotówkowych zakupów na stacjach benzynowych należących do sieci paliwowej.

W tym celu Spółka zawarła z jedną z firm energetycznych i petrochemicznych (dalej: Dostawca) umowę o wydanie i użytkowanie kart paliwowych (dalej: Umowa), której integralną częścią jest Regulamin wydawania i użytkowania kart paliwowych Dostawcy (dalej: Regulamin).

Dostawca zajmuje się profesjonalnym obrotem paliwami i posiada koncesję na obrót nimi.

Przy użyciu kart paliwowych pracownicy Spółki mogą dokonywać zakupów przede wszystkim paliw, ale także innych wybranych produktów i usług zgodnie z Umową (np. opłaty autostradowe, pomoc drogowa) oferowanych przez (i) stacje benzynowe Dostawcy, agenta stacji obsługi Dostawcy lub innego agenta wyznaczonego przez dowolnego członka Grupy Dostawcy oraz (ii) punkty usługowe włączone do systemu kart paliwowych Dostawcy (dalej: Partnerzy Dostawcy). Przez Partnerów Dostawcy Spółka rozumie stacje benzynowe lub punkty usługowe obsługiwane przez podmioty, które na podstawie umowy z Dostawcą dokonują sprzedaży paliw, ale także innych wybranych produktów usług z wykorzystaniem kart paliwowych wydanych przez Dostawcę.

Dostawca administruje kartami paliwowymi, raportuje oraz kontroluje transakcje zakupu paliwa oraz negocjuje warunki i ceny zakupu paliwa i innych produktów przy użyciu kart paliwowych z Partnerami Dostawcy. Dostawca na bieżąco weryfikuje poziom dokonywanych nabyć z wykorzystaniem kart paliwowych i w określonych w Umowie przypadkach dokonuje ich zablokowania. Tylko Dostawca ustala warunki rozliczeń ze Spółką, w tym warunki takie jak asortyment zakupów, ceny, terminy płatności, kwotowe limity zakupów (kwoty maksymalne, za jakie mogą być nabywane towary i usługi). Spółka nie ma żadnej możliwości ustalania warunków bezpośrednio z Partnerami Dostawcy. To Dostawca może (w przypadku niewywiązywania się przez Spółkę z umowy) zablokować karty paliwowe i w ten sposób uniemożliwić dalsze zakupy.

Poza korzystaniem z kart paliwowych, sporadycznie pracownicy Spółki mogą również nabywać paliwo bezpośrednio od dystrybutorów paliwa, płacąc za nie gotówką lub kartą płatniczą. W takim przypadku nabycie paliwa w imieniu Spółki będzie za każdym razem udokumentowane fakturą VAT.

Koszty paliwa nabywanego za pomocą kart paliwowych będą pokrywane przez Wnioskodawcę na podstawie zbiorczych faktur wystawianych przez Dostawcę, natomiast koszty paliwa nabywanego bezpośrednio od dystrybutorów będą pokrywane na podstawie faktur od dystrybutorów.

Rozliczenie zakupów dokonywanych za pomocą kart paliwowych realizowane jest w okresach rozliczeniowych w oparciu o zbiorczą fakturę VAT wystawianą przez Dostawcę. Wartość obciążenia obejmuje zarówno wartość towarów i usług zakupionych przy użyciu kart na stacjach własnych Dostawcy, jak i tych nabytych u Partnerów Dostawcy. Dostawca może udzielić Spółce rabatów od ustalonych cen paliwa, w zależności od wolumenu zakupów.

Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, która potwierdzałaby wykorzystywanie nabywanego paliwa do służbowych samochodów osobowych wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Dla doprecyzowania opisu sprawy Spółka wskazuje, że jej pytanie dotyczy wyłącznie typów pojazdów wymienionych w art. 12 ustawy nowelizującej, a więc:

1.

samochodów osobowych;

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT oraz prowadzi działalność opodatkowaną VAT, a co za tym idzie - co do zasady - przysługuje jej pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W złożonym wniosku Spółka pragnie potwierdzić, że od 1 lipca 2015 r. będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia 50% kwoty podatku VAT z tytułu nabycia paliwa wykorzystywanego w samochodach przeznaczonych do użytku mieszanego, zarówno w przypadku zakupu paliwa bezpośrednio od dystrybutorów, jak i sytuacji nabywania paliwa przy użyciu kart paliwowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od 1 lipca 2015 r. Spółka będzie miała prawo do obniżenia podatku należnego o 50% kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa (wykorzystywanego w samochodach przeznaczonych do użytku mieszanego) zarówno bezpośrednio od dystrybutorów, jak i przy użyciu kart paliwowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, od 1 lipca 2015 r., będzie miał on prawo do obniżenia podatku należnego o 50% kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do samochodów, które będą wykorzystywane w celach mieszanych. Dotyczy to zarówno paliwa nabywanego bezpośrednio od dystrybutorów paliwa, jak i paliwa nabywanego od przy pomocy kart paliwowych Dostawcy.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Artykuł 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT stanowi natomiast, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku w wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z kolei, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.

należnego z tytułu:

a.

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4.

wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Stosownie zaś do art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z ta, umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Przy czym przepis ten nie znajduje zastosowania w przypadku pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie (art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT).

Zatem, zgodnie z nowymi regulacjami, podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku mieszanego.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.

samochodów osobowych;

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Artykuł 12 ust. 3 ustawy nowelizującej stanowi zaś, że dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Przechodząc do kwestii prawa do odliczenia, zgodnie z zasadą neutralności podatku od wartości dodanej podatnik musi mieć zapewnioną możliwość odzyskania podatku naliczonego związanego ze swoją działalnością opodatkowaną.

Zgodnie z regulacjami art. 86a ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi o charakterze samochodów osobowych przeznaczonymi do użytku mieszanego, w tym (od 1 lipca 2015 r.) do wydatków związanych za zakupem paliwa do takich samochodów.

Oznacza to, że Spółka będzie miała prawo do odliczenia 50% podatku VAT naliczonego z otrzymywanych faktur dokumentujących nabycie paliwa. W przypadku nabycia paliwa bezpośrednio od dystrybutora, będą to faktury wystawiane przez dystrybutora. W przypadku nabywania paliwa za pośrednictwem kart paliwowych będą to faktury zbiorcze wystawiane przez Dostawcę, z którym Spółka ma zawartą Umowę.

W przypadku skorzystania przez Wnioskodawcę z oferty Partnera Dostawcy, należy uznać, że Dostawca sam nabywa paliwo i dokonuje jego odsprzedaży na rzecz Spółki, w ramach transakcji, o której mowa w art. 7 ust. 8 ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku gdy kilku podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach. W kontekście powyższego istotne jest uznanie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie praw do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli w istocie - przeniesienie (uznanie, że dokonało się przeniesienie) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania. W przypadku zatem, gdy kolejny w łańcuchu podmiot (tutaj Dostawca) ma prawo do kształtowania ceny i warunków nabycia towaru (paliwa), a także zdecydować (po spełnieniu przesłanek umownych) o zablokowaniu kart i zakończenia dostaw, to uznać należy, że podmiot taki posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, od 1 lipca 2015 r. będzie miał on możliwość obniżenia podatku należnego o 50% kwoty podatku naliczonego związanego z nabywaniem paliwa zarówno bezpośrednio od dystrybutora (wynikającego z faktur od dystrybutora), jak i przy użyciu kart paliwowych Dostawcy (VAT wynikający z faktur wystawianych przez Dostawcę).

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka przywołuje interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 12 sierpnia 2014 r., sygn. IPTPP4/443-369/14-2/ALN, w której organ skarbowy stwierdził, że: "Natomiast od dnia 1 lipca 2015 r. Wnioskodawcy przysługiwać będzie odliczenie 50% kwoty podatku wynikającego z faktur otrzymanych, a dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, tj. od kosztów paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu wykorzystywanego do napędu tych pojazdów, co wynika z ww. art. 86a ust. 1 i 2 ustawy (o VAT - przyp. Wnioskodawcy) oraz art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej".

Ponadto, prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu paliwa nabytego przy użyciu kart paliwowych (w odniesieniu do pojazdów spełniających w konkretnym stanie prawnym warunki do odliczenia), zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych m.in.:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 8 lipca 2013 r., sygn. ITPP1/443-340/13/MN;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 października 2013 r., sygn. IBPP2/443 -692/13/AMP;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 grudnia 2013 r., sygn. IPPP3/443-890/13 -2/k.c.;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 grudnia 2014 r. sygn. IPPP1/443-1279/14 -2/AW;

* Dyrektora Izby Skarbowej Bydgoszczy z 28 stycznia 2015 r., sygn. ITPP2/443-1425/14/KT (dotyczy zakupów po 1 lipca 2015 r.);

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11 marca 2015 r., sygn. IBPP2/443-1266/14/WN (dotyczy zakupów po 1 lipca 2015 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl