ILPP2/4512-1-314/15-4/AD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 lipca 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/4512-1-314/15-4/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 3 kwietnia 2015 r. (data wpływu 16 kwietnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z 25 czerwca 2015 r. (data wpływu 2 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z aportem znaku towarowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z aportem znaku towarowego. Wniosek został uzupełniony 2 lipca 2015 r. o dokument z którego wynika prawo osoby udzielającej pełnomocnictwo do reprezentowania Wnioskodawcy oraz o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (zwany dalej również "Spółką") jest polskim rezydentem podatkowym, spółką komandytowo-akcyjną, która planuje podjąć działalność w zakresie wynajmu, dzierżawy, lub udzielania licencji do posiadanych przez siebie składników majątku, ewentualnie w zakresie prowadzenia sprzedaży produktów pod określoną marką.

W związku z tym Spółka planuje nabyć w drodze aportu od podmiotu trzeciego, czynnego podatnika VAT, prawo ochronne na znak towarowy (dalej: "Aport"). W związku z dokonaniem Aportu Spółka dokona zapłaty na rzecz podmiotu wnoszącego Aport w postaci wydania akcji w swoim kapitale zakładowym.

Znak towarowy nie będzie stanowił wyodrębnionego organizacyjnie, finansowo czy funkcjonalnie zespołu składników, który mógłby stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) kodeksu cywilnego, czy też jego zorganizowaną część (zgodnie z art. 2 pkt 27c ustawy o podatku od towarów i usług).

W związku z Aportem Wnioskodawca otrzyma fakturę z naliczonym podatkiem od towarów i usług według stawki 23%. Spółka na dzień dokonania Aportu będzie zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Spółka będzie wykorzystywać przeniesione na nią w drodze Aportu prawo ochronne na znak towarowy wyłącznie do dokonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W szczególności Spółka rozważa dalsze licencjonowanie znaku towarowego, oddanie go w najem, dzierżawę, lub oddanie do odpłatnego używania i pobierania pożytków, lub też dokonywanie sprzedaży we własnym zakresie produktów oznaczonych znakiem towarowym.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. Podmiot trzeci (podatnik VAT czynny) w stosunku do transakcji zbycia w drodze aportu prawa ochronnego na znak towarowego (dalej: "Znak towarowy") na rzecz Wnioskodawcy wystąpi jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

2. Zbywca Znaku towarowego wytworzył go we własnym zakresie. W związku z tym nie wystąpiła tu transakcja nabycia znaku towarowego, którą można by określić jako dającą lub nie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Niemniej w związku z wytworzeniem Znaku towarowego zbywca Znaku towarowego był uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur VAT od towarów usług, którymi Zbywca posłużył się do wytworzenia Znaku towarowego, np. z faktury VAT na wynagrodzenie rzecznika patentowego, który złożył w imieniu zbywcy wniosek o rejestrację Znaku towarowego.

3. Ww. znak towarowy nie był wykorzystywany przez zbywcę wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury VAT otrzymanej przez Spółkę w związku z dokonaniem Aportu.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury VAT otrzymanej przez Spółkę w związku z dokonaniem Aportu.

UZASADNIENIE

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT, towary i usługi, będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 7 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Z kolei na podstawie art. 2 pkt 6 przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W związku z powyższym uznać należy, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów.

Dlatego też definicja świadczenia usług posiada charakter dopełniający względem definicji dostawy towarów i stanowi wyraz zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług względem transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Usługą jest także przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, przedmiotem aportu będzie prawo ochronne na znak towarowy. W wyniku Aportu prawo ochronne na znak towarowy zostanie przeniesione na Spółkę. Zgodnie z wyżej przywołaną definicją, pod pojęciem świadczenia usług rozumie się każde świadczenia na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Mając na uwadze treść art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, prawo ochronne na znak towarowy nie może zostać uznane dla potrzeb VAT za towar. Tym samym świadczenie na rzecz Spółki polegające na przeniesieniu prawa własności Znaku towarowego nie może zostać uznane za dostawę towarów. W konsekwencji, skoro świadczenie takie nie może zostać uznane za dostawę towarów, stanowi świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Czynnością opodatkowaną VAT, zgodnie z treścią wyżej przywołanego art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, jest odpłatne świadczenie usług. Z treści przepisu nie wynika jednak, jaką formę powinna przyjąć płatność, a w szczególności, nie nakazuje by płatność ta została dokonana w formie pieniężnej. W sytuacji objętej zdarzeniem przyszłym, w zamian za Aport Spółka wyda własne akcje. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie prawa ochronnego na znak towarowy posiada walor odpłatności.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie zaś z art. 41 ust. 13 ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Na podstawie zaś art. 146a pkt 1 ustawy o VAT stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy o VAT oraz w aktach do niej wykonawczych, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności obniżone stawki podatku. Żadna z nich nie odnosi się jednak do usługi przeniesienia praw ochronnych na znak towarowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towaru i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego wskutek powstania zobowiązania podatkowego.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W opisanym zdarzeniu przyszłym transakcja nabycia przez Spółkę prawa ochronnego na znak towarowy będzie transakcją opodatkowaną VAT.

Wnioskodawca będzie używał i pobierał pożytki z prawa ochronnego na znak towarowy wyłącznie na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca będzie posiadał prawo do obniżania kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury VAT otrzymanej w związku z dokonaniem Aportu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Z powyższego wynika, że prawo ochronne na znaki towarowe nie stanowi towaru w rozumieniu przepisów ustawy, a zatem transakcja sprzedaży tych praw nie może być kwalifikowana jako odpłatna dostawa towarów. Rozważenia wymaga natomiast kwalifikacja wskazanej transakcji jako odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

I tak, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony.

Aport praw ochronnych na znaki towarowe spełnia definicję świadczenia usług, ponieważ stanowi świadczenie, które nie jest dostawą towarów.

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (zwany dalej również "Spółką") jest polskim rezydentem podatkowym, spółką komandytowo-akcyjną, która planuje podjąć działalność w zakresie wynajmu, dzierżawy, lub udzielania licencji do posiadanych przez siebie składników majątku, ewentualnie w zakresie prowadzenia sprzedaży produktów pod określoną marką.

W związku z tym Spółka planuje nabyć w drodze aportu od podmiotu trzeciego, czynnego podatnika VAT, prawo ochronne na znak towarowy (dalej: "Aport"). W związku z dokonaniem Aportu Spółka dokona zapłaty na rzecz podmiotu wnoszącego Aport w postaci wydania akcji w swoim kapitale zakładowym.

Znak towarowy nie będzie stanowił wyodrębnionego organizacyjnie, finansowo czy funkcjonalnie zespołu składników, który mógłby stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) kodeksu cywilnego, czy też jego zorganizowaną część (zgodnie z art. 2 pkt 27c ustawy o podatku od towarów i usług).

W związku z Aportem Wnioskodawca otrzyma fakturę z naliczonym podatkiem od towarów i usług według stawki 23%. Spółka na dzień dokonania Aportu będzie zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Spółka będzie wykorzystywać przeniesione na nią w drodze Aportu prawo ochronne na znak towarowy wyłącznie do dokonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W szczególności Spółka rozważa dalsze licencjonowanie znaku towarowego, oddanie go w najem, dzierżawę, lub oddanie do odpłatnego używania i pobierania pożytków, lub też dokonywanie sprzedaży we własnym zakresie produktów oznaczonych znakiem towarowym.

Podmiot trzeci (podatnik VAT czynny) w stosunku do transakcji zbycia w drodze aportu prawa ochronnego na znak towarowego (dalej: "Znak towarowy") na rzecz Wnioskodawcy wystąpi jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zbywca Znaku towarowego wytworzył go we własnym zakresie. W związku z tym nie wystąpiła tu transakcja nabycia znaku towarowego, którą można by określić jako dającą lub nie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Niemniej w związku z wytworzeniem Znaku towarowego zbywca Znaku towarowego był uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur VAT od towarów usług, którymi Zbywca posłużył się do wytworzenia Znaku towarowego, np. z faktury VAT na wynagrodzenie rzecznika patentowego, który złożył w imieniu zbywcy wniosek o rejestrację Znaku towarowego. Ww. znak towarowy nie był wykorzystywany przez zbywcę wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku VAT.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy w kontekście przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że zbycie praw ochronnych na znaki towarowe spełnia definicję usługi zawartą w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, należy przyjąć, że czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w świetle obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy zaznaczyć, że obok ww. stawki ustawodawca przewidział w ustawie oraz przepisach wykonawczych opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 23%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę, w oparciu o art. 41 ust. 13 w zw. z powołanym wyżej art. 146a pkt 1 ustawy.

Należy zauważyć, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku, czy też obniżonej stawki podatku dla czynności zbycia praw ochronnych na znaki towarowe. Tym samym należy uznać, że czynność ta będzie opodatkowana stawką podatku w wysokości 23%.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1 z późn. zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest wykorzystywanie zakupionych towarów lub usług do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Natomiast, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej przez Spółkę w związku z dokonaniem Aportu opisanych praw ochronnych na znaki towarowe.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. Z kolei, z regulacji art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy wynika, że udokumentowana fakturą transakcja niepodlegająca opodatkowaniu albo zwolniona od podatku nie stanowi podstawy do obniżenia podatku należnego. W omawianej sprawie jednakże warunki uprawniające do odliczenia zostaną spełnione, gdyż Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a mające być przedmiotem aportu prawa ochronne na znaki towarowe będą wykorzystywane przez Zainteresowanego do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jednocześnie - co istotne - czynność aportu opisanych praw ochronnych do znaku towarowego stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, w związku z czym w analizowanej sprawie nie będzie miał zastosowania cyt. przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturze otrzymanej przez Spółkę w związku z dokonaniem Aportu opisanych praw ochronnych do znaku towarowego. Powyższe stwierdzenie wynika z faktu, że w opisanej sprawie spełniony zostanie podstawowy warunek określony w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. istnienie związku pomiędzy nabytymi prawami ochronnymi na znaki towarowe a czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę, będącego czynnym podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl