ILPP2/4512-1-237/15-4/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 17 marca 2015 r. (data wpływu 20 marca 2015 r.) uzupełnionym pismem z 21 maja 2015 r. (data wpływu 25 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży usług - jest prawidłowe.

W dniu 26 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Kancelaria (Wnioskodawca) zajmuje się wyłącznie odzyskiwaniem dla osób fizycznych nadpłaty podatkowej za pracę za granicą i zasiłków rodzinnych. Wykonując swoje usługi Wnioskodawca kompletuje dokumenty i zaświadczenia dostarczane przez klientów w celu złożenia niezbędnych deklaracji potrzebnych do uzyskania decyzji o zwrocie nadpłaty podatku lub zasiłku przez właściwy zagraniczny urząd skarbowy, a wymaganych w kraju z którego odzyskiwany jest podatek lub zasiłek i reprezentuje tych klientów przed zagranicznym urzędem skarbowym. Wnioskodawca przy tym:

* nie udziela porad, opinii i wyjaśnień podatnikom, płatnikom i inkasentom w zakresie ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej,

* nie reprezentuje w Polsce podatników, płatników i inkasentów przed organami administracji publicznej i sądami w zakresie kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych, nie reprezentuje innych klientów przed sądami powszechnymi i nie przyjmuje zleceń od innych podmiotów.

Wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy płatne są wyłącznie przez klientów za pośrednictwem banku, w którym kancelaria posiada konto bankowe. Przy czym ewidencja wpłat rejestrowana jest na kasie na podstawie wyciągów bankowych otrzymywanych w dniu następnym, a wyciągi wskazują osobę wpłacającą, kwotę i informację jakiej dotyczy transakcji. Wyciągi bankowe stanowią dowód finansowy, a ich treść przenoszona jest do kasy fiskalnej, co stanowi powielenie istniejącego stanu faktycznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w ww. stanie faktycznym wykonywane usługi mają charakter usług prawniczych lub doradztwa podatkowego w rozumieniu § 4 pkt 2g i h rozporządzenia z dnia 4 listopada 2014 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544), a w konsekwencji czy Wnioskodawca powinna ewidencjonować wynagrodzenia na kasie fiskalnej.

2. W przypadku potwierdzenia, że czynności te mają charakter usług prawniczych lub doradztwa podatkowego i winny być ewidencjonowane na kasie fiskalnej, czy można zastosować uproszczenie w postaci zarejestrowania na kasie jednej pozycji w postaci łączonej kwoty wpłat danego dnia, która zostanie zarejestrowana na kasie fiskalnej w dniu następnym po otrzymaniu wyciągów bankowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi wykonywane przez Kancelarię jako usługi dotyczące zwrotu zagranicznych należności publiczno-prawnych takich jak podatek i zasiłki w krajach innych niż Polska nie stanowią usług prawniczych i doradztwa podatkowego, co wyłącza stosowanie przepisów wspomnianego rozporządzenia jako takie powinny być zwolnione z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy - przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z treści art. 111 ust. 1 ustawy - który stanowi, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 1a ustawy - do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Zatem stosownie do powyższego, kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

W obecnym stanie prawnym obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544), zwanego dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do zapisu § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników, u których obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2014 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Z kolei § 3 ust. 2 rozporządzenia stanowi, że zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowdzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł (§ 5 ust. 1 rozporządzenia).

Jak stanowi § 5 ust. 2 rozporządzenia - w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20.000 zł.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Wskazać należy, że każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływ na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż (w danym roku) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Jednakże, na mocy § 2 ust. 1 rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 38 ww. załącznika do rozporządzenia wskazano, że zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym.

Jednocześnie wskazać należy, że w § 4 rozporządzenia wymienione zostały niektóre czynności wyłączające możliwość korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w § 2 i § 3.

I tak, zgodnie z § 4 pkt 2 lit. g i h rozporządzenia - zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 28 załącznika do rozporządzenia (lit. g) oraz usług doradztwa podatkowego (lit. h).

Z powołanych przepisów wynika, że - w kwestii prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej - ustawodawca przewidział zwolnienia podmiotowe (§ 3), jak i przedmiotowe (§ 2) z tego obowiązku. Należy jednak zauważyć, że wykonywanie przez podatnika czynności wymienionych w powołanym § 4 pkt 2 wyklucza możliwość zastosowania przez niego zwolnień określonych w § 2 i 3. Zatem, bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od przysługującego podatnikowi zwolnienia od tego obowiązku na podstawie § 2 i § 3 powołanego rozporządzenia, podlegają czynności wymienione w § 4 rozporządzenia, dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawcy należy rozstrzygnąć, czy usługi, które świadczy należy zaliczyć do usług prawniczych oraz doradztwa podatkowego, które nie korzystają ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęć: usługi prawnicze oraz doradztwo. Skoro jednak w przepisach wykonawczych do ustawy, tj. w § 4 pkt 2 lit. g i h rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ustawodawca zastrzega, że do osób świadczących usługi prawnicze oraz doradztwa podatkowego nie stosuje się zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3 rozporządzenia, należy - wobec braku w ustawie/przepisach wykonawczych definicji usług prawniczych oraz doradztwa - posłużyć się znaczeniem językowym.

I tak w kwestii wyjaśnienia pojęcia usługi prawnicze pomocne jest odwołanie się do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w której w kategorii "usługi prawne" znalazły się: usługi doradztwa prawnego i reprezentacji w dziedzinie: prawa karnego, prawa handlowego, prawa pracy, prawa cywilnego, usługi prawne dotyczące patentów, praw autorskich i pozostałych praw własności intelektualnej, usługi notarialne, usługi arbitrażowe i pojednawcze, usługi prawne związane z aukcjami. Analiza tej kategorii statystycznej wskazuje zatem, że pod pojęciem usług prawniczych rozumie się czynności związane z doradztwem prawnym.

Odnosząc się z kolei do powołanego wyżej § 4 pkt 2 lit. h rozporządzenia, w którym ustawodawca wymienia usługi doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, należy stwierdzić, że termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996), pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto doradza". Natomiast "doradzić", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Artykuł 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) zawiera katalog definicji ogólnych. Zgodnie z pkt 1-8 tego artykułu - ilekroć w ustawie jest mowa o:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.) - czynności doradztwa podatkowego obejmują:

Na mocy art. 2 ust. 1a ustawy o doradztwie podatkowym - przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do czynności wykonywanych na rzecz osób trzecich odpowiedzialnych za zaległości podatkowe oraz następców prawnych podatników, płatników lub inkasentów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Ustawa o podatku od towarów i usług przywołując pojęcie usług w zakresie doradztwa podatkowego, nie odwołuje się jednak wprost do innych aktów prawnych, w tym do ustawy o doradztwie podatkowym, zatem do celów stosowania przepisu § 4 pkt 2 lit. h rozporządzenia definicją czynności doradztwa podatkowego, stworzoną na potrzeby uregulowania zawodu doradcy podatkowego, można posiłkować się jedynie pomocniczo - decydujące znaczenie ma więc w omawianym zakresie wykładnia językowa.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę wykładnię językową terminu "doradztwo" oraz potoczne rozumienie tego terminu, jak również brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym, należy zauważyć, że doradztwo podatkowe sensu stricto obejmuje czynności polegające na udzielaniu porad z zakresu podatków czy też wskazywaniu sposobu postępowania w sprawie związanej z podatkami, w tym również na opracowaniu pewnej koncepcji czy strategii, którą podmiot, np. podatnik, może wykorzystać w prowadzonej przez siebie działalności, np. do podjęcia lub zaniechania konkretnego działania. Tym samym z katalogu czynności uznawanych za doradztwo podatkowe w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym, do celów stosowania przepisu § 4 pkt 2 lit. h rozporządzenia, za czynności o charakterze doradczym powinny zostać uznane tylko czynności polegające na udzielaniu takim podmiotom jak: podatnicy, płatnicy i inkasenci, osoby trzecie odpowiedzialne za zaległości podatkowe oraz następcy prawni podatników, płatników lub inkasentów, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Powyższe znajduje również potwierdzenie w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 22 maja 2007 r., sygn. K 42/05.

Odnosząc się z kolei do czynności reprezentowania podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach m.in. podatkowych i celnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym, wskazania wymaga, że czynności te pomimo zdefiniowania ich dla potrzeb ustawy o doradztwie podatkowym jako czynności doradztwa podatkowego mają z reguły charakter usług prawniczych, których świadczenie - na mocy § 4 pkt 2 lit. g rozporządzenia - nie może być objęte zwolnieniem z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej.

Podkreślić w tym miejscu należy, że w sytuacji gdy podmiot (niezależnie od jego statusu czy też posiadania określonych uprawnień) będzie świadczył wyłącznie usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych lub też sporządzania (wypełniania) zeznań i deklaracji podatkowych i nie będzie świadczył usług doradczych lub prawniczych (takich jak wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym) nie znajdą zastosowania przepisy § 4 pkt 2 lit. g i h rozporządzenia i podmiot taki będzie zatem mógł korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej. Jeżeli natomiast dany podmiot (niezależnie od jego statusu czy też posiadania określonych uprawnień) będzie świadczył usługi o charakterze doradczym lub prawniczym (np. wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym) znajdą zastosowanie odpowiednio przepisy § 4 pkt 2 lit. g i h rozporządzenia.

Wnioskodawca wskazał, że zajmuje się wyłącznie odzyskiwaniem dla osób fizycznych nadpłaty podatkowej za pracę za granicą i zasiłków rodzinnych. Wykonując swoje usługi Wnioskodawca kompletuje dokumenty i zaświadczenia dostarczane przez klientów w celu złożenia niezbędnych deklaracji potrzebnych do uzyskania decyzji o zwrocie nadpłaty podatku lub zasiłku przez właściwy zagraniczny urząd skarbowy, a wymaganych w kraju z którego odzyskiwany jest podatek lub zasiłek i reprezentuje tych klientów przed zagranicznym urzędem skarbowym. Wnioskodawca przy tym:

* nie udziela porad, opinii i wyjaśnień podatnikom, płatnikom i inkasentom w zakresie ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej,

* nie reprezentuje w Polsce podatników, płatników i inkasentów przed organami administracji publicznej i sądami w zakresie kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych, nie reprezentuje innych klientów przed sądami powszechnymi i nie przyjmuje zleceń od innych podmiotów.

Wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy płatne są wyłącznie przez klientów za pośrednictwem banku, w którym kancelaria posiada konto bankowe. Przy czym ewidencja wpłat rejestrowana jest na kasie na podstawie wyciągów bankowych otrzymywanych w dniu następnym, a wyciągi wskazują osobę wpłacającą, kwotę i informację jakiej dotyczy transakcji. Wyciągi bankowe stanowią dowód finansowy, a ich treść przenoszona jest do kasy fiskalnej, co stanowi powielenie istniejącego stanu faktycznego.

Mając na względzie powołane regulacje prawne oraz opis sprawy wskazać należy, że przedmiotowe usługi polegające na odzyskiwaniu dla osób fizycznych nadpłaty podatkowej za pracę za granicą i zasiłków rodzinnych - nie stanowią usług prawniczych ani doradztwa podatkowego w rozumieniu przepisów rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że nie udziela porad, opinii i wyjaśnień podatnikom, płatnikom i inkasentom w zakresie ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej, a także nie reprezentuje ich w Polsce przed organami administracji publicznej i sądami w zakresie kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych, również nie reprezentuje innych klientów przed sądami powszechnymi i nie przyjmuje zleceń od innych podmiotów. Skutkiem powyższego, Wnioskodawca nie wypełnia negatywnych przesłanek zawartych w § 4 pkt 2 lit. g i h rozporządzenia, a w konsekwencji - wyłączenie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, o którym mowa w § 2 i § 3 rozporządzenia, w odniesieniu do przedmiotowych usług - nie ma zastosowania.

Reasumując, wykonywane przez Wnioskodawcę usługi polegające na odzyskiwaniu dla osób fizycznych nadpłaty podatkowej za pracę za granicą i zasiłków rodzinnych - nie stanowią usług prawniczych oraz doradztwa podatkowego w rozumieniu § 4 pkt 2 lit. g i h rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Tym samym, z tytułu świadczenia przedmiotowych usług Wnioskodawca nie jest zobowiązany ewidencjonować obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie § 4 pkt 2 lit. g i h rozporządzenia. Natomiast zastosowanie znajdzie przepis § 3 i § 2 rozporządzenia wskazujące na zwolnienie podmiotowe i przedmiotowe.

Z uwagi na powyższe rozstrzygnięcie pytanie o treści: "W przypadku potwierdzenia, że czynności te mają charakter usług prawniczych lub doradztwa podatkowego i winny być ewidencjonowane na kasie fiskalnej, czy można zastosować uproszczenie w postaci zarejestrowania na kasie jednej pozycji w postaci łączonej kwoty wpłat danego dnia, która zostanie zarejestrowana na kasie fiskalnej w dniu następnym po otrzymaniu wyciągów bankowych" - stało się bezprzedmiotowe.

Tut. Organ podkreśla, że stosownie do art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej - składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zaistniałego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego - udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.