ILPP2/4512-1-234/16-4/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej reprezentowanej przez Doradcę Podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2016 r. (data wpływu 8 kwietnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 czerwca 2016 r. (data wpływu 6 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania wspólnikowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania wspólnikowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wniosek uzupełniono 6 czerwca 2016 r. o doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jawna (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest spółką osobową, mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wspólnikami w spółce są dwie osoby fizyczne. W związku z planowaną reorganizacją modelu działalności możliwym jest, iż w wyniku tych działań Spółka zostanie zlikwidowana. Umowa Spółki przewiduje, iż w przypadku jej likwidacji jeden ze wspólników otrzyma udział w majątku polikwidacyjnym w wysokości 90% (Wspólnik 1), zaś drugi ze wspólników w wysokości 10% (Wspólnik 2).

Na moment likwidacji majątek Spółki będą stanowić elementy takie jak m.in. nieruchomość, towary, wierzytelności itp., które łącznie można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w myśl art. 2 pkt 27e ustawy VAT (dalej: ZCP). Planowanym jest, iż ZCP w ramach majątku polikwidacyjnego zostanie przekazane Wspólnikowi 1. Wspólnik 2 otrzyma pozostałe elementy majątku Spółki (takie jak część towarów czy wyposażenia), proporcjonalnie do przysługującego mu udziału w majątku polikwidacyjnym, które nie będą łącznie stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Od elementów składających się na ZCP Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. Przekazanie składników majątku na rzecz Wspólnika 1 nastąpi w związku z likwidacją Spółki, w ramach podziału majątku likwidacyjnego. W ramach tego podziału Wspólnik 1 otrzyma ZCP. W efekcie, wskutek likwidacji Spółki, do majątku prywatnego Wspólnika 1 trafi ZCP. Czynność przekazania ZCP w ramach podziału majątku likwidacyjnego będzie miała charakter nieodpłatny. Majątek w postaci ZCP zostanie przejęty przez Wspólnika 1 w ramach podziału majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli.

2. Podział majątku i przekazanie składników majątku Spółki na rzecz Wspólnika 1 nastąpi przed zakończeniem likwidacji/rozwiązaniem Spółki. Zakończenie likwidacji poprzedzone będzie podziałem między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli.

3. Majątek będący przedmiotem przekazania spełni wymogi wskazane w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa sformułowanej w art. 2 pkt 27e ustawy VAT. Przekazywany majątek będzie zespołem składników materialnych i niematerialnych będących organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębnionych w istniejącym przedsiębiorstwie, będącym w stanie funkcjonować samodzielnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym, przekazanie ZCP Wspólnikowi 1 w związku z likwidacją Spółki będzie rodzić obowiązek opodatkowania tej czynności podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym, przekazanie ZCP Wspólnikowi 1 w związku z likwidacją Spółki nie będzie rodzić obowiązku opodatkowania tej czynności podatkiem VAT. W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż zgodnie z zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

Z kolei zgodnie z ust. 4 art. 14 ustawy VAT, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu (ust. 5).

Jak wynika z powyższego, w przypadku likwidacji spółki osobowej, podatnik ma obowiązek ująć w spisie z natury towary, które nie zostały odsprzedane i w stosunku do których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Ujawnieniu w spisie z natury podlegają towary stanowiące składnik majątku likwidowanej spółki. Przyjmuje się przy tym, iż obowiązek ujęcia w spisie z natury (i tym samym opodatkowania VAT) dotyczy nie tylko towarów stanowiących towary handlowe, lecz również środków trwałych likwidowanej spółki.

Z treści art. 14 ust. 4 wynika, iż ujęciu w spisie z natury i opodatkowaniu VAT podlegają towary, przy nabyciu których podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia. Co do zasady zatem, przekazanie do majątku prywatnego Wspólników elementów majątku Spółki przy nabyciu/wytworzeniu których przysługiwało Spółce prawo do odliczenia VAT powinno podlegać opodatkowaniu VAT, zaś elementy te powinny być wykazane w spisie z natury.

Jednakże, w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji nie zajdzie konieczność opodatkowania VAT elementów majątku Spółki w związku z przekazaniem ich do majątku prywatnego Wspólnika 1 na skutek likwidacji Spółki. W przedstawionej sytuacji bowiem elementy te będą tworzyć ZCP i w związku z tym w sprawie znajdzie zastosowanie wyłączenie określone w art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Zgodnie z przywołanym przepisem, przepisów ustawy VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Treść powyższej regulacji implikuje wniosek, przepisy ustawy o VAT nie mają zastosowania do transakcji (bez względu na sposób jej kwalifikacji na gruncie VAT), w których przedmiotem zbycia jest przedsiębiorstwo bądź jego zorganizowana część. W takim przypadku dane zdarzenie nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego zgodnie z ustawą VAT ani nie będzie wywoływać żadnych innych skutków w VAT po stronie podmiotów biorących udział w transakcji. Jeżeli więc przedmiotem transakcji jest przedsiębiorstwo bądź zorganizowana część przedsiębiorstwa, to transakcja ta nie wywołuje skutków w postaci opodatkowania VAT. Z tego względu, przekazanie ZCP Wspólnikowi 1 w związku z likwidacją Spółki pozostanie neutralne na gruncie podatku VAT. Neutralność opodatkowania transakcji przekazania majątku likwidowanej spółki wspólnikowi, w przypadku gdy majątek ten stanowi przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część potwierdzono m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 9 marca 2012 r., nr IPPP1/443-1785/11-2/AW, w której potwierdzono stanowisko iż: "Za transakcję zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT należy więc uznać również przejęcie przedsiębiorstwa spółki przez jedynego wspólnika w ramach podziału majątku likwidowanej spółki, niezależnie od tego, na podstawie jakich czynności prawnych i/lub faktycznych czynność ta się odbyła. Zatem przejęcie przez C. w ramach likwidacji Spółki całości składników majątku pozostałych po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli, składających się na przedsiębiorstwo prowadzone przez Spółkę, stanowić będzie transakcję zbycia przedsiębiorstwa, o której mowa art. 6 pkt 1 ustawy o VAT i jako taka transakcja pozostawać będzie poza zakresem ustawy o VAT".

Tożsame stanowisko wyrażono m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 kwietnia 2010 r., nr IBPP3/443-290/10/KO: "(...) przekazanie w ramach procesu likwidacji majątku likwidacyjnego Spółki polegające na przeniesieniu wszystkich składników tego majątku, o ile faktycznie będą one stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, na własność jedynego udziałowca należy uznać za czynność niepodlegającą przepisom ustawy o podatku od towarów i usług".

W ocenie Spółki, powyższe interpretacje zachowują swoją aktualność również w odniesieniu do sytuacji, gdy ze względu na likwidację majątek jest dzielony między dwóch lub więcej wspólników i jeden ze wspólników otrzymuje w związku z tą likwidacją majątek który można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W świetle treści art. 6 pkt 1 ustawy VAT istotnym jest bowiem aby przedmiotem transakcji była zorganizowana część przedsiębiorstwa. W opisanym zdarzeniu przyszłym w związku z likwidacją Spółki Wspólnik 1 otrzyma ZCP. Z tego względu, w ocenie Wnioskodawcy, zastosowanie znajdzie wyłączenie określone w art. 6 pkt 1 ustawy VAT i przekazanie ZCP Wspólnikowi 1 w związku z likwidacją Spółki będzie czynnością neutralną na gruncie VAT.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym, przekazanie ZCP Wspólnikowi 1 w związku z likwidacją Spółki nie będzie rodzić obowiązku opodatkowania tej czynności podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5 ust. 3 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14 (...).

Jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Ponadto, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką osobową, mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wspólnikami w spółce są dwie osoby fizyczne. W związku z planowaną reorganizacją modelu działalności możliwym jest, iż w wyniku tych działań Spółka zostanie zlikwidowana. Umowa Spółki przewiduje, iż w przypadku jej likwidacji jeden ze wspólników otrzyma udział w majątku polikwidacyjnym w wysokości 90% (Wspólnik 1), zaś drugi ze wspólników w wysokości 10% (Wspólnik 2). Przekazanie składników majątku na rzecz Wspólnika 1 nastąpi w związku z likwidacją Spółki, w ramach podziału majątku likwidacyjnego. W ramach tego podziału Wspólnik 1 otrzyma zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: ZCP). W efekcie, wskutek likwidacji Spółki, do majątku prywatnego Wspólnika 1 trafi ZCP. Czynność przekazania ZCP w ramach podziału majątku likwidacyjnego będzie miała charakter nieodpłatny. Majątek w postaci ZCP zostanie przejęty przez Wspólnika 1 w ramach podziału majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli.

Na moment likwidacji majątek Spółki będą stanowić elementy takie jak m.in. nieruchomość, towary, wierzytelności itp., które łącznie można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w myśl art. 2 pkt 27e ustawy VAT (Majątek będący przedmiotem przekazania spełni wymogi wskazane w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa sformułowanej w art. 2 pkt 27e ustawy VAT). Przekazywany majątek będzie bowiem zespołem składników materialnych i niematerialnych będących organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębnionych w istniejącym przedsiębiorstwie, będącym w stanie funkcjonować samodzielnie. Planowanym jest, iż ZCP w ramach majątku polikwidacyjnego zostanie przekazane Wspólnikowi 1. Podział majątku i przekazanie składników majątku Spółki na rzecz Wspólnika 1 nastąpi przed zakończeniem likwidacji/rozwiązaniem Spółki. Zakończenie likwidacji poprzedzone będzie podziałem między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Wspólnik 2 otrzyma pozostałe elementy majątku Spółki (takie jak część towarów czy wyposażenia), proporcjonalnie do przysługującego mu udziału w majątku polikwidacyjnym, które nie będą łącznie stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Od elementów składających się na ZCP Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT.

Rozwiązanie spółki osobowej (jawnej) rodzi konsekwencje podatkowe. Likwidacja spółki powoduje, że podmiot ten przestaje być podatnikiem podatku od towarów i usług. Przepisy ustawy przewidują w takim wypadku obowiązek sporządzenia tzw. remanentu likwidacyjnego, wycenienie majątku oraz jego opodatkowanie.

Powyższe obowiązki wynikają z art. 14 ustawy.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

Na mocy art. 14 ust. 4 ustawy, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przepis art. 14 ust. 5 ustawy stanowi, że w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Jednakże, jak wynika z treści wniosku, podział majątku i przekazanie składników majątku Spółki na rzecz Wspólnika 1 nastąpi przed zakończeniem likwidacji/rozwiązaniem Spółki. Zakończenie likwidacji poprzedzone będzie podziałem między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w związku z likwidacją Spółki i wydaniem składników majątkowych stanowiących ZCP na rzecz Wspólnika 1 nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie ustawy o VAT, na podstawie przepisów art. 14 tej ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawa w pewnych przypadkach przewiduje wyłączenie określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Dotyczy to czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów", w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie np. umowy sprzedaży, darowizny, aportu.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380).

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Natomiast, stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników materialnych i niematerialnych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Wskazać w tym miejscu należy, że powołany wyżej przepis art. 6 pkt 1 ustawy stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, poz. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Co istotne przepis art. 6 pkt 1 ustawy nie wprowadza żadnych warunków, które mogłyby wpływać na stosowanie tego przepisu. Oznacza to, że każda forma zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie obojętna z punktu widzenia podatku od towarów i usług, tj. nie będzie podlegała reżimowi tej ustawy i tym samym będzie wyłączona spod opodatkowania.

Jak wynika z treści wniosku, majątek będący przedmiotem przekazania na rzecz Wspólnika 1 spełni wymogi wskazane w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa sformułowanej w art. 2 pkt 27e ustawy VAT. Przekazywany majątek będzie zespołem składników materialnych i niematerialnych będących organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębnionych w istniejącym przedsiębiorstwie, będącym w stanie funkcjonować samodzielnie.

W rezultacie, przekazanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT Wspólnikowi 1 w związku z likwidacją Spółki nie będzie rodzić obowiązku opodatkowania tej czynności podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, tut. Organ pragnie zauważyć, iż granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zauważa się również, iż organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

A zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie podniesione w opisie zdarzenia przyszłego oraz we własnym stanowisku Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w niniejszej interpretacji rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.