ILPP2/4512-1-19/16-4/OA - VAT w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży gotowych posiłków i dań, stawką 5%.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży gotowych posiłków i dań, stawką 5% - jest prawidłowe.

W dniu 28 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży gotowych posiłków i dań, stawką 5%. Wniosek został uzupełniony w dniu 4 marca 2016 r. o brakujące elementy opisu sprawy oraz oryginał pełnomocnictwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski, polegającą na prowadzeniu punktów gastronomicznych oferujących gotowe potrawy do spożycia na miejscu lub na wynos. W ofercie znajdują się też napoje w stanie przetworzonym (kompoty, soki wyciskane, koktajle, kawa, herbata) i nieprzetworzonym (napoje gazowane, soki konfekcjonowane, woda). Wnioskodawca nie prowadzi ani nie planuje w przyszłości prowadzić sprzedaży napojów lub innych produktów alkoholowych o zawartości powyżej 1,2%. Punkty gastronomiczne prowadzone będą w lokalach własnych oraz użytkowanych na podstawie umowy najmu lub o podobnym charakterze. Wnioskodawca w punktach gastronomicznych oferuje sprzedaż gotowych posiłków, nadających się do bezpośredniego spożycia (w pełni przyrządzonych podawanych na ciepło). Klient ma możliwość skomponowania samodzielnie posiłku z produktów oferowanych przez Wnioskodawcę lub skorzystania z oferty dnia - posiłku skomponowanego z produktów oferowanych także oddzielnie. Poszczególne produkty, z których można ułożyć posiłek, są wyeksponowane w ladach, w których posiłki są podgrzewane. Sprzedaż produktów Wnioskodawcy, z wyjątkiem napojów, odbywa się w systemie "na wagę".

Proces nabycia posiłku wygląda następująco:

1. Klient z przygotowanego miejsca pobiera udostępnione przez Wnioskodawcę tacę, talerz, sztućce, serwetki;

2. Przechodząc wzdłuż lady, w której wystawione są oferowane danego dnia dania (ponad pojemnikami z żywnością zamontowane są nadstawki z lampami grzewczymi oraz doświetlającymi, na których zamontowane są etykiety opisujące każde danie z osobna) wybiera samodzielnie dania składające się na jego posiłek;

3. Dociera do końca lady, gdzie znajdują się wagi połączone z kasami fiskalnymi. W tym miejscu dopiero klient ma styczność z personelem lokalu, którego zadaniem jest wyłącznie zważenie posiłku, który klient wstawia na wagę oraz ewentualnie sprzedaż wskazanego przez klienta napoju. Klient samodzielnie podejmuje decyzję co do wybory dań, na podstawie opisów zawartych na tabliczkach i wyglądu dań. Serwowane dania są ściśle zdefiniowane i nie mogą być modyfikowane na życzenie klienta. Co do zasady personel lokalu nie doradza klientowi w zakresie wyboru dań, może jedynie informować go o składzie danego dania lub zaoferować dostępny danego dnia napój przetworzony, co ma jednak na celu głównie promowanie konkretnego produktu w danym okresie;

4. Klient ma możliwość skonsumowania zakupionego dania na miejscu korzystając ze standardowej zastawy stołowej (nie jednorazowej, nie jest ona jednak podawana klientowi do stołu, klient wybiera potrzebne mu sztućce na początku lady), może jednak zakupić danie na wynos, zamiast talerza i sztućców wybierając pojemnik plastikowy i sztućce jednorazowe.

Kawa i inne napoje gorące serwowane są wyłącznie w naczyniach jednorazowych, za które nie jest pobierana dodatkowa opłata;

5. Klient sam musi zadbać o miejsce siedzące przy stoliku, a po spożyciu posiłku zobowiązany jest do zwrotu tacy i naczyń do wyznaczonego miejsca, co oznacza, że jest włączony w proces sprzątania po sobie. Personel Wnioskodawcy zabiera naczynia z tego wyznaczonego miejsca do zmywalni, gdzie wszystko jest dokładnie czyszczone i wyparzane. Taki system sprzedaży jest w pełni samoobsługowy. Klient nie otrzymuje pomocy personelu ani przy wyborze dania, ani przy znalezieniu wolnego miejsca do spożycia posiłku, nie ma także zapewnionej szatni.

Oferta Wnioskodawcy jest bardzo szeroka, jednak z uwagi na długość lady ulega częstej rotacji i to Wnioskodawca decyduje o dostępnym w danym dniu asortymencie. Klient może wybrać potrawy, które są umieszczone w pojemnikach lady i nie ma możliwości zamówienia specjalnego dania. Obsługa punktu gastronomicznego polega wyłącznie na czynnościach związanych ze sprzedażą gotowych dań.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 24 lutego 2016 r., Wnioskodawca podał klasyfikację opisanej w zdarzeniu przyszłym usługi zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług - 10.85 Gotowe posiłki i dania - 10.85.11, 10.85.12, 10.85.13, 10.85.14, 10.85.19.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisana w przytoczonym wyżej zdarzeniu przyszłym sprzedaż gotowych posiłków powinna zostać uznana za dostawę towarów (tekst jedn.: gotowych dań i posiłków) i jako taka korzystać z obniżonej stawki VAT w wysokości 5%.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż gotowych dań, której zamierza dokonywać w opisanym powyżej systemie sprzedaży "na wagę" powinna być uznana za dostawę towarów jako taka, powinna korzystać z obniżonej stawki VAT w wysokości 5%.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy: w kontekście udzielenia odpowiedzi na zadane pytanie kluczowe znaczenie ma to, czy opisana wyżej sprzedaż posiłków gotowych w systemie sprzedaży posiłków "na wagę" winna być traktowana dla potrzeb VAT tak jak dostawa towarów, czy też jako świadczenie usług gastronomicznych.

Dostawa towarów w świetle ustawy o VAT oraz Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w prawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa): zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został określony odpowiednio w art. 7 oraz 8 ustawy o VAT. W art. 7 ustawodawca zdefiniował, co należy rozumieć przez "dostawę towarów": jest to przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel. W ustawie o VAT zdefiniowano również pojęcie "towarów", przez które należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Legalna definicja pojęcia "rzeczy" została zawarta w art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, gdzie wskazano, że rzeczami w rozumieniu kodeksu są tylko przedmioty materialne. Resumując, daną transakcję można uznać za dostawę towarów na gruncie ustawy o VAT jedynie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie dwie przesłanki:

1. Przedmiotem danej transakcji musi byt towar w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a więc rzecz materialna w rozumieniu Kodeksu cywilnego;

2. Musi dojść do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem (rzeczą) jak właściciel.

Powołane przepisy ustawy o VAT nie odbiegają od regulacji przewidzianych Dyrektywą VAT, zgodnie z art. 2 ust. 1 opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostaw towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze. Natomiast art. 14 ust. 1 wskazuje, że jako dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Z kolei jeśli chodzi o świadczenie usług, to zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawne lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Używając definicji negatywnej ustawodawca zdecydował, że jako świadczenie usług należy traktować każdą transakcję, której nie można uznać za dostawę towarów (pomijając tu pozostałe czynności podlegające opodatkowaniu na gruncie art. 5 ustawy o VAT). Stojąc na gruncie przytoczonych wyżej przepisów ustalenie, czy w danej sytuacji mamy do czynienia z dostawą towarów, czy ze świadczeniem usług, należy rozpocząć od analizy czy daną transakcję możemy uznać za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Dopiero w dalszej kolejności, po wykluczeniu dokonania dostawy towarów, rozważamy czy dana transakcja może zostać uznana za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT. W sytuacji natomiast, jeśli danej transakcji można przypisać atrybut dostawy towarów na potrzeby podatku VAT, dalsze rozważanie nie jest konieczne. Stanowisko Wnioskodawcy jest takie, że sprzedaż gotowych dań i posiłków w systemie "na wagę" zarówno w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, jak i art. 14 ust. 1 Dyrektywy VAT stanowi dostawę towarów. W opisanej bowiem jako zdarzenie przyszłe transakcji spełnione są obie przytoczone powyżej przesłanki. Dodatkowo należy powołać przepisy Rozporządzenia wykonawczego Rady Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej oraz orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), na podstawie których można rozróżnić usługę gastronomiczną od dostawy towarów. Zgodnie z art. 24 ust. 1 Dyrektywy świadczenie usługi oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Z treści art. 6 ust. 1 Rozporządzenia wynika, że usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczeniu gotowej lub niegotowej, lub napojów albo żywności i napojów przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi, pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów, lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 Rozporządzenia za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej i niegotowej żywności lub napojów, albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów wraz z ich transportowaniem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających. Przepis art. 6 Rozporządzenia stanowi dostosowanie przepisów materialnego prawa wspólnotowego m.in. do orzecznictwa TSUE.

Z tego też względu należy podkreślić, że użycie sformułowania "przeważające" w treści art. 6 ust. 1 Rozporządzenia ma tutaj kluczowe znaczenie, określa bowiem, że z usługami restauracyjnymi lub cateringowymi będziemy mieli do czynienia w sytuacji, w której obok dostawy gotowych dań lub posiłków będą również występować elementy natury usługowej i te elementy będą przeważać w całości świadczenia. Należy zatem rozumieć, że prawodawca wspólnotowy dopuszcza możliwość występowania przy dostawie towarów pewnych elementów usługowych, nie mogą one jednak mieć charakteru przeważającego w całości transakcji. Na tym tle należy podkreślić, że czynności o charakterze usługowym, jakie pojawiać się będą w działalności Wnioskodawcy (czyli obróbka cieplna, wydanie posiłków, umożliwienie ich spożycia przy stolikach) są tylko elementami wspomagającymi całą transakcję polegającą na dostawie towarów.

Mając na uwadze powyższe, art. 6 ust. 2 Rozporządzenia należy interpretować w ten sposób, że z usługami restauracyjnymi i cateringowymi nie będziemy mieć do czynienia w sytuacji, gdy: dostawa gotowej żywności i napojów zakłada pewne elementy usługowe zmierzające do przygotowania żywności napojów, ale ze względu na brak dominacji tych elementów w całości świadczenia, świadczenie to nadal należy traktować jako dostawę towarów. Z dostawą towarów zaś mamy do czynienia gdy dostawie gotowych dań i posiłków będą towarzyszyły elementy usługowe, ale nie będą one przeważać w całości świadczenia. Zdaniem Wnioskodawcy takie zdefiniowanie usług restauracyjnych i cateringowych przez prawo unijne potwierdza jego stanowisko wyrażone w niniejszym wniosku. Za uznaniem omawianej tu transakcji sprzedaży za dostawę towarów przemawia również orzecznictwo TSUE, które wielokrotnie wypowiadało się w przedmiocie kryteriów, które powinny zostać wzięte pod uwagę przy kwalifikowaniu danego świadczenia dla potrzeb VAT jako dostawy towarów bądź świadczenia usług. Stanowisko TSUE dotyczyło każdorazowo przepisów wspólnotowych, regulujących zakres pojęć "dostawy towarów" i "świadczenia usług". Ze względu na tożsamość tych przepisów z art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiujących odpowiednio dostawę towarów i świadczenie usług stanowisko TSUE pozostaje aktualne w procesie prowspólnotowej wykładni przepisów ustawy o VAT, do czego zobowiązane są organy podatkowe w każdym państwie członkowskim. Przykładem rozstrzygnięcia dla niniejszego wniosku są chociażby wyroki: C-231/94 Faaborg -Gelting Linien A/S, czy sprawy połączone C-497/09, C-499/09, C-501/09 oraz C-502/09. Jednocześnie należy wskazać, iż stanowisko Wnioskodawcy z niniejszego wniosku zostało także potwierdzone przez Ministra Finansów w licznych interpretacjach, np.: IPPP1/443-856/14-2/AW, z dnia 17 września 2014 r., IPTPP4/443-271/14-5/OS z dnia 24 lutego 2014 r., IBPP2/443 -666/13/AMP z dnia 31 października 2013 r.

Podsumowując: mając na uwadze brzmienie przepisów ustawy o VAT, przepisów wspólnotowych oraz orzecznictwo TSUE, sprzedaż posiłków gotowych w systemie "na wagę" w placówkach Wnioskodawcy, w sposób opisany w opisie zdarzenia przyszłego, powinna być na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy o VAT opodatkowana 5% stawką VAT w związku z pozycją 28 Załącznika nr 10 do ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowi art. 5a ustawy - towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676).

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22% - z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku w myśl art. 41 ust. 2 ustawy - wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% (obecnie stawką 8%), w poz. 42 wskazano na "Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%" (PKWiU ex 10.85.1).

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy - przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)". Zatem wynikająca z konkretnego załącznika stawka lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danego wyrobu z danego grupowania. Podkreślenia wymaga, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi (grupy towarów lub usług) opodatkowanych stawką obniżoną, a określonych w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową. Wszelkie wyjątki od tej reguły nie powinny być interpretowane w sposób rozszerzający.

Ponadto zgodnie z pkt 1 objaśnień do załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Oznacza to, że jeżeli dany towar (lub usługa) jest wymieniony w załączniku nr 3 jako opodatkowany stawką 8%, a jednocześnie został wymieniony w art. 43 ust. 1 ustawy jako zwolniony od podatku lub w załączniku nr 10, jako objęty opodatkowaniem stawką 5% - stosowanie stawki podatku z załącznika nr 3 (stawka 8%) do ustawy jest wyłączone na rzecz zwolnienia od podatku lub opodatkowania stawką 5%.

Natomiast stosownie do treści art. 41 ust. 2a ustawy - dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 10 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, pod pozycją 28 wymienione zostały również "Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%" (PKWiU ex 10.85.1).

W objaśnieniu do tego załącznika zaznaczono, że symbol "ex" dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania, a także, że ww. wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawką 0%.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski, polegającą na prowadzeniu punktów gastronomicznych oferujących gotowe potrawy do spożycia na miejscu lub na wynos. W ofercie znajdują się też napoje w stanie przetworzonym (kompoty, soki wyciskane, koktajle, kawa, herbata) i nieprzetworzonym (napoje gazowane, soki konfekcjonowane, woda). Wnioskodawca nie prowadzi ani nie planuje w przyszłości prowadzić sprzedaży napojów lub innych produktów alkoholowych o zawartości powyżej 1,2%. Punkty gastronomiczne prowadzone będą w lokalach własnych oraz użytkowanych na podstawie umowy najmu lub o podobnym charakterze. Wnioskodawca w punktach gastronomicznych oferuje sprzedaż gotowych posiłków, nadających się do bezpośredniego spożycia (w pełni przyrządzonych podawanych na ciepło).

Klient ma możliwość skomponowania samodzielnie posiłku z produktów oferowanych przez Wnioskodawcę lub skorzystania z oferty dnia - posiłku skomponowanego z produktów oferowanych także oddzielnie. Poszczególne produkty, z których można ułożyć posiłek, są wyeksponowane w ladach, w których posiłki są podgrzewane. Sprzedaż produktów Wnioskodawcy, z wyjątkiem napojów, odbywa się w systemie "na wagę".

Proces nabycia posiłku wygląda następująco:

1. Klient z przygotowanego miejsca pobiera udostępnione przez Wnioskodawcę tacę, talerz, sztućce, serwetki;

2. Przechodząc wzdłuż lady, w której wystawione są oferowane danego dnia dania (ponad pojemnikami z żywnością zamontowane są nadstawki z lampami grzewczymi oraz doświetlającymi, na których zamontowane są etykiety opisujące każde danie z osobna) wybiera samodzielnie dania składające się na jego posiłek.

3. Dociera do końca lady, gdzie znajdują się wagi połączone z kasami fiskalnymi. W tym miejscu dopiero klient ma styczność z personelem lokalu, którego zadaniem jest wyłącznie zważenie posiłku, który klient wstawia na wagę oraz ewentualnie sprzedaż wskazanego przez klienta napoju. Klient samodzielnie podejmuje decyzję co do wyboru dań, na podstawie opisów zawartych na tabliczkach i wyglądu dań. Serwowane dania są ściśle zdefiniowane i nie mogą być modyfikowane na życzenie klienta. Co do zasady personel lokalu nie doradza klientowi w zakresie wyboru dań, może jedynie informować go o składzie danego dania lub zaoferować dostępny danego dnia napój przetworzony, co ma jednak na celu głównie promowanie konkretnego produktu w danym okresie.

4. Klient ma możliwość skonsumowania zakupionego dania na miejscu korzystając ze standardowej zastawy stołowej (nie jednorazowej, nie jest ona jednak podawana klientowi do stołu, klient wybiera potrzebne mu sztućce na początku lady), może jednak zakupić danie na wynos, zamiast talerza i sztućców wybierając pojemnik plastikowy i sztućce jednorazowe. Kawa i inne napoje gorące serwowane są wyłącznie w naczyniach jednorazowych, za które nie jest pobierana dodatkowa opłata.

5. Klient sam musi zadbać o miejsce siedzące przy stoliku, a po spożyciu posiłku zobowiązany jest do zwrotu tacy i naczyń do wyznaczonego miejsca, co oznacza, że jest włączony w proces sprzątania po sobie. Personel Wnioskodawcy zabiera naczynia z tego wyznaczonego miejsca do zmywalni, gdzie wszystko jest dokładnie czyszczone i wyparzane. Taki system sprzedaży jest w pełni samoobsługowy. Klient nie otrzymuje pomocy personelu ani przy wyborze dania, ani przy znalezieniu wolnego miejsca do spożycia posiłku, nie ma także zapewnionej szatni. Oferta Wnioskodawcy jest bardzo szeroka, jednak z uwagi na długość lady ulega częstej rotacji i to Wnioskodawca decyduje o dostępnym w danym dniu asortymencie. Klient może wybrać potrawy, które są umieszczone w pojemnikach lady i nie ma możliwości zamówienia specjalnego dania. Obsługa punktu gastronomicznego polega wyłącznie na czynnościach związanych ze sprzedażą gotowych dań.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał klasyfikację opisanych w zdarzeniu przyszłym czynności zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług - 10.85 Gotowe posiłki i dania - 10.85.11, 10.85.12, 10.85.13, 10.85.14, 10.85.19.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy opisana sprzedaż gotowych posiłków powinna zostać uznana za dostawę towarów (tekst jedn.: gotowych dań i posiłków) i korzystać z obniżonej stawki VAT w wysokości 5%.

Mając na uwadze powyższe należy w pierwszej kolejności wskazać, że w oparciu o treść art. 6 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L z 2011 r. Nr 77 poz. 1) - usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

W myśl art. 6 ust. 2 ww. Rozporządzenia - za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Decydującym warunkiem za uznaniem danej czynności za usługę restauracyjną lub cateringową jest istnienie "usług wspomagających", co do których Rozporządzenie wykonawcze wskazuje, że:

W orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w sprawie Faaborg-Gelting Linien A/S przeciwko Finanzamt Flensburg (C-231/94), TSUE wskazał, że dostawa gotowych posiłków do bezpośredniego spożycia jest rezultatem szeregu usług, przy czym do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi. Transakcje w restauracjach charakteryzuje cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi w nich dominujący element. W związku z tym, Trybunał również w tym wyroku podkreślił, że w sytuacji, w której mamy do czynienia z transakcją składającą się z wielu elementów, należy w pierwszej kolejności uwzględnić wszelkie okoliczności przeprowadzenia danej transakcji. Ponadto, w wyroku tym, Trybunał wprowadził rozróżnienie na transakcje dotyczące działalności restauracyjnej i transakcje dotyczące żywności na wynos. Zgodnie z tym orzecznictwem transakcje dotyczące działalności restauracyjnej (świadczenia usług)"charakteryzuje ciąg elementów i czynności, od przygotowania posiłku do jego fizycznego podania", wśród których dostawa artykułów żywnościowych stanowi tylko jeden ze składników, a przeważa zdecydowanie świadczenie usług. Z żywnością na wynos (dostawą towarów) mamy do czynienia, jeżeli poza dostawą artykułów żywnościowych "transakcji nie towarzyszą usługi mające na celu organizację konsumpcji na miejscu w odpowiednim otoczeniu". W pkt 14 ww. wyroku w sprawie C-231/94 Trybunał orzekł, że działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi. Świadczenie takie należy zatem uznać za świadczenie usług, o którym mowa w art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy. Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja dotyczy artykułów żywnościowych na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach (punkt 64 powołanego wyroku).

Do powyższego wyroku odniósł się również TSUE w orzeczeniu z 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 podtrzymując argumentację przedstawioną w wyroku w sprawie Faaborg-Gelting Linien. W przedmiotowym orzeczeniu Trybunał odnosząc się do kwestii określenia, czy sprzedaż w przyczepach i na stoiskach gastronomicznych kiełbasek, frytek i innych gotowych produktów do spożycia na miejscu na ciepło wskazał, że: "w działalności będącej przedmiotem postępowań w sprawach C-497/09 i C-501/09 nie występują kelnerzy, nie doradza się w rzeczywistości klientom, nie ma serwisu w ścisłym znaczeniu, polegającego na przekazywaniu zamówienia do kuchni, układaniu dań na talerzach i podawaniu ich klientom, brakuje zamkniętych i ogrzewanych lokali przeznaczonych do konsumpcji dostarczonych produktów, brakuje szatni i toalet, brakuje też co do zasady naczyń, mebli i nakryć stołowych." W pkt 70 ww. orzeczenia Trybunał podkreślił, że: "elementy świadczenia usług wskazane przez sąd krajowy polegają bowiem jedynie na istnieniu podstawowych urządzeń, to jest prostych kontuarów do konsumpcji bez miejsc siedzących, pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu, na świeżym powietrzu. Tego rodzaju podstawowe urządzenia wymagają jedynie nieznacznej działalności ludzkiej. Zatem elementy te stanowią jedynie świadczenia dodatkowe w minimalnym zakresie i nie zmieniają dominującego charakteru świadczenia głównego, jakim jest dostawa towarów".

Ponadto Trybunał zauważył, że: "przeważającym elementem tych transakcji w ich całościowym ujęciu jest dostawa gotowych dań lub artykułów żywnościowych (...), a udostępnienie podstawowych urządzeń pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu ma charakter wyłącznie dodatkowy i drugorzędny. (...) konsumpcja na miejscu, która nie stanowi zasadniczej cechy owej transakcji nie może determinować jej charakteru".

Podsumowując, TSUE orzekł m.in.: "że art. 5 i 6 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 92/111/EWG z dnia 14 grudnia 1992 r., należy interpretować w ten sposób, że sprzedaż świeżo przygotowanych dań i artykułów żywnościowych do spożycia na miejscu na stoiskach lub w pojazdach gastronomicznych, lub we foyer kin stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 5 tej dyrektywy, jeżeli z oceny jakościowej całości transakcji wynika, że elementy świadczenia usług poprzedzające dostawę artykułów żywnościowych i towarzyszące jej nie mają charakteru przeważającego".

Dodatkowo w punkcie 63 wyroku w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 z 10 marca 2011 r., TSUE wskazał, że przy sprzedaży towaru zawsze towarzyszy minimalny zakres świadczonych usług, takich jak umieszczenie towaru na półkach sklepowych, czy wystawienie rachunku, w związku z czym tylko usługi odrębne od usług nierozerwalnie związanych ze sprzedażą towarów można brać pod uwagę w celu określenia udziału świadczenia usług w świadczeniu złożonym, obejmującym również dostawę towarów (wyrok z 10 marca 2005 r. w sprawie C-491/03 Hermann).

Mając na uwadze powyższe, w kontekście przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że sprzedaż gotowych posiłków, na zasadach opisanych we wniosku, stanowi dostawę towarów, a nie świadczenie usług. Klienci Wnioskodawcy w okolicznościach wskazanych we wniosku nie mają zapewnionej obsługi kelnerskiej, a kontakt klientów z personelem ograniczony jest jedynie do zważenia dań na wagę, połączonej z kasami fiskalnymi. Klient nie otrzymuje pomocy personelu przy wyborze dania oraz sam musi zadbać o miejsce siedzące przy stoliku, a po spożyciu posiłku zobowiązany jest do zwrotu tacy i naczyń do wyznaczonego miejsca, co oznacza, że jest włączony w proces sprzątania po sobie. Obsługa punktu gastronomicznego polega wyłącznie na czynnościach związanych ze sprzedażą gotowych posiłków.

W związku z powyższym sprzedaż dań gotowych, na zasadach opisanych we wniosku, stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Produkty oferowane przez Wnioskodawcę to gotowe posiłki i dania z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%. Jak wskazał Zainteresowany, sprzedaż w systemie na wagę, zarówno z przeznaczeniem do konsumpcji na miejscu, jak i na wynos, realizowaną w lokalu Wnioskodawcy należy kwalifikować pod symbolem PKWiU 10.85: Gotowe posiłki i dania.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy należy stwierdzić, że dostawa będących przedmiotem zapytania gotowych posiłków (tekst jedn.: dań i posiłków) w systemie "na wagę", zarówno z przeznaczeniem do konsumpcji na miejscu, jak i na wynos, realizowana w lokalach Wnioskodawcy, stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność opodatkowana jest 5% stawką podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 2a w zw. z poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że Minister Finansów nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. Zatem interpretację indywidualną wydano na podstawie wskazanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.