ILPP2/4512-1-127/16-3/EN - Ustalenie prawa do dokonania korekty podatku naliczonego w związku ze zbyciem samochodu osobowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 16 lutego 2016 r. (data wpływu 17 lutego 2016 r.) uzupełnionym pismem z 3 marca 2016 r. (data wpływu 8 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania korekty podatku naliczonego w związku ze zbyciem samochodu osobowego - jest prawidłowe.

W dniu 17 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania korekty podatku naliczonego w związku ze zbyciem samochodu osobowego. Przedmiotowy wniosek uzupełniono 8 marca 2016 r. o adres elektroniczny do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

S.A. (dalej: "Spółka", "Wnioskodawca") jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W grudniu 2015 r. Spółka nabyła od innego czynnego, zarejestrowanego podatnika VAT (dalej: "Zbywca") zorganizowaną część przedsiębiorąca (dalej: ZCP).

W ramach nabycia ZCP Wnioskodawca nabył samochody osobowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w stosunku do których Zbywca odliczył z pierwotnej faktury zakupowej 50% podatku naliczonego VAT (dalej: "Samochody osobowe"). Samochody osobowe nie były wykorzystywane przez Zbywcę wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów VAT (dalej: "Cele mieszane") i co za tym idzie, nie były kwalifikowane jako samochody dające prawo do pełnego (100%) odliczenia VAT (nie są to w szczególności inne pojazdy specjalne, "ciężarowe" itp.). Jednocześnie Zbywca oraz Spółka nie prowadzili/prowadzi ewidencji przebiegu pojazdów oraz nie złożyli informacji o wykorzystywaniu Samochodów osobowych wyłącznie do działalności gospodarczej - VAT-26.

Obecnie Spółka również wykorzystuje Samochody osobowe do swojej działalności gospodarczej i do Celów mieszanych. Wnioskodawca nie wykorzystuje Samochodów osobowych wyłącznie do działalności zwolnionej z VAT. Wnioskodawca zamierza w najbliższej przyszłości (w ciągu 60 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nabyto Samochody osobowe) sprzedać Samochody osobowe i przy tej czynności naliczyć (wykazać) VAT (czynność opodatkowana).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze zbyciem przez Spółkę Samochodu osobowego Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia VAT poprzez korektę kwoty VAT naliczonego, o której mowa w przepisie art. 90b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze zbyciem Samochodu osobowego przysługuje mu prawo do odliczenia VAT poprzez korektę kwoty VAT naliczonego, o której mowa w przepisie art. 90b ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

W opinii Wnioskodawcy za przyjęciem prezentowanego przez Spółkę stanowiska przemawia m.in.:

a) odpowiednie stosowanie przepisu art. 91 ust. 9 ustawy o VAT - kontynuacja korekty przez nabywcę ZCP

Zgodnie z przepisem art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 art. 91 ustawy o VAT jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę ZCP. Natomiast zgodnie z przepisem art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, przepisy ust. 1-6 art. 91 ustawy o VAT stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W ocenie Wnioskodawcy, przepis art. 91 ust. 9 ustawy o VAT ustanawia generalną regułę kontynuacji korekty przez nabywcę ZCP (jest także implementacją przepisu art. 19 Dyrektywy VAT 2006/112/WE, o czym szerzej poniżej) i jako reguła powinien on być stosowany do całego sytemu VAT obwiązującego w Polsce. Przepis ten oznacza, że w takich przypadkach konieczność dokonania korekty jest przenoszona na nabywcę ZCP, co jest rozwiązaniem właściwym, ponieważ po pierwsze, transakcja zbycia ZCP nie podlega opodatkowaniu, po drugie zaś, to nabywca, przejmując ZCP, w dalszym ciągu wykorzystuje przedmiotowe towary do prowadzenia działalności i z tego względu to on powinien kontynuować korektę - tak w komentarzu do przepisu art. 91 ustawy o VAT - T. Michalik. VAT, Komentarz. Wyd. 11, Warszawa 2015 (wydanie elektroniczne). Ze względu na powyższe argumenty, zdaniem Spółki, faktu tego nie zmienia brak bezpośredniego odesłania w przepisie art. 90b ustawy o VAT (wprowadzającego specyficzne zasady korekty w przypadku samochodów) do stosowania (odpowiedniego) przepisu art. 91 ust. 9 ustawy o VAT.

W opinii Spółki, ustawodawca wprowadzając specyficzne zasady korekty w zakresie samochodów na gruncie przepisu art. 90b ustawy o VAT zwyczajnie "zapominał" o transakcjach dotyczących ZCP (przedsiębiorstwa) i stąd brak takiego wyraźnego odesłania do przepisu art. 91 ust. 9 ustawy o VAT.

b) niestosownie przepisu art. 90b ust. 2 ustawy o VAT do transakcji zbycia ZCP

W ocenie Wnioskodawcy, to na Spółkę przejdą prawa i obwiązki związane ze wspomnianą korektą zgodnie z przepisem art. 91 ust. 9 ustawy o VAT. Korekta nie będzie zatem przysługiwała tutaj zbywcy ZCP i w związku z tym dla zbywcy ZCP nie znajdzie tutaj zastosowania przepis art. 90b ust. 2 ustawy o VAT. Przemawiają za tym następujące argumenty:

* pojęcie "sprzedaży" użyte w przepisie art. 90b ust. 2 ustawy o VAT

Zgodnie z przepisem art. 90b ust. 2 ustawy o VAT w przypadku, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż pojazdu samochodowego, uznaje się, że wykorzystanie tego pojazdu zostało zmienione na wykorzystanie wyłącznie do działalności gospodarczej, aż do końca okresu korekty.

W powyższym przepisie ustawodawca wyraźnie odnosi się do pojęcia "sprzedaży", które to pojęcie ma definicję legalną w "słowniczku ustawowym", tj. w przepisie art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Zamieszczenie danego pojęcia w "słowniczku ustawowym" oznacza, że zawarta tam definicja legalna jest wiążąca w ramach całej ustawy o VAT. Co do zasady zatem, nie jest możliwe posługiwanie się pojęciem zdefiniowanym w "słowniczku ustawowym" w innym znaczeniu niż określone w art. 2 ustawy o VAT, chyba że - co jest dopuszczalne wyjątkowo i wymaga wyraźnego zaznaczenia - na potrzeby danego przepisu ustala się inną definicję danego pojęcia (podobnie: A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Kom., Lex, 2010 wyd. IV).

Natomiast zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega m.in. odpłatna dostawa towarów. W świetle przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia (zdaniem Wnioskodawcy także w tym miejscu celowo ustawodawca nie posługuje się pojęciem "sprzedaży") przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Sprzedaż zatem jest, co do zasady, czynnością opodatkowaną VAT stojącą w opozycji do czynności nieopodatkowanej (poza VAT) jaką jest zbycie ZCP. W konkluzji należy stwierdzić, iż pojęcie sprzedaży w rozumieniu ustawy o VAT nie odnosi się, sensu stricte, do transakcji zbycia ZCP. Inaczej mówiąc, zbycie ZCP nie jest "sprzedażą" w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 22 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

* ratio legis wprowadzonego przepisu art. 90b ust. 2 ustawy o VAT

W ocenie Wnioskodawcy, wprowadzenie cytowanego powyżej przepisu art. 90b ust. 2 ustawy o VAT miało wyłącznie na celu niejako "zrekompensowanie" obowiązku naliczania VAT przy sprzedaży takiego samochodu (naliczamy 100% VAT więc mamy prawo do odpowiedniego do okresu korekty odliczenia VAT), dobitnie potwierdza to fragment uzasadnienia do nowelizacji ustawy wprowadzającego nowe zasady korekty dla samochodów (str. 23 i 24 uzasadnienia): "Dla celów stosowania systemu korekt przyjęto założenie, że sprzedaż pojazdu, przy nabyciu którego przysługiwało ograniczone odliczenie, jest równoznaczna ze zmianą jego wykorzystania z «mieszanego» na wykorzystanie wyłącznie do działalności gospodarczej (ust. 2). W konsekwencji przy sprzedaży takiego pojazdu (opodatkowanego na zasadach ogólnych z uwagi na planowaną likwidację zwolnienia przy dostawie takich pojazdów) podatnik będzie uprawniony do dokonania korekty nieodliczonego przy nabyciu tego pojazdu podatku naliczonego, w wysokości proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty". Wprowadzenie tego przepisu jest logiczne, zwarzywszy na fakt, iż w innej sytuacji przepisy byłyby niesprawiedliwe każąc naliczać 100% VAT i odliczać zawsze tylko 50% VAT. W tym miejscu warto jednak podkreślić, iż w przypadku zbycia ZCP nie nalicza się VAT na tej transakcji i tym samym nie ma tutaj czego "rekompensować" zbywcy, co znowu potwierdza stanowisko Wnioskodawcy, iż korekta powinna przysługiwać (tylko) Spółce w razie dokonania sprzedaży Samochodu osobowego na gruncie przepisu art. 90b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

c) przepisy dyrektywy VAT 2006/112/WE

Powyższe rozumienie przepisów przez Wnioskodawcę, dodatkowo potwierdza prowspólnotowa interpretacja przepisów ustawy o VAT. W ocenie Spółki, prawo do wspomnianej korekty będzie przysługiwało nabywcy ZCP (tekst jedn.: Wnioskodawcy) na zasadzie odpowiedniego stosowania przepisu art. 91 ust. 9 ustawy o VAT czytanego także w kontekście przepisów wspólnotowych, a mianowicie przepisu art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE ("odpowiednik" naszego art. 91 ust. 9 ustawy o VAT), który przewiduje, iż w przypadku, gdy państwa członkowskie uznają za nieopodatkowane przeniesienie całości lub części majątku podatnika, wówczas są obowiązane do uznania, że nabywca tego majątku będzie traktowany na potrzeby podatku VAT jako następca prawny zbywającego ten majątek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto, tut. Organ zauważa, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, § 2 i § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Natomiast, na podstawie art. 14c § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, tut. Organ dokonuje oceny stanowiska wnioskodawcy.

Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności, w kontekście zadanego pytania, przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zauważa się również, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zatem należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Dodatkowo tut. Organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które zostały przedstawione w opisie sprawy oraz stanowisku Wnioskodawcy, a nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy dnia z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.