ILPP2/443-987/13-4/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 9 października 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.) uzupełnionym pismem z 14 stycznia 2014 r. (data wpływu 20 stycznia 2014 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT opłat pobieranych za zadania określone w art. 18 ust. 3 ustawy o nawozach i nawożeniu - jest nieprawidłowe,

* opodatkowania podatkiem VAT opłat pobieranych za zadania określone w art. 28 ust. 1 ustawy o nawozach i nawożeniu - jest prawidłowe.

W dniu 14 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT pobieranych opłat wynikających z ustawy o nawozach i nawożeniu. Wniosek uzupełniono 20 stycznia 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Stacja (dalej: Stacja, Wnioskodawca) działa na podstawie ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. Nr 147, poz. 1033), zwanej dalej ustawą. Stacja jest państwową jednostką budżetową, zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT.

Zakres zadań wykonywanych przez Stację określają art. 18 ust. 3 oraz art. 28 ust. 1 ww. ustawy. Zadania określone w art. 18 ust. 3 stanowią ustawową wyłączność Stacji. Zadania określone w art. 28 ust. 1 takiej wyłączności nie mają. Usługi wykonywane przez Stację, świadczone są na rzecz producentów rolnych, organów administracji rządowej oraz innych zainteresowanych podmiotów. Zgodnie z art. 18 ust. 4 ustawy, za wykonanie zadań Stacja pobiera opłaty, w wysokości określonej w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 3 grudnia 2007 r. w sprawie wysokości opłaty za wydanie opinii o planie nawożenia oraz sposobu jej uiszczania (Dz. U. z 2007 r. Nr 233, poz. 1716) bez naliczania podatku VAT.

Zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy, za wykonane zadania Stacja pobiera opłaty, których wysokość została określona w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 30 stycznia 2008 r. w sprawie wysokości i sposobu uiszczania opłat za zadania wykonywane przez okręgowe stacje chemiczno-rolnicze (Dz. U. z 2008 r. Nr 148, poz. 1071). Do opłat wynikających z powyższego Rozporządzenia Stacja nalicza i pobiera podatek VAT w wysokości 23%. Wszystkie opłaty stanowią dochód budżetu państwa.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

Do zadań wykonywanych przez Stację należą czynności określone w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 30 stycznia 2008 r. w sprawie wysokości i sposobu uiszczania opłat za zadania wykonywane przez okręgowe stacje chemiczno-rolnicze (Dz. U. z 2008 r. Nr 148, poz. 1071).

Wnioskodawca zadania określone w ustawie o nawozach i nawożeniu wykonuje na podstawie umów cywilnoprawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Stacja postępuje słusznie pobierając opłaty za zadania określone w art. 18 ust. 3 ustawy bez naliczania podatku VAT, a do opłat za zadania określone w art. 28 ust. 1 ustawy nalicza i pobiera podatek VAT w wysokości 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Za zadania określone w art. 18 ust. 3 ustawy, Stacja nie powinna naliczać i pobierać podatku VAT, gdyż w tym przypadku działa ona jako organ władzy publicznej, zatem nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług.

2. Za zadania określone w art. 28 ust. 1 ustawy, Stacja powinna naliczać podatek VAT, gdyż w tym zakresie prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarowi usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

* wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT opłat pobieranych za zadania określone w art. 18 ust. 3 ustawy o nawozach i nawożeniu - jest nieprawidłowe,

* opodatkowania podatkiem VAT opłat pobieranych za zadania określone w art. 28 ust. 1 ustawy o nawozach i nawożeniu - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika.

Podatnikami - zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Od wspomnianej zasady ustawodawca przewidział jednak pewne wyjątki. I tak - na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.) - zgodnie z którym - krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Ustawa nie definiuje pojęcia "organ władzy publicznej", należy więc przyjąć, że pojęciem tym objęte są wszelkie organy państwowe, jak również organy samorządu terytorialnego. Należy także przyjąć, że pojęciem tym objęte są wszelkie organy władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Generalnie zatem wyłączone od opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Z analizy wyżej powołanego art. 15 ust. 6 ustawy wynika, że ustawodawca w odniesieniu do organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy wyodrębnił dwa rodzaje czynności, które wykonują:

* czynności w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane oraz

* czynności wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W zakresie wykonywania czynności zaliczanych do pierwszej grupy podmioty, o których mowa nie są podatnikami VAT. Tak więc, wyłączenie to ma charakter podmiotowo-przedmiotowy (tekst jedn.: w odniesieniu do części czynności wykonywanych przez wymienione podmioty). Z kolei w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są typowymi podatnikami VAT (tekst jedn.: ciążą na nich obowiązki w zakresie dokumentowania, ewidencjonowania, zapłaty podatku).

Dokonując wykładni art. 15 ust. 6 ustawy należy więc rozgraniczyć sferę imperium, która wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług od sfery dominium, w której stosownie do wskazanych wyżej przepisów, organy powinny być traktowane jak podatnicy tego podatku. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest więc również organ władzy publicznej oraz urząd obsługujący ten organ, jeżeli w stosunku do określonej czynności lub transakcji zachowuje się jak podmiot gospodarczy. Z tego właśnie względu, ustawodawca uznał w art. 15 ust. 6 ustawy VAT, że organy (urzędy) nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilno-prawnych.

Z opisu sprawy wynika, że Stacja działa na podstawie ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu. Stacja jest państwową jednostką budżetową, zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT. Zakres zadań wykonywanych przez Stację określają art. 18 ust. 3 oraz art. 28 ust. 1 ww. ustawy. Zadania określone w art. 18 ust. 3 stanowią ustawową wyłączność Wnioskodawcy, natomiast zadania określone w art. 28 ust. 1 tej ustawy takiej wyłączności nie mają. Usługi wykonywane przez Stację, świadczone są na rzecz producentów rolnych, organów administracji rządowej oraz innych zainteresowanych podmiotów. Zgodnie z art. 18 ust. 4 ustawy, za wykonanie zadań Stacja pobiera opłaty, w wysokości określonej w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 3 grudnia 2007 r. w sprawie wysokości opłaty za wydanie opinii o planie nawożenia oraz sposobu jej uiszczania bez naliczania podatku VAT. Natomiast zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy, za wykonane zadania Stacja pobiera opłaty, których wysokość została określona w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 30 stycznia 2008 r. w sprawie wysokości i sposobu uiszczania opłat za zadania wykonywane przez okręgowe stacje chemiczno-rolnicze. Do opłat wynikających z powyższego Rozporządzenia Stacja nalicza i pobiera podatek VAT w wysokości 23%. Wszystkie opłaty stanowią dochód budżetu państwa. Do zadań wykonywanych przez Stację należą czynności określone w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 30 stycznia 2008 r. w sprawie wysokości i sposobu uiszczania opłat za zadania wykonywane przez okręgowe stacje chemiczno-rolnicze. Stacja powyższe zadania, określone w ustawie o nawozach i nawożeniu, wykonuje na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o nawozach i nawożeniu ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. Nr 147, poz. 1033 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o nawozach i nawożeniu - podmiot który prowadzi chów lub hodowlę drobiu powyżej 40 000 stanowisk lub chów lub hodowlę świń powyżej 2 000 stanowisk dla świń o wadze ponad 30 kg lub 750 stanowisk dla macior:

Zgodnie z art. 18 ust. 2 ustawy nawozach i nawożeniu - nabywca nawozu naturalnego, zbytego w sposób określony w art. 3 ust. 3, opracowuje w terminie 30 dni od dnia zawarcia umowy plan nawożenia, spełniający wymagania określone w ust. 1 pkt 1, jednak nie później niż do dnia rozpoczęcia stosowania nawozu naturalnego.

W myśl art. 18 ust. 3 ustawy o nawozach i nawożeniu - okręgowa stacja chemiczno-rolnicza, zwana dalej "okręgową stacją", wydaje opinię o planie nawożenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 2.

Jak stanowi art. 18 ust. 4 ustawy o nawozach i nawożeniu, za wydanie opinii, o której mowa w ust. 3, okręgowa stacja pobiera opłatę.

Opłata, o której mowa w ust. 4, stanowi dochód budżetu państwa - art. 18 ust. 5 ustawy o nawozach i nawożeniu.

Zgodnie z art. 18 ust. 6 ustawy nawozach i nawożeniu - podmiot, o którym mowa w ust. 1, oraz nabywca nawozu naturalnego, o którym mowa w ust. 2, przekazują do wójta (burmistrza, prezydenta miasta) oraz do wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, właściwych ze względu na miejsce prowadzenia działalności, o której mowa w art. 1, kopię planu nawożenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2, wraz z opinią, o której mowa w ust. 3, w terminie 14 dni od dnia otrzymania tej opinii.

Wysokość opłaty za wydanie opinii, o której mowa w ust. 3 została określona rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 3 grudnia 2007 r. w sprawie wysokości opłaty za wydanie opinii o planie nawożenia oraz sposobu jej uiszczania (Dz. U. z 2007 r. Nr 233, poz. 1716) wydanym na mocy art. 18 ust. 7 ustawy o nawozach i nawożeniu w porozumieniu z ministrem właściwym ds. finansów publicznych.

Zadania stacji okręgowych zostały określone w art. 28 ustawy o nawozach i nawożeniu, zgodnie z którym w myśl ust. 1 tego artykułu do zadań okręgowych stacji należy:

W myśl art. 28 ust. 2 ustawy nawozach i nawożeniu - okręgowe stacje, wykonując zadania, o których mowa w ust. 1, pobierają opłaty za:

Pobierane opłaty o których mowa wyżej stanowią dochód budżetu państwa a ich wysokość została określona rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 30 stycznia 2008 r. w sprawie wysokości i sposobu uiszczania opłat za zadania wykonywane przez okręgowe stacje chemiczno-rolnicze (Dz. U. Nr 29, poz. 174) wydanym na mocy art. 28 ust. 5 ustawy o nawozach i nawożeniu w porozumieniu z ministrem właściwym ds. finansów publicznych.

Jednocześnie wskazać należy, że powołane rozporządzenie zastąpiło - powołane przez Wnioskodawcę - rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 19 lipca 2006 r. w sprawie opłat za zadania wykonywane przez okręgowe stacje chemiczno-rolnicze (Dz. U. Nr 148, poz. 1071).

W myśl § 1 ww. rozporządzenia w sprawie wysokości i sposobu uiszczania opłat za zadania wykonywane przez okręgowe stacje chemiczno-rolnicze, wysokość opłat pobieranych przez okręgowe stacje chemiczno-rolnicze za:

- jest określona w załączniku do rozporządzenia.

Wskazać należy, że w zakresie czynności określonej w art. 18 ust. 3 ustawy o nawozach i nawożeniu, tj. wydania opinii o planie nawożenia, realizowanej przez okręgową stację działa ona jako organ władzy publicznej, a wykonywane w tym zakresie czynności należą do kategorii spraw z zakresu administracji państwowej. Jednakże podkreślić należy, że organy władzy publicznej, w zakresie w jakim realizują zadania z zakresu administracji państwowej, nałożone odrębnymi przepisami prawa, objęte są regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku VAT, z którego wynika, że organy te są podatnikami w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Jak wskazał w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca - zadania określone w ustawie o nawozach i nawożeniu Stacja wykonuje na podstawie umów cywilnoprawnych.

Ad. 1

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy odnosząc się do czynności określonej w art. 18 ust. 3 ustawy o nawozach i nawożeniu realizowanej przez Stację stwierdza, że w związku z tym, że wykonuje tą czynność na podstawie umów cywilnoprawnych nie działa jako organ władzy publicznej, lecz występuje jako podatnik podatku od towarów i usług. Zatem pobierając opłaty za wykonywane zadania, o których mowa w art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu Stacja powinna naliczać i pobierać podatek VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wyłączenia spod opodatkowania podatkiem VAT pobieranych opłat za zadania wykonywane zgodnie z art. 18 ust. 3 ustawy o nawozach i nawożeniu należało uznać za nieprawidłowe.

Ad. 2

Odnosząc się do zadań wykonywanych przez okręgowe stacje określonych w art. 28 ust. 1 ustawy o nawozach i nawożeniu, biorąc pod uwagę wcześniej powołane zapisy wskazać należy, że aby wyłączenie spod zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług mogło być zastosowane w odniesieniu do określonego rodzaju działalności wykonywanej przez organ władzy publicznej (lub podmiot prawa publicznego działający w takim charakterze), działalność ta musi być wykonywana w ramach właściwego dla tych organów reżimu prawnego. Jeśli natomiast organy władzy (lub podmiot prawa publicznego) działają na tych samych warunkach prawnych co prywatni przedsiębiorcy, nie wykonują działalności w ramach pełnienia funkcji publicznych.

Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia do działalności wykonywanej przez okręgowe stacje w zakresie zadań określonych w art. 28 ust. 1 ustawy o nawozach i nawożeniu Stacja uznawana jest za podatnika podatku od towarów i usług.

Dla opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności, które świadczone są przez stacje, które to zadania określone w art. 28 ust. 1 ustawy o nawozach i nawożeniu, jednocześnie mogą być wykonywane również przez podmioty prywatne nie ma znaczenia fakt, że stacje są zobowiązane stosować ceny lub opłaty w wysokości określonej w ww. rozporządzeniu Ministra Rolnictwa Rozwoju Wsi ustalone w porozumieniu z ministrem właściwym ds. finansów. Okręgowe stacje z tytułu czynności, za które pobierane są przedmiotowe opłaty w zakresie czynności wymienionych w art. 28 ust. 1 ustawy o nawozach i nawożeniu prowadzą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Do pobieranych opłat znajdą zatem zastosowanie ogólne zasady określone w przepisach dotyczących VAT, w myśl których zgodnie z wcześniej wskazanym art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Dla potwierdzenia opodatkowania podatkiem od towarów i usług odpłatnie świadczonych wyżej wymienionych czynności przez przedmiotowe stacje przytoczyć można wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 marca 2010 r. (sygn. akt I SA/Wr 157/10), w którym Sąd orzekający stwierdził, że kryterium decydującym o uznaniu organu (urzędu) władzy publicznej za podatnika VAT jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności, co jest szczególnie uzasadnione w tych przypadkach, gdzie identyczne lub bardzo zbliżone czynności bądź transakcje mogą być dokonywane przez podmioty prywatne.

W ww. orzeczeniu stwierdzono, że podmiot działa w roli organu administracji publicznej "wtedy, gdy przy realizacji danego zadania wyposażony jest we władztwo publiczne, tj. występuje w pozycji nadrzędnej w stosunku do innych podmiotów uczestniczących w danej czynności. Wniosek taki wynika z brzmienia art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L 345 z późn. zm.) - (poprzednio art. 4 (5) VI Dyrektywy), zgodnie z którym organy nie są uważane za podatników w związku z działalnością, które podejmują i transakcjami, które zawierają jak władze publiczne. Trybunał Sprawiedliwości UE dokonując wykładni tego przepisu wielokrotnie wskazywał, że dla zastosowania art. 4 (5) VI dyrektywy konieczne jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek - działalność musi być wykonywana przez podmiot prawa publicznego i musi być ona wykonywana jako organ władzy publicznej (m.in. wyroki w sprawach C-202/90 i C-88/07).

Działalnością wykonywaną w charakterze organu władzy publicznej w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 6 ustawy, jest działalność wykonywana przez podmioty prawa publicznego w ramach właściwego dla nich reżimu prawnego (reżim publicznoprawny), z wyłączeniem tej działalności, która jest wykonywana przez nie na tych samych warunkach prawnych, co prywatni przedsiębiorcy.

Nie bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest okoliczność, że tego samego typu usługi są wykonywane przez podmioty gospodarcze, a wyłączenie usług wykonywanych przez okręgowe stacje chemiczno-rolnicze z opodatkowania prowadziłoby do zakłócenia układu konkurencyjności między tymi stacjami, a innymi podmiotami gospodarczymi.

Zatem Stacja pobierając opłaty za zadania wymienione w art. 28 ust. 1 ustawy o nawozach i nawożeniu prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego powinna naliczać i pobierać podatek VAT z tytułu pobierani tych opłat.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania podatkiem VAT opłat za zadania wykonywane zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o nawozach i nawożeniu należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej opodatkowania podatkiem VAT pobieranych opłat wynikających z ustawy o nawozach i nawożeniu. Natomiast w pozostałym zakresie zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.