ILPP2/443-98/07-2/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2007 r. (data wpływu 24 października 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 16 września 1982 r. Wnioskodawca otrzymał od dziadków na podstawie umowy przekazania własności i posiadania gospodarstwo rolne (zabudowania wraz z gruntami) na własne potrzeby - majątek prywatny osoby fizycznej.

Od roku 2006 część posiadanych gruntów, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gminy, została przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową.

Jedna z posiadanych działek rolnych w roku 2007 została przez Wnioskodawcę podzielona na sześć mniejszych z przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową. Dwie z nich Zainteresowany sprzedał we wrześniu 2007 r. w jednym akcie notarialnym i zapłacił podatek od czynności cywilnoprawnych. Dwie kolejne działki zamierza przekazać w formie darowizny dwóm córkom.

Pozostałe dwie działki (oprócz niepodzielonych gruntów) zostaną w przyszłości także najprawdopodobniej sprzedane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od dokonanej sprzedaży dwóch działek Wnioskodawca musi zapłacić podatek od towarów i usług.

Zdaniem Zainteresowanego, sprzedaż tych działek wyodrębnionych z nieruchomości gruntowej będącej majątkiem osobistym, nie jest działalnością gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie dokonuje on bowiem obrotu nieruchomościami w sposób profesjonalny i częstotliwy. Wnioskodawca uważa, iż nie jest działalnością gospodarczą sprzedaż części nieruchomości (grunty) przez podatnika, którą otrzymał w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego. Nie jest działalnością gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, nabytego na własne potrzeby, a nie w celu dalszej odsprzedaży. Wobec powyższego Zainteresowany uważa, że nie jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT od dokonanej sprzedaży działek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Pod pojęciem towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 wyżej cytowanej ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Przepis art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonywana przez podatnika.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy wskazuje, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przez działalność gospodarczą, na podstawie zapisu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Oznacza to, że zgodnie z powołaną definicją działalności gospodarczej podatnikami będą również osoby, które wykonały czynności jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy.

Kryterium prowadzenia działalności nie wyłącza z grona podatników osoby fizyczne, jeśli dokonują one dostawy towarów w sposób stały, zorganizowany i powtarzalny.

Okoliczności sprawy wskazują, iż Wnioskodawca otrzymał gospodarstwo obejmujące także grunty rolne, z których część następnie została przekwalifikowana i podzielona na grunty pod zabudowę mieszkaniową.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika ponadto, iż Zainteresowany dokonał dostawy dwóch działek, dwie kolejne zamierza przekazać córkom, a pozostałe dwie również najprawdopodobniej zostaną sprzedane.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że sprzedaż dwóch działek i zamiar zbycia kolejnych nie jest czynnością jednorazową i nosi znamiona działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej - art. 15 ust. 2 - należy uznać, iż zamierzone transakcje mają związek z działalnością gospodarczą. Bowiem rolnik ryczałtowy, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Także zakres i skala planowanego przedsięwzięcia (dokonana sprzedaż dwóch działek i planowane zbycie kolejnych) oraz podjęte przez sprzedawcę działania (wydzielenie przed sprzedażą sześciu działek z gruntu rolnego) wskazują na zamiar dokonywania sprzedaży w sposób częstotliwy, a więc w okolicznościach przesądzających o prowadzeniu działalności gospodarczej.

Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok), ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności.

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami ustawy o podatku od towarów i usług dokonywanie przedmiotowych dostaw w sposób ciągły i w celach zarobkowych spełnia definicję działalności gospodarczej, a przedmiot tych dostaw (grunt) jest towarem w pojęciu ustawy VAT.

Zatem Wnioskodawca jest zobowiązany do opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.