ILPP2/443-976/08-3/GZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 stycznia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-976/08-3/GZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2008 r. (data wpływu 27 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie przyspieszonym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie przyspieszonym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, w ramach której wykonuje usługi montażu części i elementów metalowych konstrukcji na rzecz odbiorcy niemieckiego w ramach wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Od tego samego odbiorcy Zainteresowana kupuje części i elementy metalowe służące do montażu zamówionych konstrukcji lub części metalowych do konstrukcji, co odbywa się w ramach wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów. Dodatkowo, na terenie Polski Wnioskodawczyni zaopatruje się w niezbędne elementy metalowe, wykonywane często na jej zamówienie. Jeden z głównych kontrahentów (Spółka jawna) w miesiącu czerwcu br. poinformowała Zainteresowaną, że zawarła z X Bank SA (dalej Bank) umowę factoringową, w ramach której niektóre rozliczenia z tytułu dostarczonych na jej rzecz towarów będą rozliczane w ramach tej umowy, a Bank nabył prawa do wszystkich istniejących i przyszłych wierzytelności należnych od Wnioskodawczyni faktorowi, a objętych przedmiotową umową.

Zainteresowana wyraziła zgodę na taki sposób rozliczenia i podpisała stosowne dokumenty. Od tego momentu, należności udokumentowane fakturami VAT zawierającymi informację o stosowaniu wobec tej wierzytelności umowy factoringowej, łączącej Spółkę jawną z Bankiem, regulowane są przez Wnioskodawczynię na konto bankowe wystawcy faktury utworzone przez Bank dla celów obsługi umowy factoringowej.

Z uwagi na fakt sprzedaży całej produkcji do Niemiec w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy objętej 0% stawką podatku VAT oraz zapłatą wszystkich wierzytelności na konto bankowe wystawcy faktur VAT przed dniem złożenia deklaracji VAT-7 za dany okres rozliczeniowy, Zainteresowana od lipca br. występuje o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni od dnia złożenia deklaracji VAT-7. W chwili obecnej Wnioskodawczyni postępuje dokładnie w taki sam, jak wyżej zostało opisane i zamierza tak postępować przez kolejne 3 miesiące.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowana będzie miała prawo wystąpić z wnioskiem do urzędu skarbowego o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni od daty złożenia deklaracji VAT-7, gdy zapłata należności będzie odbywać się na konto bankowe wystawcy faktury dokumentującej kwoty należności, a zapłata ta rozliczana będzie przez wystawcę faktury z Bankiem w ramach zawartej z nim umowy factoringowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, zapłata należności za dostarczone towary na konto bankowe wystawcy faktury dokumentującej te należności, pomimo, że konto to zostało otworzone w celu obsługi umowy factoringowej łączącej wystawcę faktury i Bank prowadzący to konto, jest nadal bezpośrednią zapłatą należności wystawcy faktury dokumentującej wysokość tej należności i spełnia warunek wynikający z art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy, czyli uprawnia do wystąpienia i otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni, liczonych od dnia złożenia rozliczenia (deklaracji VAT-7).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

W myśl przepisu art. 87 ust. 2 ustawy, zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Stosownie do przepisu art. 87 ust. 6 ustawy, na wniosek podatnika, złożony wraz z deklaracją podatkową, urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku, o której mowa w ust. 2, w terminie 25 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, w przypadku gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, wynikają z:

1.

faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 i Nr 180, poz. 1280 oraz z 2008 r. Nr 70, poz. 416),

2.

dokumentów celnych, deklaracji importowej oraz decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34, i zostały przez podatnika zapłacone,

3.

importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu usług lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji

- przy czym przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a, 4a-4f stosuje się odpowiednio."

Z analizy powyższego przepisu wynika, iż na umotywowany wniosek podatnika i przy spełnieniu przez niego określonych warunków, podstawowe terminy zwrotów mogą być skrócone w następujący sposób: 180-dniowy do 60-dniowego i 60-dniowy do 25-dniowego.

Podatnik może otrzymać wcześniejszy zwrot, gdy spełni następujące warunki:

* zapłaci wszystkie należności wynikające z faktur (dokumentów celnych oraz decyzji) dokumentujących zakupy rozliczone w deklaracji podatkowej VAT-7,

* zapłata za te należności zostanie w całości dokonana bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury, z uwzględnieniem przepisów art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy:

1.

stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz

2.

jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.

Przepis ten ustanawia konieczność zapłaty za pośrednictwem rachunku bankowego należności za transakcję o wartości przekraczającej 15.000 euro, a zatem nie dopuszcza w takim przypadku zapłaty bezpośrednio w formie gotówkowej.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni będzie regulowała swoje zobowiązania wobec Spółki jawnej na różne konta tego kontrahenta - w zależności, czy na fakturze zakupu będzie widniała odpowiednia adnotacja o stosowaniu wobec wierzytelności umowy factoringowej, czy też nie. Pomimo, że konto obsługiwane przez Bank służy do rozliczenia należności wobec których stosowana jest przedmiotowa umowa faktoringu, to jednak - jak zaznaczyła Zainteresowana - wskazane na fakturze wystawcy konto bankowe pozostaje nadal kontem Spółki jawnej. Tym samym spełniony będzie warunek uregulowania zobowiązań bezpośrednio wystawcy faktury.

Fakt, iż Wnioskodawczyni dokonuje jedynie wewnątrzwspólnotych dostaw towarów daje jej prawo do wykazania tych czynności (z uwzględnieniem warunków wynikających z art. 42 ust. 1 ustawy) w deklaracji ze stawką 0%. Oznacza to, że zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy, przysługiwać jej będzie zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 60 dni. Jednak, jak to zostało przedstawione w powyższej analizie, Zainteresowana będzie miała prawo wystąpić z wnioskiem do urzędu skarbowego o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni od daty złożenia deklaracji VAT-7 i taki zwrot będzie jej przysługiwał - również wtedy, gdy należności regulowane będą na konto założone w Banku w celu obsługi umowy factoringowej, a konto to nadal pozostaje kontem spółki jawnej.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) oraz rozporządzenia Ministra Finansów wydane na podstawie ustawy o podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie stanu faktycznego dotyczącego prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie przyspieszonym zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie z dnia 9 stycznia 2009 r. nr ILPP2/443-976/08-2/GZ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl