ILPP2/443-97/14-2/JK - Zwolnienie od podatku usług opieki nad osobami w podeszłym wieku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki X przedstawione we wniosku z 27 stycznia 2014 r. (data wpływu 31 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług opieki nad osobami w podeszłym wieku - jest prawidłowe.

W dniu 31 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od opodatkowania usług opieki nad osobami w podeszłym wieku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi prywatny dom opieki nad osobami w podeszłym wieku w formie spółki z o.o., PKD 87.90.Z - Pozostała pomoc społeczna z zakwaterowaniem. Firma nie posiada zezwolenia wojewody, tj. wpisu do rejestru prowadzonego przez wojewodę. Od 1 stycznia 2011 r. uległy zmianie przepisy dotyczące VAT w obszarze opieki społecznej i służby zdrowia. Art. 43 ust. 1 pkt 23 zwalnia od podatku VAT "usługi opieki nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi i osobami w podeszłym wieku, świadczone w miejscu ich zamieszkania przez podmioty inne niż wymieniono w pkt 22, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną". Firma prowadzi kompleksową (złożoną) usługę nad osobami w podeszłym wieku i osobami przewlekle chorymi, składającą się z następujących elementów:

Domy opieki społecznej zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT zalicza się do obiektów budownictwa mieszkaniowego - "rozumie się przez to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11". "Klasa PKOB 1130" Budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np.: domy opieki społecznej, hotele robotnicze... itp. obejmuje zdaniem Spółki również prywatne domy opieki społecznej. Zainteresowany uważa, że świadczona usługa - opieka nad osobami starszymi odbywa się w miejscu zamieszkania tych osób i wg niego ustawodawca kwalifikuje między innymi domy opieki nad osobami starszymi w jednej grupie z budynkami mieszkalnymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczona usługa jest zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w powyższej sprawie stosuje się następujące przepisy prawa podatkowego, tj. art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT, i opisana usługa w poz. 68 jest zwolniona z VAT (stawka zw.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, w myśl obowiązującego art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f - stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, zwalnia się od podatku usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywane przez:

Należy jednocześnie wskazać - co wielokrotnie podkreślał w orzecznictwie Trybunał Sprawiedliwości UE - że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Przepis art. 43 ust. 17 ustawy stanowi, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

Analizując powołany wyżej przepis (art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy) zauważyć należy, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej, jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, będącego ściśle określonym podmiotem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi prywatny dom opieki nad osobami w podeszłym wieku w formie spółki z o.o., PKD 87.90.Z - Pozostała pomoc społeczna z zakwaterowaniem. Firma nie posiada zezwolenia wojewody, tj. wpisu do rejestru prowadzonego przez wojewodę. Firma prowadzi kompleksową (złożoną) usługę nad osobami w podeszłym wieku i osobami przewlekle chorymi, na którą składa się: całodobowy pobyt pensjonariuszy w domu opieki, łącznie z ich z zakwaterowaniem; całodobowe wyżywienie; opieka ogólna, pielęgniarska i medyczna; wypełnienie czasu wolnego - spacery, telewizja, biblioteka.

Domy opieki społecznej zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy, zalicza się do obiektów budownictwa mieszkaniowego - "rozumie się przez to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11". "Klasa PKOB 1130" Budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np.: domy opieki społecznej, hotele robotnicze... itp. obejmuje zdaniem Spółki również prywatne domy opieki społecznej. Zainteresowany uważa, że świadczona usługa - opieka nad osobami starszymi odbywa się w miejscu zamieszkania tych osób i wg niego ustawodawca kwalifikuje między innymi domy opieki nad osobami starszymi w jednej grupie z budynkami mieszkalnymi.

W związku z faktem, że Zainteresowany nie posiada zezwolenia wojewody, tj. wpisu do rejestru prowadzonego przez wojewodę, nie można go zaliczyć do podmiotów, o których mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy.

Z uwagi na powyższe należy zatem rozważyć zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy, w myśl którego zwalnia się od podatku usługi opieki nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub osobami w podeszłym wieku, świadczone w miejscu ich zamieszkania przez podmioty inne niż wymienione w pkt 22, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

W myśl art. 2 pkt 12 ustawy - przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca prowadzi prywatny dom opieki nad osobami w podeszłym wieku. Działalność powyższą klasyfikuje według PKD jako pomoc społeczną z zakwaterowaniem dla osób w podeszłym wieku i osób przewlekle chorych.

W ramach świadczonej usługi Wnioskodawca zapewnia: całodobowy pobyt pensjonariuszy w domu opieki, łącznie z ich zakwaterowaniem, całodobowe wyżywienie, opiekę ogólną, pielęgniarską i medyczną, wypełnienie czasu wolnego - spacery, telewizja, biblioteka.

Dom opieki klasyfikowany jest w dziale w PKOB 1130 jako budynek zbiorowego zamieszkania.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że dom opieki, sklasyfikowany w PKOB 1130, jest obiektem budownictwa mieszkaniowego w myśl art. 2 pkt 12 ustawy, pensjonariusze zamieszkują w nim całodobowo, z zakwaterowaniem, wyżywieniem, opieką ogólną, pielęgniarską i medyczną, zatem usługi opieki na rzecz osób przebywających w takim domu należy uznać za usługi opieki świadczone w miejscu ich zamieszkania.

Tym samym, usługi opieki na rzecz osób w podeszłym wieku świadczone w miejscu ich zamieszkania, tj. w prywatnym domu opieki wypełniają dyspozycje art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy i korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W rezultacie, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że usługi będące przedmiotem wniosku korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.