ILPP2/443-96/08-2/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Ośrodka Sportu i Rekreacji, przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2008 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie: 29 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy jednostka budżetowa wykonująca działalność statutową jest podatnikiem VAT- jest nieprawidłowe.

W dniu 25 stycznia 2008 r. Ośrodek Sportu i Rekreacji złożył do Urzędu Skarbowego w Lesznie wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy jednostka budżetowa wykonująca działalność statutową jest podatnikiem VAT. Pismem z dnia 25 stycznia 2008 r. nr O-IX/077-2/08 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lesznie - działając na podstawie art. 15, art. 17 w związku z art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - przekazał wniosek Ośrodka Sportu i Rekreacji do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Ośrodek Sportu i Rekreacji jest jednostką organizacyjną Miasta i Gminy, niemającą osobowości prawnej, a działającą na zasadach jednostki budżetowej, która została utworzona Uchwałą Rady Miejskiej z dniem 1 października 2001 r. Poprzedni Ośrodek działał jako zakład budżetowy. Ze statutu tej jednostki wynika, że nadzór nad Ośrodkiem sprawuje Burmistrz za pośrednictwem odpowiedniego Wydziału Urzędu Miejskiego. Przedmiotem działalności OSiR jest realizacja usług z zakresu sportu, udostępnianie bazy sportowej i rekreacyjnej, prowadzenie działalności służącej upowszechnianiu kultury fizycznej i sportu w mieście i gminie. Jako jednostka budżetowa, OSiR finansowany jest w całości ze środków Miasta i Gminy, natomiast uzyskane dochody odprowadzane są w całości do budżetu Miasta i Gminy.

W roku 1997 OSiR działający jeszcze jako zakład budżetowy po przekroczeniu limitu określonego w art. 113 ust. 10 ustawy o podatku VAT został podatnikiem podatku od towarów i usług. Wówczas nie były opodatkowane usługi związane z działalnością stadionów i innych obiektów sportowych PKWiU 92.61.10-00.00. Ośrodek odprowadzał tylko podatek 22% od najmu i dzierżaw, natomiast od dnia 1 czerwca 2005 r. usługi zakwalifikowane do PKWiU 92.61.10-00.00 zostały opodatkowane stawką 7%.

Wnioskodawca informuje, iż zarządza następującymi obiektami sportowymi: kompleksem sportowym przy ulicy X (dwa boiska do piłki nożnej, hala sportowa i zaplecze socjalne), salą sportową przy ulicy Y oraz kompleksem sportowym przy ulicy Z (basen otwarty, boiska do piłki siatkowej, korty tenisowe oraz zaplecze socjalne). Wejście na basen otwarty, którym zarządza Zainteresowany, jest uzależnione od wykupienia biletów wstępu, które stanowią częściowy zwrot ponoszonych wydatków na utrzymanie tych obiektów. Do opłat - biletów wstępu doliczany był podatek VAT w wysokości 7% i odprowadzany na konto Urzędu Skarbowego w Krotoszynie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Ośrodek Sportu i Rekreacji jako powołana przez Urząd Miejski jednostka budżetowa, nieposiadająca osobowości prawnej i wykonująca działalność statutową, winna być podatnikiem VAT w zakresie tej działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy, organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy, a także jednostki samorządu terytorialnego wraz z urzędami - jednostkami je obsługującymi na gruncie podatku VAT występują w podwójnym charakterze. Po pierwsze są podatnikami podatku VAT, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych oraz po drugie - są podmiotami nie objętymi w ogóle stawką podatku VAT, czyli nie są podatnikami podatku VAT, gdy realizują zadania własne - publiczne nałożone na nie przepisami prawa. Wniosek taki należy wyciągnąć z analizy art. 4 (5) Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej - ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG). Cytowane wyżej postanowienie przepisów cywilnych w pełni odzwierciedla postanowienie zawarte w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT oraz w § 8 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r.

Gmina realizuje swoje zadania publiczne tylko i wyłącznie poprzez swoje jednostki organizacyjne w tym Wnioskodawcę, które realizują te zadania w oparciu o uchwalone przez Radę Gminy Statuty. Oznacza to, że między gminą a Zainteresowanym nie ma żadnych relacji cywilnoprawnych, gdyż OSiR wykonuje zadanie własne gminy wynikające ze Statutu.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że wszelkie czynności dokonywane przez niego w ramach działalności statutowej nie są objęte ustawą o podatku VAT, a co za tym idzie OSiR niesłusznie naliczał podatek VAT i odprowadzał na konto Urzędu Skarbowego, dlatego winien skorygować deklaracje VAT-7 począwszy od 1 czerwca 2005 r. i wystąpić o zwrot podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca od 1997 r. do dnia 1 października 2001 r. działał jako zakład budżetowy, który po przekroczeniu ustawowego limitu uprawniającego do zwolnienia od podatku został podatnikiem od towarów i usług.

Od dnia 1 października 2001 r. OSiR jest jednostkę organizacyjną Miasta i Gminy, działającą na zasadach jednostki budżetowej, finansowaną ze środków gminy, do której odprowadza uzyskane dochody z prowadzonej działalności, tj. m.in. z tytułu świadczenia usług związanych z działalnością stadionów i innych obiektów sportowych zaklasyfikowanych wg PKWiU do grupowania 92.61.10-00.00, które podlegają opodatkowaniu 7% stawką podatku. Zainteresowany zarządza obiektami sportowymi w tym także basenem otwartym, gdzie wejście uzależnione jest od wykupienia biletów wstępu, do których doliczany był podatek VAT w wysokości 7%.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę, związane ze sprzedażą biletów wstępu na basen otwarty, są usługami bezpośrednio związanymi z działalnością obiektu sportowego i mieszczą się w grupowaniu PKWiU 92.61. Usługi te wymienione zostały w poz. 158 załącznika nr 3 do ustawy jako usługi w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych i opodatkowane są stawką podatku VAT 7% - zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy.

Podkreślić należy, iż ww. czynności dotyczą odpłatnego świadczenia usług na rzecz osób trzecich, zatem zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 usługi te podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Tym samym, nie można w takiej sytuacji mówić o wyłączeniu z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług - zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, lub o zwolnieniu od podatku - na podstawie § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

Wobec powyższego, z uwagi na fakt, że jednostki organizacyjne gminy (w tym także jednostki budżetowe) posiadają status odrębnego od gminy podatnika podatku od towarów i usług - w przypadku, gdy dokonują sprzedaży (dostawy towarów bądź świadczenia usług) na rzecz osób trzecich zobowiązane są do dokonywania rozliczeń z tytułu tego podatku na zasadach ogólnych określonych w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r..

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.