ILPP2/443-936/14-2/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 listopada 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-936/14-2/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2014 r. (data wpływu 25 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pomniejszenia podstawy opodatkowania o wartość udzielanych bonifikat - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pomniejszenia podstawy opodatkowania o wartość udzielanych bonifikat.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu detalicznego produktami leczniczymi (apteki). Przy sprzedaży niektórych leków i preparatów medycznych kupującemu udzielana była do końca 2011 r. (i w latach poprzednich) bonifikata o którą obniżano ostateczną kwotę do zapłaty za zakupione produkty. Na paragonie fiskalnym, który otrzymywał pacjent wyszczególniona była kwota należności za leki, bonifikata oraz kwota do zapłaty (niższa o bonifikatę). W raporcie dobowym z drukarki fiskalnej przychód był wykazany bez pomniejszenia o udzielone bonifikaty. System informatyczny apteki powiązany jest z drukarkami fiskalnymi i w związku z tym kwoty bonifikat oraz obrotu rejestrowanego za pomocą kas fiskalnych uwidocznione są w ewidencji komputerowej oraz uwzględnione są w sporządzonych na jej podstawie zestawieniach.

Paragony fiskalne zawierały wszystkie niezbędne informacje zgodnie z obowiązującymi przepisami w sprawie kas rejestrujących, a mianowicie:

1. Nazwa i cena zakupionego towaru;

2. Ilość i wartość sprzedaży danego towaru;

3. Wartość rabatów;

4. Wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku po uwzględnieniu rabatów.

Na paragonie fiskalnym dokumentującym sprzedaż, bonifikata nie obniżała cen poszczególnych artykułów, ale pomniejszała wykazaną w nim ostateczną kwotę do zapłaty, która to kwota faktycznie wpływała do kasy apteki. Te same dane były uwidocznione na kopiach drukowanych przez kasy fiskalne, które podlegają przechowaniu w dokumentacji apteki. Zatem paragony fiskalne odzwierciedlały wartość sprzedaży i potwierdzały faktyczny przebieg operacji gospodarczych. Wartość bonifikat nie była uwzględniona na raporcie dobowym z drukarki fiskalnej, ponieważ bonifikata jest uwidoczniona w części informacyjnej paragonu a nie fiskalnej. W związku z tym powstawała różnica pomiędzy raportem fiskalnym, pokazującym wartość sprzedaży bez uwzględniania bonifikat a sprzedażą rzeczywistą, która owe bonifikaty uwzględnia. Wymogi jakie muszą spełniać kasy (drukarki) fiskalne, ich sposób działania są ściśle uregulowane przepisami i nie ma możliwości ingerencji ze strony podatnika w sposób rejestrowania sprzedaży.

Apteki stosują zintegrowany systemu informatyczny który powiązany jest z drukarkami fiskalnymi. Wartość udzielonych bonifikat i obrotu rejestrowanego przy pomocy drukarek fiskalnych odzwierciedlona jest w ewidencji komputerowej i pojawia się na sporządzonych na jej podstawie okresowych zestawieniach z których jednoznacznie wynika: wielkość sprzedaży kwota bonifikat oraz kwota faktycznego obrotu. Z zestawień którymi dysponują apteki w przekroju sprzedaży i przychodu gotówki do kasy, możliwe jest jednoznacznie ustalenie wartości udzielonych bonifikat (rabatu od gotówki) wraz ze wskazaniem wartości netto i VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy można było do 31 grudnia 2011 r. w świetle art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług pomniejszyć obroty ze sprzedaży o kwoty udzielanych bonifikat udokumentowanych na podstawie odrębnych zestawień komputerowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym do końca 2011 r. stanowił, że podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b. Spółka udzielała bonifikat o których mowa w tym przepisie, a paragony fiskalne, oraz wydruki komputerowe, dokumentujące wartość dokonanych bonifikat są podstawą do pomniejszenia obrotu ze sprzedaży. Pomimo, iż sama bonifikata nie zmniejszała ceny towaru na paragonie fiskalnym, to pomniejsza należną kwotę zapłaty jaką musiał uiścić kupujący. Spółka ma więc prawo do pomniejszenia kwoty obrotu o udzieloną bonifikatę, wydruki komputerowe stanowią wystarczającą do tego podstawę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o stan prawny obowiązujący do dnia 31 grudnia 2011 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Powyższy przepis do dnia 31 grudnia 2010 r. brzmiał: podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Natomiast od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 marca 2011 r. art. 29 ust. 1 ustawy obowiązywał w brzmieniu: podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawę opodatkowania, w myśl art. 29 ust. 4 ustawy, zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Przepis ten do dnia 30 listopada 2008 r. brzmiał: obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

W działalności handlowej stosuje się często różnorodne preferencje cenowe. Przybierają one różne nazwy (zniżka, opust, rabat, bonifikata, premia itp.) i różne postacie (zmniejszenie ceny, zwiększenie ilości towaru, procentowe wynagrodzenie itp.).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia "bonifikata", w związku z powyższym pojęcie to należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. Bonifikata to zniżka, ustępstwo od ustalonej ceny towaru na rzecz nabywcy (Słownik języka polskiego PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, rok wydania 2005, str. 62).

Ponadto, jak wskazało Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 14 kwietnia 1994 r. nr PO 4/AK 722-122-94 " (...) Przez bonifikatę (rabat) należy rozumieć zmniejszenie umówionej wcześniej należności za wykonane świadczenie. Najczęściej bonifikata udzielana jest w związku z faktycznie poniesioną lub przewidywaną szkodą kontrahenta. Bonifikata udzielana jest w przypadku, gdy wystąpią okoliczności, których strony nie mogły przewidzieć w momencie podpisania umowy i w jej efekcie następuje faktyczne obniżenie określonej w umowie ceny towaru. W przypadku, gdyby okoliczność wpływająca na zmniejszenie tej ceny była znana stronom przed podpisaniem umowy, powinna znaleźć odzwierciedlenie w cenie określonej w kontrakcie (...)".

Odnosząc się do powyższego, z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

* rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży - niemające wpływu na podstawę opodatkowania, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy pomniejszona już o udzielony rabat;

* rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży (bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta) wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu; do tych rabatów ma zastosowanie art. 29 ust. 4 ustawy, a udzielenie takiego rabatu wymaga odpowiedniego udokumentowania (w przypadku sprzedaży dokumentowanej fakturą VAT - fakturą korygującą; w przypadku sprzedaży ewidencjonowanej na kasie rejestrującej - ewidencją korekt).

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że obrotem jest kwota należna ze sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT, po wyłączeniu wartości udzielonych bonifikat. Należy zaznaczyć, iż bonifikata obniża zarówno podstawę opodatkowania, jak i podatek należny z niej wynikający. Wartość udzielonych bonifikat pomniejsza więc obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT.

Artykuł 106 ust. 1 ustawy (obowiązujący do 31 grudnia 2013 r.) określa, że podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących (art. 111 ust. 1 ustawy).

Z powyższego wynika zatem, że podatnicy podatku od towarów i usług dokumentują dokonaną sprzedaż następującymi sposobami:

* wystawiając faktury VAT,

* ewidencjonując obrót na kasie rejestrującej.

Stosownie do treści art. 109 ust. 3 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Przytoczona regulacja wskazuje zatem, na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu detalicznego produktami leczniczymi (apteki). Przy sprzedaży niektórych leków i preparatów medycznych kupującemu udzielana była do końca 2011 r. (i w latach poprzednich) bonifikata o którą obniżano ostateczną kwotę do zapłaty za zakupione produkty. Na paragonie fiskalnym, który otrzymywał pacjent wyszczególniona była kwota należności za leki, bonifikata oraz kwota do zapłaty (niższa o bonifikatę). W raporcie dobowym z drukarki fiskalnej przychód był wykazany bez pomniejszenia o udzielone bonifikaty. System informatyczny apteki powiązany jest z drukarkami fiskalnymi i w związku z tym kwoty bonifikat oraz obrotu rejestrowanego za pomocą kas fiskalnych uwidocznione są w ewidencji komputerowej oraz uwzględnione są w sporządzonych na jej podstawie zestawieniach.

Paragony fiskalne zawierały wszystkie niezbędne informacje zgodnie z obowiązującymi przepisami w sprawie kas rejestrujących, a mianowicie:

1. Nazwa i cena zakupionego towaru;

2. Ilość i wartość sprzedaży danego towaru;

3. Wartość rabatów;

4. Wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku po uwzględnieniu rabatów.

Na paragonie fiskalnym dokumentującym sprzedaż, bonifikata nie obniżała cen poszczególnych artykułów, ale pomniejszała wykazaną w nim ostateczną kwotę do zapłaty, która to kwota faktycznie wpływała do kasy apteki. Te same dane były uwidocznione na kopiach drukowanych przez kasy fiskalne, które podlegają przechowaniu w dokumentacji apteki. Zatem paragony fiskalne odzwierciedlały wartość sprzedaży i potwierdzały faktyczny przebieg operacji gospodarczych. Wartość bonifikat nie była uwzględniona na raporcie dobowym z drukarki fiskalnej, ponieważ bonifikata jest uwidoczniona w części informacyjnej paragonu a nie fiskalnej. W związku z tym powstawała różnica pomiędzy raportem fiskalnym, pokazującym wartość sprzedaży bez uwzględniania bonifikat a sprzedażą rzeczywistą, która owe bonifikaty uwzględnia. Wymogi jakie muszą spełniać kasy (drukarki) fiskalne, ich sposób działania są ściśle uregulowane przepisami i nie ma możliwości ingerencji ze strony podatnika w sposób rejestrowania sprzedaży

Apteki stosują zintegrowany systemu informatyczny który powiązany jest z drukarkami fiskalnymi. Wartość udzielonych bonifikat i obrotu rejestrowanego przy pomocy drukarek fiskalnych odzwierciedlona jest w ewidencji komputerowej i pojawia się na sporządzonych na jej podstawie okresowych zestawieniach z których jednoznacznie wynika: wielkość sprzedaży kwota bonifikat oraz kwota faktycznego obrotu. Z zestawień którymi dysponują apteki w przekroju sprzedaży i przychodu gotówki do kasy, możliwe jest jednoznacznie ustalenie wartości udzielonych bonifikat (rabatu od gotówki) wraz ze wskazaniem wartości netto i VAT.

Wątpliwość Zainteresowanego dotyczy kwestii właściwego określenia podstawy opodatkowania. Jak wynika z wcześniej powołanego przepisu art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem (obowiązującym do 31 marca 2013 r.).

Zgodnie z § 2 pkt 11 rozporządzenia, paragon fiskalny to wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Natomiast raport fiskalny (dobowy, miesięczny, okresowy lub rozliczeniowy), w myśl § 2 pkt 18 rozporządzenia, to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku.

Ponadto, na mocy § 5 ust. 1 pkt 6 lit. f-k) rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać m.in. takie informacje jak: cenę jednostkową towaru lub usługi, ilość i wartość sprzedaży, wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek, wartość sprzedaży zwolnionej od podatku, łączną kwotę podatku, łączną kwotę należności.

Należy zauważyć, iż do dnia 30 listopada 2008 r. obowiązywało rozporządzenie z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 108, poz. 948 z późn. zm.), w którym z § 2 pkt 13 odpowiada § 2 pkt 11, natomiast § 6 ust. 1 pkt 6 lit. f)-k) odpowiada § 5 ust. 1 pkt 6 lit. f)-k).

W świetle powyższego, paragon fiskalny (a także raporty fiskalne dobowe, miesięczne) musi odzwierciedlać wartość sprzedaży i potwierdzać faktyczny przebieg operacji gospodarczych. Jeśli zatem w momencie sprzedaży strony transakcji znają cenę sprzedaży, to cena ta powinna znaleźć odzwierciedlenie w dokumencie potwierdzającym dokonanie transakcji sprzedaży.

Ze względu zatem na fakt, że obrót pomniejszają udzielone bonifikaty, udzielenie bonifikaty w chwili sprzedaży powinno mieć odzwierciedlenie w paragonie fiskalnym dokumentującym tą sprzedaż w taki sposób, aby zachować postanowienia zawarte w wyżej cytowanym § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia. Kwoty udzielonej bonifikaty, czyli zniżki od ustalonej ceny towaru, winny być zatem uwidocznione z wyszczególnieniem podatku VAT oraz wartości sprzedaży, o jakie zmniejszane są wartości sprzedaży towarów lub usług. Obrót pomniejszony o kwoty udzielonych bonifikat winien być uwidoczniony zarówno w paragonach, jak również w okresowych raportach fiskalnych (dobowych, miesięcznych, okresowych lub rozliczeniowych).

Obowiązujące przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej, jednak brak regulacji prawnych w tym zakresie nie pozbawia podatnika możliwości dokonania korekty zaewidencjonowanego obrotu. Skoro konstrukcja kasy rejestrującej nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej, to korektę należy dokonać za pomocą innych urządzeń księgowych.

Istotną bowiem jest w tym względzie zasada wynikająca z art. 29 ust. 1 ustawy, zgodnie z którą podstawą opodatkowania jest obrót rozumiany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Obrotem jest zatem kwota rzeczywiście należna od nabywcy.

W celu więc ustalenia prawidłowej (rzeczywistej) podstawy opodatkowania w przypadku udzielenia bonifikat, które nie są uwidocznione w raportach fiskalnych należałoby prowadzić dodatkową, poza kasą rejestrującą, ewidencję (korekt), z której musi dokładnie wynikać kwota korekty sprzedaży i podatku należnego przypisana do konkretnego paragonu. Ewidencja taka nie ma określonego wzoru, ale wskazane jest, aby zawierała co najmniej dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty, a zapisy w niej widniejące pozwalały na określenie prawidłowej kwoty obrotu i podatku należnego.

Wnioskodawca wskazał, że w momencie sprzedaży leków udzielał kupującym bonifikaty polegającej na obniżeniu ostatecznej kwoty do zapłaty przez klienta. Udzielona bonifikata nie obniżała cen poszczególnych artykułów, ale pomniejszała wykazaną w nim ostateczną kwotę do zapłaty. W paragonie wyspecyfikowane były bowiem ceny leków, natomiast bonifikata przedstawiona była na dole paragonu w postaci jednej kwoty. Spółka poinformowała także, że Apteki stosują zintegrowany systemu informatyczny który powiązany jest z drukarkami fiskalnymi. Wartość udzielonych bonifikat i obrotu rejestrowanego przy pomocy drukarek fiskalnych odzwierciedlona jest w ewidencji komputerowej i pojawia się na sporządzonych na jej podstawie okresowych zestawieniach z których jednoznacznie wynika: wielkość sprzedaży kwota bonifikat oraz kwota faktycznego obrotu. Z zestawień którymi dysponują apteki w przekroju sprzedaży i przychodu gotówki do kasy, możliwe jest jednoznacznie ustalenie wartości udzielonych bonifikat (rabatu od gotówki) wraz ze wskazaniem wartości netto i VAT.

Odnosząc się zatem do przedstawionego opisu sprawy oraz mając na względzie brak szczegółowych uregulowań odnoszących się do sposobu korygowania obrotu ewidencjonowanego przy zastosowaniu kas rejestrujących stwierdzić należy, iż skoro prowadzona ewidencja komputerowa (apteka pracuje przy użyciu zintegrowanego systemu informatycznego, który powiązany jest z drukarkami fiskalnymi) umożliwiało Spółce do 31 grudnia 2011 r. prawidłowe prowadzenie ewidencji udzielonych bonifikat z przyporządkowaniem ich do konkretnych stawek podatkowych w wykazanym obrocie, to może przyjąć do określenia podstawy opodatkowania oraz rozliczenia deklaracji podatkowej inną kwotę, niż wynika to z wydruku raportu fiskalnego. Bowiem podstawą przysługującego uprawnienia do korekty sprzedaży i podatku należnego oraz podstawą prawidłowego sporządzenia deklaracji VAT-7 jest rzeczywisty przebieg transakcji gospodarczej udokumentowany rzetelnymi dowodami i wynika z zapisów zawartych w prowadzonych urządzeniach księgowych, z których dane za miesiąc rozliczeniowy obniżą łączną miesięczną sprzedaż zaewidencjonowaną w kasie rejestrującej.

Należy bowiem podkreślić, że to na podatniku spoczywa obowiązek rzetelnego udokumentowania prowadzonych transakcji w urządzeniach księgowych, tak by odzwierciedlały faktyczny ich przebieg.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca mógł do 31 grudnia 2011 r. pomniejszyć obroty ze sprzedaży o kwoty udzielanych bonifikat udokumentowanych na podstawie odrębnych zestawień komputerowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl