ILPP2/443-93/10-2/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-93/10-2/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2010 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 19 stycznia 2010 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 20 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży używanych wyrobów jubilerskich z metali szlachetnych, które przeszły na własność lombardu w wyniku nie spłacenia pożyczki w określonym terminie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży używanych wyrobów jubilerskich z metali szlachetnych, które przeszły na własność lombardu w wyniku nie spłacenia pożyczki w określonym terminie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu lombardu. Ewidencję sprzedaży prowadzi przy pomocy kasy fiskalnej. W swojej działalności udziela pożyczek osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, przyjmując w zamian pod zastaw różne towary używane, np.: sprzęt RTV, telefony komórkowe, wyroby jubilerskie. Zdarza się, że niektóre z zastawianych przedmiotów, w wyniku nie spłacenia pożyczki w określonym terminie przez klienta, przechodzą na własność lombardu. Rzeczy takie podlegają dalszej odsprzedaży i jako towary używane, zgodnie z zasadami określonymi w art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług, są opodatkowane za zasadzie VAT marża.

Działalność lombardu ma swoją specyfikę, nie jest to klasyczna działalność gospodarcza gdzie dokładnie można przewidzieć asortyment, który będzie podlegał sprzedaży. W pamięci kasy fiskalnej są zaprogramowane poszczególne grupy asortymentowe, np.: elektronarzędzia używane, sprzęt AGD używany. Do każdej pożyczki pod zastaw jest sporządzana umowa, na której zastawiana rzecz jest dokładnie opisana. Umowa zostaje sporządzona w dwóch egzemplarzach, jeden egzemplarz dla osoby dokonującej zastawu, drugi dla lombardu. Kasy fiskalne mają ograniczoną ilość kodów jakie można wprowadzić, a przy tak szerokim i różnorodnym asortymencie nie ma możliwości, aby doprecyzować nazwę towaru na paragonie. Klienci zastawiają rzeczy produkowane obecnie, jak i wyprodukowane w latach ubiegłych praktycznie z każdej branży. Kasa fiskalna daje możliwość wprowadzenia tylko 500 kodów z nazwą towaru.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku dalszej odsprzedaży osobom trzecim używanych wyrobów jubilerskich z metali szlachetnych opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega marża.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży używanych wyrobów jubilerskich z metali szlachetnych opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług powinna być poddana marża uzyskana ze sprzedaży. Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., poprzez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne metale szlachetne - wyłączenie z opodatkowania marżą nie dotyczy biżuterii. Zatem, sprzedając używany wyrób jubilerski Zainteresowany ma prawo opodatkować podatkiem od towarów i usług jedynie marżę uzyskaną ze sprzedaży tych towarów. Stanowisko w tej sprawie oparł na postanowieniu Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Łódż-Bałuty z dnia 13 marca 2006 r. nr lll-21443-816496/O6/PJ oraz na postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kwidzynie z dnia 28 grudnia 2006 r. nr PP/443-14/06/U.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W rozdziale 4 działu VII ustawy zostały określone szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków.

Na mocy art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1.

osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;

2.

podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

3.

podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;

4.

podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

5.

podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Definicja towarów używanych, dla potrzeb tej szczególnej procedury została zawarta w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy. Zgodnie z nim, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1 - 3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (PCN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 27.41.10-30, ex 27.41.10-50, ex 27.41.20-30, ex 27.41.20-50, ex 27.41.20-70.00, 27.41.30-30, 27.41.30-50, 27.41.61-00, 27.41.62-00, 36.22.11-30.00, 36.22.11-50.00 i 36.22.12-30.00).

W przypadku dostawy towarów używanych, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, nabytych przez podatnika prowadzącego lombard od podmiotów, o których mowa w art. 120 ust. 10 ustawy, można stosować przepis art. 120 ust. 4 ustawy, czyli można opodatkować jedynie marżę. Należy jednak podkreślić, że opodatkowanie marży nie może mieć zastosowania w przypadku niektórych towarów, takich jak metale szlachetne lub kamienie szlachetne oznaczone symbolami - PCN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112, PKWiU 27.41.10-30, ex 27.41.10-50, ex 27.41.20-30, ex 27.41.20-50, ex 27.41.20-70.00, 27.41.30-30, 27.41.30-50, 27.41.61-00, 27.41.62-00, 36.22.11-30.00, 36.22.11-50.00 i 36.22.12-30.00, które wymienione są w art. 120 ust. 1 pkt 4.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu lombardu. Ewidencję sprzedaży prowadzi przy pomocy kasy fiskalnej. W swojej działalności udziela pożyczek osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, przyjmując w zamian pod zastaw różne towary używane, np.: sprzęt RTV, telefony komórkowe. wyroby jubilerskie. Zdarza się, że niektóre z zastawianych przedmiotów, w wyniku nie spłacenia pożyczki w określonym terminie przez klienta, przechodzą na własność lombardu. Rzeczy takie podlegają dalszej odsprzedaży i jako towary używane, zgodnie z zasadami określonymi w art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług, są opodatkowane za zasadzie VAT marży.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w przypadku sprzedaży używanych wyrobów jubilerskich nabytych przez podatnika prowadzącego lombard od podmiotów, określonych w art. 120 ust. 10 ustawy, Wnioskodawca ma prawo stosować opodatkowanie marży na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, iż wyroby te nie są metalami szlachetnymi w stanie surowym, półproduktami w postaci proszku, odpadami lub złomem metali szlachetnych i kamieniami szlachetnymi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, że w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego określenia nazwy towarów na paragonie fiskalnym została wydana interpretacja indywidualna z dnia 22 marca 2010 r. nr ILPP2/443-93/10-3/AK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl