ILPP2/443-90/14-2/MN
Pismo z dnia 28 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-90/14-2/MN
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z 28 stycznia 2014 r. (data wpływu 30 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego od podatku - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego od podatku.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
W niedalekiej przyszłości Wnioskodawca zamierza otworzyć działalność gospodarczą - biuro rachunkowe. Wnioskodawca zamierza świadczyć część usług z grupy PKWiU 69.20.Z, a mianowicie:
księgowanie wszelkiego rodzaju transakcji gospodarczych, wykonywane na zlecenie,
sporządzanie sprawozdań i bilansów finansowych,
przygotowanie dokumentów o dochodach osób i firm w celach podatkowych.
Wnioskodawca nie zamierza świadczyć usług z grupy PKWiU 69.20.Z, polegających na:
kontroli i potwierdzaniu poprawności sprawozdań i bilansów finansowych (działalność biegłych księgowych / biegłych rewidentów),
doradztwie podatkowym i reprezentowaniu klientów przed organami podatkowymi.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy wykonując wymienione usługi Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, jeżeli nie przekroczy limitu 150.000 (a w roku rozpoczęcia działalności kwoty liczonej w proporcji do okresu prowadzonej działalności w ciągu roku).
Zdaniem Wnioskodawcy, będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, jeżeli nie przekroczy limitu 150.000 (a w roku rozpoczęcia działalności kwoty liczonej w proporcji do okresu prowadzonej działalności w ciągu roku). Zakres usług jakie Wnioskodawca zamierza świadczyć nie wybiega poza usługi rachunkowo-księgowe. Jednocześnie nie mając uprawnień biegłego księgowego, biegłego rewidenta ani doradcy podatkowego, Wnioskodawca nie zamierza świadczyć usług kontroli i potwierdzania poprawności sprawozdań i bilansów finansowych, doradztwa i reprezentowania klientów przed organami podatkowymi.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Według art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na mocy art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
transakcji związanych z nieruchomościami,
usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Natomiast, zgodnie z przepisem art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:
prawnicze,
w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
jubilerskie.
W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.
W związku z wątpliwościami Wnioskodawcy dotyczącymi zastosowania zwolnienia podmiotowego należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.
Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, że termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto udziela porad". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, doradztwo finansowe, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.
Z opisu sprawy wynika, że w niedalekiej przyszłości Wnioskodawca zamierza otworzyć działalność gospodarczą - biuro rachunkowe. Wnioskodawca zamierza świadczyć część usług z grupowania 69.20.Z, a mianowicie:
księgowanie wszelkiego rodzaju transakcji gospodarczych, wykonywane na zlecenie,
sporządzanie sprawozdań i bilansów finansowych,
przygotowanie dokumentów o dochodach osób i firm w celach podatkowych.
Wnioskodawca nie zamierza świadczyć usług z grupowania 69.20.Z, polegających na kontroli i potwierdzaniu poprawności sprawozdań i bilansów finansowych (działalność biegłych księgowych i biegłych rewidentów), doradztwie podatkowym i reprezentowaniu klientów przed organami podatkowymi.
W treści wniosku Wnioskodawca wskazał, że zakres usług jakie zamierza świadczyć nie wybiega poza usługi rachunkowo-księgowe. Jednocześnie nie mając uprawnień biegłego księgowego, biegłego rewidenta ani doradcy podatkowego, Wnioskodawca nie zamierza świadczyć usług kontroli i potwierdzania poprawności sprawozdań i bilansów finansowych, doradztwa i reprezentowania klientów przed organami podatkowymi.
Mając na uwadze opis świadczonych usług oraz analizę pojęcia usług doradczych należy wskazać, że opisane przez Wnioskodawcę usługi, które zamierza świadczyć prowadząc działalność gospodarczą, w zakresie księgowania wszelkiego rodzaju transakcji gospodarczych wykonywane na zlecenie, sporządzania sprawozdań i bilansów finansowych, przygotowania dokumentów o dochodach osób i firm w celach podatkowych - nie będą stanowiły usług w zakresie doradztwa, które nie są objęte zwolnieniem podmiotowym.
Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie będzie świadczył usług o charakterze doradczym oraz prawniczych - zastosowania nie znajdzie art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Tym samym, wykonując usługi w zakresie: księgowania wszelkiego rodzaju transakcji gospodarczych na zlecenie, sporządzania sprawozdań i bilansów finansowych, przygotowania dokumentów o dochodach osób i firm w celach podatkowych oraz nie wykonując czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy - Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, do czasu przekroczenia kwoty limitu wartości sprzedaży, o którym mowa w tym przepisie, a w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej, na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, jeżeli przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.