ILPP2/443-90/08-2/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2008 r. (data wpływu 28 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i udokumentowania premii pieniężnych - jest prawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i udokumentowania premii pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł na początku 2007 r. umowy z klientami zagranicznymi (zarówno z państw UE, jak i spoza Unii), które gwarantują im roczne bonusy - premie pieniężne za uzyskanie odpowiednio wysokiego obrotu z tytułu zakupu wyrobów Zainteresowanego. Powyższą premię Spółka traktuje jako dodatkowe wynagrodzenie za osiągnięcie uzgodnionego poziomu zakupów w ciągu danego roku. Bonusy wynikające z powyżej opisanych umów są wyłącznie wynagrodzeniem za osiągnięcie określonego obrotu. Z tego tytułu Wnioskodawca wystawia kontrahentom z Unii, jak i z krajów trzecich - dokumenty w postaci noty uznaniowej. Spółka nie wykazuje tej czynności w deklaracji VAT-7.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe premie pieniężne są dodatkowym wynagrodzeniem za osiągnięcie uzgodnionego poziomu zakupów za dany okres rozliczeniowy (również po spełnieniu warunku terminowej zapłaty) i są wypłacane po dokonaniu zakupu towarów o określonej wartości i w określonym czasie, dlatego też nie można ich przyporządkować do konkretnych transakcji.

Według pisma Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. w sprawie stosowania przepisów art. 8 i art. 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, znak pisma: PP3-812-1222/2004/AP/4026 (Dz. Urz. Ministra Finansów z 2005 r. Nr 2, poz. 22) Zainteresowany uważa, że wypłacenie premii pieniężnej kontrahentowi z kraju UE lub z kraju trzeciego nie powoduje powstania obowiązku podatkowego po jego stronie. Transakcja ta może być udokumentowana notą uznaniową, wystawioną przez wypłacającego premię pieniężną.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. W stanie faktycznym mamy do czynienia z usługą świadczoną przez odbiorcę towarów na rzecz Spółki, polegającą na dokonaniu zakupów w określonym czasie i o określonej wysokości, za którą przysługuje wynagrodzenie w postaci premii pieniężnej (bonusa). Wyżej wymieniona premia ma charakter motywacyjny do dalszej współpracy i nie odnosi się do konkretnej transakcji. Zatem należy uznać, że w tym przypadku mamy do czynienia z określonym zachowaniem się nabywcy, tzn. świadczeniem usług przez nabywcę towarów otrzymującego taką premię.

Stanowisko takie zostało również wyrażone w wydanej interpretacji Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. W tym kontekście należy podkreślić, że w przedstawionym wyżej stanie faktycznym, zastosowanie będzie miał również art. 27 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Zatem ogólną zasadą jest uznanie za miejsce świadczenia usług miejsca, w którym świadczący ma siedzibę. Wyjątki zawarte w dalszej części powołanego w poprzednim zdaniu przepisu nie znajdą zastosowania w niniejszym przypadku. Mówią one bowiem o czynnościach wymienionych w art. 27 ust. 4. Naliczenie bonusu od obrotu z tytułu sprzedaży nie można przyporządkować do żadnej z wymienionych w tym przepisie usług.

Zgodnie z omawianym przepisem, w przedstawionym przez podatnika stanie faktycznym usługi te, będą podlegały opodatkowaniu na terytorium państwa w którym świadczący usługę (otrzymujący bonus) ma siedzibę.

Reasumując, wypłata przez podatnika premii pieniężnych dla kontrahentów z państw UE i trzecich, nie powoduje po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Natomiast kwestie wystawiania faktur przez kontrahenta zagranicznego są uregulowane przez przepisy obowiązujące na terytorium państwa, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę. W przypadku nieotrzymania faktury można udokumentować wypłatę premii jedynie notą uznaniową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.