ILPP2/443-879/09-4/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2009 r. (data wpływu 7 lipca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 września 2009 r. (data wpływu 15 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na usługę montażu wind i dźwigów - jest prawidłowe.

W dniu 7 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na usługę montażu wind i dźwigów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 września 2009 r. (data wpływu 15 września 2009 r.) o symbol statystyczny PKWiU świadczonych usług oraz PKOB budynku, w którym będą świadczone przedmiotowe usługi.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność w zakresie wykonania i montażu dźwigów oraz wind osobowych. Spółka nie jest bezpośrednim producentem. W zakres działania Spółki wchodzą usługi projektowania, doboru elementów składowych oraz montażu wind i dźwigów w budynku. Jedynie część elementów składowych niezbędnych w procesie montażu wind osobowych produkowanych jest w ramach działalności Spółki. Zdecydowana większość części i elementów wykorzystywanych w montażu wind i dźwigów kupowana jest bezpośrednio od producentów.

Spółka wskazała, iż prowadzona przez nią działalność obejmuje łącznie złożenie oraz montaż windy w budynku. Specyfika działalności Wnioskodawcy nie pozwala na wydzielenie w ramach wykonywanej działalności czynności polegających wyłącznie na złożeniu z elementów składowych dźwigu osobowego oraz odrębnie jego montażu w budynku. Wskazane czynności są ze sobą ściśle powiązane i nie jest możliwe skonstruowanie kompletnej windy i jej dostawa bez jednoczesnego montażu we wskazanym budynku. Konstrukcja windy jest bowiem w dużym stopniu uzależniona od charakteru, przeznaczenia oraz parametrów technicznych budynku, w którym ma być montowana.

W ramach swojej działalności Zainteresowany zawarł w dniu 22 kwietnia 2009 r. umowę z przedsiębiorstwem D...... S.A., której przedmiotem są roboty polegające na dostawie i montażu dźwigu typu DEO-1000BM w ilości 10 sztuk do obiektu mieszkalnego przy ul. W..... w W....

Inwestycja realizowana przez przedsiębiorstwo D....... S.A. składa się z kompleksu budynków mieszkalno-usługowych, których część parterowa zostanie przeznaczona na lokale użytkowe, natomiast na wyższych kondygnacjach zostaną wybudowane wyłącznie mieszkania. Zgodnie z zawartą umową Wnioskodawca ma dokonać montażu dźwigów osobowych wyłącznie w części mieszkalnej budynku. Część użytkowa obiektu nie będzie wyposażana w windy osobowe. Ponadto, zgodnie z projektem architektonicznym nie będzie ciągów komunikacyjnych pomiędzy częścią użytkową oraz częścią mieszkalną.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany zaklasyfikował świadczone usługi do grupowania PKWiU 45.31.30-00.10 - roboty związane z instalowaniem dźwigów.

Ponadto Wnioskodawca poinformował, iż w pozwoleniu na budowę obiektu mieszkalnego położonego przy ul. W. w W. udzielonego przedsiębiorstwu D....... S.A. nie została umieszczona informacja odnośnie klasyfikacji przedmiotowego obiektu budowlanego zgodnie z PKOB. Jednakże, zdaniem Zainteresowanego, przedmiotowy obiekt budowlany powinien zostać zaklasyfikowany pod nr PKOB 112 - budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma możliwość zastosowania 7% stawki podatku VAT w odniesieniu do robót polegających na montażu dźwigów osobowych w części mieszkalnej obiektu o charakterze mieszkalno-usługowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do zastosowania obniżonej do 7% stawki podatku VAT na wykonywane czynności polegające na montażu dźwigów osobowych do obiektu mieszkalnego położonego na ul. W...... w W.......rszawie. W celu uzasadnienia swojego stanowiska Spółka przytoczyła następujące argumenty.

Podstawa prawna

Możliwość zastosowania obniżonej 7% stawki podatku VAT dla robót budowlano-montażowych została wskazana w Rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 28 listopada 2008 r. (Dz. U. Nr 12, poz. 1336), zwane dalej rozporządzeniem. Zgodnie bowiem z § 6 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwana dalej ustawą o VAT, obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Definicja obiektów budownictwa mieszkaniowego

Wskazana powyżej regulacja zezwala na zastosowanie obniżonej do 7% stawki podatku VAT w odniesieniu do robót budowlano-montażowych realizowanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego bądź ich częściach.

Rozporządzenie, co prawda, nie zawiera definicji pojęcia obiekt budownictwa mieszkaniowego, jednak odsyła w tym zakresie do ustawy o VAT, która w art. 2 pkt 12 wskazuje, iż obiekt budownictwa mieszkaniowego to budynek mieszkalny stałego zamieszkania sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Dział 11 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, zwanej dalej PKOB, obejmuje 3 grupy, a mianowicie: budynki mieszkalne jednorodzinne, budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe oraz budynki zbiorowego zamieszkania. Ponadto, PKOB we wstępie zawierającym objaśnienie pojęć wskazuje, iż pod pojęciem budynku mieszkalnego należy rozumieć obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Przytoczona powyżej definicja pozwala na jednoznaczne zaklasyfikowanie określonego obiektu budowlanego jako budynku mieszkalnego, bądź jako budynku niemieszkalnego. Kryterium podziału zostało dość jasno sprecyzowane, a jest nim przeznaczenie powierzchni na określony cel: mieszkalny bądź niemieszkalny. W sytuacji zatem, gdy co najmniej połowa powierzchni obiektu została przeznaczona na cele mieszkaniowe, budynek taki należy, zgodnie z PKOB, uznać jako budynek mieszkalny.

Na zasadność odwoływania się do PKOB przy klasyfikacji obiektów budownictwa mieszkaniowego wskazał m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 29 kwietnia 2009 r., sygn. IPPP1-443-189/09-2/AK argumentując, iż "budynki nie zawsze mają jednorodny charakter. W sytuacji, gdy część budynku wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, a pozostała część do innych celów, wówczas w celu właściwego zaklasyfikowania danego budynku należy odwołać się do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych".

W świetle przytoczonych powyżej regulacji, Spółka wskazała, iż obiekt budowlany położony na ul. W. w W., w którym będzie wykonany montaż wind, spełnia warunki dla uznania go za budynek mieszkalny. Należy wskazać, iż parter obiektu zostanie przeznaczony na lokale użytkowe. Powierzchnia lokali będzie jednak stanowiła niewielki procent w stosunku do pozostałej powierzchni obiektu, której nadano charakter mieszkaniowy. W związku z tym, iż znaczna część budynku ma służyć celom wyłącznie mieszkaniowym, zasadne jest zdaniem Spółki, przyznanie mu przymiotu obiektu budownictwa mieszkaniowego.

Spółka podkreśliła, iż montaż wind osobowych będzie dokonywany wyłącznie w części mieszkalnej budynku. Lokale użytkowe nie zostaną wyposażone w dźwigi osobowe. W opinii Spółki, przeprowadzenie prac polegających na montażu wind tylko w części mieszkalnej obiektu budownictwa mieszkaniowego stanowią dodatkową pozytywną przesłankę dla zastosowania obniżonej 7% stawki podatku VAT.

Spółka wskazała, iż prowadzenie robót budowlano-montażowych w części użytkowej budynków wyłącza możliwość stosowania 7% stawki podatku VAT. Jednak jak słusznie zauważył Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 5 maja 2008 r., sygn. ILPP2/443-128/08-2/ISN "w sytuacji gdy przedmiotem robót jest sklasyfikowany w PKOB 11 obiekt budownictwa mieszkaniowego jako całość, w którym znajdują się pomieszczenia mieszkalne i użytkowe stawka 7% stosowana jest w odniesieniu do całości robót. Jeżeli jednak podejmowana będzie osobna robota budowlano-montażowa (na podstawie odrębnej umowy), wykonana w lokalu użytkowym, to do tej usługi powinna mieć zastosowanie stawka 22%".

Ze względu na fakt, iż Wnioskodawca dokona montażu wind osobowych wyłącznie w części mieszkalnej budynku i nie zawarł dodatkowej umowy, która zobowiązywałaby go do jakichkolwiek prac w części użytkowej budynku, może on skorzystać z preferencji jaką jest opodatkowanie wykonywanych czynności obniżoną 7% stawką podatku VAT.

Montaż wind jako roboty budowlano-montażowe

Spółka podkreśliła, iż wykonywane przez nią prace polegające na złożeniu i montażu windy w budynku mieszkalnym należy uznać za roboty budowlano-montażowe. Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka przytoczyła poniższe argumenty.

Po pierwsze należy zaznaczyć, iż ani Rozporządzenie ani ustawa o VAT nie zawiera definicji robót budowlano-montażowych. Pewne wskazówki interpretacyjne można odnaleźć w art. 3 pkt 7 ustawy dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414 z późn. zm.), zwana dalej Prawo budowlane, zgodnie z którą roboty budowlane oznaczają budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Montaż natomiast to zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych.

W opinii Spółki złożenie i montaż w budynku mieszkalnym wind osobowych bez wątpienia należy zaklasyfikować do prac o charakterze budowlano montażowym. Wnioskodawca nadmienił, iż z technicznego, jak i ekonomicznego punktu widzenia nie jest możliwe rozdzielenie wykonywanych czynności na dostawę kompletnej windy oraz osobno na usługę jej montażu w budynku. Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, część prac związanych ze złożeniem windy dokonywana jest już w samym budynku na etapie jej montażu. Próba jakiegokolwiek rozdzielenia opisanych powyżej czynności miałoby charakter sztuczny i nie znajdowałoby odzwierciedlenia w rzeczywistości. Ponadto, z technicznego punktu widzenia szczegółowe wyodrębnienie czynności na takie, które wykonywane są wyłącznie na etapie konstruowania windy oraz te, które są niezbędne wyłącznie do jej montażu w budynku jest wysoce skomplikowane, a wręcz niemożliwe. Gro prac dotyczy bowiem obu czynności jednocześnie.

O bezcelowości sztucznego rozdzielania czynności o charakterze kompleksowym wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny, który, rozstrzygając kwestię zastosowania obniżonej stawki VAT dla dostawy i montażu stolarki okiennej (wyrok z dnia 28 listopada 2007 r., sygn. akt l FSK 1420/06) zaznaczył, iż "roboty budowlane (roboty budowlano-montażowe, remonty i roboty konserwacyjne) stanowią tzw. świadczenia złożone, na które składa się szereg czynności mających doprowadzić do określonego efektu gospodarczego. (...) W przypadku czynności o kompleksowym charakterze, na które składa się czynność podstawowa, której wykonanie było celem umowy zawartej przez podatnika z klientem, a także czynności pomocnicze niezbędne do wykonania czynności podstawowej, ustalając właściwą stawkę podatku od towarów i usług należy przyjmować jednolitą stawkę dla całego kompleksu czynności, biorąc pod uwagę charakter czynności podstawowej.

Z punktu widzenia klienta - odbiorcy czynności wykonywanych przez podatnika - istotne było przy tym zamontowanie okien, czyli przeprowadzenie odpowiednich robót budowlanych, a nie przeniesienie na niego prawa do rozporządzania wyprodukowanymi przez podatnika towarami".

Uzupełnieniem powyższego orzeczenia jest wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 lipca 2006 r. (sygn. akt l FSK 945/05), w którym skład orzekający podkreślił, iż "nie można przy dokonywaniu wykładni pojęcia "roboty budowlane", czy wchodzącego w jego skład określenia "roboty budowlano-montażowe", interpretować w oparciu o słownikowe znaczenie wyrazu "robota", stanowiącego tylko jeden z elementów tego terminu prawnego, w oderwaniu od znaczenia nadawanego mu na gruncie regulacji o podstawowym znaczeniu dla tej dziedziny spraw, którą stanowią przepisy Prawa budowlanego. Roboty budowlane (roboty budowlano-montażowe, remonty i roboty konserwacyjne) stanowią tzw. świadczenia złożone, na które składa się szereg czynności mających doprowadzić do określonego efektu gospodarczego".

W świetle przytoczonych wyroków Spółka wskazała, iż prowadzone przez nią prace zmierzające do skonstruowania i montażu windy osobowej w budynku mieszkalnym należy traktować jako jedną usługę o charakterze kompleksowym. Przedsiębiorca, bowiem, który zleca Spółce montaż dźwigów osobowych zainteresowany jest tylko i wyłącznie uzyskaniem efektu końcowego prac, a mianowicie instalacja odpowiedniej windy w budynku. Samo skonstruowanie windy bez jej montażu w budynku jest bezwartościowe. Realna wartość użytkowa windy ujawnia się bowiem dopiero na etapie jej prawidłowej instalacji w określonym budynku.

Powyższe uwagi znajdują pełną akceptację także w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W wyroku z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 ETS wskazał, iż "jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsumenta przeciętnego, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej".

Podsumowując, prace wykonywane przez Spółkę, polegające na konstruowaniu i montażu wind w budynku mieszkalnym spełniają przesłanki dla uznania ich za prace budowlano-montażowe, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku VAT. Prace takie mają charakter kompleksowy a jakiekolwiek rozdzielenie ich na część dotyczącą dostawy kompletnej windy oraz usługę jej montażu jest zabiegiem sztucznym, nieznajdującym oparcia w rzeczywistości gospodarczej. Każdy bowiem podmiot nabywający świadczenie dostawy i montażu windy zainteresowany jest wyłącznie w uzyskaniu efektu w postaci instalacji odpowiedniego dźwigu w budynku, a nie otrzymaniu skonstruowanej windy bez jej umieszczenia w budynku. Winda bez odpowiedniego zamontowania w budynku jest bezużyteczna.

W podsumowaniu przytoczonych w niniejszym wniosku argumentów, Spółka wskazała, iż w jej opinii, ma ona prawo do zastosowania obniżonej, 7% stawki podatku VAT w odniesieniu do dostawy i montażu dźwigów osobowych w obiekcie mieszkalnym położonym przy ul. W. w W. Spełnione bowiem zostają wszystkie przesłanki przewidziane w rozporządzeniu dla zastosowania obniżonej stawki.

Po pierwsze, Spółka dokonuje montażu windy w budynku mieszkalnym sklasyfikowanym na podstawie PKOB w dziale 11, grupa 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe. Ponadto, montaż wind dotyczy wyłącznie części mieszkalnej budynku z wyłączeniem instalacji dźwigów w części przeznaczonej na lokale użytkowe.

Po drugie, Spółka świadczy kompletną usługę skonstruowania i zamontowania windy osobowej w budynku mieszkalnym, która stanowi jedną całość. Podział prac wykonywanych w ramach niniejszego świadczenia na te, które dotyczą wyłącznie dostawy windy oraz te odnoszące się tylko do robót instalacyjnych, jest nie tylko wysoce skomplikowany pod względem technicznym, ale zupełnie bezcelowy i sztuczny. Przedsiębiorstwo D..... S.A. zawierając bowiem ze Spółką umowę zainteresowane było wyłącznie uzyskaniem efektu finalnego w postaci montażu kompletnej windy w budynku. Dopiero bowiem prawidłowa instalacja windy w budynku stanowi spełnienie zobowiązania wynikającego z zawartej z D....... S.A. umowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast pod pojęciem towarów rozumieć należy - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl ogólnej zasady, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, 7% stawkę podatku stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a ustawy).

Na podstawie zapisu art. 41 ust. 12b, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Z powyższego wynika, że o możliwości zastosowania 7% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 i 12a ustawy decyduje spełnienie przesłanek przewidzianych w tych przepisach.

Mocą § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

W myśl przepisu art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, to:

Strony w umowach cywilno-prawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa remontowa, budowlana, budowlano-montażowa, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w ramach swojej działalności zawarł w dniu 22 kwietnia 2009 r. umowę, której przedmiotem są roboty budowlane polegające na dostawie i montażu dźwigów osobowych wyłącznie w części mieszkalnej budynku sklasyfikowanego pod nr PKOB 112 - budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe. Zainteresowany wskazał, iż część użytkowa ww. obiektu nie będzie wyposażana w windy osobowe, ponieważ zgodnie z projektem architektonicznym nie będzie ciągów komunikacyjnych pomiędzy częścią użytkową a częścią mieszkalną.

Wnioskodawca podkreślił, iż nie jest on bezpośrednim producentem przedmiotowych dźwigów. W zakres jego działania wchodzą usługi projektowania, doboru elementów składowych oraz montażu dźwigów w budynku. Jedynie część elementów składowych niezbędnych w procesie montażu wind osobowych produkowanych jest w ramach działalności Spółki. Zdecydowana większość części i elementów wykorzystywanych w montażu wind i dźwigów kupowana jest bezpośrednio od producentów. Ww. usługę Zainteresowany zaklasyfikował do grupowania PKWiU 45.31.30-00.10 - roboty związane z instalowaniem dźwigów.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że dla usługi budowlanej zaklasyfikowanej przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 45.31.30-00.10, tj. roboty związane z instalowaniem dźwigów, świadczonej wyłącznie w części mieszkalnej budynku mieszkalno-usługowego zaklasyfikowanego do grupowania PKOB 112, zastosowanie znajdzie preferencyjna 7% stawka podatku VAT.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji czynności oraz obiektów budowlanych do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, przedstawionego przez Zainteresowanego w zakresie klasyfikacji statystycznej usług oraz budynków będących przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU oraz PKOB wskazane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.