ILPP2/443-863/08-5/GZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2008 r. (data wpływu 22 września 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 listopada 2008 r. (data wpływu 8 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 listopada 2008 r. (data wpływu 8 grudnia 2008 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 27 marca 2002 r. nabył działkę rolną niezabudowaną o powierzchni 4,3514 ha. Działkę nabył do majątku własnego, aby wybudować na niej dom i tam zamieszkać. Po nabyciu nieruchomości rozpoczął procedurę związaną z rozpoczęciem budowy domu, jednak Gmina nie wyraziła zgody na budowę, uzasadniając swoją decyzję faktem, iż na wnioskowanym terenie nie jest przewidywane rozszerzenie zabudowy mieszkaniowej.

Poszerzenie rodziny spowodowało, że Zainteresowany zmuszony został do znalezienia innej działki położonej bliżej miejsca pracy, na której rozpoczął budowę domu i w chwili obecnej tam mieszka. W 2005 r. został uchwalony nowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym przedmiotowa działka stała się terenem pod zabudowę mieszkaniową. W czerwcu tego roku Wnioskodawca dokonał sprzedaży działki wydzielonej o powierzchni 332 m ^2. Nie jest wykluczone, że w przyszłości dokona dalszej odsprzedaży części wydzielonego gruntu.

Przedmiotowy grunt nie był przez Wnioskodawcę wykorzystywany do działalności rolniczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż części gruntu wydzielonego z przedmiotowej działki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż czynność sprzedaży nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem "Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych". Z przepisu wynika, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika VAT jest ustalenie, że działa on niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca pozyskujący zasoby naturalne, rolnik czy wykonujący wolny zawód. W analizowanej sytuacji istotne jest zatem, czy podatnik nabył działkę działając w charakterze handlowca, czy też nabył ją do majątku prywatnego. Jak wskazano w zdarzeniu przyszłym, zakup działki nastąpił do majątku prywatnego. W konsekwencji sprzedaż przez podatnika majątku prywatnego należy uznać za czynność poza zakresem działania handlowca, o którym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Jak czytamy w wyroku NSA z dnia 29 października 2007 r. (sygn. I FPS 3/2007):

"Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę jej majątku prywatnego. Majątek taki bowiem nabywany był na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem na działalność handlową, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika podatku od towarów i usług.

Należy przy tym podkreślić, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności musi być ujawniony już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można bowiem pominąć tego, że przez pojęcie "handel" należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Więcej nawet: z orzecznictwa ETS wynika, że sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, potwierdzony obiektywnymi dowodami, przesądza o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika, nawet wtedy, gdy organ skarbowy wie, że przewidywana działalność gospodarcza, która miała prowadzić do transakcji opodatkowanych, nie zostanie zrealizowana (wyrok z dnia 8 czerwca 2000 r. sprawa C-400/98 Finanzamt Goslar przeciwko Brigitte Breitsohl, LexPolonica nr 367656). Z kolei brak takiego zamiaru wyklucza możliwość uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług".

Podatnik kupując działkę do majątku nie miał w momencie kupna zamiaru jej dalszej odsprzedaży. Dopiero okoliczności faktycznie niezależne od podatnika sprawiły, że kilka lat po nabyciu tej działki zdecydował się na jej częściową odsprzedaż. W związku z tym należy uznać, że czynność sprzedaży nie stanowi działalności gospodarczej, a zatem czynność nie podlega podatkowi VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Podatnikami, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat tej działalności.

Działalność gospodarcza na mocy art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje:

* wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wtedy, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy;

* czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zasady wykładni językowej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej prowadzą do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym czynność powinna być wykonana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Zatem, aby dostawę gruntów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a sam zakup gruntu dokonany został w celu odsprzedaży.

Jak zostało przedstawione we wniosku, Zainteresowany dokonał w 2002 r. zakupu jednej działki - gruntu rolnego.

W momencie zakupu przedmiotowego gruntu zamiarem Wnioskodawcy było jego wykorzystanie dla własnych celów mieszkaniowych. Jednak zaistniałe okoliczności, niezależne od Zainteresowanego - brak zgody Gminy na zabudowę przedmiotowej działki - spowodowały zmianę planów życiowych i konieczność osiedlenia się w innym miejscu.

Tym samym sprzedaż w przyszłości kolejnych wydzielonych z przedmiotowego gruntu działek - jest konsekwencją zmiany planów życiowych, na które Zainteresowany nie miał żadnego wpływu, a nie realizacją zamierzenia powziętego w momencie zakupu.

Zatem, w ocenie tut. Organu, także w związku z faktem, że przedmiotowy grunt nigdy nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę w działalności rolniczej w rozumieniu ustawy, należy uznać, że jego sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie przyjąć zatem należy, iż Zainteresowany dokonując sprzedaży wydzielonej działki i w przyszłości dalszych, nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, sprzedaż przez Wnioskodawcę kolejnych wydzielonych z przedmiotowego gruntu działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w zakresie stanu faktycznego dotyczącego opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie z dnia 15 grudnia 2008 r. nr ILPP2/443-863/08-4/GZ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.