ILPP2/443-857/11-4/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku sygnowanym datą 19 maja 2010 r. (data wpływu 26 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania usług medycznych przy zastosowaniu kasy rejestrującej oraz w zakresie wyliczenia limitu obrotu uprawniającego do zastosowania zwolnienia podmiotowego z obowiązku prowadzenia ewidencji na kasie rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 26 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania usług medycznych przy zastosowaniu kasy rejestrującej oraz w zakresie wyliczenia limitu obrotu uprawniającego do zastosowania zwolnienia podmiotowego z obowiązku prowadzenia ewidencji na kasie rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej świadczącym usługi m.in. na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej. Świadczone przez Zainteresowanego usługi dotyczą ochrony i ratowania zdrowia i korzystają na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Do dnia 30 kwietnia 2011 r. korzystały również, na podstawie § 2 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, ze zwolnienia z rejestrowania obrotu wymienionych wyżej usług z osobami fizycznymi w kasach fiskalnych.

Obrót z tytułu świadczeń na rzecz osób fizycznych przekroczył w roku 2010 kwotę 40 tys. złotych.

Wnioskodawca zakupił kasę fiskalną i od dnia 1 maja 2011 r. rozpoczął ewidencję. Należy tu wspomnieć, że ewidencja dotyczy przede wszystkim sprzedaży usług zdrowotnych obcokrajowcom i w całości odbywa się bezgotówkowo. Po wykonaniu usługi operacja jest rejestrowana w kasie i jednocześnie wystawiana jest przelewowa faktura sprzedaży, którą następnie Zainteresowany wysyła kontrahentowi. Faktury sprzedaży są ewidencjonowane w zbiorach księgowych na kontach zespołu "2", tak aby można było zidentyfikować i określić zadłużenie poszczególnych osób. Niestety opłaty dokonywane przez wspomnianych dłużników nie zawsze identyfikują fakturę której dotyczą. Zdarzają się też wpłaty, identyfikujące wprawdzie fakturę jednak dokonywane przez inne podmioty, jak np.: firmy ubezpieczeniowe.

Oprócz wspomnianych usług z zakresu ochrony i ratowania zdrowia Wnioskodawca świadczy osobom fizycznym usługi w zakresie wynajmu pomieszczeń garażowych oraz wydawania kopii dokumentacji medycznej.

Usługi w zakresie wynajmu pomieszczeń w całości są uregulowane podpisanymi umowami najmu, rozliczane na podstawie wystawianych faktur i jedynie za pośrednictwem rachunku bankowego.

Wydawanie kopii dokumentacji medycznej to jedynie operacje sporadyczne. Obrót z tego tytułu nie przekroczył w roku 2010 wartości 100 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Pozycja 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwalnia z ewidencji świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem banku, przy założeniu, że z dokonanych wpłat jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła. W związku z pojawiającymi się wpłatami innych podmiotów lub wpłatami nie określającymi jakiej faktury wpłata dotyczy zasadnym jest zaewidencjonowanie takiego obrotu w kasie rejestrującej.

Ad. 2

Pomimo bardzo niskich obrotów z tytułu wydawania kopii dokumentacji medycznej obroty z tytułu sprzedaży usług medycznych obcokrajowcom i z tytułu wydzierżawiania pomieszczeń garażowych przekroczyły limit 40 tys. zł, a ponieważ § 3 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w korespondencji z art. 111 ustawy o podatku od towarów i usług nie przewiduje żadnych wyłączeń z limitu obrotów, konieczne jest ewidencjonowanie wydawania kopii dokumentacji medycznej za pomocą kasy rejestrującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zatem, podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z przepisu art. 111 ust. 1 wynika ponadto, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Należy jednak zauważyć, iż opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług nie jest kryterium determinującym powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przedmiotowy obowiązek dotyczy bowiem również sytuacji, gdy czynności sprzedaży są zwolnione od podatku lub wykonuje je podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy.

Powyższą tezę wspiera pośrednio art. 111 ust. 5 ustawy, zgodnie z którym w przypadku, gdy podatnik rozpoczął ewidencjonowanie obrotu w obowiązujących terminach i wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub jest podatnikiem zwolnionym od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 4 na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, w terminie do 25. dnia od daty złożenia wniosku przez podatnika.

Z powyższej normy prawnej wprost wynika, iż zamiarem ustawodawcy jest objęcie obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz konkretnych nabywców, a mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych bez względu na to czy dokonywane transakcje podlegają opodatkowaniu i czy są dokonywane przez podatników będących podatnikami podatku od towarów i usług.

Należy ponadto zauważyć, iż osoby, o których mowa w przepisie art. 111 ust. 1, są ostatecznymi konsumentami, u których nie występuje podatek należny i nie dokonują odliczeń. Wobec tego, że wymienieni nabywcy nie są zainteresowani w wykazywaniu podatku naliczonego, w praktyce mogłoby dojść do nieprawidłowości w ewidencjonowaniu kwot należnych z tytułu sprzedaży towarów i świadczenia usług na ich rzecz. Zatem celem wprowadzenia kas fiskalnych była przede wszystkim potrzeba zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych przez pewne grupy podatników podstaw opodatkowania.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej umożliwia również realizację prawa konsumenta w zakresie otrzymania dokumentu (paragonu) zawierającego podstawowe dane o zawartej transakcji, w tym strukturze ceny.

Przez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w obecnym stanie prawnym, tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności - zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe) oraz wysokość obrotu - do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe).

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, do dnia 31 grudnia 2012 r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40 000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Na podstawie § 3 ust. 6 ww. rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40 000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

W myśl § 5 rozporządzenia, podatnicy, o których mowa w art. 111 ust. 5 ustawy, osiągnięty obrót ewidencjonują jako obrót zwolniony od podatku od towarów i usług.

Wskazać należy, iż każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływ na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż (w danym roku) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Obliczając powyższą kwotę obrotu nie wyłącza się zatem sprzedaży towarów i usług, które na mocy rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących jako wymienione w załączniku do rozporządzenia zostały przedmiotowo zwolnione z obowiązku ewidencjonowania. Do obrotu wlicza się tym samym sprzedaż ze wszystkich czynności wykonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych (wszystkie rodzaje działalności).

Natomiast, stosownie do zapisu § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, do dnia 31 grudnia 2012 r. - sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 37 ww. załącznika wymieniono świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła ²⁾.

Z objaśnień zawartych w punkcie ²⁾ wynika, iż zwolnienie to nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Aby zatem Wnioskodawca miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

* zapłata za usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

* Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Niewystąpienie któregokolwiek z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z przedłożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej świadczącym usługi m.in. na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej. Świadczone przez Zainteresowanego usługi dotyczą ochrony i ratowania zdrowia i korzystają na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Do dnia 30 kwietnia 2011 r. ww. usługi korzystały również, na podstawie § 2 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, ze zwolnienia z rejestrowania obrotu wymienionych wyżej usług z osobami fizycznymi w kasach fiskalnych.

Obrót z tytułu świadczeń na rzecz osób fizycznych przekroczył w roku 2010 kwotę 40 tys. złotych. W związku z tym Wnioskodawca zakupił kasę fiskalną i od dnia 1 maja 2011 r. rozpoczął ewidencję. Ewidencja dotyczy przede wszystkim sprzedaży usług zdrowotnych obcokrajowcom i w całości odbywa się bezgotówkowo. Po wykonaniu usługi operacja jest rejestrowana w kasie i jednocześnie wystawiana jest przelewowa faktura sprzedaży, którą następnie Zainteresowany wysyła kontrahentowi. Faktury sprzedaży są ewidencjonowane w zbiorach księgowych na kontach zespołu "2", tak aby można było zidentyfikować i określić zadłużenie poszczególnych osób. Jednak opłaty dokonywane przez wspomnianych dłużników nie zawsze identyfikują fakturę której dotyczą. Zdarzają się też wpłaty, identyfikujące wprawdzie fakturę jednak dokonywane przez inne podmioty, jak np.: firmy ubezpieczeniowe.

Oprócz wspomnianych usług z zakresu ochrony i ratowania zdrowia Wnioskodawca świadczy osobom fizycznym usługi w zakresie wynajmu pomieszczeń garażowych oraz wydawania kopii dokumentacji medycznej. Usługi w zakresie wynajmu pomieszczeń w całości są uregulowane podpisanymi umowami najmu, rozliczane na podstawie wystawianych faktur i jedynie za pośrednictwem rachunku bankowego. Wydawanie kopii dokumentacji medycznej to jedynie operacje sporadyczne. Obrót z tego tytułu nie przekroczył w roku 2010 wartości 100 zł.

Prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia, przysługuje w sytuacji, gdy zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, bez względu na rodzaj wykonywanej usługi oraz gdy możliwe jest zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy wskazać należy, że w sytuacji, gdy wpłaty za świadczone przez Wnioskodawcę usługi medyczne dokonane przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej nastąpiły przelewem na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących te transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła to na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży tych usług do dnia 31 grudnia 2012 r.

Natomiast w przypadku, gdy z dowodów zapłaty za wyświadczone usługi nie wynika jednoznacznie, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła, to Wnioskodawca ma obowiązek zaewidencjonować daną sprzedaż na kasie rejestrującej.

Na mocy § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 30 kwietnia 2011 r. czynności objęte do dnia 31 grudnia 2010 r. zwolnieniem od ewidencjonowania wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797), niewymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Wyjaśnić w tym miejscu należy, iż na podstawie zapisów zawartych w § 2 obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2009 r. Nr 224, poz. 1797) zwolniono z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W poz. 26 tego załącznika wymieniono świadczenie usług w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej (PKWiU 85).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że - z uwagi na fakt niewymienienia w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących - od dnia 1 maja 2011 r. nie mogą już korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencji za pomocą kasy rejestrującej między innymi usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej - sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 85 według obowiązującej dla celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r., natomiast według obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) - sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 86 "Usługi w zakresie opieki zdrowotnej".

Z powyższych uregulowań wynika zatem, iż do dnia 30 kwietnia 2011 r. zostało przedłużone zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku świadczenia usług w zakresie ochrony zdrowia, jako niewymienionych w załączniku do rozporządzenia z dnia 26 lipca 2010 r. Tym samym, od dnia 1 maja 2011 r. wobec podatników świadczących usługi w ww. zakresie, powstaje obowiązek doyczący prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na zasadach ogólnych.

W opisie stanu faktycznego wskazano, iż obrót z tytułu świadczeń na rzecz osób fizycznych przekroczył w roku 2010 kwotę 40 tys. złotych.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy osiągnięty przez Wnioskodawcę obrót z tytułu świadczenia usług na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy przekroczył w latach poprzednich kwotę 40.000 zł, to ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej Wnioskodawca mógł korzystać do dnia 30 kwietnia 2011 r., stosownie do zapisu § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia. Natomiast od dnia 1 maja 2011 r. Zainteresowany jest zobowiązany do ewidencjonowania obrotu i ewentualnych kwot podatku należnego z tytułu sprzedaży usług i towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Wyjątek stanowi - na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia - sprzedaż usług, za które zapłata w całości nastąpiła przelewem na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących te transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Ponadto tut. Organ wskazuje, iż dla celów określenia obowiązków ewidencyjnych Wnioskodawcy (obliczenia kwoty obrotu uprawniającej do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących) należy brać pod uwagę całą wartość sprzedaży dokonywanej na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, tj. także wartość sprzedaży usług, które na mocy rozporządzenia zostały przedmiotowo zwolnione z obowiązku ewidencjonowania.

Powyższe oznacza, iż Zainteresowany zobowiązany będzie do ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej każdej transakcji, która nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, nawet jeśli są to transakcje dokonywane sporadycznie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania usług medycznych przy zastosowaniu kasy rejestrującej oraz w zakresie wyliczenia limitu obrotu uprawniającego do zastosowania zwolnienia podmiotowego z obowiązku prowadzenia ewidencji na kasie rejestrującej.

Natomiast w kwestii dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania usług najmu przy zastosowaniu kasy rejestrującej zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie nr ILPP2/443-857/11-5/EN z dnia 26 sierpnia 2011 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.