ILPP2/443-852/13-4/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z 2 września 2013 r. (data wpływu 6 września 2013 r.) uzupełnionym pismem z 27 listopada 2013 r. (data wpływu 3 grudnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania na rzecz Gminy urządzeń infrastruktury sieci kanalizacji - jest prawidłowe.

W dniu 6 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania na rzecz Gminy urządzeń infrastruktury sieci kanalizacji. Wniosek uzupełniono 3 grudnia 2013 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca był inwestorem inwestycji centrum handlowego (dalej Inwestycja).

W celu przeprowadzenia Inwestycji Zainteresowany zawarł z Gminą porozumienie przewidujące wykonanie przez niego fragmentu sieci kanalizacji deszczowej miejskiej. Odcinek sieci kanalizacji został wykonany przez Wnioskodawcę częściowo na nienależących do niego gruntach oraz częściowo na gruncie Wnioskodawcy. Wybudowany przez Zainteresowanego odcinek kanalizacji deszczowej stanowi część systemu miejskiej kanalizacji deszczowej, przy czym w ramach Inwestycji Wnioskodawca nie zrealizował przyłącza swojego obiektu do nowego odcinka kanalizacji. Nowy odcinek kanalizacji zapewnia dla Zainteresowanego alternatywne rozwiązanie w zakresie przyłączenia do sieci i odprowadzenia ścieków stanowiących wody opadowe i roztopowe na wypadek braku możliwości eksploatacji obecnego systemu rozsączania i odprowadzania wód opadowych do gruntu.

Wnioskodawca zawarł z wykonawcą Inwestycji umowę, na podstawie której wykonawca wykonał Inwestycję wraz z infrastrukturą techniczną oraz dokonał przyłączenia wybudowanej kanalizacji do sieci miejskiej. Odbiór nowego odcinka kanalizacji został odebrany bez zastrzeżeń przez miejskie przedsiębiorstwo wodne i kanalizacji i tym samym przyłączony do sieci przedsiębiorstwa.

W chwili obecnej Zainteresowany rozważa nieodpłatne przekazanie wybudowanej sieci kanalizacji miejskiej na rzecz Gminy.

Wnioskodawca i Gmina nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów podatkowych.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. Nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy urządzeń infrastruktury sieci kanalizacji będzie dokonane w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Działalność gospodarcza Spółki polega na zakupie nieruchomości, przeprowadzaniu projektów inwestycyjnych budowy obiektów handlowych pod wynajem, a następnie czerpanie przychodów z wynajmu powierzchni handlowych.

W przedmiotowej sprawie inwestycja budowy obiektu handlowego nie zostałaby przeprowadzona względnie znacznie utrudniona, gdyby Wnioskodawca nie zrealizował infrastruktury sieci kanalizacji. W tym celu Zainteresowany zawarł z Gminą porozumienie przewidujące wykonanie przez niego fragmentu sieci kanalizacji deszczowej miejskiej w określonym czasie wraz z zobowiązaniem przeniesienia na Gminę własności tej infrastruktury sieci kanalizacji. Dzięki zawartemu porozumieniu inwestor uzyskał możliwość zastępczego przyłącza obiektu do sieci kanalizacji miejskiej jak również uniknął istotnych trudności w funkcjonowaniu obiektu w sytuacji, gdyby budowa infrastruktury byłaby przeprowadzana przez Gminę w terminie późniejszym po zakończeniu budowy obiektu. Oznaczałoby to przecież utrudnienia dla najemców w dostępie do przedmiotu najmu, utrudnienia dla klientów, co w konsekwencji przełożyłoby się na roszczenia finansowe, które Wnioskodawca musiałby uregulować.

Ponieważ Zainteresowany jest i pozostanie właścicielem wybudowanego przez siebie obiektu handlowego to poprzez inwestycję w nowy odcinek kanalizacji zapewnił sobie alternatywne rozwiązanie w zakresie przyłączenia do sieci i odprowadzenia ścieków stanowiących wody opadowe i roztopowe na wypadek braku możliwości eksploatacji obecnego systemu rozsączania i odprowadzania wód opadowych do gruntu. Obecny system odprowadzania wód opadowych z uwagi na postępujące coraz ostrzejsze kryteria środowiskowe będzie musiał zostać zastąpiony przez przyłączenie obiektu do sieci miejskiej, co też nastąpi w następnych latach. Szczególnie po zrealizowaniu przez miasto całości inwestycji w zakresie kanalizacji deszczowej włącznie z budową nowego kolektora nastąpi konieczność wpięcia wszystkich podmiotów do tej kanalizacji. Dzięki inwestycji budowy infrastruktury sieci Wnioskodawca ma zapewnioną możliwość przyłączenia się do systemu miejskiego i do miejskiej oczyszczalni ścieków, bowiem dzisiejsza instalacja obiektu handlowego została tak zaprojektowana i zbudowana, że może zostać bezproblemowo podłączona do sieci kanalizacji miejskiej. Wnioskodawca dzięki tym działaniom zapewnił bezpieczeństwo obiektu i niezakłócony wynajem powierzchni handlowych niezbędny do uzyskiwania przychodów z wynajmu.

2. Przedmiotem przekazania przez Wnioskodawcę będą urządzenia infrastruktury technicznej znajdujące się na jego gruntach jak również znajdujące się na gruntach nienależących do niego, a do Spółki z o.o. z siedzibą. Wnioskodawca uzyskał od tej Spółki zgodę na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane i wykonał na działkach tej Spółki inwestycję w zakresie infrastruktury sieci kanalizacji. Wnioskodawca posiada mapę nieruchomości pokazującą zakres zrealizowanej infrastruktury sieci kanalizacji i granice nieruchomości oraz zgodę na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane wydaną Wnioskodawcy przez Spółkę z o.o.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku przekazania urządzeń infrastruktury sieci kanalizacji nieodpłatnie na rzecz Gminy, to przekazanie tego rodzaju podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarówi usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym nowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Spod pojęcia usługi będzie natomiast wyłączone takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie nie będące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.

Należy stwierdzić, że wykonanie sieci kanalizacji na gruntach stanowiących częściowo własność Wnioskodawcy, a częściowo własność jego sąsiadów, a następnie połączenie wykonanego odcinka kanalizacji z siecią przedsiębiorstwa miejskiego powoduje, że Zainteresowany dysponuje już jedynie nakładami na wybudowanie odcinka kanalizacji i nie może przenieść prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Otóż zgodnie z art. 49 § 1 k.c. urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Oznacza to, że przesłanka wskazana w art. 49 § 1 k.c. zostanie spełniona w momencie podłączenia wykonanego przez Wnioskodawcę odcinka sieci kanalizacji do sieci będących własnością przedsiębiorstwa. Zatem Wnioskodawca przekazując nieodpłatnie wybudowane przyłącze nie występuje w roli jego właściciela, ponieważ jest ono już wtedy częścią sieci należącej do lokalnego przedsiębiorstwa. Nie można więc w tej sytuacji mówić o dostawie towaru, a jedynie o świadczeniu usługi, bowiem dochodzi wyłącznie do przekazania poniesionych nakładów, a nie ekonomicznego władztwa nad rzeczą.

Prawa do nakładów są prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego. Wykonanie na gruntach należących w tej sprawie zarówno do Wnioskodawcy jak i do niego nienależących, a następnie nieodpłatne przeniesienie na Gminę prawa do takich nakładów stanowi nieodpłatne świadczenie usług, a zatem powinno być oceniane na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. W świetle tego przepisu nieodpłatne przekazanie Gminie nakładów do infrastruktury wybudowanej również na gruncie Wnioskodawcy wobec jego połączenia z siecią miejską, kwalifikuje się jako świadczenie usług, ponieważ według art. 8 ust. 1 ustawy o VAT jako takie trzeba uznać każde świadczenie niebędące dostawą towaru (por. pismo Izby Skarbowej w Warszawie z 24 listopada 2011 r. IPPP2/443-1046/11-2/MM). W takiej sytuacji ma miejsce jedynie przekazanie przez inwestora poniesionych nakładów, a nie przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiące część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza, jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów (art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT). Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli zaś jeden z tych warunków nie jest spełniony - takie nieodpłatne świadczenie usług nie podlega opodatkowaniu. Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia stwierdzić należy, że przepis ten, tj. art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, nie znajdzie w przedmiotowej sprawie zastosowania, ponieważ prawo do nakładów dot. infrastruktury, a następnie przekazanie Gminie - nie jest towarem.

Analizując z kolei treść art. 8 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy zauważyć należy, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywać się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona.

Podkreślić należy przy tym, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku. Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Z treści wniosku wynika, że realizacja przedmiotowej inwestycji służy uzyskaniu przez Spółkę korzyści w postaci przychodu uzyskanego z wynajmu inwestycji. Wydatki poniesione na sieć kanalizacji przekazywaną nieodpłatnie mają bezpośrednie przełożenie na uzyskiwane przez Spółkę przychody, albowiem zapewniają możliwość zaopatrzenia wynajmowanego obiektu w alternatywne rozwiązanie odprowadzenia ścieków, albowiem obecnie stosowane rozwiązanie odprowadzania wód deszczowych ma charakter tymczasowy. Zapewnienie zatem odpowiedniej infrastruktury w tym zakresie zwiększa bezpieczeństwo obiektu oraz stwarza możliwość zmniejszenia kosztów jego obsługi i poprzez to zwiększa atrakcyjność inwestycji i przyczynia się do większego zainteresowania nabyciem lub wynajmem lokali wybudowanych przez Spółkę, a to z kolei pozwala na uzyskanie wyższych cen ze sprzedaży obiektu lub wynajmu.

Spółka podejmując prace w zakresie wykonania infrastruktury dąży do zapewnienia sobie źródła przychodów z tytułu działalności, która będzie podlegać opodatkowaniu VAT. Realizacja infrastruktury była zatem niezbędna do realizacji celów biznesowych.

Tym samym należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że wybudowanie infrastruktury w zakresie kanalizacji i jej nieodpłatne przekazanie nastąpiło w związku i na cele prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Zatem przedmiotowe przekazanie nie może być traktowane jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ww. art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, który to przepis nie znajdzie w przedmiotowej sprawie zastosowania. W konsekwencji nieodpłatne przekazanie przez Spółkę Gminie nakładów do infrastruktury kanalizacyjnej wybudowanej przez Wnioskodawcę na jego i sąsiednich gruntach nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez pojęcie "dostawy towarów", należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w ww. artykule zwrot "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawo własności". Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Stosownie do art. 7 ust. 3 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. - przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zatem, opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania je za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem dodatkowo przysługiwania prawa do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. - za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zatem opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Ponadto wskazać należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca był inwestorem inwestycji centrum handlowego (dalej Inwestycja). W celu przeprowadzenia Inwestycji Zainteresowany zawarł z Gminą porozumienie przewidujące wykonanie przez niego fragmentu sieci kanalizacji deszczowej miejskiej. Odcinek sieci kanalizacji został wykonany przez Wnioskodawcę częściowo na nienależących do niego gruntach oraz częściowo na gruncie Wnioskodawcy. Wybudowany przez Zainteresowanego odcinek kanalizacji deszczowej stanowi część systemu miejskiej kanalizacji deszczowej, przy czym w ramach Inwestycji Wnioskodawca nie zrealizował przyłącza swojego obiektu do nowego odcinka kanalizacji. Nowy odcinek kanalizacji zapewnia dla Zainteresowanego alternatywne rozwiązanie w zakresie przyłączenia do sieci i odprowadzenia ścieków stanowiących wody opadowe i roztopowe na wypadek braku możliwości eksploatacji obecnego systemu rozsączania i odprowadzania wód opadowych do gruntu. Wnioskodawca zawarł z wykonawcą Inwestycji umowę, na podstawie której wykonawca wykonał Inwestycję wraz z infrastrukturą techniczną oraz dokonał przyłączenia wybudowanej kanalizacji do sieci miejskiej. Odbiór nowego odcinka kanalizacji został dokonany bez zastrzeżeń przez miejskie przedsiębiorstwo wodne i kanalizacji i tym samym przyłączony do sieci przedsiębiorstwa. W chwili obecnej Zainteresowany rozważa nieodpłatne przekazanie wybudowanej sieci kanalizacji miejskiej na rzecz Gminy. Wnioskodawca i Gmina nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów podatkowych.

Nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy urządzeń infrastruktury sieci kanalizacji będzie dokonane w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Działalność gospodarcza Spółki polega na zakupie nieruchomości, przeprowadzaniu projektów inwestycyjnych budowy obiektów handlowych pod wynajem, a następnie czerpanie przychodów z wynajmu powierzchni handlowych. Jak wskazał Zainteresowany inwestycja budowy obiektu handlowego nie zostałaby przeprowadzona względnie znacznie utrudniona, gdyby Wnioskodawca nie zrealizował infrastruktury sieci kanalizacji. W tym celu Zainteresowany zawarł z Gminą porozumienie przewidujące wykonanie przez niego fragmentu sieci kanalizacji deszczowej miejskiej w określonym czasie wraz z zobowiązaniem przeniesienia na Gminę własności tej infrastruktury sieci kanalizacji. Dzięki zawartemu porozumieniu inwestor uzyskał możliwość zastępczego przyłącza obiektu do sieci kanalizacji miejskiej jak również uniknął istotnych trudności w funkcjonowaniu obiektu w sytuacji, gdyby budowa infrastruktury byłaby przeprowadzana przez Gminę w terminie późniejszym po zakończeniu budowy obiektu. Oznaczałoby to utrudnienia dla najemców w dostępie do przedmiotu najmu, utrudnienia dla klientów, co w konsekwencji przełożyłoby się na roszczenia finansowe, które Wnioskodawca musiałby uregulować.

Ponieważ Zainteresowany jest i pozostanie właścicielem wybudowanego przez siebie obiektu handlowego to poprzez inwestycję w nowy odcinek kanalizacji zapewnił sobie alternatywne rozwiązanie w zakresie przyłączenia do sieci i odprowadzenia ścieków stanowiących wody opadowe i roztopowe na wypadek braku możliwości eksploatacji obecnego systemu rozsączania i odprowadzania wód opadowych do gruntu. Obecny system odprowadzania wód opadowych z uwagi na postępujące coraz ostrzejsze kryteria środowiskowe będzie musiał zostać zastąpiony przez przyłączenie obiektu do sieci miejskiej, co też nastąpi w następnych latach. Szczególnie po zrealizowaniu przez miasto całości inwestycji w zakresie kanalizacji deszczowej włącznie z budową nowego kolektora nastąpi konieczność wpięcia wszystkich podmiotów do tej kanalizacji. Dzięki inwestycji budowy infrastruktury sieci Wnioskodawca ma zapewnioną możliwość przyłączenia się do systemu miejskiego i do miejskiej oczyszczalni ścieków, bowiem dzisiejsza instalacja obiektu handlowego została tak zaprojektowana i zbudowana, że może zostać bezproblemowo podłączona do sieci kanalizacji miejskiej. Wnioskodawca dzięki tym działaniom zapewnił bezpieczeństwo obiektu i niezakłócony wynajem powierzchni handlowych niezbędny do uzyskiwania przychodów z wynajmu.

Przedmiotem przekazania przez Wnioskodawcę będą urządzenia infrastruktury technicznej znajdujące się na jego gruntach jak również znajdujące się na gruntach nienależących do niego, a do innej Spółki. Wnioskodawca uzyskał od tej Spółki zgodę na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane i wykonał na działkach tej Spółki inwestycję w zakresie infrastruktury sieci kanalizacji.

W odniesieniu do powyższego wskazać należy, że stosownie do art. 47 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Jak stanowi art. 47 § 2 k.c., częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych (art. 47 § 3 k.c.).

W art. 48 k.c. postanowiono, że z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Ponadto w art. 49 § 1 k.c. wskazano, że urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 k.c.).

Zaznaczyć należy, że przesłanka wynikająca z art. 49 § 1 k.c. jest spełniona z chwilą podłączenia wymienionych w tym przepisie urządzeń do sieci należących do przedsiębiorstwa lub zakładu.

Jak wynika z opisu sprawy, w celu realizacji budowy centrum handlowego Zainteresowany zawarł z Gminą porozumienie przewidujące wykonanie przez niego fragmentu sieci kanalizacji deszczowej miejskiej wraz z zobowiązaniem przeniesienia na Gminę własności tej infrastruktury sieci kanalizacji. Odcinek sieci kanalizacji został wykonany przez Wnioskodawcę częściowo na nienależących do niego gruntach oraz częściowo na jego gruncie. Wybudowany przez Zainteresowanego odcinek kanalizacji deszczowej stanowi część systemu miejskiej kanalizacji deszczowej, przy czym w ramach Inwestycji Wnioskodawca nie zrealizował przyłącza swojego obiektu do nowego odcinka kanalizacji. Nowy odcinek kanalizacji zapewnia dla Zainteresowanego alternatywne rozwiązanie w zakresie przyłączenia do sieci i odprowadzenia ścieków stanowiących wody opadowe i roztopowe na wypadek braku możliwości eksploatacji obecnego systemu rozsączania i odprowadzania wód opadowych do gruntu. Wnioskodawca zawarł z wykonawcą Inwestycji umowę, na podstawie której wykonawca wykonał Inwestycję wraz z infrastrukturą techniczną oraz dokonał przyłączenia wybudowanej kanalizacji do sieci miejskiej. Odbiór nowego odcinka kanalizacji został dokonany bez zastrzeżeń przez miejskie przedsiębiorstwo wodne i kanalizacji i tym samym przyłączony do sieci przedsiębiorstwa.

Należy stwierdzić, że wykonanie sieci kanalizacji na gruntach stanowiących częściowo własność Wnioskodawcy, a częściowo własność jego sąsiadów, która została połączona z siecią przedsiębiorstwa miejskiego powoduje, że Zainteresowany dysponuje jedynie nakładami na wybudowanie odcinka kanalizacji i nie może przenieść prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Tym samym nie można uznać, że przekazanie na rzecz Gminy powyższej infrastruktury stanowić będzie dostawę towaru, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy.

Przy czym, w przypadku podjęcia decyzji przez Wnioskodawcę o nieodpłatnym przekazaniu infrastruktury, koniecznym jest rozważenie kwestii zakwalifikowania przedmiotowej czynności jako nieodpłatnego świadczenia usług, które nie będzie podlegało regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że powołany przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy nie uzależnia faktu opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika od prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tym świadczeniem.

Analiza sytuacji przedstawionej we wniosku wskazuje, że w przedmiotowej sprawie nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy wybudowanej przez Wnioskodawcę infrastruktury sieci kanalizacji, zlokalizowanej na jego gruncie jak również znajdującej się na gruntach nienależących do niego, stanowić będzie nieodpłatne świadczenie usług, jednakże czynność ta nie będzie spełniała wskazanej w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy przesłanki do objęcia jej opodatkowaniem. Aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT - jak wskazano wyżej - świadczenie tych usług musi się bowiem odbyć bez związku z potrzebami prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku nieodpłatne świadczenie usług polegające na nieodpłatnym przekazaniu infrastruktury będzie miało związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, bowiem jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, inwestycja budowy obiektu handlowego nie zostałaby przeprowadzona względnie znacznie utrudniona, gdyby Wnioskodawca nie zrealizował infrastruktury sieci kanalizacji. Dzięki tej inwestycji Wnioskodawca ma zapewnioną możliwość przyłączenia się do systemu miejskiego i do miejskiej oczyszczalni ścieków, ponieważ dzisiejsza instalacja obiektu handlowego została tak zaprojektowana i zbudowana, że może zostać bezproblemowo podłączona do sieci kanalizacji miejskiej. W rezultacie realizacja przedmiotowej inwestycji służy uzyskaniu przez Spółkę korzyści w postaci przychodu czerpanego z wynajmu inwestycji. Wydatki poniesione na sieć kanalizacji przekazywaną nieodpłatnie mają bezpośrednie przełożenie na uzyskiwane przez Spółkę przychody.

W konsekwencji, nieodpłatne świadczenie polegające na przekazaniu elementów infrastruktury sieci kanalizacji, będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe uregulowania stwierdzić należy, że nieodpłatne przekazanie infrastruktury nie będzie stanowiło świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że przekazanie to nie będzie stanowić świadczenia do celów innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.