ILPP2/443-848/11-2/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 25 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanych od Gminy dotacji dotyczących dofinansowania działalności bieżącej Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

W dniu 25 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanych dotacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej Spółka) jest podmiotem komunalnym ze 100% udziałem Gminy. Spółka została utworzona na podstawie Uchwały Rady Miasta z dnia 27 października 2000 r. w sprawie utworzenia Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która mówi że tworzy się z dniem 1 stycznia 2001 r. Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością poprzez przekształcenie Zakładu Budżetowego. Przedmiotem działalności Spółki będzie przede wszystkim wykonywanie zadań w zakresie transportu zbiorowego. Zakresem działania Spółki są przede wszystkim przewozy w komunikacji publicznej wraz z całą infrastrukturą, a w szczególności z wiatami przystankowymi. Sprzedaż biletów prowadzi Spółka. Ceny za usługi przewozowe (ceny biletów) oraz zasady korzystania z przejazdów ulgowych i bezpłatnych określa Rada Miasta w drodze uchwał.

W dniu 27 listopada 2009 r. Gmina podpisała ze Spółką "umowę wykonawczą" zgodnie z przepisami Rozporządzenia (WE) nr 1310/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego, które uchyliło rozporządzenie Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/07. Umowa obowiązuje od 1 stycznia 2010 r. Przedmiotem umowy jest:

Spółka otrzymywać będzie wynagrodzenie (rekompensatę). Zgodnie z umową na to wynagrodzenie będą się składać następujące elementy:

Wynagrodzenie otrzymane od stycznia 2010 r. od Gminy jest to różnica między powyższymi kosztami i innymi elementami zgodnie z umową a uzyskanymi wpływami z tytułu sprzedaży biletów (wpływy taryfowe) oraz przychodami pozataryfowymi, które obejmują przychody pozostające w bezpośrednim związku z wykorzystaniem składników majątkowych służących świadczeniu usług w ramach umowy.

Uzyskane wpływy z tytułu sprzedaży biletów oraz inne przychody podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z obowiązującymi przepisami. Natomiast rekompensata otrzymana od Gminy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Roczna wysokość dopłaty do komunikacji publicznej jest dopłatą do faktycznie przejechanych wozokilometrów. Stawka została określona w wysokości 1 planowanego wozokilometra w załączniku do umowy. Jest to dofinansowanie kosztów bieżącej działalności, czyli kosztów zakupu paliwa, części zamiennych, olejów, wynagrodzenia pracowników wraz z pochodnymi itp. Otrzymane wynagrodzenie będzie podlegało rozliczeniu uwzględniając faktyczne wykonanie wozokilometrów. Wynagrodzenie będzie też podlegało zmniejszeniu poprzez potrącenia wynikające z naruszenia standardów świadczenia usług i kar umownych przewidzianych w umowie. W związku z tym dopłata ta nie będzie stanowiła dopłaty do ceny świadczonej usługi i nie wpłynie na poziom cen biletów.

Zdaniem Spółki, w myśl art. 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podstawą opodatkowania jest obrót powiększony o otrzymane dotacje subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę, co nie występuje w wyżej przedstawionej sytuacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymana od stycznia 2010 r. rekompensata z budżetu Gminy stanowi obrót będący podstawą opodatkowania podatkiem od towarowi usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podstawą opodatkowania jest obrót powiększony o otrzymane dotacje mające bezpośredni wpływ na cenę, co nie występuje w wyżej przedstawionej sytuacji. Mając na uwadze, iż otrzymywana z budżetu Gminy dotacja przedmiotowa kalkulowana jako dopłata do kosztu jednego wozokilometra na częściowe pokrycie kosztów działalności, nie stanowi obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie można jej przyporządkować konkretnej usłudze.

Podobne stanowisko zajęła Izba Skarbowa w Bydgoszczy w piśmie nr ITPP2/443-921/09/RS z dnia 18 stycznia 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jak stanowi art. 29 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Wskazać należy, iż od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca 2011 r. art. 29 ust. 1 ustawy obowiązywał w brzmieniu: podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast od dnia 1 kwietnia 2011 r. art. 29 ust. 1 ustawy obowiązuje w brzmieniu: podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy, w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tyko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

Oznacza to, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

W sytuacji, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi - tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawowy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nie uzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Istotne zatem dla określenia, czy dana dotacja jest, czy nie jest opodatkowana, są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cel realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z opisu sprawy wynika, iż rekompensata, którą będzie otrzymywał Wnioskodawca od Gminy na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem usług przewozowych dotyczy ściśle kosztu jednego wozokilometra i nie wpływa na cenę biletu, czyli na cenę świadczonej usługi. Oznacza to, iż ma ona charakter ogólny, a jej celem jest wyłącznie dotowanie ogólnej działalności Zainteresowanego.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że ww. rekompensata nie będzie stanowić obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.