ILPP2/443-842/08-4/EWW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 grudnia 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-842/08-4/EWW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2008 r. (data wpływu 15 września 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 listopada 2008 r. (data wpływu 14 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla dostawy towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla dostawy towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 13 listopada 2008 r. (data wpływu 14 listopada 2008 r.) o pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako gmina jest, jednostką działającą na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.).

Jednym z podstawowych zadań gminy jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb mieszkańców, m.in. w zakresie ochrony przeciwpożarowej. Swoje zadania wykonuje nieodpłatnie.

Zainteresowany, (będący podatnikiem VAT oraz posiadający NIP UE) w dniu 31 lipca 2008 r. zakupił w Niemczech samochód strażacki oraz sprzęt przeciwpożarowy, stanowiący wyposażenie tego samochodu (łącznie wartość 9 000 EUR).

Dowód zakupu stanowią dwie faktury (oddzielnie wyspecyfikowany samochód i wyposażenie), na których strona niemiecka zastosowała stawkę zerową.

Wnioskodawca wystawił fakturę wewnętrzną i odprowadził podatek VAT ze stawką 7%, sugerując się opinią Centrum Doradztwa Podatkowego i Urzędu Skarbowego w M (...) (rozmowa telefoniczna).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obowiązujących przepisów - art. 9 ust. 2 pkt 1a i art. 10 ust. 1 pkt 2b, przedmiotowa transakcja stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, a więc czy słusznie opłacono 7% podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl zasady zapisanej w art. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w przypadku, gdy gmina sprowadza do kraju, z innego państwa unijnego, samochody strażackie, które następnie przekazane są do używania jednostkom straży pożarnej, nie powstaje obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Tego rodzaju czynność nie powinna być sklasyfikowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Zainteresowany uważa, iż mimo że spełniony jest warunek podmiotowy, to pojazd nie będzie wykorzystywany przez niego jako podatnika VAT. Nie bez znaczenia jest fakt, iż nabycie towarów nie przekroczyło w roku podatkowym kwoty 50 000 zł.

Wnioskodawca wskazał, iż jego stanowiska nie podziela Urząd Skarbowy w M (...) oraz Centrum Doradztwa Podatkowego, dlatego też odprowadził 7% podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak wskazuje art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl ust. 2 ww. artykułu przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1.

nabywcą towarów jest:

a)

podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika,

b)

osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a)

- z zastrzeżeniem art. 10;2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a).

Stosownie do art. 9 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy:

1.

nabywcą jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 1,

2.

dokonującym dostawy towarów jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 2

- jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy, zawsze wymaga spełnienia łącznie dwóch podstawowych warunków:

* podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel, tak więc na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa;

* po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym nie gra tu roli, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę lub na ich rzecz.

Istotne jest, aby przywóz towarów do Polski następował w związku z wykonaną wcześniej dostawą tych towarów.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, dokonał na terenie Niemiec zakupu samochodu strażackiego oraz osprzętu przeciwpożarowego stanowiącego jego wyposażenie. W wyniku dokonanego nabycia stał się właścicielem towaru, a zakup został potwierdzony dwoma fakturami (oddzielnie wyspecyfikowany samochód i wyposażenie).

Celem zakupu przedmiotowych towarów jest ich przekazanie na cele ochrony przeciwpożarowej, co nie jest możliwe bez ich przemieszczenia na terytorium kraju, jak wskazuje bowiem Zainteresowany, do jego zadań zalicza się zaspokajanie zbiorowych potrzeb mieszkańców, m.in. właśnie w zakresie ochrony przeciwpożarowej.

W myśl art. 25 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

W przedstawionej sytuacji krajem w którym zakończył się transport samochodu strażackiego oraz osprzętu przeciwpożarowego, jest Polska, tym samym jest to kraj, w którym następuje opodatkowanie transakcji. Zgodnie z tymi zasadami kontrahent niemiecki, który dokonał sprzedaży towarów, zastosował zerową stawkę podatku. Wnioskodawca natomiast wystawił fakturę wewnętrzną i odprowadził podatek VAT w wysokości 7%.

Opisana transakcja stanowi więc wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, a zatem uznać należy, iż właśnie ten rodzaj nabycia miał miejsce w tym przypadku.

Tut. Organ wskazuje jednak, iż zastosowana przez Zainteresowanego stawka podatku, który wykazał na fakturze wewnętrznej i odprowadził, jest niewłaściwa.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%. Ustawodawca daje także podatnikom możliwości stosowania zwolnień podatkowych. Zwolnienie od podatku może mieć charakter przedmiotowy, kiedy odnosi się do dostawy określonego towaru lub usługi i podmiotowy, kiedy dotyczy podatnika.

Na mocy art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W poz. od 129 do 134 wskazanego załącznika ustawodawca enumeratywnie wymienił towary przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej.

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 10 ustawy, stawkę, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostaw na terytorium kraju towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej.

Z treści powołanych przepisów wynika, że stosowanie obniżonej 7% stawki podatku na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących warunków:

* dostawa jest dokonana na terytorium kraju dla jednostek ochrony przeciwpożarowej,

* towar będący przedmiotem dostawy jest wymieniony w poz. 129-134 załącznika nr 3 do tej ustawy,

* towary będące przedmiotem dostawy są przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej.

Mając na uwadze fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "jednostki ochrony przeciwpożarowej", w związku z tym należy posiłkować się ustawą z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1229 z późn. zm.).

Zgodnie z treścią art. 15 ustawy o ochronie przeciwpożarowej, jednostkami ochrony przeciwpożarowej są: jednostki organizacyjne Straży Pożarnej, jednostki organizacyjne Straży Przeciwpożarowej, zakładowa straż pożarna, zakładowa służba ratownicza, gminna zawodowa straż pożarna, powiatowa (miejska) zawodowa straż pożarna, terenowa służba ratownicza, ochotnicza straż pożarna, związek ochotniczych straży pożarnych, inne jednostki ratownicze.

Jednostki samorządu terytorialnego nie zostały wymienione w powołanym wyżej art. 15 ustawy wśród jednostek ochrony przeciwpożarowej.

Ponadto, należy stwierdzić, iż z treści przedstawionego wyżej przepisu art. 41 ust. 10 ustawy, towary wymienione w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy korzystają z opodatkowania 7% stawką podatku tylko wtedy, gdy ich dostawa jest dokonywana na terenie kraju dla jednostek ochrony przeciwpożarowej na cele ochrony przeciwpożarowej.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodu strażackiego oraz sprzętu przeciwpożarowego stanowiącego jego wyposażenie, opodatkowane jest 22% stawką podatku od towarów i usług.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Wnioskodawca powołał się na art. 10 ust. 1 pkt 2b ustawy. Przepis ten wskazuje, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług.

Tut. Organ informuje więc, że jeśli Zainteresowany spełnia warunki przewidziane tym przepisem, przedmiotowa transakcja nie będzie stanowiła wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W takiej sytuacji Wnioskodawca powinien mieć na uwadze przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, dotyczące korekty kwoty podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl