ILPP2/443-839/11-4/KŁ - Zwolnienie z podatku VAT usługi szkolenia kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2011 r. (data wpływu 23 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 sierpnia 2011 r. (data wpływu 11 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkolenia dla kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek - jest prawidłowe.

W dniu 17 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkolenia dla kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek. Pismem z dnia 8 sierpnia 2011 r. uzupełniono opis zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik prowadzi na podstawie wpisu do rejestru organizatorów szkoleń (art. 24 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych) szkolenia dla kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek oraz szkolenia doskonalące wiedzę osób wykonujących te zawody. Szkolenia te były do 31 grudnia 2010 r. objęte zwolnieniem od podatku VAT na podstawie poz. 7 załącznika Nr 4 do ustawy o VAT. Prowadzone szkolenia dla kandydatów na przewodników i pilotów wycieczek oraz szkolenia doskonalące osób wykonujących te zawody dotyczą zawodów wyszczególnionych w pozycji 5113 załącznika do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 82, poz. 537) i tym samym są zdaniem Wnioskodawcy usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Świadczone usługi szkoleniowe, o których mowa we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej, nie są finansowane w całości lub części ze środków publicznych.

Pismem z dnia 8 sierpnia 2011 r. Wnioskodawca uzupełnił opis zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od dnia 1 stycznia 2011 r. usługi prowadzone przez Wnioskodawcę na podstawie wpisu do rejestru organizatorów szkoleń (art. 24 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych) szkolenia dla kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek oraz szkolenia doskonalące wiedzę osób wykonujących te zawody objęte są zwolnieniem od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzone przez niego na podstawie wpisu do rejestru organizatorów szkoleń (art. 24 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych) szkolenia dla kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek oraz szkolenia doskonalące wiedzę osób wykonujących te zawody są od dnia 1 stycznia 2011 r. objęte zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT - jako usługi kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ust. 1 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

W tym miejscu wskazać należy, iż dla zastosowania zwolnienia wynikającego z powyższego przepisu nie jest konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.), zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane oraz

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast zgodnie z obowiązującym od dnia 6 kwietnia 2011 r. § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane, jak również usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego, bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Zauważa się, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 zastąpiło ww. rozporządzenie Rady nr 1777/2005.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi na podstawie wpisu do rejestru organizatorów szkoleń (art. 24 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych) szkolenia dla kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek oraz szkolenia doskonalące wiedzę osób wykonujących te zawody. Prowadzone szkolenia dla kandydatów na przewodników i pilotów wycieczek oraz szkolenia doskonalące osób wykonujących te zawody dotyczą zawodów wyszczególnionych w pozycji 5113 załącznika do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania i tym samym są zdaniem Wnioskodawcy usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Wnioskodawca nie jest podmiotem objętym systemem oświaty i nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Świadczone usługi szkoleniowe, nie są finansowane w całości lub części ze środków publicznych. Organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia są usługami w zakresie kształcenia i wychowania. Szkolenia dla kandydatów na przewodników i pilotów wycieczek są prowadzone na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach: ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych - Rozdział 4 oraz rozporządzenie Ministra Sportu i Turystyki z dnia 4 marca 2011 r. w sprawie przewodników turystycznych i pilotów wycieczek - Rozdział 2.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego, czy usługi szkoleniowe wykonywane przez Zainteresowanego są zwolnione od podatku od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie:

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe nie korzystają ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. Zainteresowany nie spełnia bowiem podstawowego wymogu niezbędnego do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w powyższym przepisie, tj. nie jest jednostką objętą systemem oświaty. W tej sytuacji należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Aby przedmiotowe usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a)-c) powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości albo co najmniej w 70% ze środków publicznych.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 223, poz. 2268 z późn. zm.) przewodnikiem turystycznym lub pilotem wycieczek może być osoba, która posiada uprawnienia określone ustawą.

W myśl art. 20 ust. 2 i 3 ww. ustawy:

* do zadań przewodnika turystycznego należy oprowadzanie turystów lub odwiedzających, udzielanie fachowej i aktualnej informacji o kraju, odwiedzanych miejscowościach, obszarach i obiektach, sprawowanie opieki nad turystami lub odwiedzającymi w zakresie wynikającym z umowy, a podczas prowadzenia turystów w górach troska o ich bezpieczeństwo w szczególności podczas wyjść wymagających odpowiednich technik i specjalistycznego sprzętu (ust. 2);

* do zadań pilota wycieczek należy czuwanie, w imieniu organizatora turystyki, nad sposobem świadczenia usług na rzecz klientów, przyjmowanie od nich zgłoszeń dotyczących związanych z tym uchybień, sprawowanie nad klientami opieki w zakresie wynikającym z umowy, wskazywanie lokalnych atrakcji oraz przekazywanie podstawowych informacji dotyczących odwiedzanego kraju i miejsca (ust. 3).

Stosownie do art. 22 ww. ustawy uprawnienia przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek otrzymuje osoba, która:

Zgodnie z art. 24 ust. 1 cyt. ustawy szkolenie, o którym mowa w art. 22 pkt 5, mogą prowadzić osoby fizyczne lub jednostki organizacyjne, które uzyskają wpis do rejestru organizatorów szkoleń dla kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek, zwanego dalej "rejestrem organizatorów szkoleń", prowadzonego przez marszałka województwa właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby fizycznej lub siedzibę jednostki organizacyjnej wnioskującej o wpis do rejestru organizatorów szkoleń, a w wypadku osób fizycznych posiadających miejsce zamieszkania lub jednostek organizacyjnych posiadających siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, prowadzonego przez marszałka województwa wybranego przez wnioskodawcę.

Wpis do rejestru organizatorów szkoleń może dotyczyć zgłoszenia przeprowadzenia jednego szkolenia lub szkolenia na stałe (ust. 2).

Zgodnie z art. 24 ust. 3 ustawy o usługach turystycznych, osoby i jednostki organizacyjne organizujące szkolenia dla kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek, są obowiązane:

Organizator szkolenia dla kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek, rozpoczynając szkolenie, pisemnie informuje marszałka województwa właściwego dla miejsca odbywania szkolenia o miejscu i terminach zajęć (ust. 9).

Stosownie do art. 34 ust. 4 ww. ustawy o usługach turystycznych, Minister właściwy do spraw turystyki, w drodze rozporządzenia, określi programy szkolenia kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek, z uwzględnieniem w szczególności minimalnego wymiaru godzin zajęć dla poszczególnych przedmiotów stanowiących program szkolenia.

W związku z powyższym zostało wydane rozporządzenie Ministra Sportu i Turystyki z dnia 4 marca 2011 r. w sprawie przewodników turystycznych i pilotów wycieczek (Dz. U. Nr 60, poz. 302), które to zgodnie z § 1 pkt 1 określa program szkolenia kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek.

W myśl § 3 ust. 1 cyt. rozporządzenia, program podstawowego szkolenia ogólnego dla kandydatów na przewodników turystycznych, obejmującego co najmniej 75 godzin zajęć, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia. W załączniku tym wskazane są przedmioty, zakres tematyczny przedmiotów oraz minimalna liczba godzin (w tym ćwiczenia praktyczne)/ dni odbywanego szkolenia.

Natomiast ust. 2 § 3 ww. rozporządzenia określa, że w szczegółowym programie szkolenia, o którym mowa w ust. 1, tworzonym przez organizatora szkolenia, powinny być uwzględnione, w proporcjach zalecanych programem podstawowego szkolenia ogólnego, zajęcia teoretyczne w formie wykładów i seminariów oraz zajęcia praktyczne w formie ćwiczeń w terenie i wycieczek szkoleniowych. Wycieczki szkoleniowe polegają na samodzielnym przeprowadzeniu pod kierunkiem instruktora wybranych odcinków tras podczas 2 do 5 wycieczek.

Ukończenie podstawowego szkolenia ogólnego dla kandydatów na przewodników turystycznych jest podstawą dopuszczenia do podstawowego szkolenia specjalistycznego dla wszystkich rodzajów uprawnień przewodnika turystycznego (§ 3 ust. 3 rozporządzenia w sprawie przewodników turystycznych i pilotów wycieczek).

Szczegółowe wskazania programowe szkoleń specjalistycznych dla wszystkich rodzajów uprawnień przewodnika turystycznego zostały opisane w § 4-8 cyt. rozporządzenia. Przedmiotowe szkolenia może odbyć osoba, która ma ukończone podstawowe szkolenie ogólne dla kandydatów na przewodników turystycznych.

Natomiast zgodnie z § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia program szkolenia dla kandydatów na pilotów wycieczek, obejmującego co najmniej 150 godzin zajęć, w tym 53 godziny zajęć praktycznych i 4 dni szkolenia praktycznego, określa załącznik nr 10 do rozporządzenia. W załączniku tym wskazane są przedmioty, zakres tematyczny przedmiotów oraz minimalna liczba godzin (w tym ćwiczenia praktyczne)/ dni odbywanego szkolenia.

Na podstawie § 9 ust. 2 ww. rozporządzenia kurs dla kandydatów na pilotów wycieczek powinien trwać nie krócej niż 4 miesiące.

Wiedza ogólna kandydatów na pilotów wycieczek powinna być oparta na bazie programów szkół ponadgimnazjalnych, których ukończenie umożliwia uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego (ust. 3).

W programach szkolenia należy uwzględnić zajęcia teoretyczne w formie wykładów i seminariów oraz ćwiczenia prowadzone przez praktyków - instruktorów, w proporcjach podanych w programie szkolenia (ust. 4).

Określona w programie szkolenia część zagadnień teoretycznych może być prowadzona w formie edukacji przez Internet (e-learning) (ust. 5).

Zajęcia praktyczne polegają na samodzielnym realizowaniu zadań pilota wycieczek wobec pozostałych uczestników szkolenia pod nadzorem instruktora (ust. 6).

W myśl § 10 ww. rozporządzenia na podstawie programów, o których mowa w § 3-9, organizator szkolenia opracowuje szczegółowy program szkolenia w oparciu o następujące zasady:

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż szkolenia dla kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek prowadzone przez Wnioskodawcę spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenia te mają na celu zdobycie odpowiednich uprawnień, które to pozwalają na wykonywanie zawodu jakim jest pilot wycieczek.

Zasady i formy przeprowadzania ww. szkoleń zostały ściśle uregulowane w rozporządzeniu Ministra Sportu i Turystyki z dnia 4 marca 2011 r. w sprawie przewodników turystycznych i pilotów wycieczek. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż prowadzone szkolenia dla kandydatów na przewodników turystycznych i pilotów wycieczek oraz osób wykonujących te zawody, które doskonalą tę wiedzę, korzystają od dnia 1 stycznia 2011 r. ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.