ILPP2/443-825/08-4/SJ - Dokumentowanie czynności dokonywanych na terytorium innego państwa członkowskiego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 31 października 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-825/08-4/SJ Dokumentowanie czynności dokonywanych na terytorium innego państwa członkowskiego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku - brak daty sporządzenia wniosku (data wpływu 31 lipca 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 października 2008 r. (data wpływu 13 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji czynności dokonywanych na terytorium innego państwa członkowskiego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji czynności dokonywanych na terytorium innego państwa członkowskiego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 października 2008 r. (data wpływu 13 października 2008 r.) o własne stanowisko do zadanych we wniosku pytań Nr 2, 3 i 4.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka, w związku z podpisaniem umów o wykonawstwo usług na terenie Niemiec, była zobowiązana zgłosić się w niemieckim Urzędzie Podatkowym. Wobec tego, od marca 2008 r. nawiązała współpracę z Kancelarią Prawną, która prowadzi w jej imieniu księgi rachunkowe i podatkowe oraz dokonuje rozliczeń z Urzędem Skarbowym na terenie Niemiec. Przychody i koszty związane z kontraktami księgowane i ujmowane są w niemieckich deklaracjach podatkowych, natomiast dokumenty związane z rozliczaniem podatku VAT (faktury sprzedaży i zakupu) są wykazywane w składanym meldunku. Wystawianiem faktur sprzedaży zajmują się pracownicy w Polsce, a faktury te wystawiane są w języku angielskim i podlegają VAT zgodnie z obecnymi unormowaniami prawnymi (art. 27 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz § 13b of UStG (VAT Law) - unormowanie niemieckie).

Świadczone przez Spółkę usługi na terenie Niemiec związane są z nieruchomościami.

Wystawione faktury sprzedaży Wnioskodawca ujmuje w polskim rejestrze VAT oraz w poz. 21 deklaracji VAT-7.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy wystawione faktury VAT na sprzedaż należy ujmować w polskich rejestrach oraz w deklaracji VAT?

2.

Czy powyższe ma zastosowanie także do faktur korygujących?

3.

Czy konieczne jest otrzymanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej z Niemiec?

4.

Czy postępowanie Zainteresowanego w powyższej sprawie jest prawidłowe?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Ujęcie faktur w rejestrze VAT sprzedaży oraz w konsekwencji w deklaracji VAT-7 jest prawidłowe. Formularz deklaracji VAT-7 posiada pole "dostawa towarów oraz świadczenie usług, poza terytorium kraju", gdzie Spółka ujmuje wartość sprzedaży z tych faktur. Ponadto, ujęcie tych transakcji nie powoduje zobowiązania podatkowego, a jest jedynie zapisem informacyjnym.

Ad. 2

Ujęcie faktur korygujących w rejestrze VAT sprzedaży oraz w konsekwencji w deklaracji VAT-7 jest prawidłowe.

Ad. 3

Nie ma konieczności potwierdzenia odbioru faktur korygujących przez kontrahenta niemieckiego.

Ad. 4

Zainteresowany uważa, iż jego postępowanie w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ad. 1

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (...).

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Szczególny sposób określenia miejsca świadczenia przewidziano m.in. dla usług związanych z nieruchomościami, co reguluje art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców majątkowych i pośredników w obrocie nieruchomościami oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego - miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości.

W przepisie tym przyjęto, że usługi związane z nieruchomościami, są zawsze opodatkowane w kraju położenia nieruchomości, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu są wykonywane, gdzie ma siedzibę usługodawca oraz gdzie faktycznie (fizycznie) wykonuje tę usługę. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka świadczy usługi na terenie Niemiec. Usługi te związane są z nieruchomościami, tym samym miejscem opodatkowania tych usług jest miejsce położenia nieruchomości, czyli terytorium Niemiec (świadczone usługi nie podlegają opodatkowaniu w Polsce). Ponadto, Wnioskodawca dla celów podatku VAT, zarejestrował się w Niemczech i tam rozlicza ten podatek (dokonuje rozliczeń z właściwym urzędem skarbowym na terenie Niemiec, a przychody i koszty związane z kontraktami księgowane i ujmowane są w niemieckich deklaracjach podatkowych).

W świetle ww. przepisów stwierdza się, iż usługi świadczone przez Zainteresowanego, jako związane z nieruchomościami położonymi na terytorium Niemiec, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, lecz w kraju właściwym ze względu na miejsce położenia nieruchomości.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą (...).

Obowiązek wystawiania faktur VAT wynika z przepisu art. 106 ust. 1 ustawy, który stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Zasady te stosuje się wówczas, gdy podatnik wystawiający fakturę nie jest zarejestrowany, w którymś z tych krajów na potrzeby podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze.

Powyższe regulacje oznaczają, iż w rozpatrywanej sprawie, usługi świadczone przez Spółkę, która jest zarejestrowanym podatnikiem od wartości dodanej na terytorium Niemiec, polskie przepisy prawa podatkowego dotyczące faktur nie mają dla dokumentowania świadczonych usług zastosowania. W związku z powyższym, Zainteresowany na świadczone usługi w Niemczech nie wystawia polskiej faktury sprzedaży.

Jednocześnie tut. Organ zwraca uwagę na brzmienie art. 99 ust. 1 ustawy, w myśl którego podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Minister Finansów, na podstawie art. 99 ust. 14 ustawy, określił w drodze rozporządzenia z dnia 19 września 2005 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 185, poz. 1545), szczegółowe informacje dotyczące ww. deklaracji podatkowych i ich prawidłowego wypełniania.

W załączniku Nr 3 (objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 i VAT-7K), punkt 3 części C (Rozliczenie transakcji podlegających opodatkowaniu oraz podatku należnego, a także transakcji wykonywanych poza terytorium kraju) zapisano: "W poz. 21 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy".

Określone ww. rozporządzeniem wzory deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 (załącznik Nr 1 do rozporządzenia) oraz VAT-7K (załącznik Nr 2), o których mowa odpowiednio w art. 99 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie zawierają pozycji, w której podatnik wykazuje kwotę należną z tytułu dostawy towaru lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego, inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy - podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Zatem świadczenie usług niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, nie ogranicza prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione na terytorium kraju. Warunkiem jest posiadanie przez podatnika dokumentów, z których wynika związek podatku naliczonego z tymi czynnościami.

Powyższa regulacja nie odnosi się do podatku niemieckiego wynikającego z dokumentów potwierdzających nabycia tam dokonane, ponieważ podatek od świadczonych usług poza terytorium kraju Wnioskodawca rozlicza w Niemczech.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej na terenie Niemiec - w kraju świadczenia usługi - gdzie rozlicza podatek, składając deklaracje i odprowadzając podatek należny na zasadach obowiązujących w tym kraju. Ze złożonego wniosku nie wynika, aby Spółka dokonywała importu lub nabyć towarów (usług) dotyczących czynności dokonywanych poza terytorium kraju.

W związku z powyższym, nie jest wypełniona przesłanka wskazująca na obowiązek wykazywania w poz. 21 deklaracji VAT-7 oraz w polskim rejestrze VAT wystawionych przez Zainteresowanego faktur, zgodnie z unormowaniami niemieckimi.

Dodatkowo, tut. Organ informuje, iż w sytuacji gdyby Zainteresowany dokonywał zakupów towarów na terytorium kraju, a które byłyby wykorzystywane do świadczenia usług na terytorium Niemiec, to wówczas ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy oraz obowiązek wykazania niemieckiej faktury w poz. 21 deklaracji VAT-7.

Ad. 2

Mając na uwadze dokonane przez tut. Organ rozstrzygnięcie dotyczące zadanego przez Wnioskodawcę pytania Nr 1 oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy nie dokonuje on importu lub nabyć towarów (usług) dotyczących czynności dokonywanych poza terytorium kraju, nie ma także obowiązku wykazywania w deklaracjach VAT ani w polskich rejestrach, wystawianych, zgodnie z unormowania niemieckimi, faktur korygujących.

Ad. 3

Przepisy krajowe, regulujące wystawianie faktur VAT dotyczą podatników, o których mowa w art. 15 ustawy, którzy zgodnie z art. 106 ust. 1 zobowiązani są do ich wystawiania.

W związku z faktem, iż Zainteresowany jest zarejestrowanym podatnikiem od wartości dodanej na terytorium Niemiec, który wystawia faktury zgodnie z unormowaniami niemieckimi, przepisy polskiego prawa podatkowego, dotyczące m.in. sposobu wystawiania faktur VAT, w jego sprawie nie znajdą zastosowania.

Ad. 4

Wobec powyższego, biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny, powołane przepisy ustawy o VAT oraz rozstrzygnięcie dotyczące zadanego we wniosku pytania Nr 1, 2 i 3 stwierdza się, że postępowanie Spółki w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl