ILPP2/443-805/14-4/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2014 r. (data wpływu 24 lipca 2014 r.) uzupełnionym pismem z 22 października 2014 r. (data wpływu 27 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat za używanie samochodów służbowych dla celów prywatnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat za używanie samochodów służbowych dla celów prywatnych. Wniosek uzupełniono 27 października 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, pytanie, stanowisko Wnioskodawcy oraz o dodatkową opłatę za wydanie interpretacji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Samochody w Spółce są zasadniczo wykorzystywane do działalności gospodarczej na podstawie umów leasingu operacyjnego zawieranych na 3 lata. Spółka nie świadczy usług wynajmowania samochodów. Od faktur związanych z samochodami jest odliczany 50% VAT. Regulamin Spółki zezwala pracownikom na korzystanie z samochodów służbowych do celów prywatnych na zasadzie odpłatności.

Korzystając z samochodu służbowego do celów prywatnych, pracownicy samodzielnie ponoszą takie koszty jak: paliwo, płyny, opłata za parking, opłata za przejazd autostradą. Ze względu na to, że polski ustawodawca nie wprowadził metody ustalania opłaty za korzystanie z samochodu służbowego do celów prywatnych, Spółka przyjęła następującą metodę:

Planowany koszt usług wynikający z umowy leasingowej za okres 3 lat, taki jak:

* raty leasingowe (netto + 50% VAT),

* opłaty serwisowe, w tym: ubezpieczenie, opony, przeglądy techniczne (netto + 50% VAT)

jest podzielony przez maksymalną ilość kilometrów do przejechania w okresie trwania leasingu.

Stawka jest ustalana dla każdego samochodu indywidualnie.

Opłata za użytkowanie samochodu służbowego do celów prywatnych nie jest opodatkowana VAT. Pracownicy składają co kwartał oświadczenia o ilości przejechanych kilometrów. Opłata stanowi iloczyn ilości przejechanych kilometrów i stawki ustalonej za jeden kilometr przebiegu. Opłaty są potrącane z listy płac. Opłaty za użytkowanie samochodów służbowych są pobierane przez Spółkę na podstawie oświadczeń pracowników o ilości przejechanych kilometrów. Reguluje to obowiązujący w Spółce "Regulamin używania samochodów służbowych". Z pracownikami nie są podpisywane żadne dodatkowe umowy w tym zakresie. Opłata jest skalkulowana za 1 km (ilość k.m. * stawka za 1 km). Samochody są przekazywane pracownikom na podstawie umowy (Spółka-Pracownik). "Regulamin używania samochodów służbowych" zezwala na korzystanie z samochodów firmowych dla celów prywatnych i reguluje m.in. sposób odpłatności.

Spółka nie prowadzi działalności w zakresie wynajmu samochodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w piśmie z 22 października 2014 r.).

Czy opłaty za używanie samochodów służbowych dla celów prywatnych są opodatkowane podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że posiada on ograniczone prawo do odliczenia VAT (50%) z tytułu opłat leasingowych, serwisowych, parkingowych i autostrad - używanie samochodu służbowego do celów prywatnych nie jest opodatkowane VAT. Podstawa prawna: ustawa o VAT, art. 8 ust. 5 i 6.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei - stosowanie do art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jak wynika z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Stosownie do art. 8 ust. 5 ustawy - przepis ust. 2 pkt 1 nie ma zastosowania w przypadku użycia pojazdów samochodowych do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obliczoną zgodnie z art. 86a ust. 1, z tytułu:

Na podstawie art. 8 ust. 6 ustawy - w przypadku o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i ust. 5, za nabycie towarów uznaje się również przyjęcie ich do używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą, w przypadku użycia przez podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza pojazdów samochodowych nabytych, importowanych lub wytworzonych przez podatnika przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, przy których nabyciu, imporcie lub wytworzeniu kwotę podatku naliczonego stanowiło 50% lub 60% kwoty podatku:

- nie więcej jednak niż odpowiednio 5000 zł lub 6000 zł, nie stosuje się przepisu art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1.

Na potrzeby ust. 1 przepis art. 8 ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się odpowiednio (art. 7 ust. 2 ustawy nowelizującej).

W przytoczonych wyżej przepisach dotyczących opodatkowania dostawy towarów oraz świadczenia usług została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE. s. L Nr 347 str. 1 z późn. zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zasadniczo wykorzystuje samochody do działalności gospodarczej na podstawie umów leasingu operacyjnego zawieranych na 3 lata. Spółka nie świadczy usług wynajmowania samochodów. Od faktur związanych z samochodami jest odliczany 50% VAT. Regulamin Spółki zezwala pracownikom na korzystanie z samochodów służbowych do celów prywatnych na zasadzie odpłatności. Reguluje to obowiązujący w Spółce "Regulamin używania samochodów służbowych". Z pracownikami nie są podpisywane żadne dodatkowe umowy w tym zakresie. Samochody są przekazywane pracownikom na podstawie umowy (Spółka-Pracownik). "Regulamin używania samochodów służbowych" zezwala na korzystanie z samochodów firmowych dla celów prywatnych i reguluje m.in. sposób odpłatności. Korzystając z samochodu służbowego do celów prywatnych, pracownicy samodzielnie ponoszą takie koszty jak: paliwo, płyny, opłata za parking, opłata za przejazd autostradą. Pracownicy składają co kwartał oświadczenia o ilości przejechanych kilometrów. Opłata za użytkowanie samochodu służbowego do celów prywatnych stanowi iloczyn ilości przejechanych kilometrów i stawki ustalonej za jeden kilometr przebiegu. Stawka jest ustalana dla każdego samochodu indywidualnie. Opłaty są potrącane z listy płac.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy opłaty za używanie samochodów służbowych dla celów prywatnych są opodatkowane podatkiem VAT.

W sytuacji, gdy pracodawca odpłatnie udostępnia pracownikom samochody służbowe, z przeznaczeniem na cele prywatne, świadczy on usługę na ich rzecz. Ponieważ przyzwolenie na korzystanie z samochodu służbowego pozostaje poza sferą zainteresowań i obowiązków pracodawcy, to przekazanie samochodu na ten cel zaspokaja osobiste potrzeby pracownika.

Udostępnianie samochodów do celów prywatnych jest odpłatne, stanowi więc odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W przedmiotowej sprawie nie mają więc zastosowania przepisy art. 8 ust. 5 i ust. 6 ustawy, które odnoszą się - poprzez odwołanie się do przepisu ust. 2 pkt 1 tego artykułu - do nieodpłatnego świadczenia usług, gdyż w omawianej sprawie mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług - użytkowaniem samochodów służbowych do celów prywatnych za odpłatnością.

W konsekwencji, z uwagi na przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że odpłatne udostępnianie pracownikom samochodów służbowych do celów prywatnych, stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 ww. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Trzeba zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto Organ informuje, że w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.