ILPP2/443-804/09-4/MR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 września 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-804/09-4/MR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2009 r. (data wpływu 22 czerwca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 31 sierpnia 2009 r. (data wpływu 3 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży garaży wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży garaży wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 31 sierpnia 2009 r. (data wpływu 3 września 2009 r.) o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Żona Wnioskodawcy jest osobą nieprowadzącą działalności gospodarczej. W podatkowej księdze przychodów i rozchodów rozlicza wynajem lokalu użytkowego na cele prowadzenia w nim działalności gospodarczej oraz lokalu mieszkalnego na cele mieszkaniowe. W stosunku do lokalu mieszkalnego korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w załączniku nr 4 do ustawy o VAT pozycja numer 4, natomiast w stosunku do lokalu mieszkalnego korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Natomiast Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Zainteresowany, wraz z żoną, w latach 2005-2007 nabyli wieczyste użytkowanie gruntów przeznaczonych do zabudowy użytkowej. W okresie od 2005 do 2009 r., Wnioskodawca wraz z żoną postawili na ww. gruntach garaże. Jeden z nich sprzedali w miesiącu lutym 2009 r. W stosunku do zakupionych gruntów, jak i nakładów poniesionych na budowę garaży Wnioskodawca z żoną nie korzystali z możliwości odliczenia VAT. W pierwszym przypadku nie mieli prawa do odliczenia, ponieważ zakup prawa wieczystego użytkowania gruntu od osób fizycznych był zwolniony od podatku VAT, a w drugim przypadku również, nie korzystali z możliwości odliczeń VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany poinformował, że:

* przedmiotowy wniosek jest jego wnioskiem,

* między małżonkami istnieje wspólność majątkowa,

* od dnia nabycia wieczystego użytkowania gruntu do dnia sprzedaży przedmiotowego stanu surowego ani grunt, ani nakłady na nim poczynione nie były przedmiotem umowy najmu, umowy dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,

* jego zdaniem, w stosunku do przedmiotowych nieruchomości nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ wszelkie wydatki związane z zakupem gruntu i nakładami na budowę garaży dokonywał jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej,

* wobec ewentualnych ulepszeń Wnioskodawcy również nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej powyżej sytuacji Wnioskodawca był zobowiązany do zapłaty podatku VAT od sprzedaży garażu, która nastąpiła w miesiącu lutym 2009 r. i czy będzie zobowiązany do zapłaty VAT od sprzedaży kolejnych garaży wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu, a jeżeli będzie do tego zobowiązany to w jakiej części należny VAT - będzie przypadać na poszczególnych małżonków.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z treścią art. 29 ust. 5, art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a oraz art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, w przedmiotowej sytuacji można skorzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a, ponieważ spełniane są warunki o których jest mowa w tym przepisie, to znaczy:

a.

mamy do czynienia z dostawą nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10,

b.

Wnioskodawcy nie przysługiwało w stosunku do tych obiektów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

c.

Zainteresowany nie ponosił wydatków na ulepszenie w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowany wraz z żoną, w latach 2005-2007 nabyli wieczyste użytkowanie gruntów przeznaczonych do zabudowy użytkowej. W okresie od 2005 do 2009 r. postawili na ww. gruntach garaże. Jeden z nich sprzedali w miesiącu lutym 2009 r. W stosunku do zakupionych gruntów, jak i nakładów poniesionych na budowę garaży Wnioskodawca wraz z żoną nie korzystali z możliwości odliczenia VAT. W pierwszym przypadku nie mieli prawa do odliczenia, ponieważ zakup prawa wieczystego użytkowania gruntu od osób fizycznych był zwolniony od podatku VAT, a w drugim przypadku również, nie korzystali z możliwości odliczeń VAT. Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży towarów jest podatnikiem podatku VAT z tytułu tej transakcji, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Generalnie dla celów ustalenia, czy dostawa towarów wyczerpuje znamiona pojęcia "działalność gospodarcza" koniecznym jest ustalenie, czy zamiarem podmiotu dokonującego sprzedaży jest wykonywanie tej czynności w sposób częstotliwy. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "zamiar", jak również nie precyzuje pojęcia "sposób częstotliwy", w każdym przypadku należy badać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jednokrotnie).

Zasady wykładni językowej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej prowadzą do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym wspomniana działalność powinna być wykonywana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Z opisu sprawy wynika, że zamiarem zakupu przez Zainteresowanego wraz z żoną gruntów przeznaczonych pod zabudowę użytkową było wybudowanie i sprzedaż garaży, a zatem czynności te wskazują na dokonywanie sprzedaży w okolicznościach przesądzających o prowadzeniu działalności gospodarczej. Podkreślić należy, iż transakcji sprzedaży przedmiotowych garaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy, bowiem Wnioskodawca dokonał już sprzedaży jednego z nich i planuje sprzedaż kolejnych. Zamiar dokonania sprzedaży ma niewątpliwie charakter powtarzalny, a warunek zamiaru dokonania tych czynności w sposób częstotliwy zostaje tu wypełniony.

Wobec powyższego uznać należy, że sprzedaż wybudowanych wcześniej w tym celu garaży nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22% (...). Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zatem, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynków, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa budowla (garaż) nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. W przedmiotowej sytuacji, Wnioskodawca dokonał budowy przedmiotowych garaży i sprzedał jeden z nich oraz planuje sprzedaż kolejnych, a więc dokonał i będzie dokonywał czynności podlegające opodatkowaniu.

Z wniosku wynika, że od zakupu wieczystego użytkowania gruntu do dnia sprzedaży przedmiotowego stanu surowego ani grunt, ani nakłady na nim poczynione nie były przedmiotem umowy najmu, umowy dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów oraz opis stanu faktycznego stwierdzić, iż sprzedaż przedmiotowych garaży nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem ich dostawa będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż zostanie dokonana dostawa przedmiotowych garaży pierwszemu nabywcy po ich wybudowaniu.

Wobec powyższego należy rozważyć sytuację, czy dostawa przedmiotowych garaży będzie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że związek zakupu z czynnością podlegającą opodatkowaniu jest jednym z podstawowych warunków, które musi spełnić podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18 (art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy).

Natomiast stosownie do treści art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w art. 86 ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, ale budowy przedmiotach garaży dokonywał poza prowadzoną działalnością gospodarczą jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Jak wskazano wcześniej, Zainteresowany w związku z dostawą przedmiotowych garaży występuje jako podatnik podatku od towarów i usług. Zatem, Wnioskodawca posiadał prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż jest on podatnikiem podatku od towarów i usług i nastąpił związek ze sprzedażą opodatkowaną. Wobec powyższego, dostawa przedmiotowych garaży nie będzie mogła również korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a.

W przedmiotowej sprawie przedmiotem dostawy będzie prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz budynki na nim posadowione.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli (art. 29 ust. 5a ustawy).

Natomiast, na mocy § 13 ust. 1 pkt 10 obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Reasumując, w świetle opisanego stanu faktycznego oraz obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż dokonana i planowana przez Zainteresowanego sprzedaż przedmiotowych garaży nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, bowiem nie zostały spełnione warunki zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy. Tym samym, zbycie prawa użytkowania wieczystego na którym znajdują się przedmiotowe garaże również nie będzie zwolnione od podatku. Oznacza to, że Zainteresowany był zobowiązany do zapłaty podatku VAT od sprzedanego w lutym 2009 r. garażu, jak i będzie zobowiązany do jego zapłaty również od następnych planowanych transakcji sprzedaży garaży.

W uzupełnieniu do sprawy, Wnioskodawca wskazał, że pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Biorąc pod uwagę przepis art. 15 ust. 1 ustawy, należy stwierdzić, iż podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu. Natomiast jeżeli małżonkowie dokonali czynności wspólnie, to każdy z nich z osobna jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Jeżeli zatem przedmiotem sprzedaży są garaże stanowiące majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy, będzie ten małżonek, który dokonuje ich sprzedaży (który jest stroną czynności prawnej).

Tak więc w zaistniałej sytuacji, jeżeli umowa sprzedaży zostanie zawarta przez jednego z małżonków (Wnioskodawcę), podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z tytułu zawartej umowy sprzedaży będzie ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, tj. Wnioskodawca. Natomiast w sytuacji, gdy Zainteresowany wraz z żoną dokonując sprzedaży przedmiotowych garaży, wystąpią wspólnie, jako strona tej transakcji, to każde z nich uzyskuje obrót, który podlega opodatkowaniu podatkiem VAT u każdego z małżonków tylko od tej części, która wynika z istnienia pomiędzy małżonkami wspólności majątkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W kwestii skutków prawnych jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że w myśl art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Z powyższego wynika zatem, iż pisemna interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotyczy stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przez Zainteresowanego, który z tym wnioskiem występuje. W związku z tym zaznacza się, iż interpretacja indywidualna wydana Wnioskodawcy nie wywiera skutku prawnego dla jego żony.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl