ILPP2/443-799/11-2/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2011 r. (data wpływu 16 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego w związku ze zwrotem lub reklamacją towaru - jest prawidłowe.

W dniu 16 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego w związku ze zwrotem lub reklamacją towaru.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi sprzedaż detaliczną towarów poprzez sieć sklepów z damską odzieżą marki "O". Każda transakcja sprzedaży jest rejestrowana za pomocą kasy fiskalnej, a wydruk paragonu fiskalnego wydawany jest nabywcy towarów.

Dążąc do pełnego usatysfakcjonowania klientów i zachowania dobrego wizerunku marki "O", Spółka opracowała wewnętrzną procedurę zwrotów i reklamacji zakupionych towarów. W świetle wspomnianej procedury podstawowym dowodem zakupu, który uprawnia klienta do zwrotu lub reklamacji zakupionego towaru jest paragon fiskalny. Niemniej jednak Spółka zakłada, iż klienci mogą dokonywać zwrotów i reklamacji również w przypadku braku paragonu.

W związku z powyższym założeniem, Spółka przewiduje dwie sytuacje, w przypadku których:

Spółka podkreśliła, że każdy z takich przypadków jest rozpatrywany z osobna, a decyzja przyznająca zwrot pieniędzy podejmowana jest indywidualnie. W przypadku uznania zwrotu lub reklamacji za uzasadnioną, personel sklepu dokonuje korekty sprzedaży ujmując w ewidencji korekt (z uwzględnieniem nr kolejnego korekty, daty dokonanej korekty, danych Spółki, kwoty netto, kwoty podatku VAT, kwoty brutto oraz podpisu osoby zwracającej towar). Celem zapewnienia wiarygodnej dokumentacji tego typu przypadków, dokumentem potwierdzającym zwrot towaru jest składane przez klienta "Oświadczenie o zagubieniu paragonu fiskalnego" (dalej: oświadczenie).

Dokument ten zawiera następujące informacje:

* datę dokonywanego zwrotu/reklamacji,

* oznaczenie punktu sprzedaży, w którym zwrot jest dokonywany,

* informacje o towarze (nr koloru, rozmiar, nazwa koloru, nr artykułu),

* oświadczenie klienta o dacie zagubienia paragonu dotyczącego artykułu o danym numerze i cenie zakupionego towaru podlegającego zwrotowi/reklamacji,

* dane klienta (nazwisko, imię, adres zamieszkania, PESEL, nr dokumentu tożsamości).

Ponadto oświadczenie opatrzone jest podpisem klienta potwierdzającym dokonanie zwrotu.

W związku z powyższym, identyfikację dokonanego zwrotu lub reklamacji towaru bez załączonego paragonu fiskalnego dokumentuje się w następujący sposób:

* sytuacja nr 1: potwierdzeniem wyciągu z terminala lub paragonu kasowego, oświadczeniem podpisanym przez klienta oraz ujęciem korekty w ewidencji korekt,

* sytuacja nr 2: oświadczeniem podpisanym przez klienta oraz ujęciem korekty w ewidencji korekt.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy możliwa jest korekta podatku należnego w przypadku zwrotu/reklamacji towaru, jeżeli klient nie posiada paragonu fiskalnego, a Spółka dysponuje dokumentami wskazanymi w stanie faktycznym w sytuacji nr 1 i 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), dalej: ustawa o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, upustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartości zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Z treści ww. przepisu wynika, iż pomniejszenie obrotu o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów może nastąpić jedynie pod warunkiem, że zwrot lub reklamacja są prawnie dopuszczalne i operacje te zostały należycie udokumentowane.

W opinii Spółki, zwrot kwoty wartości towaru zarówno w przypadku odstąpienia od umowy sprzedaży, jak i z tytułu realizacji roszczeń nabywcy wynikających z reklamacji, są prawnie dopuszczalne. Podstawę prawną do dokonania reklamacji stanowią przepisy konsumenckie zawarte w ustawie z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2002 Nr 141, poz. 1176 z późn. zm.), natomiast zwroty dokonywane są w oparciu o art. 395 Kodeksu cywilnego oraz wewnętrzną procedurę opracowaną przez Wnioskodawcę.

Ponadto powołując się na stanowisko Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, uzależnianie możliwości złożenia reklamacji od tego, czy klient posiada paragon, nie znajduje też żadnego oparcia w obowiązujących przepisach. Zgodnie z brzmieniem art. 11 przytoczonej ustawy, odpowiedzialności z tytułu niezgodności towaru z umową nie można ograniczać ani wyłączać.

W kwestii obowiązku udokumentowania, należy odnieść się do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. z 2008 Nr 212, poz. 1338). Zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, podatnicy, są obowiązani dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy, tym samym w przypadku zwrotu lub reklamacji podstawowym dokumentem potwierdzającym sprzedaż jest paragon fiskalny. Stanowi on dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy poświadczenie tożsamości towaru w przypadku zwrotu lub reklamacji. Zgodnie z powyższą zasadą jest dokonywanie korekty obrotu i podatku należnego za okazaniem przez klienta paragonu fiskalnego.

Niemniej jednak zarówno przytoczone regulacje, jak i stanowisko organów podatkowych, nie stoją na przeszkodzie dokonywania korekty na podstawie innych dokumentów. W interpretacji indywidualnej z dnia 3 czerwca 2009 r. o sygn. ILPP2/443-415/09-2/MN Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał, że "paragon fiskalny nie jest jedynym dokumentem przesądzającym o stanie faktycznym, który znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Dowodzenie zwrotu towaru, będącego podstawą dokonania korekty, na podstawie innych dokumentów aniżeli paragon fiskalny nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego".

Zdaniem Wnioskodawcy, oryginał paragonu fiskalnego nie jest jedynym dokumentem, na podstawie którego można wykazać sprzedaż towaru będącego przedmiotem zwrotu lub reklamacji.

W świetle wewnętrznej procedury w przypadku utraty paragonu sporządza się "Oświadczenie o zagubieniu paragonu", które określa datę dokonywanego zwrotu lub reklamacji, oznaczenie punktu sprzedaży, w którym zwrot jest dokonywany, informacje o towarze (nr koloru, rozmiar, nazwa koloru, nr artykułu), oświadczenie klienta o dacie zagubienia paragonu dotyczącego artykułu o danym numerze i cenie zakupionego towaru podlegającego zwrotowi lub reklamacji, dane klienta (nazwisko, imię, adres zamieszkania, PESEL, nr dokumentu tożsamości). Ponadto oświadczenie opatrzone jest podpisem klienta potwierdzającym dokonanie zwrotu.

Spółka stoi na stanowisku, iż powyższy zestaw dokumentów opisany w sytuacji 1 i 2 w pełni spełnia przesłanki dowodu księgowego określonego w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 Nr 76, poz. 694 z późn. zm.), dalej: ustawa o rachunkowości. Szczególną uwagę należy zwrócić na treść art. 21 ust. 1, który wskazuje wymogi formalne dla dowodu księgowego. Biorąc pod uwagę zakres informacji wskazanych w dokumentach opisanych w sytuacji 1 i 2, Spółka uważa, że łącznie można je kwalifikować jako dowód księgowy, który stanowi podstawę zapisów w księdze rachunkowej.

Wymienione dokumenty dostarczają wszelkich informacji o zwróconym towarze. W tym zakresie należy zdaniem Spółki, odnieść się również do przepisów Ordynacji podatkowej, które mogłyby mieć zastosowanie w przypadku ewentualnej kontroli podatkowej w Spółce, a które odnosząc się między innymi do kwestii dowodów w sprawie. Zgodnie z art. 180 Ordynacji podatkowej jako dowód "należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem", a z kolei z art. 181 Ordynacji podatkowej, jako dowód w sprawie dopuszcza "zeznania świadków". A takim zeznaniem świadka, zdaniem Wnioskodawcy, bezspornie jest "Oświadczenie o zagubieniu paragonu fiskalnego", na którym klient składając swoje oświadczenia podał swoje dane (dowód tożsamości) i wszystko potwierdza podpisem. Ze strony Wnioskodawcy następuje natomiast weryfikacja tych oświadczeń (rodzaj towaru, stosowane ceny), co dodatkowo potwierdza oświadczenie klienta.

Zdaniem Spółki powyższe dokumenty w pełni potwierdzają zatem fakt uprzedniego zakupu zwróconego towaru, tym samym możliwa jest korekta kwoty należnej z tytułu sprzedaży towarów o wartość zwróconych towarów również w przypadku, gdy Spółka nie posiada paragonu fiskalnego, a jest w stanie udowodnić zwrot innymi dokumentami.

W świetle powyższego, brak paragonu fiskalnego w sytuacji dokonywania zwrotu lub reklamacji towaru, nie pozbawia Spółki prawa do korekty podatku należnego.

Wprawdzie obowiązujące przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej (tak jak jest to w przypadku faktur VAT), jednak brak regulacji prawnych w tym zakresie, nie może pozbawić podatnika możliwości dokonania korekty. Zakaz zmiany treści paragonu jest jedynie warunkiem stosowania kas rejestrujących i nie może on zmieniać zasady wynikającej z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zasady prowadzenia ewidencji przy pomocy kas rejestrujących określono w § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.

W myśl § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Stosownie do § 2 pkt 11 rozporządzenia, przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Podkreślić należy, iż stosownie do treści § 2 pkt 10 rozporządzenia, istotą kasy fiskalnej jest posiadanie pamięci fiskalnej, tj.: urządzenia umożliwiającego trwały jednokrotny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy bez możliwości ich likwidacji oraz wielokrotny odczyt tych danych, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia. Cecha ta powoduje brak możliwości zarejestrowania na kasie fiskalnej zwrotu bądź reklamacji towarów. Zdarzenia tego typu winny być objęte odrębną ewidencją korekt, prowadzoną zgodnie z wymogami art. 109 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na mocy art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Z brzmienia ww. przepisu wynika, że możliwość pomniejszenia obrotu m.in. o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów może nastąpić pod warunkiem, że zwrot towaru jest prawnie dopuszczalny i zwroty te zostały udokumentowane. Obowiązkiem podatnika jest więc w rozumieniu tego przepisu odpowiednie udokumentowanie zwrotu wartości towaru w wyniku odstąpienia od umowy sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależniają pomniejszenia obrotu o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów od posiadania przez podatnika oryginału paragonu fiskalnego, potwierdzającego zakup towaru.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu (z którym wiążą się m.in. uprawnienia rękojmi i gwarancji), natomiast dla sprzedawcy bezsporne potwierdzenie tożsamości towaru w przypadku np. zwrotu towaru. W przypadku dokonania zwrotu towaru podatnik powinien zatrzymać paragon fiskalny. Zasadą jest więc dokonywanie korekty obrotu i podatku należnego przy jednoczesnym zwrocie (okazaniu) przez klienta paragonu fiskalnego.

Jednocześnie podkreślić należy, iż paragon fiskalny nie jest jedynym dokumentem przesądzającym o stanie faktycznym, który znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Dowodzenie zwrotu towaru, będącego podstawą dokonania korekty, na podstawie innych dokumentów aniżeli paragon fiskalny nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego.

Wprawdzie obowiązujące przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej (tak jak jest to w przypadku faktur VAT), jednakże brak regulacji prawnych w tym zakresie, nie może pozbawić podatnika możliwości dokonania korekty, jeżeli możliwe jest wykazanie, że obrót z danej transakcji był inny niż kwota figurująca na paragonie bądź też dokonano zwrotu lub reklamacji zakupionego towaru. Zakaz zmiany treści paragonu jest jedynie warunkiem stosowania kas rejestrujących i nie może on zmieniać zasady wynikającej z art. 29 ust. 1 i 4 ustawy, bowiem obrotem jest kwota rzeczywiście należna, a nie kwota figurująca na paragonie fiskalnym.

Skoro zatem kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu), to korekta taka powinna być dokonywana za pomocą innych urządzeń księgowych. W takim przypadku należałoby prowadzić tzw. ewidencję korekt, z której musi dokładnie wynikać kwota korekty sprzedaży i podatku należnego przypisana do konkretnego paragonu. Ewidencja taka nie ma określonego wzoru, ale wskazane jest, aby zawierała co najmniej dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty, a zapisy w niej widniejące pozwalały na określenie prawidłowej kwoty obrotu i podatku należnego.

Trzeba bowiem mieć na uwadze, iż zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi sprzedaż detaliczną towarów poprzez sieć sklepów z damską odzieżą marki "O". Każda transakcja sprzedaży jest rejestrowana za pomocą kasy fiskalnej, a wydruk paragonu fiskalnego wydawany jest nabywcy towarów.

Dążąc do pełnego usatysfakcjonowania klientów i zachowania dobrego wizerunku marki "O", Spółka opracowała wewnętrzną procedurę zwrotów i reklamacji zakupionych towarów. W świetle wspomnianej procedury podstawowym dowodem zakupu, który uprawnia klienta do zwrotu lub reklamacji zakupionego towaru jest paragon fiskalny. Niemniej jednak Spółka zakłada, iż klienci mogą dokonywać zwrotów i reklamacji również w przypadku braku paragonu.

W związku z powyższym założeniem, Spółka przewiduje dwie sytuacje, w przypadku których możliwy jest zwrot lub reklamacja bez paragonu fiskalnego:

* lecz za okazaniem przez klienta np. wyciągu z terminala - w takim przypadku dodatkowo sporządzane jest "Oświadczenie o zagubieniu paragonu fiskalnego",

* bez jakiegokolwiek innego dokumentu - w takim przypadku sporządzane jest jedynie "Oświadczenie o zagubieniu paragonu fiskalnego".

Spółka podkreśliła, że każdy z takich przypadków jest rozpatrywany z osobna, a decyzja przyznająca zwrot pieniędzy podejmowana jest indywidualnie. W przypadku uznania zwrotu lub reklamacji za uzasadnioną, personel sklepu dokonuje korekty sprzedaży ujmując w ewidencji korekt (z uwzględnieniem nr kolejnego korekty, daty dokonanej korekty, danych Spółki, kwoty netto, kwoty podatku VAT, kwoty brutto oraz podpisu osoby zwracającej towar). Celem zapewnienia wiarygodnej dokumentacji tego typu przypadków, dokumentem potwierdzającym zwrot towaru jest składane przez klienta "Oświadczenie o zagubieniu paragonu fiskalnego" (dalej: oświadczenie).

Dokument ten zawiera następujące informacje:

* datę dokonywanego zwrotu/reklamacji,

* oznaczenie punktu sprzedaży, w którym zwrot jest dokonywany,

* informacje o towarze (nr koloru, rozmiar, nazwa koloru, nr artykułu),

* oświadczenie klienta o dacie zagubienia paragonu dotyczącego artykułu o danym numerze i cenie zakupionego towaru podlegającego zwrotowi/reklamacji,

* dane klienta (nazwisko, imię, adres zamieszkania, PESEL, nr dokumentu tożsamości).

Ponadto oświadczenie opatrzone jest podpisem klienta potwierdzającym dokonanie zwrotu.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa podatkowego oraz opis sprawy, stwierdzić należy, że zgromadzenie przez Wnioskodawcę dowodów stanowiących dowód przeciwny do dowodu, jakim jest zapis z kasy rejestrującej, przy uwzględnieniu wyjątkowego charakteru zdarzeń, może stanowić podstawę do skorygowania obrotu i kwot podatku należnego. Dowodzenie zwrotu towaru, będącego podstawą dokonania korekty, na podstawie innych dokumentów aniżeli oryginał paragonu fiskalnego, nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego. W tym przypadku, ciężar dowodu znajduje się po stronie podatnika, który w prowadzonej przez siebie dokumentacji powinien posiadać dowody potwierdzające stan rzeczywisty i w sposób niebudzący wątpliwości wykazać fakt zwrotu towaru.

Reasumując stwierdzić należy, że Wnioskodawcy w związku z zaistniałymi zdarzeniami, (zwrotami lub reklamacjami towarów), przysługuje uprawnienie do korekty sprzedaży i podatku należnego w przypadku braku paragonu, pod warunkiem, że zdarzenia te zostały udokumentowane wiarygodnymi dowodami. Zdarzenia powodujące korektę obrotu i podatku należnego, powinny zostać uwidocznione w odrębnej specjalnie w tym celu prowadzonej ewidencji korekt.

W ocenie tut. Organu przedstawione przez Wnioskodawcę dokumenty, tj.: wyciąg z terminala i "Oświadczenie o zagubieniu paragonu fiskalnego" oraz w przypadku braku jakiegokolwiek innego dokumentu tylko "Oświadczenie o zagubieniu paragonu fiskalnego", stanowią wiarygodne dowody potwierdzające fakt zwrotu lub reklamacji towaru w sytuacji braku oryginału paragonu fiskalnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo informuje się, że w kwestii podatku dochodowego od osób prawnych została wydana w dniu 10 sierpnia 2011 r. odrębna interpretacja indywidualna ILPB3/426-212/11-2/MM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.