ILPP2/443-790/08-4/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2008 r. (data wpływu 29 sierpnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 października 2008 r. (data wpływu 4 listopada 2008 r.)o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych - jest prawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 października 2008 r. (data wpływu 4 listopada 2008 r.)o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest rolnikiem nie korzystającym ze zwolnienia przysługującego rolnikowi ryczałtowemu (od 1 marca 2006 r. jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz rozlicza się w zakresie tego podatku, zrezygnował ze zwolnienia przysługującego rolnikowi ryczałtowemu). W 1987 r. Zainteresowany nabył w drodze darowizny od rodziców gospodarstwo rolne o powierzchni 15 ha. 21 maja 1999 r. grunt o powierzchni 0,99 ha został wydzielony i podzielony na działki z przeznaczeniem pod budowę i tak teren ten został zakwalifikowany w Planie Przestrzennego Zagospodarowania. Łączna liczba podzielonych działek wynosi siedem. Wnioskodawca ma zamiar sprzedać ww. działki. Grunty nie są już wykorzystywane w działalności rolniczej od dnia ich wydzielenia jako działki budowlane, tj. od dnia 21 maja 1999 r. Nie są i nie były udostępniane innym osobom na podstawie umowy dzierżawy, umowy użyczenia i tym podobnych umów. Zainteresowany na wymienionych gruntach nie prowadzi i nie prowadził innej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Wnioskodawca uważa, iż sprzedaż działek nie podlega obowiązkowi opodatkowania podatkiem od towarów. Potwierdzeniem tego faktu jest nabycie działek w formie darowizny od rodziców w 1987 r., czyli przed obowiązywaniem ustawy o podatku od towarów i usług, która weszła w życie w 1993 r.. W związku z powyższym, rolnik nie musi wystawiać faktury VAT, tylko poświadcza sprzedaż aktem notarialnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawca w 1987 r. nabył w drodze darowizny od rodziców gospodarstwo rolne o powierzchni 15 ha. 21 maja 1999 r. grunt o powierzchni 0,99 ha został wydzielony i podzielony na działki z przeznaczeniem pod budowę. Łączna liczba podzielonych działek wynosi siedem. Grunty nie są już wykorzystywane w działalności rolniczej od dnia ich wydzielenia jako działki budowlane, tj. od dnia 21 maja 1999 r., nie są i nie były udostępniane innym osobom na podstawie umowy dzierżawy, umowy użyczenia i tym podobnych umów. Zainteresowany na wymienionych gruntach nie prowadzi i nie prowadził innej działalności gospodarczej. Wnioskodawca ma zamiar sprzedać przedmiotowe działki.

Właściciel gospodarstwa rolnego, dokonujący dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze jest w myśl ustawy o podatku od towarów i usług rolnikiem ryczałtowym, posiadającym status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (rolniczą). Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu, tym bardziej, że rolnik sprzedający grunt nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne.

Ustawą z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i ustawy o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 68, poz. 805) wprowadzono do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) m.in. definicje działalności rolniczej i rolnika ryczałtowego.

Biorąc powyższe pod uwagę, oraz fakt, iż Wnioskodawca przestał wykonywać działalność rolniczą w roku 1999 (czyli przed pojawieniem się w przepisach prawnych dotyczących podatku od towarów i usług ww. definicji), nie można uznać, że przedmiotowe grunty służyły działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W przedmiotowej sprawie stwierdzić zatem należy, iż Zainteresowany dokonując sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę nie działa w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosi znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Ze względu na sposób nabycia nieruchomości - darowizna od rodziców - należy uznać, iż intencją Wnioskodawcy w momencie nabycia gruntów nie był zamiar ich odsprzedaży.

Reasumując, stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznaje się za prawidłowe. Dostawę przedmiotowych gruntów należy potraktować jako sprzedaż majątku prywatnego Zainteresowanego, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, ust. 4 i ust. 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z powyższego przepisu wynika, iż fakturę VAT wystawia się w celu udokumentowania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, co przy uwzględnieniu faktu, iż sprzedaż przedmiotowych działek stanowi czynność niepodlegajacą opodatkowaniu tym podatkiem oznacza, że Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT dokumentującej dokonanie dostawy działek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.