ILPP2/443-770/08-2/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2008 r. (data wpływu 22 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodów używanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodów używanych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się m.in. sprzedażą samochodów osobowych używanych. W związku z faktem, iż Spółka dokonała nabycia samochodów używanych zwolnionych od podatku VAT na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), pojawił się problem polegający na zastosowaniu właściwego sposobu opodatkowania transakcji zbycia samochodów osobowych używanych, a mianowicie czy możliwa jest sprzedaż przedmiotowych pojazdów przy zastosowaniu VAT marża.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z tym, że w art. 120 ust. 10 ustawy o podatku VAT, nie ma wprost wymienionego przypadku nabycia towarów używanych na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów, można do takich przypadków zastosować opodatkowanie dostawy tych towarów na zasadzie art. 120 ust. 4 ustawy, tzw. VAT marża.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), wymienia przypadki, do których ma zastosowanie opodatkowanie na zasadzie "VAT marży" dostaw towarów używanych. Z zapisów ustawy nie wynika wprost opodatkowanie na zasadzie "VAT marży" dostaw towarów, które uprzednio zostały nabyte ze "zw" na podstawie wskazanego rozporządzenia, chociaż w rozporządzeniu tym w § 8 ust. 1 pkt 5 jest odniesienie do towarów używanych, zdefiniowanych w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku VAT.

W ocenie Spółki, w przypadkach takich można zastosować opodatkowanie za zasadzie art. 120 ust. 4 ustawy, tzn. "VAT marży", w kontekście prawa wspólnotowego, a mianowicie art. 313 ust. 1 i art. 314 lit. d) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych (...) nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

W myśl definicji zawartej w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie (...) - czyli także samochody osobowe.

Natomiast uregulowanie zawarte w art. 120 ust. 10 ustawy stanowi, że przepisy ust. 4 i 5 dotyczą m.in. dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od:

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...).

Przez towary używane, w myśl art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy, rozumie się pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

W art. 82 ust. 3 ustawy, zawarto delegację, zgodnie z którą minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić inne niż określone art. 43-81 zwolnienia od podatku, a także określić szczegółowe warunki stosowania tych zwolnień, uwzględniając:

W oparciu o wyżej powołaną delegację, na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), zwolniono od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy (warunek używalności towaru przez okres co najmniej pół roku).

Należy wskazać, że § 8 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, zawiera dodatkowy katalog czynności zwolnionych od podatku, a nie rozwinięcie czynności określonych już w art. 43 ustawy, na który powołuje się art. 120 ust. 10.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że podatnik, który nabywa towary używane (w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy), od podmiotu, który dokonał odliczenia podatku naliczonego przy jego nabyciu, a przy sprzedaży skorzystał ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 cyt. rozporządzenia, nie ma prawa do określenia podstawy opodatkowania metodą marży.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż Spółka dokonała nabycia samochodów używanych od podmiotu gospodarczego, który przy sprzedaży skorzystał ze zwolnienia od podatku na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy stwierdza się, że Zainteresowanemu nabywającemu samochody osobowe używane od podmiotu, który dokonał odliczenia podatku naliczonego w części, przy jego nabyciu, a przy sprzedaży skorzystał ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, nie przysługuje prawo do określenia podstawy opodatkowania metodą marży, gdyż nie zostały spełnione przesłanki, o których mowa w przepisie art. 120 ust. 10 ustawy o VAT. Wobec powyższego takie transakcje należy opodatkować na zasadach ogólnych.

Warto w tym miejscu również zwrócić uwagę na to, że uregulowania przyjęte przez polskiego ustawodawcę w zakresie podatku od towarów i usług, są zgodne z przepisami wspólnotowymi. Podstawowym aktem określającym ramy prawne opodatkowania podatkiem od wartości dodanej od dnia 1 stycznia 2007 r. jest Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 i L 384.92). Nie można wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług jest w tym zakresie sprzeczna z Dyrektywą. Polski ustawodawca zrealizował cele jakie powinny być osiągnięte w drodze harmonizacji prawa podatkowego. Przepisy Dyrektywy wiążą państwa członkowskie, do których są kierowane, w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty, pozostawia jednak organom krajowym swobodę wyboru formy i środków zmierzających do realizacji celu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.