ILPP2/443-77/12-2/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2012 r. (data wpływu 17 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy nieodpłatne wydanie klientom nagród (w ramach Akcji Marketingowych) przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy nieodpłatne wydanie klientom nagród (w ramach Akcji Marketingowych) przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, świadczy usługi marketingowe na rzecz swoich kontrahentów. Celem świadczonych przez Wnioskodawcę usług jest zwiększenie sprzedaży produktów jego kontrahentów. Usługi te przejawiają się w szczególności w organizowaniu akcji marketingowych mających na celu promocję produktów lub usług kontrahentów Wnioskodawcy. Akcje te przybierają postać loterii promocyjnych, konkursów, lub sprzedaży premiowych (dalej łącznie akcje marketingowe).

W ramach świadczenia powyższych usług obsługi akcji marketingowych na rzecz swoich kontrahentów, w oparciu o stosowne umowy, Wnioskodawca generalnie zobowiązany jest dokonywać następujących świadczeń:

W celu realizacji usługi obsługi akcji marketingowych na rzecz danego kontrahenta Wnioskodawca m.in. nabywa odpłatnie towary stanowiące później nagrody w akcji marketingowej od podmiotów zewnętrznych. Wnioskodawca od wartości zakupionych towarów odlicza podatek VAT naliczony. Następnie, zakupione przez Wnioskodawcę towary (nagrody) przekazywane są przez niego uczestnikom akcji, wyłonionym zgodnie z zasadami określonymi w regulaminie.

Zgodnie z postanowieniami zawieranych z kontrahentami umów, z tytułu wykonywanej na rzecz danego kontrahenta usługi obejmującej opisane wyżej działania marketingowe, Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie. Wysokość wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy obliczona jest w oparciu o sumę poniesionych kosztów powiększonych o stosowną marżę. Koszty, które Wnioskodawca może włączyć do kalkulacji swojego wynagrodzenia obejmują koszty związane bezpośrednio i pośrednio ze świadczonymi usługami. Powyższe oznacza, iż podstawę do kalkulacji wynagrodzenia przysługującego Wnioskodawcy stanowią również wydatki ponoszone na nabycie towarów przekazywanych następnie jako nagrody w ramach akcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydanie przez Wnioskodawcę towarów (nagród w akcji marketingowej), realizowane w ramach kompleksowej usługi obsługi akcji marketingowej podlega odrębnemu od tej usługi opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie towarów, o których mowa w zdarzeniu przyszłym, w ramach kompleksowej usługi obsługi akcji marketingowej wykonywanej na rzecz kontrahenta, nie będzie skutkowało obowiązkiem naliczenia należnego podatku VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez odpłatną dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Jak to opisano w zdarzeniu przyszłym, na kompleksową usługę obsługi akcji marketingowej świadczoną przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta składają się różnego rodzaju czynności o złożonym charakterze. W orzecznictwie wypracowana została koncepcja tzw. "świadczeń złożonych", "kompleksowych usług" zgodnie z którą, jeżeli z ekonomicznego punktu widzenia oraz z perspektywy oczekiwań nabywcy, dane świadczenie ma charakter kompleksowy (złożony z kilku lub więcej różnych czynności, które łącznie składają się na jedną całość), wówczas dla celów opodatkowania VAT nie należy sztucznie rozdzielać poszczególnych czynności (tak m.in. Europejski Trybunał Sprawiedliwości w sprawach: C-231/94 (Faaborg-Gelting Linien), C-349/96 (Card Protection Plan Ltd), C-41/04 (Levob Verzekeringen), C-111/05 (Aktiebolaget NN)). W powyższych orzeczeniach ETS stanął na stanowisku, że jeżeli poszczególne czynności świadczone przez dany podmiot wchodzą w skład jednej złożonej usługi, to czynności tych dla potrzeb opodatkowania VAT nie należy rozdzielać, lecz opodatkowaniu powinna podlegać właśnie ta kompleksowa (złożona) usługa, jako całość.

Mając na uwadze powyższe, w odniesieniu do omawianej usługi obsługi akcji marketingowej na rzecz danego kontrahenta, świadczonej przez Wnioskodawcę należy uznać, że wszystkie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, zgodnie z umową stanowią elementy kompleksowej usługi, a w konsekwencji nie powinny być dla celów VAT sztucznie rozdzielane. Oznacza to również, że wydanie przez Wnioskodawcę nagród uczestnikom akcji, powinno być uznane za element tej kompleksowej usługi. Nie ulega wątpliwości, że działania te wykonywane są wyłącznie w związku ze świadczeniem usługi obsługi akcji marketingowej i stanowią jej element składowy.

Podobne rozumowanie zostało przedstawione w orzeczeniach ETS w sprawach C-69/92 (Komisja Europejska przeciwko Wielkiemu Księstwu Luksemburga) oraz C-68/92 (Komisja Europejska przeciwko Republice Francuskiej), w których Trybunał stwierdził m.in., że pojęcie usług reklamowych obejmuje m.in. również nieodpłatne przekazywanie lub sprzedaż towarów po promocyjnych cenach. Dotyczy to także wszelkich czynności stanowiących integralną część kampanii reklamowej, które przyczyniają się do reklamy produktu lub usługi, takich jak wytwarzanie przedmiotów wykorzystywanych w konkretnej reklamie, jak i przekazywanie odbiorcy - w ramach kampanii reklamowej - towarów lub świadczenia usług w trakcie różnych imprez public relations, nawet jeśli towary te lub usługi - rozpatrywane odrębnie - nie zawierałyby treści reklamowych.

W omawianym zdarzeniu przyszłym, nabywanie nagród jest niezbędne do wykonania przez Wnioskodawcę usługi obsługi akcji marketingowej podlegającej opodatkowaniu VAT według podstawowej stawki VAT. Bez nabycia nagród Wnioskodawca nie będzie mógł wykonać usługi. Wartość przekazywanych następnie przez Wnioskodawcę nagród, jako element kompleksowego świadczenia, jest wkalkulowana w wynagrodzenie jakie Wnioskodawca otrzyma od kontrahenta, zatem zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, stanowi ona element podstawy opodatkowania VAT tej usługi.

Podejście prezentowane przez Wnioskodawcę potwierdzają organy podatkowe m.in.: w interpretacjach indywidualnych z dnia 26 września 2011 r., sygn. IPPP1-443-1040/11-2/AS, z dnia 7 września 2011 r., sygn. IPPP1-443-1212/11-2/IGo, z dnia 29 lipca 2011 r., sygn. IPPP1-443-851/11-2/IGo, czy też z dnia 29 lipca 2011 r., sygn. IPPP1/443-715/11-2/ISz. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w Interpretacji indywidualnej z dnia 29 lipca 2011 r., sygn. IPPP1-443-851/11-2/IGo, wydanej w podobnym stanie faktycznym wskazał, że: "Fakt wręczenia poszczególnych nagród nie stanowi (...), w analizowanym przypadku oddzielnej dostawy towarów w rozumieniu przytoczonego wyżej przepisu, jest natomiast nierozerwalnie związane z usługą świadczoną przez Wnioskodawcę, w ramach prowadzonej w tym zakresie działalności gospodarczej. Wartość przekazywanych nagród stanowi element usługi obsługi programu lojalnościowego i wkalkulowana jest w jej cenę. Oznacza to, że wartość tych towarów jest jednym z elementów składowych podstawy opodatkowania świadczonej przez Spółkę usługi obsługi programu lojalnościowego, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, opodatkowanym w ramach tej usługi. Tym samym przekazywanie nagród opisanych we wniosku, w związku ze świadczoną usługą nie stanowi odrębnego przedmiotu opodatkowania podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów. Zatem art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy w zakresie przekazywanych towarów, zarówno nagród w programie lojalnościowym, jak i nagród w ramach organizowanych konkursów, nie znajdzie zastosowania".

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w opisanym zdarzeniu przyszłym, świadczeniem realizowanym przez Wnioskodawcę, które będzie podlegało opodatkowaniu VAT jest usługa kompleksowej obsługi akcji marketingowej świadczona na rzecz kontrahenta, od którego Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie. Wszystkie zaś elementy (czynności) wykonywane w ramach tej usługi, włącznie z przekazaniem nagród na rzecz uczestników akcji marketingowej, nie będą podlegały odrębnemu opodatkowaniu VAT. Oznacza to, że w omawianych okolicznościach, niezależnie od brzmienia art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przekazywanie przez Wnioskodawcę uczestnikom akcji marketingowej nagród (towarów) nie podlega opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zauważyć tutaj należy, iż jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, iż dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest "odpłatność" za daną czynność.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Można w tym miejscu wskazać, iż kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie Apple and Pear Development Council stwierdził, iż czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem).

Pojęcie "odpłatności" pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r., które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin "zapłata" stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu - jak wskazał Trybunał - świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje tutaj także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, iż dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, świadczy usługi marketingowe na rzecz swoich kontrahentów. Celem świadczonych przez usług jest zwiększenie sprzedaży produktów kontrahentów Wnioskodawcy. Usługi te przejawiają się w szczególności w organizowaniu akcji marketingowych mających na celu promocję produktów lub usług kontrahentów Wnioskodawcy. Akcje te przybierają postać loterii promocyjnych, konkursów, lub sprzedaży premiowych. W ramach świadczenia powyższych usług obsługi akcji marketingowych na rzecz swoich kontrahentów, w oparciu o stosowne umowy, Spółka generalnie zobowiązana jest dokonywać następujących świadczeń:

W celu realizacji usługi obsługi akcji marketingowych na rzecz danego kontrahenta Wnioskodawca m.in. nabywa odpłatnie towary stanowiące później nagrody w akcji marketingowej od podmiotów zewnętrznych, które następnie przekazywane są przez niego uczestnikom akcji, wyłonionym zgodnie z zasadami określonymi w regulaminie. Zgodnie z postanowieniami zawieranych z kontrahentami umów, z tytułu wykonywanej na rzecz danego kontrahenta usługi obejmującej opisane wyżej działania marketingowe, Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie - wysokość wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy obliczona jest w oparciu o sumę poniesionych kosztów powiększonych o stosowną marżę. Koszty, które Wnioskodawca może włączyć do kalkulacji swojego wynagrodzenia obejmują koszty związane bezpośrednio i pośrednio ze świadczonymi usługami, a zatem podstawę do kalkulacji wynagrodzenia przysługującego Wnioskodawcy stanowią również wydatki ponoszone na nabycie towarów przekazywanych następnie jako nagrody w ramach akcji.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga kwestia czy nieodpłatne wydanie klientom nagród (w ramach Akcji Marketingowych) przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i czy mamy do czynienia z czynnością nieodpłatną.

Mając na uwadze wskazane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że przedmiotowa czynność wydania klientom nieodpłatnie przez Wnioskodawcę nagród w ramach Akcji Marketingowych wypełnia znamiona dostawy towarów w rozumieniu przepisu art. 7 ustawy o VAT. Zauważyć bowiem trzeba, że następuje tu przeniesienie na klientów prawa do rozporządzania jak właściciel wydawanymi towarami (nagrodami), których Zainteresowany jest właścicielem od momentu ich zakupu do momentu wydania nagrody Uczestnikowi. Podkreślić też należy, że fakt, iż wydanie ww. nagród klientom następuje nieodpłatnie, nie oznacza, że czynność ta jest czynnością nieodpłatną. Jak wynika bowiem z wniosku, wynagrodzenie z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy usługi marketingowej obejmuje również koszty nabycia ww. nagród przez Wnioskodawcę. A zatem w przypadku ww. wydania nagród zapłaty nie dokonuje nabywca (Uczestnik) lecz osoba trzecia, tj. Zleceniodawca.

W tych okolicznościach przedmiotowa czynność wydania nagród w ramach Akcji Marketingowych, jako odpłatna dostawa towarów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Tut. Organ pragnie też zauważyć, iż problem, jak przedstawiony w niniejszej sprawie, był przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-55/09 pomiędzy Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs a B. Group Ltd.

W sprawie tej TSUE stwierdził, iż aby ustalić, czy czynność polegająca na dostarczeniu prezentów lojalnościowych podlega podatkowi VAT należy ustalić, czy na mocy art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy stanowi ona dostawę towarów lub świadczenie usług dokonywane odpłatnie na terytorium kraju przez podatnika działającego w takim charakterze.

TSUE powołał art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy, który stanowi, że za dostawę towarów uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel.

TSUE stwierdził, iż z brzmienia tego przepisu wynika, że pojęcie dostawy towarów obejmuje nie tylko przeniesienie własności w formie przewidzianej przez dane prawo krajowe, lecz obejmuje ono także wszelkie przeniesienie władztwa nad rzeczami, które pozwala drugiej stronie na rozporządzanie nimi jak właściciel.

Następnie TSUE powołał art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy, zgodnie z którym "świadczenie usług" należy rozumieć jako każdą czynność niestanowiącą dostawy towarów.

Dalej TSUE wskazał, iż z przedmiotowej sprawy wynika, że Spółka A, której Spółka B. zleciła zarządzanie programem lojalnościowym, zaopatruje się w prezenty lojalnościowe, a ich zasób stanowi własność tej spółki. Wobec tego Spółka A nie tylko ma prawo do przekazywania prezentów lojalnościowych klientom jak właściciel, ale w rzeczywistości jest ona ich właścicielem. Ponadto w przedmiotowej sprawie Spółka A dostarcza prezenty lojalnościowe.

TSUE stwierdził, że odpłatna dostawa towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy zakłada istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem.

Szósta dyrektywa nie wymaga dla uznania dostawy towarów lub świadczenia usług za czynności odpłatne w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej dyrektywy, by wynagrodzenie za te towary lub usługi było płatne bezpośrednio przez ich odbiorcę. Zgodnie bowiem z art. 11 część A ust. 1 lit. a tej dyrektywy wynagrodzenie może pochodzić od osoby trzeciej.

W świetle powyższego TSUE stwierdził, że płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego omawianym programem, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie wydanie przez Wnioskodawcę nagród należy uznać za odrębną czynność - odpłatną dostawę towarów, a w konsekwencji za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.