ILPP2/443-759/09-3/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* nieprawidłowe - w zakresie podstawy opodatkowania dla dostawy nieruchomości w zamian za odszkodowanie,

* prawidłowe - w zakresie podstawy opodatkowania przy zamianie nieruchomości.

W dniu 12 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca będąc właścicielem dużej nieruchomości przy znoszeniu współwłasności zlecił jej podział geodezyjny na mniejsze działki, które będą przeznaczone do zagospodarowania przez poszczególnych inwestorów chcących podjąć działalność na tym obszarze. Projekt podziału, a następnie ostateczny jego podział, zatwierdzony został decyzją Burmistrza Miasta. Decyzję o podziale nieruchomości Zainteresowany otrzymał w 2008 r., po uprawomocnieniu której doszło do przejęcia przez Miasto działek, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wydzielone zostały pod drogę publiczną, jednakże bez określenia wartości odszkodowania. Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. Nr 241, poz. 2603 z późn. zm.), "działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne (...) przechodzą z mocy prawa (...) na własność gminy (...) z dniem w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna". Za działki te przysługuje odszkodowanie w wysokości ustalonej między właścicielem, a właściwym organem, czyli Gminą. Strony do chwili obecnej nie dokonały uzgodnień w tym zakresie. W tym stanie prawnym Wnioskodawcy może być przyznana odpowiednio nieruchomość zamienna lub odszkodowanie, którego wysokość - w odrębnej decyzji - ustala Starosta, w oparciu o wycenę rzeczoznawcy majątkowego. Na dzień skierowania zapytania Zainteresowany nie otrzymał decyzji, w której określona byłaby wartość przejętej przez Gminę nieruchomości. Prowadzone są z Burmistrzem negocjacje o przyznanie odpowiedniej nieruchomości zamiennej, co wskazuje, iż czynność będąca przedmiotem opodatkowania nastąpi w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak należałoby ustalić podstawę opodatkowania zgodnie z art. 29 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest wysokość kwoty odszkodowania, która przysługuje w zamian za nieruchomość przejętą z mocy prawa na własność właściwej gminy w związku z przeznaczeniem wydzielonego gruntu pod drogi publiczne lub z chwilą otrzymania nieruchomości zamiennej.

Zdaniem Zainteresowanego, nie ma podstaw do naliczenia VAT należnego od wartości nieruchomości, która między stronami nie została ustalona. Nieruchomość ta bowiem zgodnie z art. 98 ust. 1 i 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami przeszła na własność Gminy z mocy prawa z dniem w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna. Aktualnie Spółka i Gmina prowadzą negocjacje, co do ustalenia wielkości odszkodowania bądź przyznania nieruchomości zamiennej zaś art. 29 ustawy o podatku VAT nie definiuje ustalenia obrotu w tym zakresie.

Przy zamianie nieruchomości podstawą opodatkowania będzie wartość rynkowa nieruchomości (zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe w zakresie podstawy opodatkowania dla dostawy nieruchomości w zamian za odszkodowanie oraz prawidłowe w zakresie podstawy opodatkowania przy zamianie nieruchomości.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą" podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i ust. 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 29 ust. 3 ustawy, jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku.

Regulacja ta odnosi się m.in. do czynności zamiany, przy której podstawą opodatkowania jest wartość rzeczy przekazywanych przez podatników, określona w powyższy sposób, a nie różnica wartości między rzeczami.

Ponieważ w tego rodzaju przypadkach często nie dochodzi do określenia ceny, unormowanie art. 29 ust. 3 uzupełnia norma art. 29 ust. 9 ustawy, zgodnie z którym w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, iż zgodnie z art. 2 pkt 27b ustawy, przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

Z opisu sprawy wynika, iż na moment powstania obowiązku podatkowego, Wnioskodawcy nie była znana wysokość odszkodowania.

Zatem, w świetle wyżej przytoczonych przepisów w sytuacji, gdy z mocy prawa nastąpi przeniesienie własności nieruchomości wydzielonej pod drogę publiczną w zamian za przyznanie odszkodowania w formie pieniężnej, którego wartość nie jest znana, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa nieruchomości. Podobnie będzie w sytuacji zamiany nieruchomości podstawą opodatkowania jest również wartość rynkowa nieruchomości.

Jeżeli strony ustalą między sobą wartość odszkodowania, która będzie odbiegała od wartości rynkowej (podstawy opodatkowania) Wnioskodawca powinien dokonać korekty podatku na zasadach ogólnych określonych w ustawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wniosek w zakresie stanu faktycznego dotyczącego momentu powstania obowiązku podatkowego oraz w zakresie odstąpienia od odszkodowania został rozstrzygnięty odpowiednio pismami z dnia 4 września 2009 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.