ILPP2/443-759/08-4/GZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2008 r. (data wpływu 18 sierpień 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 października 2008 r. (data wpływu 20 październik 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie eksportu towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie eksportu towarów. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 października 2008 r. (data wpływu 20 październik 2008 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Spółka) sprzedał towar dla firmy z USA. Towar ten dostarczono do ostatecznego odbiorcy w Szwajcarii. Dostawę towarów zlecono przewoźnikowi, natomiast odprawę celną dokonano we właściwym urzędzie celnym w Polsce. Jako urząd celny wyprowadzenia poza obszar celny Wspólnoty wskazany został niemiecki urząd celny (pole 29 SAD). Po wykonaniu usługi transportowej przewoźnik nie zwrócił Spółce egzemplarza 3 dokumentu SAD. Na tę okoliczność złożył pisemne oświadczenie, w którym stwierdził, że towar został dostarczony do odbiorcy w Szwajcarii, wskazując urzędy celne, w których dokonano odprawy eksportowej w Niemczech i odprawy importowej w Szwajcarii. Jednocześnie oświadczył, że dokument SAD, strona 3 został przez kierowcę zagubiony i nie jest możliwe jego odszukanie. W tej sytuacji Zainteresowany zwrócił się do właściwego dla siebie urzędu celnego o wydanie zaświadczenia potwierdzającego wywóz towaru poza obszar Wspólnoty. Wniosek został rozpatrzony odmownie. Urząd celny stwierdził, że był jedynie urzędem celnym objęcia towaru procedurą wywozu i nie dysponuje dokumentacją umożliwiającą potwierdzenie wyprowadzenia z obszaru Wspólnoty. Urząd ten poinformował Spółkę, że należy zwrócić się do urzędu niemieckiego, jako urzędu wskazanego w polu 29 SAD. Wnioskodawca wystąpił z taką prośbą do urzędu niemieckiego. Urząd ten w odpowiedzi wskazał, iż przepisy celne nie zezwalają na późniejsze (dodatkowe) potwierdzenie eksportu, jeżeli uprzednio potwierdził ten wywóz na oryginale dokumentu SAD. Stwierdził jednocześnie, że Spółka powinna się zwrócić do bezpośredniego importera w Szwajcarii o przekazanie dokumentów odprawy importowej, gdyż na tej podstawie niektóre organy podatkowe uznają dostawę jako eksportową w rozumieniu przepisów o podatku VAT. Po tej odmowie Zainteresowany zwrócił się do odbiorcy towaru w Szwajcarii o udostępnienie dokumentów celnych importowych, potwierdzających otrzymanie towaru Spółki i wprowadzenie na obszar Szwajcarii. Kserokopię tych dokumentów Wnioskodawca otrzymał. W związku z tym, że w miesiącu dokonania sprzedaży, oraz w miesiącu następnym Spółka nie dysponowała tymi dokumentami, sprzedaż ta została opodatkowana stawką 22% podatku. Obecnie Wnioskodawca posiada kserokopię 3 strony SAD z pieczątką urzędu celnego wyjścia, list przewozowy (CMR) z pieczątką urzędu celnego wyjścia, oraz pieczątką i podpisem potwierdzającym odbiór towaru przez firmę szwajcarską, oświadczenie przewoźnika o dostarczeniu towaru do odbiorcy w Szwajcarii i oświadczenie o zagubieniu karty 3 SAD, kopię faktury, zapłatę należności za sprzedany towar, kserokopię dokumentów celnych importowych odbiorcy w Szwajcarii.

Posiadana przez Spółkę kserokopia 3 strony dokumentu SAD jest wystawiona przez urząd celny wyjścia (urząd celny właściwy dla Wnioskodawcy na terytorium kraju). Na dokumencie tym nie ma pieczęci urzędu celnego wyprowadzenia, czyli pieczęci niemieckiego urzędu celnego. Zainteresowany w uzupełnieniu na wezwanie z dnia 8 października 2008 r. nie odniósł się do zadanego pytania, tj. nie potwierdził czy kserokopia 3 strony SAD jest potwierdzona za zgodność z oryginałem przez urząd celny wyprowadzenia (urząd niemiecki) i czy znajdują się na niej oryginalne pieczęcie urzędu celnego, potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy posiadane przez Spółkę dokumenty, potwierdzające sprzedaż eksportową, uprawniają ją do zastosowania stawki podatku 0% i czy w związku z tym może ona sporządzić korektę wcześniej złożonej deklaracji VAT, w której wykazała tą sprzedaż ze stawką 22% podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, posiadane przez niego dokumenty, pomimo braku oryginału karty 3 SAD, potwierdzają fakt wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty, a tym samym stanowią podstawę do sporządzenia korekty deklaracji VAT-7 i zastosowania stawki 0% podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Na mocy art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

W eksporcie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty (art. 19 ust. 6 ustawy).

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0%.

W myśl art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 ustawy).

W myśl art. 41 ust. 8 ustawy, przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Z przytoczonych przepisów wynika zatem uwarunkowanie zastosowania stawki 0% podatku przy eksporcie od potwierdzenia przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty. Przy zastosowaniu stawki 0% istotne jest posiadanie dokumentu z takim potwierdzeniem. Należy jednak podkreślić, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, w jakiej formie powinien być sporządzony dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

W związku z powyższym, dla rozstrzygnięcia powyższej kwestii należy odwołać się do przepisów celnych. Z dniem przystąpienia Polski do Unii Europejskiej powstał obowiązek bezpośredniego stosowania prawa wspólnotowego, w tym przypadku rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 302 z dnia 19 października 1992 r. z późn. zm.) oraz rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L. 253 z dnia 11 października 1993 r. z późn. zm.). Zgodnie z art. 161 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, procedura wywozu pozwala na wyprowadzenie towaru wspólnotowego poza obszar celny Wspólnoty. Dokonanie wywozu wymaga spełnienia formalności przewidzianych dla niego, z uwzględnieniem środków polityki handlowej (...).

W myśl art. 161 ust. 5 ww. rozporządzenia, zgłoszenie do wywozu musi zostać złożone w urzędzie celnym właściwym dla dozoru miejsca, gdzie osoba dokonująca wywozu ma swoją siedzibę lub gdzie towary zostały zapakowane, bądź załadowane do transportu wywozowego.

Na podstawie art. 205 ust. 1 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93, urzędowym wzorem zgłoszenia celnego towarów dokonywanego na piśmie w ramach zwykłej procedury w celu objęcia ich procedurą celną lub ich powrotnego wywozu, zgodnie z art. 182 ust. 3 Kodeksu Celnego, jest jednolity dokument administracyjny.

Stosownie do art. 792 ww. rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93, jeżeli zgłoszenie wywozowe sporządzane jest na podstawie jednolitego dokumentu administracyjnego (czyli dokumentu SAD), to należy wykorzystać egzemplarze 1, 2, i 3. Urząd celny, w którym zostało złożone zgłoszenie wywozowe (urząd celny wywozu), opatruje pieczęcią pole A i w zależności od przypadku, wypełnia pole D. W przypadku udzielenia zwolnienia towarów zachowuje kartę 1 SAD, przesyła kartę 2 SAD do urzędu statystycznego państwa członkowskiego urzędu celnego wywozu i zwraca kartę 3 SAD osobie zainteresowanej. Na podstawie art. 793 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93, karta 3 jednolitego dokumentu administracyjnego, jak również towary zwolnione do wywozu, przedstawiane są w urzędzie celnym wyprowadzenia. W myśl art. 793 ust. 2 cyt. rozporządzenia, urzędem celnym wyprowadzenia w przypadku transportu drogowego jest ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty. Do obowiązków urzędu celnego wyprowadzenia należy, zgodnie z art. 793a ww. rozporządzenia, upewnienie się czy przedstawione towary są towarami zgłoszonymi oraz ich nadzorowanie i potwierdzenie ich fizycznego wyjścia przez poświadczenie odwrotnej strony karty 3. Poświadczenie stanowi pieczęć z nazwą urzędu i datą.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, iż dokumentem stanowiącym dowód dokonania eksportu towarów jest potwierdzona przez graniczny urząd celny Wspólnoty karta nr 3 jednolitego dokumentu administracyjnego.

Dokumentem potwierdzającym czynność eksportu jest również zaświadczenie wydane przez właściwy urząd celny na podstawie art. 793 ww. rozporządzenia, do którego stosuje się przepisy działu VIII Ordynacji podatkowej. Wydanie takiego zaświadczenia jest jednak możliwe tylko wówczas, gdy urzędem właściwym do dokonania takiego potwierdzenia będzie urząd celny zlokalizowany na terytorium Polski.

W świetle wyżej dokonanej analizy przepisów prawa podatkowego, stwierdza się, że jeżeli podatnik z różnych przyczyn nie dysponuje oryginałem dokumentu SAD 3, fakt dokonania eksportu bezpośredniego towaru może być również udokumentowany w formie zaświadczenia wydanego przez urząd celny wyjścia. Zaświadczeniem takim może być również stosowne potwierdzenie urzędu celnego, naniesione na kopii dokumentu SAD 3 lub kserokopia dokumentu SAD 3, jeżeli jest potwierdzona za zgodność z oryginałem przez organ celny.

Jak wynika z dokonanej analizy, Spółka dla przedmiotowej transakcji posiada dokumenty, które nie spełniają wymogu wynikającego z art. 41 ust. 6 ustawy, czyli nie potwierdzają wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty. Tym samym, nie dają one prawa do zastosowania stawki 0% dla tej czynności. Oznacza to, że Spółka nie powinna dokonywać korekty deklaracji, w której wykazała przedmiotową sprzedaż opodatkowaną 22% stawką podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.