ILPP2/443-756/09-2/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-756/09-2/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Marszałkowskiego Województwa, przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2009 r. (data wpływu 12 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, na podstawie art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. z 1998 r. Nr 133, poz. 872 z późn. zm.), w zw. z treścią rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 czerwca 2001 r. w sprawie wykazu samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, które zostały przejęte przez gminy, powiaty i samorządy województw (Dz. U. z 2001 r. Nr 65, poz. 659), pełni funkcję organu tworzącego m.in. dla samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej (SP ZOZ) - Zespołu Profilaktyki i Rehabilitacji w XXX (dalej Zespół).

Zgodnie z normą art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.), zwanej dalej UoZOZ, Zespół jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych utworzonym i utrzymywanym w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia.

Zgodnie ze statutem zatwierdzonym uchwałą Sejmiku Województwa XXX z dnia XX października 2005 r., Nr XXX, w sprawie zatwierdzenia zmian w statucie Zespołu Profilaktyki i Rehabilitacji w XXX, Zespół udziela świadczeń zdrowotnych, stacjonarnych oraz ambulatoryjnych w zakresie rehabilitacji, zaś strukturę organizacyjną w pionie działalności medycznej:

1.1 oddziały rehabilitacji leczniczej:

1.1.1 oddział rehabilitacyjny dla dorosłych;

1.1.2 oddział rehabilitacyjny dla dzieci;

1.1.3 oddział rehabilitacji narządu ruchu;

1.1.4 oddział rehabilitacji neurologicznej;

1.1.5 oddział rehabilitacji kardiologicznej;

1.1.6 oddział rehabilitacji pulmonologicznej;

1.2 ośrodek rehabilitacji dziennej;

1.3 inne komórki organizacyjne szpitala:

1.3.1 izba przyjęć;

1.3.2 apteka zakładowa;

1.4 poradnia rehabilitacyjna;

1.5 dział diagnostyczny - pracownia diagnostyki:

1.5.1 laboratoryjnej;

1.5.2 ultrasonograficznej;

1.5.3 rentgenodiagnostyki;

1.6 dział rehabilitacji leczniczej.

Statut Zespołu wraz z uchwałą Sejmiku Województwa XXX z dnia XX października 2005 r., nr XXX stanowią odpowiednio załączniki nr 1 i 2 do wniosku.

Zespół prowadzi swoją działalność w oparciu o składniki majątkowe (własne i przekazane), tj. ruchomości, nieruchomości oraz wartości niematerialne i prawne, których szczegółowy wykaz stanowi załącznik nr 3 do wniosku.

Województwo XXX, w związku z koniecznością poprawy efektywności funkcjonowania samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, dla których pełni funkcję organu tworzącego, zamierza, w oparciu o przepisy UoZOZ, postawić Zespół w stan likwidacji. Likwidacja oznacza proces prowadzący do zniknięcia SP ZOZ-u jako osoby prawnej i jako zakładu opieki zdrowotnej. Na proces ten składają się:

* przejęcie kierownictwa SP ZOZ-em przez likwidatora powołanego przez "organ założycielski";

* zakończenie działalności publicznego ZOZ-u przy zapewnieniu osobom korzystającym z jego świadczeń dalszego nieprzerwanego udzielania takich świadczeń (art. 43 ust. 1 UoZOZ)

* zaspokojenie wierzycieli z majątku likwidowanego publicznego ZOZ-u (art. 53a ust. 2 UoZOZ), w wyniku czego pozostają składniki majątkowe

* rozwiązanie umów o pracę i innych umów zawartych przez zakład. (o których przeznaczeniu decyduje "organ założycielski") albo niezaspokojone długi (które pokrywa "organ założycielski");

* rozwiązanie umów o pracę i innych umów zawartych przez zakład.

Przez likwidację rozumie się także wynik tego procesu, tj. utratę bytu prawnego przez SP ZOZ w następstwie:

* wykreślenia z rejestru ZOZ-ów (art. 43 ust. 4 UoZOZ), co oznacza koniec formalnego istnienia ZOZ-u na skutek braku możliwości świadczenia usług zdrowotnych przez daną jednostkę;

* wykreślenia SP ZOZ-u z KRS (art. 35b ust. 9 UoZOZ), co oznacza koniec istnienia takiej jednostki jako osoby prawnej.

Jednocześnie, wobec ustawowej konieczności zapewnienia osobom, korzystającym dotychczas ze świadczeń zdrowotnych oznaczonych rodzajowo w statucie Zespołu i udzielanych przez Zespół w dniu rozpoczęcia likwidacji dalszego, nieprzerwanego udzielania takich świadczeń bez istotnego ograniczenia ich dostępności, warunków udzielania oraz jakości (art. 43 ust. 1 UoZOZ), planuje się utworzenie komunalnej spółki prawa handlowego, która stanie się organem tworzącym dla niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej.

Statut niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej obejmować będzie strukturę organizacyjną oraz zakres świadczeń medycznych, odpowiadający co najmniej strukturze i zakresowi świadczeń Zespołu.

Komunalny charakter spółki determinować będzie fakt, iż wyłącznym udziałowcem (akcjonariuszem) będzie Województwo XXX, które oprócz udziałów (akcji) objętych za wkład pieniężny, planuje objąć udziały (akcje) w zamian za wkład niepieniężny (aport) w postaci składników majątkowych, tj. ruchomości, nieruchomości oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnych z załącznikiem nr 3 do wniosku.

Działanie powyższe znajduje oparcie w normie art. 53a ust. 2 UoZOZ, zgodnie z którą w przypadku likwidacji publicznego zakładu opieki zdrowotnej, jego majątek, po zaspokojeniu wierzytelności, staje się własnością (...) właściwej jednostki samorządu terytorialnego (...), a o jego przeznaczeniu decyduje podmiot, który utworzył publiczny zakład opieki zdrowotnej.

Majątek zlikwidowanego Zespołu, po zakończeniu jego działalności medycznej, zostanie wniesiony przez Województwo XXX jako wkład niepieniężny w zamian za udziały w spółce. w miejsce przysługującego obecnie Zespołowi prawa użytkowania wieczystego do nieruchomości gruntowych, które wygaśnie z chwilą przejęcia majątku przez Województwo, jako składnik aportu do spółki, Województwo XXX wniesie prawo własności przedmiotowych nieruchomości.

Zobowiązania i należności samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej po jego likwidacji staną się zobowiązaniami i należnościami Województwa XXX (art. 60 ust. 6 UoZOZ). Należy także nadmienić, że zgodnie z projektem uchwały Sejmiku Województwa XXX w sprawie likwidacji Zespołu, zakłada się przejęcie pracowników Zespołu przez spółkę, o której mowa powyżej, w trybie przewidzianym art. 231 Kodeksu pracy.

Na uwagę zasługuje także sposób finansowania świadczeń medycznych udzielanych przez niepubliczny zakład opieki zdrowotnej utworzony przez spółkę komunalną, po dacie zakończenia działalności medycznej przez Zespół. Finansowanie odbywać się będzie ze środków publicznych, w oparciu o porozumienie z płatnikiem - XXX Oddziałem Wojewódzkim Narodowego Funduszu Zdrowia. w ramach przedmiotowego porozumienia niepubliczny zakład opieki zdrowotnej będzie wykonywał usługi medyczne i otrzyma w zamian za to środki z umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawartej przez Zespół (przejście zakresu praw i obowiązków z kontraktu).

Reasumując, w wyniku opisanego powyżej zdarzenia przyszłego, zlikwidowany zostanie samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej - Zespół Profilaktyki i Rehabilitacji w XXX, a jego dotychczasową działalność, w zakresie co najmniej nie pomniejszonym, prowadzić będzie niepubliczny zakład opieki zdrowotnej, który wraz ze składnikami majątku oraz kadrą przejmie zobowiązania w zakresie świadczenia w pełnym zakresie usług medycznych Zespołu, jako wyodrębniony organizacyjnie zbiór osób i środków majątkowych, utworzony i utrzymywany w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie przez Samorząd Województwa XXX, wkładu niepieniężnego w postaci składników majątkowych, tj. ruchomości, nieruchomości oraz wartości niematerialnych i prawnych, których szczegółowy wykaz stanowi załącznik nr 3 do wniosku, do spółki prawa handlowego, która stanie się organem tworzącym dla niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej, zobowiązanego do wykonywania świadczeń medycznych w miejsce zlikwidowanego samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej - Zespołu Profilaktyki i Rehabilitacji w XXX, mając na względzie, że składniki te służyły wcześniej udzielaniu świadczeń zdrowotnych przez zlikwidowany Zespół oraz fakt, że w dalszym ciągu służyć będą udzielaniu świadczeń zdrowotnych w zakresie nie pomniejszonym, podlegać będzie wyłączeniu ze stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. - dalej UoVAT), w oparciu o normę wyrażoną w art. 6 pkt 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem VAT", podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki prawa handlowego, w zamian za objęcie w niej udziałów (akcji), w okolicznościach innych od przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, wyczerpuje ustawowe znamiona dostawy, w rozumieniu powołanych powyżej przepisów ustawy o VAT.

Wskazać jednakże należy na normę wyrażoną w art. 6 pkt 1 ustawy, w myśl której przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, co oznacza, że za towar na gruncie UoVAT, nie może być uznane przedsiębiorstwo ani też zorganizowana część przedsiębiorstwa. w ocenie Wnioskodawcy taka okoliczność zachodzi w sytuacji opisanej jako zdarzenie przyszłe. Artykuł 2 ustawy zawiera tzw. słowniczek ustawowy. Jest on zamieszczony w przepisach ogólnych ustawy. Oznacza to, że definicja legalna w niej zawarta zasadniczo jest wiążąca w ramach całej ustawy. Co do zasady zatem, nie jest możliwe posługiwanie się pojęciem zdefiniowanym w słowniczku ustawowym w innym znaczeniu niż określone w art. 2.

Zgodnie z definicją wyrażoną w art. 2 pkt 27e ustawy, pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Najbardziej istotne znaczenie w powyższej definicji ma końcowy jej fragment. w celu ustalenia, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, zbadać należy, czy nabyty zespół składników majątkowych stanowić mógłby samodzielnie działające przedsiębiorstwo.

Zauważyć trzeba, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w komentowanej ustawie odpowiada definicjom zawartym w przepisach dotyczących podatku dochodowego, w związku z czym, możliwym jest posiłkowanie się poglądami wypowiadanymi w orzecznictwie i piśmiennictwie dotyczącymi tych przepisów.

W piśmie MF z dnia 31 grudnia 2001 r. (PB 3/147-76/GM-060-/01, niepubl.), stwierdza się, że: "Przez pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy rozumieć wyodrębnioną organizacyjnie część przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzi minimum środków materialnych i niematerialnych koniecznych do realizacji określonych zadań gospodarczych".

W definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa uwypuklony został zarówno pierwiastek organizacyjny, jak i pierwiastek wyodrębnienia finansowego.

W praktyce pojawiać się mogą problemy z rozstrzygnięciem, czy określony fragment przedsiębiorstwa stanowi jego zorganizowaną część. Definicja ustawowa posługuje się bowiem stosunkowo nieostrymi pojęciami i nakazuje badać sytuację hipotetyczną (zdolność samodzielnego funkcjonowania).

W opisanym zdarzeniu przyszłym składniki mienia jakie podlegać będą aportowi, pozwolą na samodzielne funkcjonowanie podmiotowi w ten aport wyposażonemu.

Wskazać należy, że w ramach aportu spółka zostanie wyposażona w podstawowe narzędzie do realizacji powyższego celu, polegającego na zapewnieniu świadczeniobiorcom (pacjentom) dostępu do świadczeń medycznych, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm., dalej UoŚOZ), w tym w szczególności do ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych (art. 15 ust. 2 pkt 5 ustawy o ŚOZ) oraz rehabilitacji leczniczej (art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy o ŚOZ), analogicznie jak czynić to będzie Zespół do dnia zakończenia działalności medycznej.

Istotnym dla dalszych rozważań jest ponadto fakt, że UoVAT nie zawiera definicji legalnej przedsiębiorstwa. Dlatego też zarówno w doktrynie prawa podatkowego oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych powszechnie przyjmuje się, iż nazwę przedsiębiorstwo użytą w ustawie o podatku VAT należy tłumaczyć przy zastosowaniu zewnętrznej wykładni systemowej przepisów prawnych i rozumieć ją zgodnie z brzmieniem użytym przez ustawodawcę w art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej k.c.). Definicja legalna przedsiębiorstwa zawarta w Kodeksie cywilnym ujmuje je w sposób przedmiotowy, poprzez przykładowe wykazanie składników niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej. a więc, zgodnie z definicją legalną tam zawartą, przedsiębiorstwo to zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej (wyrok WSA w Poznaniu, i SA/Po 638/08).

Zgodnie z art. 55 k.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające, z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwem jest określony wyżej agregat składników, niezależnie od tego, kto jest jego właścicielem. Przedsiębiorstwo może być zarówno własnością osoby fizycznej, osoby prawnej, jak i jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, wniesienie aportu obejmującego składniki wskazane w załączniku nr 3, w tym: kompleks sprzętu medycznego, rehabilitacyjnego i biurowego oraz prawa własności gruntu i budynku, w miejsce użytkowania wieczystego gruntu i odrębnej własności budynku, w sytuacji gdy te składniki majątkowe służyły wcześniej udzielaniu świadczeń zdrowotnych przez zlikwidowany SP ZOZ, stanowić będzie transakcję zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Powyższe potwierdza ponadto fakt, że niepubliczny zakład opieki zdrowotnej, utworzony przez spółkę do której wnoszony będzie przedmiotowy aport, pełnić będzie funkcję sukcesora zobowiązań zlikwidowanego Zespołu, w tym przede wszystkim - w zakresie zapewnienia osobom, korzystającym dotychczas ze świadczeń zdrowotnych oznaczonych rodzajowo w statucie Zespołu i udzielanych przez Zespół w dniu rozpoczęcia likwidacji dalszego, nieprzerwanego udzielania takich świadczeń bez istotnego ograniczenia ich dostępności, warunków udzielania oraz jakości.

Podkreślenia wymaga także fakt, iż projekt uchwały Sejmiku Województwa XXX w sprawie likwidacji Zespołu Profilaktyki i Rehabilitacji w XXX oraz utworzenia przez Województwo XXX spółki prawa handlowego, przewiduje przejście, w trybie określonym w art. 23 1 Kodeksu Pracy, pracowników Zespołu do spółki, która utworzy niepubliczny zakład opieki zdrowotnej i tym samym spełnione zostaną przesłanki art. 1 ust. 1 ustawy o ZOZ, statuujące zakład opieki zdrowotnej.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy opisane powyżej składniki majątkowe, służące likwidowanemu Zespołowi do wykonywania działalności statutowej, należy uznać za przedsiębiorstwo. w doktrynie oraz orzecznictwie panuje ugruntowany pogląd, że udzielenie świadczeń zdrowotnych przez zakład opieki zdrowotnej - zarówno samodzielny publiczny jak i niepubliczny - stanowi postać działalności gospodarczej. Stanowisko takie zajął Sąd Najwyższy m.in. w postanowieniu z dnia 26 kwietnia 2002 r. sygn. akt IV CKN 1667/00 (OSNC 2003/5/65, Biul. SN 2002/11/12, Prok. i Pr. - wkł. 2003/4/38), w którym wskazał, że działalność samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej "ma charakter usługowy i prowadzona jest na zasadach rachunku ekonomicznego (art. 34 i art. 35b ust. 1 i 2, art. 50, art. 53, art. 54 i art. 55 UoZOZ), a wiele świadczeń udzielanych jest odpłatnie (art. 6 i art. 33 ustawy o ZOZ). Niezależnie od tego, zakład jako świadczeniodawca w rozumieniu ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, zawiera umowy o świadczenia zdrowotne z kasą chorych, których przedmiotem jest finansowanie tych świadczeń. Prowadząc szeroko rozumiane usługi, może zawierać on umowy, których przedmiotem jest udzielanie zamówień na świadczenia zdrowotne (art. 35 ustawy). Uczestniczy też w obrocie gospodarczym, zawierając samodzielnie umowy cywilnoprawne z innymi przedsiębiorcami (na przykład umowy sprzedaży sprzętu medycznego). w licznych orzeczeniach Sądu Najwyższego jednoznacznie przyjmowano także, iż prowadzenie działalności leczniczej w ramach niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej jest działalnością gospodarczą (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 22 września 1995 r., sygn. akt III CZP 115/95, OSNC 1996, nr 1, poz. 6, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 czerwca 1997 r., sygn. akt SA/Ł 3246/95 "Prawo Gospodarcze" 1997 r., nr 10, s. 29 oraz uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 września 2001 r., sygn. akt OPK 13/01, ONSA 2002, nr 1, poz. 12), a działalność samodzielnego publicznego ZOZ i niepublicznego ZOZ nie różnią się rodzajowo. Skoro zatem udzielanie świadczeń zdrowotnych przez zakłady opieki zdrowotnej stanowi działalność gospodarczą, to w konsekwencji zespół składników majątkowych, których wykaz stanowi załącznik nr 3, służących udzielaniu świadczeń zdrowotnych, należy uznać za przedsiębiorstwo.

W przedstawionym powyżej opisie zdarzenia przyszłego pewne wątpliwości budzić może kwestia utraty, przez wskazane w załączniku nr 3 składniki majątku podlegające aportowi, statusu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w sytuacji likwidacji Zespołu.

W przypadku likwidacji publicznego zakładu opieki zdrowotnej składniki te, zgodnie z normą art. 53a ust. 2 UoZOZ, po zaspokojeniu wierzytelności, stają się własnością właściwej jednostki samorządu terytorialnego, a o ich przeznaczeniu decyduje podmiot, który utworzył publiczny zakład opieki zdrowotnej.

Jednocześnie, z uwagi na obowiązek zapewnienia ciągłości świadczeń medycznych (art. 43 ust. 1 UoZOZ), koniecznym będzie wniesienie aportu w tym samym dniu, w którym nastąpi zakończenie działalności medycznej Zespołu.

Należy podkreślić, że przedmiotem aportu będzie dokładnie ten sam zespół składników majątkowych (z wyłączeniem prawa użytkowania wieczystego, w miejsce którego wniesione będzie prawo własności), składających się na przedsiębiorstwo likwidowanego Zespołu, który zgodnie z intencją Sejmiku Województwa XXX służyć będzie wykonywaniu działalności medycznej w zakresie co najmniej nie pomniejszonym, w stosunku do zakresu świadczeń realizowanych przez Zespół.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, słusznym jest uznanie wniesienia przedmiotowego aportu składników majątkowych, które służyły udzielaniu świadczeń medycznych przez likwidowany Zespół, jako zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

O słuszności powyższej tezy przesądza wnikliwa analiza treści art. 55 1 k.c., który to przepis definiuje przedsiębiorstwo nie przez aktualny sposób wykorzystywania określonego kompleksu majątkowego, ale przez jego przeznaczenie - potencjalny cel, do którego określony zespół składników majątkowych może i powinien służyć. Art. 55 1 k.c. wyraźnie bowiem zastrzega, iż "przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej", a nie zastrzega natomiast, aby miał to być zespół składników faktycznie wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Powyższe nie stoi także w opozycji do definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wyrażonej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, zgodnie z którą za zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumieć należy organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

O statusie przedsiębiorstwa decyduje zatem sama potencjalna możliwość wykonywania działalności gospodarczej w oparciu o taki zespół składników, a nie to czy w danej chwili taka działalność jest prowadzona. Taka interpretacja występuje także w doktrynie prawa, gdzie jednoznacznie podkreśla się, że dla uznania zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych za przedsiębiorstwo nie jest konieczne, aby ów zorganizowany zespół prowadził czynnie działalność gospodarczą, ale aby był jedynie zdolny do prowadzenia działalności tego typu.

O przedsiębiorstwie można zatem mówić nie tylko wtedy, gdy jest ono czynne i aktywne gospodarczo, ale również wtedy, gdy z różnych przyczyn zaniechano prowadzenia działalności gospodarczej, przy założeniu jednak, że pozostaje nadal w taki sposób zorganizowane, iż w każdym momencie istnieje możliwość jej podjęcia i prowadzenia bez konieczności dodatkowego organizacyjnego przygotowania (G. Bieniek, Komercjalizacja i prywatyzacja przedsiębiorstw państwowych według ustawy z 30 sierpnia 1996 r., PiZS 1997 r., nr 11, s. 20). Jako przykład potwierdzający taką tezę w literaturze prawniczej podaje się przypadek nieczynnego pensjonatu nieprowadzącego żadnej działalności hotelarsko-gastronomicznej, niezatrudniający personelu do obsługi gości hotelowych, który mimo to można uznać za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 1 k.c. (zob. P. Bielski, Glosa do wyroku SN z dnia 17 października 2000 r., sygn. akt i CKN 850/98, PPH 2004 r., nr 3, s. 46). Należy ponadto podkreślić, ze aby dana transakcja mogła być uznana za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jej przedmiotem nie musi być ogół składników wyszczególnionych w art. 55#185; k.c., albowiem wyliczenie to ma charakter przykładowy, o czym przesądza użyty przez ustawodawcę zwrot "w szczególności". Wypada wreszcie przywołać także normę art. 55#185; k.c., zgodnie z którą czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Oznacza to, że dopuszczalne są sytuacje, w których pewne elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia, a mimo to kompleks ten nie traci charakteru przedsiębiorstwa. Aby można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa wystarcza przeniesienie składników niezbędnych do realizacji zadań gospodarczych danego przedsiębiorstwa.

Powyższe znajduje wyraz w orzeczeniu Sądu Najwyższego z dnia 17 października 2000 r. (sygn. akt i CKN 850/98), zgodnie z którym "strony mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa. Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować, co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwa". w tym stanie rzeczy - zdaniem Wnioskodawcy - należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego nastąpi wniesienie aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ergo przepisy UoVAT nie znajdą zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl