ILPP2/443-754/09-4/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez Radcę Prawnego, przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2009 r. (data wpływu 10 czerwca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 sierpnia 2009 r. (data wpływu 18 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania bonusów pieniężnych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich udzielenie - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania bonusów pieniężnych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich udzielenie. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 sierpnia 2009 r. (data wpływu 17 sierpnia 2009 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego oraz pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) na podstawie zawartych umów dealerskich dokonuje na rzecz współpracujących z nim przedsiębiorców (dealerów) wypłat tzw. "bonusów". Bonus naliczany jest od wartości obrotu zrealizowanego przez każdego dealera w okresie roku kalendarzowego, przy czym przysługuje on dealerowi w dwóch przypadkach:

* jako bonus za nowe technologie - w wysokości 1% zrealizowanego obrotu;

* jako bonus za terminowe płatności i realizację zaangażowania (w przypadku spełnienia wszystkich warunków zdefiniowanych w umowie o współpracy) - w wysokości 2,5% od obrotu.

Bonus naliczany jest i podlega wypłacie jednorazowo, po zakończeniu danego sezonu. W związku z otrzymanym bonusem, dealer wystawia fakturę VAT, zawierającą kwotę należnego podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu do sprawy Wnioskodawca wskazał, iż bonusów nie można powiązać z konkretnymi dostawami, gdyż są one procentową wartością uzyskanego obrotu oraz spełnienia innych warunków sprzedaży za dany okres sprzedaży (okres sprzedaży trwa od 1 września do 30 sierpnia).

Zainteresowany stosuje następujące elementy motywacyjne: rabat podstawowy, rabat za "zaangażowanie" i "działania dodatkowe", bonus za realizację zaangażowania i terminowość płatności a także bonus za nowe technologie.

Rabat podstawowy przyznawany jest każdemu kupującemu bez konieczności spełnienia dodatkowych warunków i związania się umową. Na rabat za "zaangażowanie" i "działania dodatkowe" wynoszący określony procent od wartości sprzedaży (i zależny od realizacji określonego pułapu obrotów w zależności od wyboru kategorii dealera) składają się cząstkowe procenty za spełnienie poszczególnych warunków:

Rabat przyznawany jest w praktyce na początku sezonu w oparciu o dane z poprzedniego sezonu i przy założeniu spełnienia takich samych warunków w kolejnym sezonie. Powyższy rabat przyznawany jest przy każdej sprzedaży maszyny. Po zakończeniu sezonu dokonuje się weryfikacji czy dealer spełnił wszystkie powyżej wymienione warunki. Jeżeli nie spełnił któregoś z warunków to rabat jest korygowany (pomniejszany) o procent przypadający za dane działania wymienione w pkt 1-6.

W przypadku, gdy dealer zrealizował zaangażowanie oraz terminowo płacił za wszystkie faktury (warunki łączne) na koniec sezonu przyznawany jest mu bonus określony procentowo (bonus za zaangażowanie i terminowość płatności). Jeżeli nie spełnił powyższych warunków powyższy bonus nie jest wypłacany.

Odrębnym bonusem jest bonus za nowe technologie. Przyznawany jest on wówczas, gdy dealer zamówi i sprzeda maszyny z listy maszyn zakwalifikowanych przez Wnioskodawcę do "nowych technologii". Bonus ten wypłacany jest na koniec sezonu, liczony od obrotu związanego ze sprzedażą maszyn "nowych technologii".

W działalności Zainteresowanego pojawia się też jeszcze dodatkowy rabat (powiększający inne przyznane rabaty "dealerskie") przy zakupie części zamiennych zamówionych zgodnie z planem zamówień. Dealerzy nie są zobowiązani do dokonywania zakupów wyłącznie u Wnioskodawcy ani też do posiadania pełnego asortymentu towarów. Jedynym zobowiązaniem jest sporządzanie planów zakupów w kwocie 1-2% obrotów za poprzedni rok. Można stwierdzić, że dealerzy nie świadczą usług promocyjnych, marketingowych czy reklamowych na rzecz Zainteresowanego, gdyż organizacja pokazu czy udział w targach ma również na celu promocję działalności dealera. Brak organizacji pokazu czy udziału w targach pomniejsza rabat za te punkty. Projekt sprzedaży maszyn i części zamiennych polega na tym, że dealer zobowiązany jest przedstawić do końca listopada danego roku plan zakupów na kolejny rok (zamówienie przedsezonowe). W przedstawionym planie dealer zaznacza termin realizacji, który nie może przekroczyć 30 maja danego sezonu.

W przypadku braku jakichkolwiek działań dodatkowych i braku podpisania umowy może być przyznany wyłącznie rabat podstawowy. Rabat "za zaangażowanie" i "dodatkowe działania" przyznawany jest pod warunkiem podpisania umowy i spełnienia warunków opisanych powyżej. Przyznawany jest on z góry na dany sezon na każdą sprzedaż w sezonie, ale jest korygowany odpowiednio na koniec sezonu jeżeli jakieś warunki wymienione w pkt 1-6 nie zostaną spełnione (pomniejszenie o dany procent przypadający na dane działanie).

Aby uzyskać bonus dealer musi zrealizować zaangażowanie i terminowo płacić wszystkie płatności w danym sezonie. Bonus przyznawany jest na koniec sezonu procentowo od zrealizowanych obrotów. Bonus za sprzedaż maszyn "nowych technologii" zostaje przyznany na koniec sezonu od obrotu zrealizowanego z tych maszyn procentowo od obrotu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przewiduje, iż opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatne świadczenie usług, przez które rozumieć należy "każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów". Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia "świadczenia". Orzecznictwo NSA oraz wojewódzkich sądów administracyjnych (np. wyrok NSA z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. I FSK 94/06), kwestionuje dopuszczalność uznawania tej samej transakcji - np. sprzedaży towarów za dwie różne czynności podlegające opodatkowaniu, tj. sprzedaż towarów oraz świadczenie "usługi nabywania towarów w określonej ilości" lub "usługi dochowywania terminów płatności". Sądy administracyjne wskazują, że premie pieniężne oraz tzw. "bonusy" nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W ocenie podatnika, wynikającej z analizy przepisów ustawy o VAT oraz Dyrektyw Unii Europejskiej dotyczących opodatkowania podatkiem od wartości dodanej (z którym prawo krajowe powinno być zgodne), nie ma podstaw do uznania, że zdarzenia w związku z którymi następować ma wypłata "bonusu", tj. np. dochowywanie terminów płatności wynikających z umowy sprzedaży (dystrybucyjnej) lub wywiązywanie się przez nabywcę z innych warunków zapisanych w takiej umowie, mogą podlegać odrębnemu opodatkowaniu jako odpłatne świadczenie usług. Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowanie takich działań związane jest z wypełnieniem warunków transakcji, podlegającej opodatkowaniu VAT (odpłatnej dostawy towarów) i nie można twierdzić, że przedmiotem działalności jakiegokolwiek podatnika jest samo w sobie dochowanie terminów płatności lub wywiązanie się z obowiązków wynikających z umowy zakupu towarów. W konsekwencji Zainteresowany uważa, że wypłata bonusu, nie stanowi wynagrodzenia za odpłatne świadczenie usług i nie powinna być dokumentowana wystawieniem faktury VAT z naliczoną kwotą podatku. "Bonus" nie dotyczy konkretnych transakcji dostawy towarów, ale całokształtu realizacji umowy dealerskiej w oznaczonym okresie czasu. Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona od podatku. Wyróżnić możemy następujące sytuacje:

Dlatego też Wnioskodawca uważa, że prawidłowym sposobem jest dokonywanie rozliczeń z dealerami, z tytułu wypłacanych im bonusów, przy wykorzystaniu not księgowych (uznaniowych), bez naliczania kwoty podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy).

Uwzględniając powyższe, każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 -22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Artykuł 29 ust. 4 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca na podstawie zawartych umów dealerskich dokonuje na rzecz współpracujących z nim przedsiębiorców (dealerów) wypłat tzw. "bonusów". Bonus naliczany jest od wartości obrotu zrealizowanego przez każdego dealera w okresie roku kalendarzowego, przy czym przysługuje on dealerowi w dwóch przypadkach:

* jako bonus za nowe technologie - w wysokości 1% zrealizowanego obrotu. Przyznawany jest on wówczas, gdy dealer zamówi i sprzeda maszyny z listy maszyn zakwalifikowanych przez Wnioskodawcę do "nowych technologii";

* jako bonus za terminowe płatności i realizację zaangażowania (w przypadku spełnienia wszystkich warunków zdefiniowanych w umowie o współpracy) - w wysokości 2,5% od obrotu. Na rabat ten składają się cząstkowe procenty za spełnienie poszczególnych warunków. Jeżeli dealer nie spełni któregoś z warunków to rabat jest korygowany (pomniejszany) o procent przypadający za dane działania.

Ponadto stosuje on także takie elementy motywacyjne jak: rabat podstawowy, który przyznawany jest każdemu kupującemu bez konieczności spełnienia dodatkowych warunków i związania się umową oraz rabat dodatkowy powiększający inne przyznane rabaty "dealerskie" przy zakupie części zamiennych zamówionych zgodnie z planem zamówień.

Zdaniem tut. Organu, w przypadku bonusu podstawowego i bonusu za "nowe technologie" faktury wystawione przez kontrahentów (dealerów) dokumentują udzielony przez Wnioskodawcę rabat. Jak wskazał Zainteresowany zarówno w przypadku bonusu za "nowe technologie" jak i rabatu podstawowego podstawą ich przyznania jest obrót. Z tym, że w przypadku bonusu "za nowe technologie" podstawą jego przyznania jest procent od obrotu uzyskanego w danym czasie (okres sprzedaży trwa od 1 września do 30 sierpnia). Natomiast w przypadku rabatu podstawowego jakikolwiek zakup.

Zatem, przedmiotowy rabat, mający bezpośredni wpływ na wartość dostaw, prowadzić będzie do obniżenia ceny towarów. Spółka będzie miała możliwości ustalenia, o ile nastąpiło obniżenie ceny każdej jednostkowej transakcji udokumentowanej fakturą, nawet jeżeli będzie ich więcej niż jedna w danym okresie rozliczeniowym. Tym samym, przyznany rabat będzie mógł być przyporządkowany do konkretnej dostawy.

Ponadto rabat dodatkowy powiększa inne przyznane już rabaty "dealerskie". W związku z tym jeszcze bardziej obniża ceny, które były już obniżone przez inne rabaty. Zatem, również w tym przypadku może być on przyporządkowany do konkretnej dostawy i traktowany jako rabat.

W sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty na przyznane przez ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą, która - zgodnie z § 13 ust. 2 rozporządzenia - powinna zawierać co najmniej:

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przedmiotowy rabat podstawowy, rabat za "nowe technologie" oraz rabat dodatkowy, który zwiększa oba wcześniej wymienione rabaty stanowi w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami - zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy - zmniejszający podstawę opodatkowania. Powinny one zostać udokumentowane, na podstawie przepisu § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., fakturą korygującą uwzględniającą wymogi wynikające z § 13 ust. 2 tego rozporządzenia.

Ponadto Zainteresowany przyznaje również bonusy za terminowe płatności i realizację zaangażowania. Ich wysokość uzależniona jest nie tylko od wartości uzyskanego obrotu, ale także od spełnienia innych warunków sprzedaży za dany okres (od 1 września do 30 sierpnia). Na bonus ten składają się cząstkowe procenty za spełnienie poszczególnych warunków. Jeżeli dealer nie spełni któregoś z warunków to bonus jest korygowany (pomniejszany) o procent przypadający za dane działania.

Jak wynika z powyższego, w tym przypadku bonusów nie można powiązać z konkretnymi dostawami, gdyż zależą one nie tylko od wielkości uzyskanego obrotu, ale również od spełnienia szeregu innych warunków sprzedaży w danym okresie (np. przygotowanie projektu sprzedaży maszyn i części zamiennych, przeprowadzenie profesjonalnego pokazu czy uczestnictwo w targach, motywowanie dealerów do uruchamiania maszyn w ramach własnej działalności itd.). Nie wykonanie którejkolwiek z tych czynności spowoduje pomniejszenie przyznanego bonusu. Wykonywane czynności, wbrew stwierdzeniu Wnioskodawcy, mają zatem charakter promocyjny, marketingowy czy reklamowy, ale również logistyczny albo też są usługami pomocniczymi przy sprzedaży. Dealerzy są bowiem motywowani przez Zainteresowanego bonusem, za który świadczą ww. usługi. Nie można bowiem inaczej nazwać czynności przygotowania projektów sprzedaży maszyn czy części zamiennych lub uczestnictwa w targach i szkoleniach itd., jeśli każda z tych czynności ma wpływ na wysokość bonusu, a więc jest ściśle związana z odpłatnością.

Nadmienić należy, iż Wnioskodawca sam określił, iż rabat za zaangażowanie i działania dodatkowe ma zmotywować dealera m.in. do uruchamiania maszyn we własnym zakresie, pomimo, że co do zasady dealer jest zobowiązany w ramach swojej działalności uruchomić maszyny, ale zdarza się, że chce przerzucić ten obowiązek na wnioskodawcę - co jednoznacznie potwierdza, iż po stronie dealerów dochodzi do świadczenia usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że otrzymywanie gratyfikacji pieniężnej przez dealerów jest ściśle związane z uzyskaniem przez Wnioskodawcę świadczenia wzajemnego, gdyż za takie świadczenie należy uznać ww. czynności.

Niezrealizowanie przez nabywcę którejkolwiek z czynności wynikających z umowy powoduje automatycznie zmniejszenie kwoty wypłaconego bonusu. Tym samym należy uznać, że w tym konkretnym przypadku otrzymujący bonusy świadczą na rzecz Zainteresowanego usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem czynność ta podlega u nich opodatkowaniu.

Bonusy dodatkowe powiększające wartość już przyznanych rabatów dealerskich, w tym i realizację bonusów za terminowe płatności i realizację zaangażowania są ściśle związane ze świadczonymi usługami, za które przedmiotowe bonusy zostały przyznane, dlatego należy je również w tej części, traktować jak wynagrodzenie za świadczenie usług.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jak stanowi § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

W świetle powyższych przepisów - bonus za terminowe płatności i realizację zaangażowania powinien być dokumentowany fakturą VAT.

Reasumując, przyznawane dealerom bonusy za terminowe płatności i realizację zaangażowania, są wynagrodzeniem za świadczone na rzecz Zainteresowanego usługi. W takiej sytuacji dealerzy dokumentują otrzymanie tych bonusów fakturami VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Biorąc pod uwagę powyższą analizę przepisów oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż faktury VAT dokumentujące otrzymanie bonusu podstawowego, bonusu "za nowe technologie" oraz bonusów dodatkowych powiększających te bonusy, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie będą stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w nich wykazany, bowiem wystawca faktury nie będzie świadczył usług na rzecz dostawcy towarów. Tym samym, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych przez dealerów w celu udokumentowania otrzymanych bonusów.

Natomiast faktury dokumentujące bonusy za terminowe płatności i realizację zaangażowania oraz bonusy dodatkowe powiększające te bonusy są wynagrodzeniem za świadczone na rzecz Zainteresowanego usługi. W przypadku tych bonusów Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w tych fakturach.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.