ILPP2/443-750/08-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2008 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie 18 sierpień 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest prawidłowe.

W dniu 18 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, której głównym przedmiotem działalności jest hurtowa sprzedaż warzyw i owoców na terenie różnych krajów Unii Europejskiej. Zainteresowany jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT-UE.

Spółka kupuje na terenie Polski od polskiego hurtownika warzywa i owoce, które następnie sprzedaje kontrahentowi niemieckiemu, podając na fakturze jego numer identyfikacji podatkowej nadany w Niemczech na potrzeby przeprowadzania transakcji wewnątrzwspólnotowych. W dalszej kolejności kontrahent niemiecki fakturuje przedmiotową dostawę na podatnika szwedzkiego. Towar jednak jest transportowany bezpośrednio z terytorium Polski do Szwecji na zlecenie podatnika niemieckiego. Potwierdzenia odbioru towaru dokonuje firma szwedzka, ponieważ tam towar zostaje faktycznie dostarczony. Wnioskodawca dysponuje kopiami dokumentów przewozowych (listy przewozowe CMR) wystawionymi przez przewoźnika odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium Polski, które potwierdzają odbiór towaru przez firmę szwedzką.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, co do zasady, mamy do czynienia wtedy, kiedy towar transportowany jest z terytorium Polski do innego kraju członkowskiego Unii Europejskiej, a jego nabywca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 13 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT).

Warunkiem niezbędnym do uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i opodatkowania jej według stawki 0% jest posiadanie dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT. Są to: dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, które jednoznacznie potwierdzają, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia innego niż terytorium kraju - w przypadku, gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi, kopia faktury oraz specyfikacja poszczególnych sztuk załadunku. Ustawa o VAT nie zabrania zatem wykonywania czynności polegających na dostawie towarów na rzecz innego podatnika z równoczesnym wskazaniem płatnika tej dostawy. Do uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i opodatkowania jej stawką 0% konieczne jest, aby dostawca i nabywca towarów byli zarejestrowani jako podatnicy VAT dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, a miejscem przeznaczenia towaru było terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Spółka spełnia więc warunki ustawowe i może uznać wyżej opisaną transakcję za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i opodatkować ją stawką 0%, ponieważ posiada kopię faktury wystawioną dla kontrahenta niemieckiego, który jest płatnikiem tej transakcji oraz dokumenty przewozowe potwierdzające odbiór towarów w innym kraju członkowskim niż terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (...).

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Na mocy art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, który zgłosił zamiar dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i został zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 (...).

Artykuł 22 ust. 2 ustawy wskazuje, iż w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

W przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

W analizowanej sytuacji transport następuje z Polski do Szwecji na zlecenie podatnika niemieckiego, zatem zgodnie z art. 22 ust. 3 pkt 1 ustawy, dostawę towarów uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia transportu, a więc w Polsce.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

W myśl art. 42 ust. 3 ustawy, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów dla kontrahenta niemieckiego. Oba podmioty są podatnikami VAT zidentyfikowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Niemiecki kontrahent nie jest zarejestrowany na potrzeby podatku od towarów i usług i nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce. Kontrahent niemiecki, odsprzedaje towary zakupione od Zainteresowanego. Następnie kontrahent niemiecki fakturuje przedmiotową dostawę na podatnika szwedzkiego.

Stosownie do art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż dokonana przez Wnioskodawcę dostawa towarów, spełniać będzie warunki zawarte w cyt. art. 13 ust. 1 ustawy, pozwalające uznać ją za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz firmy szwedzkiej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest, w znacznej mierze, od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze, niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Zasady dokumentowania umów w zakresie międzynarodowego transportu drogowego określa wiążąca m.in. Rzeczpospolitą Polską Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego (CMR) i Protokół podpisania, sporządzone w Genewie dnia 19 maja 1956 r. (Dz. U. z 1962 r. Nr 49, poz. 538 z późn. zm.), zwana dalej Konwencją. Wprawdzie nie wszystkie kraje członkowskie Wspólnoty Europejskiej są stronami Konwencji, jednakże zgodnie z art. 1 ust. 1 Konwencji, stosuje się ją do wszelkiej umowy o zarobkowy przewóz drogowy towarów pojazdami, niezależnie od miejsca zamieszkania i przynależności państwowej stron, jeżeli miejsce przyjęcia przesyłki do przewozu i miejsca przewidziane dla jej dostawy, stosownie do ich oznaczenia w umowie, znajdują się w dwóch różnych krajach, z których przynajmniej jeden jest krajem umawiającym się.

Zgodnie z art. 4 Konwencji, dowodem zawarcia umowy przewozu jest list przewozowy. Brak, nieprawidłowość lub utrata listu przewozowego nie wpływa na istnienie ani na ważność umowy przewozu, która mimo to podlega przepisom Konwencji. List przewozowy wystawia się w trzech oryginalnych egzemplarzach, podpisanych przez nadawcę i przez przewoźnika, przy czym podpisy te mogą być wydrukowane lub też zastąpione przez stemple nadawcy i przewoźnika, jeżeli pozwala na to ustawodawstwo kraju, w którym wystawiono list przewozowy; pierwszy egzemplarz wręcza się nadawcy, drugi towarzyszy przesyłce, a trzeci zatrzymuje przewoźnik (art. 5 ust. 1 Konwencji). Stosownie do art. 6 ust. 1 Konwencji, list przewozowy powinien zawierać następujące dane:

* miejsce i datę jego wystawienia;

* nazwisko (nazwę) i adres nadawcy;

* nazwisko (nazwę) i adres przewoźnika;

* miejsce i datę przyjęcia towaru do przewozu oraz przewidziane miejsce jego wydania;

* nazwisko (nazwę) i adres odbiorcy;

* powszechnie używane określenie rodzaju towaru oraz sposób opakowania, a dla towarów niebezpiecznych ich ogólnie uznane określenie;

* ilość sztuk, ich cechy i numery;

* wagę brutto lub inaczej wyrażoną ilość towaru;

* koszty związane z przewozem (przewoźne, koszty dodatkowe, należności celne i inne koszty powstałe od chwili zawarcia umowy do chwili dostawy);

* instrukcje niezbędne do załatwienia formalności celnych i innych;

* oświadczenie, że przewóz, bez względu na jakąkolwiek przeciwną klauzulę, podlega przepisom Konwencji.

Stosownie do art. 6 ust. 2 Konwencji, w razie potrzeby list przewozowy powinien zawierać poza tym następujące dane:

* zakaz przeładunku;

* koszty, jakie nadawca przyjmuje na siebie;

* kwotę zaliczenia do pobrania przy wydaniu towaru;

* zadeklarowaną wartość towaru i sumę przedstawiającą interes specjalny w jego dostawie;

* instrukcje nadawcy dla przewoźnika, dotyczące ubezpieczenia przesyłki;

* umówiony termin, w jaki ma być wykonany przewóz;

* wykaz dokumentów wręczonych przewoźnikowi.

Strony mogą wnosić do listu przewozowego wszelkie inne dane, jakie uznają za potrzebne (art. 6 ust. 3 Konwencji).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 zdanie pierwsze Konwencji po przybyciu towaru do miejsca przewidzianego dla jego wydania, odbiorca ma prawo żądać od przewoźnika wydania za pokwitowaniem drugiego egzemplarza listu przewozowego oraz towaru. Natomiast przepisy Konwencji nie przewidują, aby po dostarczeniu towaru na miejsce przeznaczenia przewoźnik albo odbiorca miał obowiązek potwierdzić ten fakt na posiadanym przez nadawcę egzemplarzu listu przewozowego. Nie mniej w świetle art. 6 ust. 3 Konwencji, nic nie stoi na przeszkodzie, aby odbiorca towaru dokonał takiego potwierdzenia na jednym z egzemplarzy listu przewozowego.

Prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest m.in. od posiadania odpowiednich dokumentów.

Zaznaczyć należy, iż w przypadku, gdy dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy, zawierają już informacje, które powinny być zawarte w specyfikacji (dokument z pkt 3), wówczas właśnie te dokumenty uznaje się za wystarczające potwierdzenie dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium Polski.

Reasumując, w świetle przedstawionych wyżej przepisów, Zainteresowany może potraktować dostawę towarów dla kontrahenta szwedzkiego jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym, jeżeli Wnioskodawca posiada jeden z trzech egzemplarzy listu przewozowego (kopię), z którego wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju ma on prawo do opodatkowana przedmiotowej dostawy towarów wg stawki podatku 0%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.