ILPP2/443-747/08-2/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2008 r. (data wpływu 14 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczania podatku VAT z tytułu nabywanych usług transportu lotniczego - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczania podatku VAT z tytułu nabywanych usług transportu lotniczego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą nabywa od przewoźników zagranicznych, mających siedzibę w innych krajach UE i zidentyfikowanych dla potrzeb podatku VAT w tych krajach, usługi transportu lotniczego osób do i z miejsca świadczenia usług poza granicami kraju, przy czym wylot następuje z terytorium kraju, przylot na terytorium innego państwa UE, a następnie powrót - wylot z innego kraju członkowskiego, przylot na terytorium RP. Z tego tytułu otrzymuje faktury VAT. Spółka nie posiada biletów imiennych dotyczących poszczególnych przelotów. Na fakturach natomiast umieszczana jest każdorazowo informacja o numerze rezerwacji i trasie przelotu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jaki sposób winien zostać rozliczony podatek VAT z tytułu nabywanych przez Wnioskodawcę usług transportu lotniczego.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT), miejscem świadczenia usług transportowych jest miejsce, gdzie odbywa się transport z uwzględnieniem pokonanych odległości. Jednocześnie, zgodnie z § 4b rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług transportu międzynarodowego środkami transportu morskiego lub lotniczego - miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju.

Zgodnie zaś z art. 83 ust. 3 ustawy o VAT, przez usługi transportu międzynarodowego w przypadku przewozu osób rozumieć należy przemieszczenie się osób m.in. środkami transportu lotniczego z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju oraz z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt).

Jednocześnie, zgodnie z art. 83 ust. 5 ustawy o VAT, dokumentem stanowiącym dowód świadczenia usług transportu międzynarodowego jest w przypadku transportu osób bilet lotniczy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.

Nie ulega wątpliwości, iż w analizowanym przypadku miejscem świadczenia usług transportu lotniczego nabywanych przez Spółkę jest Polska. Zatem przedmiotowe usługi na całej trasie podlegać będą opodatkowaniu w Polsce. Na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT, do usług transportu międzynarodowego stosuje się stawkę 0%.

Zgodnie z art. 17 ust. 4 ww. ustawy, usługobiorca jest podatnikiem podatku VAT w przypadku, gdy nabycie dotyczy usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Przepisu tego nie stosuje się jednak w przypadku świadczenia usług, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę. Tak więc w pierwszej kolejności obowiązek rozliczenia podatku należnego wynikającego z faktury dokumentującej zakup usługi międzynarodowego przewozu osób obciąża przewoźnika.

Jeśli jednak podatek ten nie zostaje rozliczony w Polsce przez zagranicznego przewoźnika, wówczas Zainteresowany, jako usługobiorca usługi świadczonej przez podmiot niemający siedziby na terytorium kraju, zobligowany jest do wystawienia faktury wewnętrznej oraz wykazania tej czynności w deklaracji VAT-7, przy czym import usług udokumentowany fakturą wewnętrzną należy wykazać w deklaracji VAT-7 w rozliczeniu za miesiąc, w którym przypadał dzień zapłaty. Obowiązek podatkowy dla Wnioskodawcy powstaje bowiem z chwilą uiszczenia całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia od dnia przelotu.

Korzystając z usług firm lotniczych, za bilet - z oczywistych względów - najczęściej płaci się przed odbyciem lotu, dlatego obowiązek podatkowy powstaje w dniu uiszczenia należności.

Jednocześnie zaznaczenia wymaga, iż fakt nieposiadania przez Spółkę biletu imiennego wystawionego przez przewoźnika nie powoduje, iż można uznać, że w analizowanej sprawie nie mamy do czynienia z międzynarodowym transportem lotniczym. Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 83 ust. 5 ustawy o VAT, dokumentem stanowiącym dowód świadczenia usług transportu osób jest imienny bilet lotniczy.

W ocenie Zainteresowanego, przepis ten traktować należy jako uzupełnienie ogólnych zasad przewidzianych w ustawie dla dokumentowania faktu świadczenia usług, a mianowicie - wystawienia faktur VAT, tj. poza fakturą VAT dowodem świadczenia usługi transportu lotniczego może być także imienny bilet lotniczy. Podkreślenia wymaga, iż imienny bilet lotniczy nie zawiera danych Wnioskodawcy, który jest osobą prawną, a jedynie dane osoby, która faktycznie odbywała przelot, tj. jego pracownika. Tak więc, faktura wystawiona przez przewoźnika zagranicznego jest jedynym dokumentem, z którego wynikać może, iż faktycznym nabywcą usług transportu lotniczego był Zainteresowany. Podkreślenia wymaga przy tym, iż na fakturach otrzymywanych od przewoźników zagranicznych każdorazowo wskazane są numery rezerwacji poszczególnych lotów oraz informacja o trasie przelotów. Tak wystawiona faktura nie pozostawia zatem wątpliwości, których konkretnie usług transportu lotniczego dotyczy. Spełnia ona zatem rolę biletu imiennego, o którym mowa w art. 83 ust. 5 ustawy o VAT.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nabycia przez niego usług transportu lotniczego od przewoźników zagranicznych, mamy do czynienia z importem usług i jeśli przewoźnik nie dokona rozliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktu nabycia przez Wnioskodawcę usługi międzynarodowego transportu lotniczego, wówczas to Spółka w miesiącu, w którym przypadał dzień zapłaty należności wynikającej z otrzymanej faktury, winna wystawić fakturę wewnętrzną i dokonać rozliczenia podatku należnego z tego tytułu. Fakt nieposiadania przez Zainteresowanego biletu imiennego na konkretny przelot, a jedynie faktury ze wskazaniem numeru rezerwacji i trasy przelotu, nie ma w tym wypadku istotnego znaczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

Artykuł 27 ust. 2 pkt 2 ustawy stanowi, że w przypadku świadczenia usług transportowych - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28.

Zatem zasadą, w przypadku świadczenia usług transportowych jest, że niezależnie od miejsca siedziby podatnika świadczącego usługę (firmy transportowej), jego usługa opodatkowana jest w kraju, w którym odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Stosownie do art. 83 ust. 3 ustawy, przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się:

W myśl art. 83 ust. 5 pkt 4 ustawy, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu osób - międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nabywa od przewoźników zagranicznych usługi transportu lotniczego osób, spełniające definicję transportu międzynarodowego.

Natomiast zgodnie z § 4b rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), w przypadku świadczenia usług transportu międzynarodowego środkami transportu morskiego lub lotniczego, miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju.

Zasada ta ma zastosowanie do podatników podatku od towarów i usług świadczących tego rodzaju usługi, którzy zarejestrowani są w Polsce. Zatem w przypadku usług transportu międzynarodowego dotyczących transportu osób (morskiego i lotniczego) zobowiązanym do zapłaty jest podmiot, który te usługi wykonał.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że Wnioskodawca jest nabywcą usługi transportu lotniczego osób, wykonanej przez zagranicznych przewoźników. W związku z powyższym nie ciąży na nim obowiązek jej opodatkowania, bowiem ustawodawca w żaden sposób nie wiąże tego obowiązku z nabywcą usługi - nie występuje w przedmiotowej sprawie import usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy, a co za tym idzie brak jest obowiązku wystawienia faktury wewnętrznej. W przypadku świadczenia przedmiotowej usługi, to usługodawca (przewoźnik) jest obowiązany do rozliczenia podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.