ILPP2/443-742/14-5/AD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 października 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-742/14-5/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z 8 lipca 2014 r. (data wpływu 10 lipca 2014 r.) uzupełnionym pismem z 3 października 2014 r. (data wpływu 8 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących realizację zadania polegającego na: budowie kanalizacji sanitarnej oraz zakupie ciągnika wraz z wozem asenizacyjnym (pytanie nr 3 wniosku) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących realizację zadania polegającego na: budowie kanalizacji sanitarnej oraz zakupie ciągnika wraz z wozem asenizacyjnym (pytanie nr 3 wniosku). Wniosek uzupełniono 8 października 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W 2011 r. Gmina dokonała modernizacji istniejącej oczyszczalni ścieków i pobudowała sieć kanalizacji odprowadzającej oczyszczone ścieki. Oczyszczalnia ścieków użytkowana jest przez własny samorządowy zakład budżetowy - Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej na podstawie decyzji o przekazaniu obiektu w zarząd za opłatą roczną. Dotychczas wybudowane sieci kanalizacyjne: doprowadzające ścieki i odprowadzające oczyszczone ścieki oraz przepompownie również użytkuje wspomniany zakład budżetowy, ale na podstawie uchwał Rady Miejskiej w sprawie przekazania kanalizacji w celu realizacji zadań gminy w zakresie zbiorowego odprowadzenia ścieków.

W 2014 r. Gmina realizuje zadanie pn. Uporządkowanie gospodarki kanalizacji sanitarnej w miejscowości P. i K. Inwestycja polegać będzie na budowie sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przepompowniami oraz zakup ciągnika wraz z wozem asenizacyjnym. Część wydatków inwestycyjnych zostanie sfinansowana z dotacji, którą Gmina otrzyma z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich, a w związku z tym VAT naliczony z tytułu tych wydatków nie będzie kosztem kwalifikowanym. Zakończenie zadania przewiduje się w listopadzie br.

W wyniku inwestycji budowlanych realizowanych w 2011 r. powstały nowe środki trwałe będące obiektami infrastruktury kanalizacyjnej, których wartość przekraczała 15 tys. zł. Również obiekty wznoszone w 2014 r. i dokonywane zakupy środków trwałych przekraczają 15 tys. zł.

Pod koniec 2014 r. Gmina planuje zawrzeć umowę dzierżawy z własnym zakładem budżetowym (ZGKiM) na dzierżawę oczyszczalni i całej sieci kanalizacyjnej - również budowanej w 2014 r. oraz na dzierżawę ciągnika i wozu asenizacyjnego i uzyskiwać dochody z tej dzierżawy. Jednocześnie Gmina podejmie decyzję o wygaszeniu trwałego zarządu oczyszczalni ścieków.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. Modernizację oczyszczalni ścieków i budowę kanalizacji w 2011 r. z założenia realizowano, aby wykorzystywać je do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Natomiast w 2014 r. budowę kanalizacji sanitarnej wraz z przepompowniami, a także zakup ciągnika z wozem asenizacyjnym od początku realizacji tych zadań zamierzano wykorzystać do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

2. Gmina nie dysponuje dokumentami, z których wynika przewidziane przekazanie wybudowanych i zakupionych urządzeń w 2014 r. w dzierżawę czyli do wykonywania czynności opodatkowanych. To działanie jest w sferze planów, a konkretne umowy cywilnoprawne w tym zakresie planuje się zawrzeć po zakończeniu realizacji całego projektu.

3. Przy modernizacji oczyszczalni ścieków i budowie kanalizacji w 2011 r. i do chwili obecnej nie dokonywano odliczeń podatku VAT, gdyż Gmina nie otrzymywała dochodów z tytułu posiadania ww. urządzeń, które to dochody generowałyby podatek należny. Natomiast przy budowie kanalizacji w 2014 r. część kosztów już poniesiono, jednak 60% wartości robót zafakturowanych będzie w październiku. Te poniesione koszty to zafakturowane i zapłacone w lipcu 40% zrealizowanych kosztów budowy. Również zakupiony ciągnik z wozem asenizacyjnym zostały zafakturowane i dostarczone w miesiącu czerwcu 2014 r. Żadnych z zafakturowanych robót i zakupów nie odliczono podatku VAT, choć Gmina ma zamiar wykorzystywać je do czynności opodatkowanych. Samo więc posiadanie tego zamiaru budzi wątpliwości Gminy, co do prawa do tego odliczenia.

4. Ciągnik wraz z wozem asenizacyjnym stanowiły jeden z etapów projektu pn. Uporządkowanie gospodarki kanalizacji sanitarnej w miejscowości P. i K. Sprzęt zakupiono w czerwcu br.: był testowany i szkolony operator do ich obsługi. Nie przekazywano go do tej pory w użytkowanie bądź w dzierżawę i w jakikolwiek innych sposób innej jednostce (ZGKiM).

Natomiast budowa kanalizacji wraz z przepompowniami realizowana jest od maja br., a planowany termin odbioru prac planuje się na koniec października i na chwilę obecną powinien być ten termin dochowany.

Po zakończeniu realizacji projektu wszystkie jego efekty, tj. kanalizacja, przepompownie, ciągnik, wóz asenizacyjny zostaną w formie umowy dzierżawy przekazane własnemu zakładowi budżetowemu, tj. Zakładowi Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej.

5. Decyzją Burmistrza Miasta z dnia 11 maja 2010 r. zakładowi budżetowemu Gminy, tj. Zakładowi Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej oddano w trwały zarząd oczyszczalnię ścieków. Zarząd ustanowiony został na czas nieograniczony. W decyzji zapisano również, iż określono wartość rynkową nieruchomości, którą ustalono na podstawie wyceny rzeczoznawcy oraz procent z tej wartości jako podstawę określenia opłaty, a także wysokość bonifikaty. Decyzja wyznacza termin płatności tej opłaty, tj. do 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Decyzja dotyczy tylko oczyszczalni, nie dotyczy kanalizacji sanitarnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z planowanym w 2014 r. przekazaniem przez Gminę Zakładowi Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej budowanej w 2014 r. kanalizacji sanitarnej oraz zakupionego ciągnika wraz z wozem asenizacyjnym w dzierżawę przysługuje Gminie prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach, które będą realizowane zgodnie z zawartymi umowami z wykonawcą. Czy Gmina będzie mogła to uczynić pod koniec roku poprzez korektę deklaracji VAT-7 z 2014 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina realizuje zadanie inwestycyjne, którego efektem będzie kanalizacja sanitarna, przepompownie ścieków i zakup ciągnika oraz wozu asenizacyjnego. Po zakończeniu zadania, tj. w listopadzie przekaże odpłatnie te obiekty w dzierżawę swojemu zakładowi budżetowemu. Ponieważ Gmina ma taki zamiar czyli zgodnie z art. 86 ustawy o VAT ma możliwość w momencie dokonywania zakupów inwestycyjnych dokonywać odliczeń podatku naliczonego. Odliczenia mogą być dokonywane niezwłocznie w momencie dokonywania zakupów. Nie ma bowiem znaczenia, że w momencie dokonywania zakupów inwestycyjnych działalność opodatkowana była jeszcze w sferze planów, jeśli bowiem zamiar ten nie zostałby zrealizowany od razu Gmina zobowiązana byłaby do dokonania korekty już odliczonego podatku.

Gmina nie jest pewna swej analizy i chce potwierdzić swe stanowisko w drodze interpretacji indywidualnej Ministra Finansów. Jeśli stanowisko gminy okaże się prawidłowe na bieżąco dokona odliczeń podatku naliczonego lub dokona korekty deklaracji VAT-7 z miesięcy otrzymanych faktur przejściowych wystawionych w 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - kwotę podatku należnego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

W myśl art. 86 ust. 10 ustawy - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi (art. 86 ust. 10c ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy - jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d, 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13 ustawy).

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym - nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podatnikami - zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej. I tak, na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.) - zgodnie z którym - krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina w 2011 r. Gmina dokonała modernizacji istniejącej oczyszczalni ścieków i pobudowała sieć kanalizacji odprowadzającej oczyszczone ścieki.

W 2014 r. Gmina realizuje zadanie pn. Uporządkowanie gospodarki kanalizacji sanitarnej w miejscowości P. i K. Inwestycja polegać będzie na budowie sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przepompowniami oraz zakupie ciągnika wraz z wozem asenizacyjnym. Część wydatków inwestycyjnych zostanie sfinansowana z dotacji, którą Gmina otrzyma z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich, a w związku z tym VAT naliczony z tytułu tych wydatków nie będzie kosztem kwalifikowanym. Zakończenie zadania przewiduje się w listopadzie br.

W wyniku inwestycji budowlanych realizowanych w 2011 r. powstały nowe środki trwałe będące obiektami infrastruktury kanalizacyjnej, których wartość przekraczała 15 tys. zł. Również obiekty wznoszone w 2014 r. i dokonywane zakupy środków trwałych przekraczają 15 tys. zł.

Pod koniec 2014 r. Gmina planuje zawrzeć umowę dzierżawy z własnym zakładem budżetowym (ZGKiM) na dzierżawę oczyszczalni i całej sieci kanalizacyjnej - również budowanej w 2014 r. oraz na dzierżawę ciągnika i wozu asenizacyjnego i uzyskiwać dochody z tej dzierżawy. Gmina wskazała, że modernizację oczyszczalni ścieków i budowę kanalizacji w 2011 r. z założenia realizowano, aby wykorzystywać je do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Natomiast w 2014 r. budowę kanalizacji sanitarnej wraz z przepompowniami, a także zakup ciągnika z wozem asenizacyjnym od początku realizacji tych zadań zamierzano wykorzystać do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Przy modernizacji oczyszczalni ścieków i budowie kanalizacji w 2011 r. i do chwili obecnej nie dokonywano odliczeń podatku VAT, gdyż Gmina nie otrzymywała dochodów z tytułu posiadania ww. urządzeń, które to dochody generowałyby podatek należny. Natomiast przy budowie kanalizacji w 2014 r. część kosztów już poniesiono, jednak 60% wartości robót zafakturowanych będzie w październiku. Te poniesione koszty to zafakturowane i zapłacone w lipcu 40% zrealizowanych kosztów budowy. Również zakupiony ciągnik z wozem asenizacyjnym zostały zafakturowane i dostarczone w miesiącu czerwcu 2014 r. Żadnych z zafakturowanych robót i zakupów nie odliczono podatku VAT, choć Gmina ma zamiar wykorzystywać je do czynności opodatkowanych. Samo więc posiadanie tego zamiaru budzi wątpliwości Gminy, co do prawa do tego odliczenia.

Ciągnik wraz z wozem asenizacyjnym stanowiły jeden z etapów projektu pn. Uporządkowanie gospodarki kanalizacji sanitarnej w miejscowości P. i K. Sprzęt zakupiono w czerwcu br.: był testowany i szkolony operator do ich obsługi. Nie przekazywano go do tej pory w użytkowanie bądź w dzierżawę i w jakikolwiek inny sposób innej jednostce (ZGKiM).

Natomiast budowa kanalizacji wraz z przepompowniami realizowana jest od maja br., a planowany termin odbioru prac planuje się na koniec października i na chwilę obecną powinien być ten termin dochowany.

Po zakończeniu realizacji projektu wszystkie jego efekty, tj. kanalizacja, przepompownie, ciągnik, wóz asenizacyjny zostaną w formie umowy dzierżawy przekazane własnemu zakładowi budżetowemu, tj. Zakładowi Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w związku z planowanym wykorzystaniem budowanej kanalizacji sanitarnej wraz z przepompowniami, a także zakupionym ciągnikiem z wozem asenizacyjnym od początku do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakupy związane z realizacja tych zadań.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Aby uznać dane świadczenie za opodatkowane podatkiem VAT musi ono być odpłatne w myśl art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie.

Jak wskazała Gmina w opisie sprawy, wybudowaną kanalizację sanitarną wraz z przepompowniami, a także zakupiony ciągnik z wozem asenizacyjnym od początku realizacji tych zadań zamierzano wykorzystać do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Z powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że odpłatne udostępnianie mienia stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem odpłatne udostępnienie kanalizację sanitarnej wraz z przepompowniami oraz ciągnika z wozem asenizacyjnym na rzecz zakładu budżetowego ZGKiM jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną wykonywaną przez Gminę w ramach działalności gospodarczej, dla której Gmina występować będzie w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy. Czynności te są bowiem dokonywane przez Gminę w sferze cywilnoprawnej, co w konsekwencji oznacza, że świadczenia te podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W analizowanym przypadku, Wnioskodawca od początku realizowanej w 2014 r. inwestycji polegającej na budowie kanalizacji sanitarnej wraz z przepompowniami oraz na zakupie ciągnika z wozem asenizacyjnym miał zamiar wykorzystania ich do czynności opodatkowanych. Gmina dokonuje/będzie dokonywała zakupów związanych z tą inwestycją z zamiarem przekazania na podstawie umowy dzierżawy po wybudowaniu/po zakupieniu, w odpłatne używanie przez ZGKiM. Zatem, realizacja tej inwestycji nie została wyłączona spod regulacji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, w odniesieniu do budowy kanalizacji sanitarnej wraz z przepompowniami oraz do zakupu ciągnika z wozem asenizacyjnym - w przypadku zawarcia umowy dzierżawy i wykonywania na jej podstawie odpłatnego świadczenia usług przez Gminę na rzecz ZGKiM bezpośrednio po oddaniu ich do użytkowania, Gmina będzie miała pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 10 w zw. z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, tj. w miesiącach, w których w odniesieniu do nabytych lub zaimportowanych towarów i usług dotyczących budowy kanalizacji sanitarnej wraz z przepompowniami i zakupu ciągnika z wozem asenizacyjnym powstanie obowiązek podatkowy, nie wcześniej jednak niż w rozliczeniu za okres, w którym Gmina otrzyma poszczególne faktury.

W przypadku, gdy Gmina nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w art. 86 ust. 10 ustawy, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy.

Termin "dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych" do odliczenia podatku będzie liczony dopiero od okresu, w którym zostaną spełnione łącznie wskazane wyżej przesłanki do odliczenia.

Natomiast, zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli Wnioskodawca nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10 i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (tekst jedn.: za pierwszy okres rozliczeniowy w którym spełnił wszystkie warunki do dokonania odliczenia), nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Reasumując, w związku z planowanym w 2014 r. przekazaniem przez Gminę zakładowi budżetowemu ZGKiM w 2014 r. kanalizacji sanitarnej oraz ciągnika z wozem asenizacyjnym w dzierżawę, Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących realizację przedmiotowej inwestycji, zgodnie z art. 86 ust. 10 w zw. z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, tj. w miesiącach, w których w odniesieniu do nabytych lub zaimportowanych towarów i usług dotyczących budowy kanalizacji sanitarnej oraz zakupu ciągnika z wozem asenizacyjnym powstanie obowiązek podatkowy, nie wcześniej jednak niż w rozliczeniu za okres, w którym Gmina otrzyma poszczególne faktury. W przypadku, gdy Gmina nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w art. 86 ust. 10 ustawy, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy. Z kolei, w przypadku, gdy Wnioskodawca nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10 i ust. 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wniosek w pozostałym zakresie został w dniu 17 października 2014 r. rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną znak ILPP2/443-742/14-4/AD.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl