ILPP2/443-740/08-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana..., przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2008 r. (data wpływu 13 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W latach 1994 i 1996 Wnioskodawca wraz z żoną zakupili od osoby fizycznej dwie niezabudowane działki, stanowiące rolę o łącznej powierzchni 1,0150 ha. Grunt został nabyty nie na potrzeby działalności gospodarczej, lecz dla celów prywatnych, jako majątek osobisty. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego uchwałą z dnia 25 października 1994 r., ww. nieruchomości przeznaczono na uprawy ogrodnicze z zabudową mieszkaniową i przetwórstwem rolno-spożywczym. Przez cały czas posiadania nieruchomości wykorzystywane one były na własne potrzeby jako nieruchomości rolne. W roku 2007 w sąsiedztwie posiadanych działek Zainteresowany wraz z żoną nabyli nieruchomość rolną o powierzchni 0,5075 ha. Zakupu dokonano na potrzeby działalności gospodarczej, w celu budowy domów na sprzedaż. Obecnie w roku 2008 wszystkie ww. grunty zostały przekształcone na działki budowlane z zamiarem ich odsprzedaży. Wnioskodawca oświadczył, że prowadzi działalność gospodarczą od 1992 r., jako osoba fizyczna. Głównym rodzajem prowadzonej działalności był handel art. spożywczymi i przemysłowymi, a obecnie jest to wynajem nieruchomości na własny rachunek. Nigdy dotąd nie prowadził sprzedaży nieruchomości w sposób zorganizowany - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu zbycia działek budowlanych, zakupionych w latach 1994 i 1996 jako grunty rolne stanowiące majątek osobisty, powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca uważa, że sprzedaż działek budowlanych nabytych w 1994 r. i 1996 r., stanowiących majątek osobisty nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ nabywając ww. grunty nie miał zamiaru ich odsprzedawać, a wyzbywanie się własnego majątku prywatnego nie może być traktowane jako działalność gospodarcza.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż zamierza dokonywać dostaw nieruchomości gruntowych, nabytych wcześniej jako majątek prywatny, które wykorzystywał na własne potrzeby.

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, dokonywanie przedmiotowych dostaw w sposób ciągły i w celach zarobkowych spełnia definicję działalności gospodarczej, a przedmiot tych dostaw - grunt, jest towarem w pojęciu ustawy.

Okoliczności sprawy wskazują ponadto, iż podział nieruchomości na działki w celu sprzedaży, świadczy o zamiarze częstotliwego, powtarzalnego wykonywania czynności. Zaznaczyć przy tym należy, że o kwestii częstotliwości wykonywanej czynności nie decyduje czasookres jej wykonywania (tydzień, miesiąc, rok), ani też ilość dokonanych transakcji, tylko fakt powtarzalności określonej czynności.

W tej sprawie istotnym jest również fakt, iż już sama okoliczność podziału nabytej nieruchomości gruntowej na mniejsze działki wskazuje na podjęty zamiar sprzedaży działek w sposób częstotliwy, w przeciwnym bowiem razie dzielenie gruntów byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione. Nie można też pominąć faktu, że Wnioskodawca kupując drugą działkę, kupił ją już z przeznaczeniem pod zabudowę i sprzedaż.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowych działek nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca dokonujący dostawy tych działek, wykonywał będzie czynności o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Przedstawione okoliczności faktyczne sprawy wskazują ponadto, iż Wnioskodawca posiada już status podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, wskazaną w art. 15 ust. 2 ustawy (wynajem nieruchomości na własny rachunek). Jeśli więc Wnioskodawca wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż niepodlegają one opodatkowaniu. Nie można bowiem uznać, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje w sposób wybiórczy, tzn. pewne czynności wskazane w ustawie jako podlegające opodatkowaniu realizowane przez podatnika są opodatkowane, a inne nie.

Dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu stawką podatku 22%. Podatnik dokonujący dostawy przedmiotowych gruntów nie może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Jeśli więc przedmiotowe grunty są terenami budowlanymi lub przeznaczonymi pod zabudowę, ich dostawa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wg stawki podatku 22%.

Reasumując, z tytułu zbycia przez Zainteresowanego przedmiotowych działek budowlanych powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.