ILPP2/443-73/09-2/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2009 r. (data wpływu 21 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów - jest prawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest właścicielką nieruchomości położonej w powiecie poznańskim. W jej skład wchodzi nieruchomość o pow. 0,46 ha stanowiąca grunty rolne, grunty pozostałe o powierzchni 400 m ² oraz budynek mieszkalny i budynki gospodarcze. Wójt Gminy ustalił dla przedmiotowej nieruchomości wysokość podatku rolnego i podatku od nieruchomości. Grunty rolne podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym, a pozostałe składowe nieruchomości opodatkowane są podatkiem od nieruchomości. Zainteresowana, na zasadach współwłasności małżeńskiej, nabyła własność przedmiotowej nieruchomości tytułem dziedziczenia testamentowego, co prawomocnym postanowieniem w roku 1998 stwierdził Sąd Rejonowy (...). Dla nieruchomości prowadzona jest przez Sąd Rejonowy (...) Księga Wieczysta. Nieruchomość zabudowana jest budynkiem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi. Własność nieruchomości na zasadach współwłasności małżeńskiej nabyła Wnioskodawczyni tytułem dziedziczenia testamentowego, zgodnie z treścią postanowienia Sądu Rejonowego (...) z roku 1992.

Zainteresowana na terenie gospodarstwa nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej lub rolniczej.

Wnioskodawczyni, jak również jej mąż, na terenie własnego gospodarstwa nie prowadzili działalności rolniczej, w tym produkcji rolnej i usług rolniczych związanych z dostawą produktów rolnych wytworzonych w gospodarstwie rolnym dla zewnętrznego nabywcy. Nie była dokonywana dostawa dla nabywcy produktów rolnych, a ewentualnie wytworzone w gospodarstwie rolnym płody rolne roślinne i zwierzęce zużywane były wyłącznie na potrzeby osobiste Zainteresowanej i jej gospodarstwa domowego. Nieruchomość stanowi składnik majątku osobistego Wnioskodawczyni i jej męża.

Wójt Gminy na wniosek właścicieli przedmiotowych nieruchomości oraz nieruchomości sąsiednich, po wcześniejszym pozytywnym zaopiniowaniu, postanowieniem z roku 2007, zatwierdził podział nieruchomości. W związku z dokonanym podziałem nieruchomości, z przedmiotowego gospodarstwa zostało wydzielonych 6 działek gruntu, z czego 2 są zabudowane dotychczas istniejącymi budynkami i budowlami. Poszczególne działki gruntu powstałe z podziału nieruchomości mogą być przedmiotem odrębnej sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek powstałych z podziału nieruchomości stanowiącej majątek osobisty, która nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej lub w działalności rolniczej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub jest od tego opodatkowania zwolniona.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z treścią art. 2 pkt 15-16 i pkt 19-21 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - dalej ustawa o podatku od towarów i usług, o ile w ustawie jest mowa o:

* działalności rolniczej - rozumie się przez to produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą gruntową szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42 -00.11), a także świadczenie usług rolniczych;

* gospodarstwie rolnym - rozumie się przez to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym;

* rolniku ryczałtowym - rozumie się przez to rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych;

* produktach rolnych - rozumie się przez to towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim;

* usługach rolniczych - rozumie się przez to usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

Zainteresowana uważa, że w jej przypadku dokonana ewentualnie sprzedaż działki gruntu powstałej w wyniku podziału nieruchomości, nie będzie stanowiła dostawy nieruchomości podlegającej opodatkowaniu, gdyż nie była ona wykorzystywana w działalności rolniczej lub gospodarczej, o której mowa w przepisie art. 2 pkt 15 ustawy.

W związku z czym teza wyrażona w wyroku NSA sygn. akt III SA/Wa 720/08, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega sprzedaż nieruchomości wykorzystywanej wcześniej w działalności rolniczej, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie swojego odniesienia. Ponadto nieruchomość stanowi składnik majątku osobistego.

Sprzedaż działek gruntu nie będzie też nosiła cech czynności wykonywanej częstotliwie, gdyż działki powstałe poprzez podział nieruchomości rolnej mogą być sprzedawane w odstępach czasu, a podział nieruchomości na mniejsze działki wprawdzie nastąpił na wniosek Wnioskodawczyni, ale i też pozostałych właścicieli sąsiednich nieruchomości. Celem tego działania nie było podzielenie nieruchomości w celu sprzedaży, lecz w celu dostosowania struktury nieruchomości Zainteresowanej do kształtu sąsiednich nieruchomości. Wskazuje na to położenie należącej do niej nieruchomości pomiędzy innymi dzielonymi nieruchomościami, a także konieczność ustanowienia służebności drogowej na jej działkach w celu umożliwienia dojazdu do sąsiednich nieruchomości.

Ponadto Zainteresowana wskazuje, że w jej sprawie winna znaleźć odpowiednie zastosowanie interpretacja przepisów dokonana przez Naczelny Sąd Administracyjny i Wojewódzkie Sądy Administracyjne w wyrokach wydanych w sprawach o podanych poniżej sygnaturach:

- wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 września 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 743/08 (M. Podat. 2008/11/2), w którym stwierdzono, iż:

- Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 maja 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 153/08 (LEX nr 449817), w którym stwierdzono, że:

- Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 24 kwietnia 2008 r., sygn. akt I SA/Sz 826/07 (Wspólnota 2008/21/44) - "Osoba fizyczna, która sprzeda kilka działek, nie staje się z tego powodu podatnikiem VAT, ponieważ nie prowadzi działalności gospodarczej".

- Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 stycznia 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1950/07 (LEX nr 428667) - "Sprzedaży działek powstałych po podziale nieruchomości stanowiącej majątek osobisty skarżącej nie można uznać za wykonywanie działalności gospodarczej. W związku z tym sprzedaż ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT".

- Wyrok NSA w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2007 r., sygn. akt l FSK 603/06 (LEX nr 261626), w którym stwierdzono, iż:

- Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 22 lutego 2007 r., sygn. akt l SA/Ol 1/07 (LEX nr 328151) - "Do przyjęcia opodatkowania czynności podatkiem VAT nie wystarcza sam fakt wykonywania czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Podmiot wykonujący te czynności powinien działać w charakterze podmiotu wykonującego działalność w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W efekcie takiej analizy należy stwierdzić, iż przykładowo podatnikiem podatku VAT jest osoba dokonująca czynności prawnej przeniesienia własności nieruchomości gruntowej jedynie w sytuacji, gdy czyni to w zakresie swej działalności handlowej choćby czynność została wykonana jednorazowo jednak w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Nie ma wątpliwości, że nawet pojedyncza czynność dokonana z zamiarem jej powtarzalności, tj. wykonywania w sposób częstotliwy, stanowi działalność gospodarczą. Niemniej jednak czynność ta, winna być dokonana przez podatnika, a zatem w tym wypadku handlowca prowadzącego samodzielnie działalność gospodarczą".

- Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 lutego 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3711/06 (LEX nr 322371) - "Nie można uznać za poprawny poglądu, aby sprzedaż kilku lub więcej działek przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową, jeżeli tylko działki te stanowią majątek osobisty podatnika VAT i nie służą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, skutkowała powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług".

- Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 lutego 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4176/06 (LEX nr 322257), w którym stwierdzono, że:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podmiot dokonuje sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a okoliczności nie wskazują, że czynności te czynione są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem na zasadach współwłasności małżeński nabyli w roku 1992 i 1998, tytułem dziedziczenia testamentowego, nieruchomości: 0,46 ha gruntu rolnego, grunty pozostałe o powierzchni 400 m#178; oraz budynek mieszkalny i budynki gospodarcze. W 2007 r. przedmiotowa nieruchomość została podzielona na 6 działek gruntu, z czego 2 są zabudowane dotychczas istniejącymi budynkami i budowlami. Grunt, który zamierzają sprzedać Zainteresowana wraz z mężem, nie był wykorzystywany w działalności rolniczej (nie dokonywano sprzedaży produktów rolnych, przeznaczając je tylko na potrzeby własne), ani też w innej działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie uznać zatem należy, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem dokonując sprzedaży działek powstałych w wyniku podziału nieruchomości stanowiącej majątek osobisty, który nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej (rolniczej) nie będą działali w charakterze podatników, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Ze względu na sposób nabycia przedmiotowej nieruchomości - dziedziczenie testamentowe - należy uznać, iż intencją zarówno Zainteresowanej, jak i jej męża w momencie nabycia gruntów nie był zamiar ich odsprzedaży.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że planowana dostawa przedmiotowych działek gruntu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów, a Wnioskodawczyni wraz z mężem dokonując ich sprzedaży będą korzystali z przysługującego im prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Tutejszy Organ informuje, że powołane przez Zainteresowaną wyroki sądów krajowych są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Ponadto wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wobec powyższego udzielona interpretacja indywidualna jest wiążąca tylko dla Wnioskodawczyni, a nie dla jej małżonka.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.