ILPP2/443-723/10-3/PG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2010 r. (data wpływu 19 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego z tytułu wypłaty dywidendy niepieniężnej - jest prawidłowe.

W dniu 19 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego z tytułu wypłaty dywidendy niepieniężnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży produktów leczniczych. Jest częścią międzynarodowego koncernu farmaceutycznego. Jedynym akcjonariuszem Spółki jest spółka kapitałowa z siedzibą w Wielkiej Brytanii (dalej: "Akcjonariusz"), opodatkowana od całości swoich dochodów w Wielkiej Brytanii. Akcjonariusz jest podatnikiem VAT w Wielkiej Brytanii i nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce w rozumieniu Ustawy VAT.

W związku z planowanym podziałem zysku (w tym zysków z lat ubiegłych), Spółka w oparciu o uchwałę zgromadzenia wspólników - zamierza wypłacić Akcjonariuszowi dywidendę w formie niepieniężnej, w postaci prawa do wytworzonych i zarejestrowanych znaków towarowych, wykorzystywanych przez nią (dalej określanych łącznie jako: "Znaki Towarowe"). Powyższa uchwała będzie bezpośrednio określać formę wypłaty dywidendy jako rzeczową. Statut Spółki będzie przewidywał możliwość przekazywania zysku w drodze dywidendy niepieniężnej/rzeczowej.

Spółka nie ponosiła wydatków na nabycie Znaków Towarowych. Zostały one wytworzone samodzielnie przez nią, w toku bieżącej działalności. Znaki Towarowe nie są więc wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych.

Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych przede wszystkim z ochroną przedmiotowych Znaków Towarowych (przykładowo od kosztów związanych z rejestracją znaków towarowych, w tym od wydatków w zakresie doradztwa prawnego), jak i od wydatków związanych z reklamą i budowaniem pozycji rynkowej wyrobów oznaczonych Znakami Towarowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisana powyżej czynność wypłaty dywidendy niepieniężnej (w postaci Znaków Towarowych) nie będzie rodzić po stronie Spółki obowiązku korekty odliczonego podatku od wydatków związanych z ochroną jak i reklamą wyrobów oznaczonych Znakami Towarowymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana powyżej czynność wypłaty dywidendy niepieniężnej (w postaci Znaków Towarowych) nie będzie rodzić po jego stronie obowiązku korekty odliczonego podatku od wydatków związanych z ochroną, jak i reklamą wyrobów oznaczonych Znakami Towarowymi.

Za słusznością stanowiska Spółki przemawia szereg opartych na przepisach prawa argumentów przedstawionych poniżej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W analizowanej sytuacji ponoszone wydatki na ochronę Znaków Towarowych oraz reklamę w wyrobów oznaczonych Znakami Towarowymi, niewątpliwie wpływały na wielkość przychodów osiąganych przez Spółkę. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż we współczesnej gospodarce rynkowej najcenniejszym aktywem niematerialnym, które charakteryzuje się największą zdolnością do tworzenia wartości firmy i generowania przychodów ze sprzedaży są właśnie rozpoznawalne znaki towarowe. W konsekwencji, gdyby Spółka nie zapewniła odpowiedniej ochrony Znaków Towarowych, jak i nie prowadziła działań reklamowych związanych z wyrobami oznaczonymi Znakami Towarowymi, takie zaniechanie mogłoby istotnie negatywnie wpłynąć na wielkość sprzedaży opodatkowanej VAT.

W konsekwencji, Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego od analizowanych wydatków. Ponoszone wydatki pozostawały bowiem w związku ze sprzedażą jej produktów, oznaczonych Znakami Towarowymi, która opodatkowana jest podatkiem VAT.

W praktyce, w związku z tym, iż Spółka nie ponosiła jako takich wydatków na nabycie Znaków Towarowych, od których VAT podlegałby odliczeniu (Znaki Towarowe zostały wytworzone samodzielnie przez nią, w toku bieżącej działalności), jak i biorąc pod uwagę, iż Znaki Towarowe nie zostały wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych oraz, że w tym wypadku nie mamy do czynienia z czynnością zwolnioną od VAT, w związku z wypłatą dywidendy rzeczowej w postaci Znaków Towarowych, po stronie Spółki nie wystąpi obowiązek korekty jakiegokolwiek VAT naliczonego (brak jest bowiem wydatków, które mogłyby podlegać korekcie). Wypłacając dywidendę rzeczową Spółka dokonuje czynności o charakterze korporacyjnym, która jest ściśle związana z jej funkcjonowaniem jako spółki kapitałowej (wypłata dywidendy rzeczowej pozostaje więc w związku z szeroko pojętą opodatkowaną VAT działalnością Spółki).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

nbspnbspnbsp - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Jednak w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy postanowiono, że podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży produktów leczniczych. Jest częścią międzynarodowego koncernu farmaceutycznego. Jedynym jego akcjonariuszem jest spółka kapitałowa z siedzibą w Wielkiej Brytanii, opodatkowana od całości swoich dochodów w Wielkiej Brytanii. Akcjonariusz jest podatnikiem VAT w Wielkiej Brytanii oraz nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce w rozumieniu Ustawy VAT.

W związku z planowanym podziałem zysku Spółki (w tym zysków z lat ubiegłych), Zainteresowany - w oparciu o uchwałę zgromadzenia wspólników - zamierza wypłacić Akcjonariuszowi dywidendę w formie niepieniężnej w postaci prawa do wytworzonych i zarejestrowanych znaków towarowych wykorzystywanych przez niego. Powyższa uchwała będzie bezpośrednio określać formę wypłaty dywidendy jako rzeczową. Statut Spółki będzie przewidywał możliwość przekazywania zysku w drodze dywidendy niepieniężnej/rzeczowej.

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na nabycie Znaków Towarowych. Zostały one wytworzone samodzielnie przez niego, w toku bieżącej działalności, zatem nie są więc one wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych.

Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych przede wszystkim z ochroną przedmiotowych Znaków Towarowych (przykładowo od kosztów związanych z rejestracją znaków towarowych, w tym od wydatków w zakresie doradztwa prawnego), jak i od wydatków związanych z reklamą i budowaniem pozycji rynkowej wyrobów oznaczonych Znakami Towarowymi.

Jak zostało wskazane w interpretacji oznaczonej numerem ILPP2/443-723/10-2/PG wypłata akcjonariuszowi dywidendy w postaci znaków towarowych jest czynnością, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, lecz miejscem jej świadczenia (opodatkowania) będzie się znajdować na terytorium Wielkiej Brytanii, zatem jest to czynność, która niepodlega opodatkowaniu w Polsce.

Skoro zatem, jak wskazał Zainteresowany, przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych przede wszystkim z ich ochroną jak i od wydatków związanych z reklamą i budowaniem pozycji rynkowej wyrobów oznaczonych tymi znakami, to w momencie ich przekazania nie będą one służyły sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, który był związany z przedmiotowymi znakami towarowymi.

Reasumując, Spółka z chwilą wypłaty dywidendy w postaci znaków towarowych nie będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego, ponieważ w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, który stwierdza, że podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego pod warunkiem, że kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej korekty podatku naliczonego z tytułu wypłaty dywidendy niepieniężnej. Natomiast w zakresie dotyczącym obowiązku naliczenia podatku VAT należnego w przypadku wypłaty dywidendy niepieniężnej w postaci znaków towarowych wydana została odrębna interpretacja indywidualna z dnia 27 lipca 2010 r. o nr ILPP2/443-723/10-2/PG.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz stanowiska własnego Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.