ILPP2/443-720/11-2/AKr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Stowarzyszenia, przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2011 r. (data wpływu 26 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT- jest prawidłowe.

W dniu 26 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada status osoby prawnej, jest organizacją pożytku publicznego. W grudniu 2010 r. Stowarzyszenie złożyło wniosek o przyznanie pomocy finansowej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na dofinansowanie realizacji zadania pn. "Odnowa zagospodarowania centrum wsi...". Wniosek ten został rozpatrzony pozytywnie i w dniu 28 marca 2011 r. została podpisana umowa o przyznanie pomocy pomiędzy Samorządem Województwa a Stowarzyszeniem. Wnioskodawca realizować będzie ww. zadanie przy wsparciu środków unijnych z Europejskiego Funduszu Rolnego Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFPROW), realizowana inwestycja nie ma charakteru komercyjnego.

Stowarzyszenie nie będzie pobierać żadnych opłat z tytułu korzystania z powstałego obiektu, nie będzie tam też prowadzić działalności gospodarczej. Celem inwestycji jest poprawa estetyki i funkcjonalności centrum wsi poprzez odnowę jego zagospodarowania, wzbogacenie oferty wsi w zakresie spędzania wolnego czasu przez jej mieszkańców oraz sprzyjanie nawiązywaniu kontaktów międzyludzkich. Ponadto Stowarzyszenie zgodnie ze statutem swoją działalność opiera na pracy społecznej członków.

Aplikując o dofinansowanie realizacji ww. inwestycji Stowarzyszenie opracowało harmonogram rzeczowo-finansowy, w którym założono, iż podatek VAT stanowi koszt kwalifikowalny przedsięwzięcia. Oznacza to, że Stowarzyszenie aplikując o środki unijne wysokość kwoty dofinansowania obliczyło proporcjonalnie do wysokości kwoty brutto zadania, uznając tym samym, że VAT w przypadku Stowarzyszenia jest podatkiem nieodzyskiwalnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy organizacja pożytku publicznego - Stowarzyszenie jako beneficjent funduszy unijnych może w oparciu o przepisy krajowe w jakikolwiek sposób odzyskać faktycznie i ostatecznie poniesiony podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, organizacja pożytku publicznego - Stowarzyszenie nie jest podmiotem mającym status podatnika VAT, dlatego też zgodnie z przepisami krajowymi nie ma prawa do odliczenia tego podatku. Dla Stowarzyszenia podatek VAT stanowi podatek nieodzyskiwalny. W związku z powyższym przy realizacji przez Stowarzyszenie projektów dofinansowanych z funduszy unijnych podatek VAT będzie stanowił koszt kwalifikowany operacji (zadania).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy).

Natomiast, stosownie do przepisu art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następny okres lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni (...).

Na podstawie art. 34 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 z późn. zm.), stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Zatem, stosownie do cyt. art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostają spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca posiada status osoby prawnej, jest organizacją pożytku publicznego. Stowarzyszanie nie jest podmiotem mającym status podatnika podatku VAT. W grudniu 2010 r. Zainteresowany złożył wniosek o przyznanie pomocy finansowej w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na dofinansowanie realizacji zadania pn. "Odnowa zagospodarowania centrum wsi...". Wnioskodawca realizować będzie przedmiotowe zadanie przy wsparciu środków unijnych z Europejskiego Funduszu Rolnego Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFPROW), realizowana inwestycja nie ma charakteru komercyjnego. Stowarzyszenie nie będzie pobierać żadnych opłat z tytułu korzystania z powstałego obiektu, nie będzie tam też prowadzić działalności gospodarczej. Celem inwestycji jest poprawa estetyki i funkcjonalności centrum wsi poprzez odnowę jego zagospodarowania. Realizowane zadanie wzbogaci ofertę wsi w zakresie spędzania wolnego czasu przez jej mieszkańców oraz sprzyjanie nawiązywaniu kontaktów międzyludzkich. Stowarzyszenie zgodnie ze statutem swoją działalność opiera na pracy społecznej członków.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów nie będących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, tym samym towary i usługi nabywane w ramach realizacji projektu nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem. Zatem, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji przedmiotowej operacji.

W zakresie przedmiotowych wydatków Stowarzyszenie nie będzie miało również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.).

Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i ust. 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie spełnia tych warunków, zatem nie będzie miał możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 9 ww. rozporządzenia.

Reasumując, Stowarzyszanie nie będzie miało możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadania dofinansowanego z funduszy unijnych.

Zauważyć ponadto należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.