ILPP2/443-716/11-4/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 14 kwietnia 2011 r. (data wpływu 22 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 lipca 2011 r. (data wpływu 8 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży pałacu,

* nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży budynku z bali.

W dniu 22 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 lipca 2011 r. (data wpływu 8 lipca 2011 r.) o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Komornik Sądowy prowadzi egzekucję przeciwko dłużnikowi Sp. z o.o. Egzekucję skierowano do nieruchomości składającej się z działek nr 212/2, 21211, 212/30 powierzchni 23,6700 ha, zabudowanych zespołem pałacowo-parkowym wpisanym do rejestru zabytków. Dla nieruchomości Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Zabudowę nieruchomości stanowi dwukondygnacyjny pałac wzniesiony na planie prostokąta. W Centrum parku znajduje się staw o powierzchni 5 ha, obok niego budynek z bali drewnianych. Na chwilę opisu i oszacowania cały zespół był poddawany generalnemu remontowi po nadzorem konserwatora zabytków. Stan zaawansowania robót remontowych biegły sądowy określił na 75%. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gminy nieruchomość jest przeznaczona pod adaptację pałacu na cele mieszkalno-usługowe z zakazem budowy nowych obiektów oraz jako teren rekreacyjno-wypoczynkowy. Dłużnik jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Nieruchomość została zakupiona 8 listopada 2005 r.. Z treści umowy sprzedaży wynika, że sprzedaż nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż dłużnik jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Nieruchomość została zakupiona od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Nieruchomość nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Dłużnik poczynił wydatki na ulepszenie budynku pałacu stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej. Dłużnik poczynił na nieruchomości wydatki na jej ulepszenie w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość wraz z budowlami w stanie ulepszonym nie była wykorzystywana przez dłużnika do czynności opodatkowanych VAT przez conajmniej 5 lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wskutek sprzedaży ww. nieruchomości w drodze licytacji publicznej komornik jest zobowiązany odprowadzić podatek od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa ww. nieruchomości jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług stawką podatku 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w zakresie opodatkowania sprzedaży pałacu oraz za nieprawidłowe w zakresie opodatkowania sprzedaży budynku z bali.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z treścią przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W przypadku dostawy nieruchomości zabudowanej możliwość zwolnienia od podatku uzależniona jest od spełnienia warunków wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10-10a w zw. z ust. 7a.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy określił, co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Za takie uważa się również, obok sprzedaży w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, pierwszym zasiedleniem jest również moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy). Wówczas, jak wynika z przepisów ustawy, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości, jeśli jest ona już zasiedlona bądź zamieszkana.

Należy jednak wskazać, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności nie dochodzi do pierwszego zasiedlenia, gdyż czynność ta nie podlega opodatkowaniu.

Natomiast pkt 10a tego artykułu stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Z kolei w myśl przepisu art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z opisu sprawy wynika, iż przedmiotowa nieruchomość została zakupiona od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Nieruchomość nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Dłużnik poczynił wydatki na ulepszenie budynku pałacu stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej. Dłużnik poczynił na nieruchomości wydatki na jej ulepszenie w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość wraz z budowlami w stanie ulepszonym nie była wykorzystywana przez dłużnika do czynności opodatkowanych VAT przez conajmniej 5 lat.

Zatem biorąc pod uwagę powyższe przepisy dostawa pałacu po ulepszeniu przekraczającym 30% wartości początkowej dokonana jest w ramach pierwszego zasiedlenia. Tym samym, czynność ta nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, jak również z pkt 10a ustawy o VAT, gdyż od nakładów przekraczających 30% wartości początkowej Dłużnikowi przysługiwało prawo od odliczenia podatku naliczonego, natomiast pałac po ulepszeniu nie był wykorzystywany do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Inaczej wygląda kwestia sprzedaży budynku z bali drewnianych. W odpowiedzi na wezwanie, w którym postawiono pytanie "czy w trakcie użytkowania przedmiotowych budynków dłużnik poczynił wydatki na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej. Informację należy podać dla każdego budynku odrębnie", Zainteresowany odpowiedział: "Dłużnik poczynił wydatki na ulepszenie budynku pałacu stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej. Dłużnik poczynił na nieruchomości wydatki na jej ulepszenie w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego". Wskazuje to na fakt, iż nakłady zostały poczynione tylko na budynku pałacu. Tym samym, skoro dłużnik nie poczynił żadnych nakładów na budynku z bali oraz nie przysługiwało mu prawo od odliczenia podatku naliczonego przy jego zakupie, jego dostawa może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca - Komornik Sądowy prowadzi egzekucję przeciwko dłużnikowi Sp. z o.o. Egzekucję skierowano do nieruchomości składającej się z działek nr 212/2, 21211, 212/30 powierzchni 23,6700 ha, zabudowanych zespołem pałacowo-parkowym wpisanym do rejestru zabytków. Dla nieruchomości Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Zabudowę nieruchomości stanowi dwukondygnacyjny pałac wzniesiony na palnie prostokąta. W Centrum parku znajduje się stawo powierzchni 5 ha, obok niego budynek z bali drewnianych. Na chwilę opisu i oszacowania cały zespół był poddawany generalnemu remontowi po nadzorem konserwatora zabytków. Stan zaawansowania robót remontowych biegły sądowy określił na 75%. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gminy nieruchomość jest przeznaczona pod adaptację pałacu na cele mieszkalno-usługowe z zakazem budowy nowych obiektów oraz jako teren rekreacyjno-wypoczynkowy. Dłużnik jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Nieruchomość została zakupiona 8 listopada 2005 r.. Z treści umowy sprzedaży wynika, że sprzedaż nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zainteresowany wskazał, iż dłużnik jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Nieruchomość została zakupiona od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Nieruchomość nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Dłużnik poczynił wydatki na ulepszenie budynku pałacu stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej. Dłużnik poczynił na nieruchomości wydatki na jej ulepszenie w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość wraz z budowlami w stanie ulepszonym nie była przez dłużnika do czynności opodatkowanych VAT przez conajmniej 5 lat.

W przedmiotowej sprawie sprzedaż budynków nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ z uwagi na treść przepisu art. 2 pkt 14 ustawy sprzedaż dokonywana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia. Wnioskodawca - po nabyciu nieruchomości - poniósł bowiem nakłady ulepszające ją, przekraczające 30% jej wartości początkowej i po ich zakończeniu nieruchomość nie była jeszcze wydana w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi.

W odniesieniu do budynku pałacu Dłużnik ponosił nakłady na ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej budynku i w związku z tymi wydatkami korzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przy czym w stanie ulepszonym nieruchomość ta nie była wykorzystywana przez Dłużnika do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem z uwagi na powyższe, również na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z ust. 7a tego przepisu ustawy, dostawa przedmiotowej nieruchomości nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę przedmiotowej nieruchomości będzie stanowiła dostawę towarów o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, według podstawowej 23% stawki podatku, w oparciu o art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146 pkt 1 ustawy przy dostawie pałacu, natomiast jest zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy - przy dostawie budynku z bali.

Tut. Organ pragnie również poinformować, iż granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez niego, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tej ustawy, tut. Organ dokonuje oceny stanowiska wnioskodawcy.

Należy zatem zaznaczyć, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o przedstawiony przez Zainteresowanego stan faktyczny. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.