ILPP2/443-712/10/12-S1/AD - Określenie stawki podatku przy dostawie lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z miejsca parkingowego w części naziemnej wyodrębnionym na zasadzie podziału do użytkowania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 lutego 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 1325/10 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 marca 2012 r., sygn. akt I FSK 892/11 - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2010 r. (data wpływu 17 maja 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia - brak daty sporządzenia (data wpływu 28 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów usług w zakresie stawki podatku przy dostawie lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z miejsca parkingowego w części naziemnej wyodrębnionym na zasadzie podziału do użytkowania - jest prawidłowe.

W dniu 17 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy dostawie lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z miejsca parkingowego w części naziemnej wyodrębnionym na zasadzie podziału do użytkowania. Wniosek uzupełniono pismem z dnia - brak daty sporządzenia (data wpływu 28 lipca 2010 r.) o pełnomocnictwo oraz odpisy z KRS.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi inwestycje polegające na budowie i sprzedaży lokali mieszkalnych w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych. Na części naziemnej działki stanowiącej nieruchomość wspólną będą także stworzone miejsca parkingowe. Podzielone one zostaną na zasadzie quad usum, a prawo do wyłącznego korzystania z konkretnego miejsca parkingowego sprzedawane będzie wraz z prawem własności konkretnego lokalu mieszkalnego.

Zainteresowany zaznacza, iż sprzedaż praw do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego o konkretnej powierzchni dokonywana będzie jedynie łącznie z danym lokalem mieszkalnym. Nie będzie możliwości samodzielnego obrotu - zbycia lub nabycia tego prawa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z wyodrębnionym na zasadzie podziału quad usum prawem do korzystania z konkretnego miejsca parkingowego znajdującego się w części naziemnej stanowiącej nieruchomość wspólną, do całej transakcji sprzedaży ma zastosowanie stawka podatku VAT 7%.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze. zm.) - dalej: ustawa o VAT - w odniesieniu do dostawy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stosuje się stawkę VAT w wysokości 7%. Z kolei, zgodnie z art. 41 pkt 12a ustawy o VAT przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się m.in. obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy o VAT do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy o VAT).

Tak więc, podsumowując powyższe, do sprzedaży obiektów budownictwa mieszkaniowego, z wyłączeniem lokali użytkowych, spełniającego warunki do uznania go za objęty społecznym programem mieszkaniowym (zgodnie z przepisami art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT) zastosowanie ma preferencyjna stawka VAT w wysokości 7%.

Za obiekty budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Budynki mieszkalne to natomiast obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. Oznacza to, iż częścią tego budynku mogą być zarówno lokale mieszkalne (stanowiące co najmniej połowę całkowitej powierzchni użytkowej) jak i lokale użytkowe.

Mając na uwadze powyższe należy określić, czy sprzedaż lokalu mieszkalnego, spełniającego przesłanki do uznania go za objęty społecznym programem mieszkaniowym, wraz z prawem do używania części nieruchomości wspólnej w postaci miejsca parkingowego mieści się w zakresie opodatkowania preferencyjną stawką VAT 7% oraz co należy rozumieć pod pojęciem lokalu użytkowego w rozumieniu ustawy o VAT.

Należy wskazać, iż przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji pojęcia "lokal użytkowy". W tym celu można posiłkować się przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) - dalej ustawa o własności lokali. Zgodnie z tą ustawą, tylko samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu (a więc m.in. lokal użytkowy), mogą stanowić odrębne nieruchomości (art. 2 ust. 1). Z kolei, samodzielnym lokalem mieszkalnym w rozumieniu tej ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przy czym, powyższy przepis stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne (art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali). Ustawa o własności lokali nie stanowi, iż lokalem samodzielnym może być prawo do używania określonej części nieruchomości wspólnej. Tym samym, w przypadku miejsc parkingowych, trudno mówić o samodzielnym lokalu użytkowym mogącym być przedmiotem samodzielnego obrotu.

W tym kontekście, należy wskazać, iż w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonuje na rzecz każdego klienta sprzedaży części obiektu budownictwa mieszkaniowego w postaci lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym do tego lokaju udziałem w nieruchomości wspólnej. Wchodzący w skład zbywanego lokalu mieszkalnego udział w nieruchomości wspólnej wraz z prawem do korzystania z miejsca postojowego stanowi immanentną część lokalu jako prawo związane. Należy podkreślić, iż z uwagi na położenie pomieszczenia, w którym usytuowane są miejsca postojowe w strukturze architektonicznej domu wielorodzinnego oraz bezpośrednie wewnętrzne połączenie tego pomieszczenia z innymi pomieszczeniami w budynku oraz brak wyodrębnienia przedmiotowego pomieszczenia oraz gruntu jako odrębnej nieruchomości - nie można korzystać z tego pomieszczenia (jako samodzielnej nieruchomości, samodzielnego lokalu w rozumieniu przepisów ustawy o własności lokali) odrębnie i niezależnie od samych lokali mieszkalnych. Tym samym, udział we współwłasności pomieszczenia, w którym usytuowane są miejsca postojowe, nabywany w ramach transakcji nabycia przez klientów Zainteresowanego lokalu mieszkalnego, nie stanowi odrębnego przedmiotu obrotu (odrębnej nieruchomości, samodzielnego lokalu w rozumieniu przepisów ustawy o własności lokali stanowiącego lokal użytkowy) i nie może być nabyty niezależnie od lokalu. W tym kontekście, w opinii Wnioskodawcy, przedmiotowe pomieszczenie oraz grunt, w którym usytuowane są m.in. miejsca postojowe nie mogą funkcjonować w obrocie jako samodzielny przedmiot obrotu (tekst jedn.: np. jako samodzielny lokal w rozumieniu przepisów ustawy o własności lokali - lokal użytkowy).

Konsekwentnie, przedmiotem dokonywanej przez Zainteresowanego transakcji zbycia lokalu mieszkalnego wraz z nierozerwalnie związanym z tym lokalem udziałem w nieruchomości wspólnej obejmującej m.in. pomieszczenie w którym usytuowane są między innymi miejsca postojowe, zagospodarowanie terenu, w tym parking naziemny, klatki schodowe, itp. przedmiotem opodatkowania VAT jest dostawa jednorodnej części obiektu budownictwa mieszkaniowego.

W świetle powyższego, w opinii Wnioskodawcy, wskazana powyżej dostawa części obiektu budownictwa mieszkaniowego w postaci lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej powinna stosownie do art. 41 ust. 2 w zw. z ust. 12 ustawy o VAT podlegać w całości opodatkowaniu podatkiem VAT przy zastosowaniu stawki 7%.

Interpretację tę potwierdza najnowszy wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 maja 2010 r. (sygn. akt I FSK 724/09), w którym stwierdzono, że jeżeli garaż podziemny nie jest wyodrębniony jako lokal użytkowy z osobną księgą wieczystą, to sprzedaż miejsc postojowych podlega obniżonej 7-proc. stawce VAT. W takim przypadku sprzedaży podlega lokal mieszkalny z udziałem w częściach wspólnych nieruchomości. Jeżeli garaż nie jest wyodrębniony do oddzielnej księgi wieczystej, to kupujący mieszkanie nabywa miejsce postojowe jako udział w części wspólnej. W tym przypadku udział w garażu podziemnym jest nierozerwalnie związany z mieszkaniem.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w orzecznictwie wojewódzkich sądów administracyjnych - np. w wyroku WSA w Szczecinie z dnia 20 maja 2008 r. (sygn. I SA/Sz 45/08). Sąd ten stwierdził, iż "sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z wydzielonych miejsc parkingowych lub garaży (...), musi podlegać tej samej stawce podatku od towarów i usług, która jest właściwa dla lokalu mieszkalnego. (...). Nie można, bowiem dzielić przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki tylko i wyłącznie z przyczyn leżących po stronie przepisów podatkowych (możliwość zastosowania różnych stawek podatku), skoro przepisy cywilnoprawne traktują taki przypadek jako jeden przedmiot sprzedaży. Miejsce postojowe czy też garaż nie stanowi w tym przypadku odrębnego od gruntu przedmiotu własności". Dodatkowo, jak podkreślił Sąd, z mocy art. 3 ust. 1 zd.2 ustawy o własności lokali wynika, iż współwłasność nieruchomości wspólnej (na którą składają się grunt oraz części budynku i urządzenia służące do wspólnego użytku właścicieli lokali jak w niniejszej sprawie pomieszczenie garażowe) ma charakter przymusowy, tzn., że nie można żądać zniesienia tej współwłasności dopóki trwa odrębna własność lokali. Skoro więc nie można żądać zniesienia współwłasności, nie można również sprzedać jej części. W konsekwencji, tworzenie na potrzeby podatku VAT sztucznej konstrukcji w kształcie sprzedaży "prawa do garażu" obok sprzedaży mieszkania, byłoby niczym nieuzasadnioną nadinterpretacją przepisów prawa.

Także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 listopada 2005 r. (sygn. akt III SA/Wa 2516/05) oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 czerwca 2005 r. (sygn. akt I FSK 103/05) wskazują na zasadność łącznego opodatkowania sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z garażu. Jak zauważył NSA, skoro w konkretnym przypadku nie ma możliwości nabycia (a więc i zbycia) lokalu mieszkalnego bez prawa do korzystania z miejsca postojowego, to z punktu widzenia przepisów podatkowych oznacza to, że sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z tak wydzielonych miejsc postojowych, znajdujących się w danym budynku, podlegać będzie jednej stawce VAT właściwej dla lokalu mieszkalnego.

Sądy potwierdzają zatem, że zbycie lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z garażu stanowi jedną transakcję w rozumieniu ustawy o VAT i transakcję tę należy opodatkować według jednej stawki podatku - właściwej dla zbycia lokalu mieszkalnego, tj. 7%.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca 2010 r., sygn. IPPP2/443-434/07-8/KCH/KOM. Stwierdzono w niej, iż "miejsca postojowe znajdujące się poza budynkiem, przypisane danemu lokalowi, przy niezniesionej współwłasności nieruchomości pomiędzy lokatorami, również nie mogą być przedmiotem odrębnych umów przenoszących wyłączne prawo do danego miejsca wobec tego, że wszyscy lokatorzy mają w częściach ułamkowych do niego prawo. Z punktu widzenia przepisów podatkowych oznacza to, iż sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z wydzielonych miejsc postojowych, znajdujących się w danym budynku lub poza budynkiem, podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług, właściwej dla lokalu mieszkalnego. Miejsce postojowe w tym przypadku nie stanowi odrębnego od gruntu przedmiotu własności. (...) stwierdzić należy, iż sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z określonych miejsc parkingowych znajdujących się w danym budynku lub poza nim podlegać będzie jednej stawce VAT, właściwej dla sprzedaży lokalu mieszkalnego, to jest stawce 7%".

Reasumując, zdaniem Zainteresowanego, rozbijanie przedmiotu transakcji na lokal mieszkalny oraz udział w nieruchomości wspólnej, w której usytuowane są między innymi miejsca postojowe byłoby niewłaściwe i naruszałoby przepisy prawa podatkowego. Dla całej transakcji dostawy lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniami przynależnymi oraz udziałem w nieruchomości wspólnej winna mieć zastosowanie jedna stawka podatku VAT, która zgodnie art. 41 ustawy o VAT, wynosi obecnie 7%.

Na tle przedstawionego opisu sprawy oraz własnego stanowiska Zainteresowanego, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 11 sierpnia 2010 r. interpretację indywidualną nr ILPP2/443-712/10-5/AD, w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.

W ocenie tut. Organu, obniżona do wysokości 7% stawka podatku VAT będzie miała zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do sprzedawanych części obiektów budownictwa mieszkaniowego (lokal mieszkalny) - z wyłączeniem miejsc parkingowych znajdujących się w części naziemnej nieruchomości wspólnej. Natomiast sprzedaż prawa do wyłącznego korzystania z miejsc postojowych podlegać będzie opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 22%.

Pismem z dnia 20 sierpnia 2010 r. (data wpływu 24 sierpnia 2010 r.) Spółka reprezentowana przez Doradcę Podatkowego, wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego w imieniu Ministra Finansów do usunięcia naruszenia prawa w interpretacji indywidualnej z dnia 11 sierpnia 2010 r. nr ILPP2/443-712/10-5/AD.

W wyniku ponownej analizy sprawy, w piśmie z dnia 21 września 2010 r. nr ILPP2/443/W-94/10-2/SJ Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, Spółka reprezentowana przez Doradcę Podatkowego, wniosła w dniu 5 października 2010 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Po rozpoznaniu sprawy Sąd wydał wyrok w dniu 16 lutego 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 1325/10, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

Minister Finansów złożył skargę kasacyjną z dnia 12 kwietnia 2011 r. od wyżej powołanego wyroku WSA.

Wyrokiem z dnia 9 marca 2012 r., sygn. akt I FSK 892/11 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 lutego 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 1325/10 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 marca 2012 r., sygn. akt I FSK 892/11 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki.

I tak, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 12 ustawy, do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stosuje się 7% stawkę podatku.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, w myśl ust. 12a powołanego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Artykuł 41 ust. 12b ustawy stanowi natomiast, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto, zgodnie z treścią § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r., w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe. Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 tej ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Ponadto, art. 2 ust. 4 ww. ustawy stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakimi obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.

Według art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali, właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Stosownie do art. 3 ust. 2 cyt. ustawy, nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), za część składową nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością. Z kolei art. 47 § 1 k.c. stanowi, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi inwestycje polegające na budowie i sprzedaży lokali mieszkalnych w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych. Na części naziemnej działki stanowiącej nieruchomość wspólną będą także stworzone miejsca parkingowe. Podzielone one zostaną na zasadzie quad usum, a prawo do wyłącznego korzystania z konkretnego miejsca parkingowego sprzedawane będzie wraz z prawem własności konkretnego lokalu mieszkalnego.

Sprzedaż praw do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego o konkretnej powierzchni dokonywana będzie jedynie łącznie z danym lokalem mieszkalnym. Nie będzie możliwości samodzielnego obrotu - zbycia lub nabycia tego prawa.

Z powyższego wynika więc, iż miejsce parkingowe znajdujące się w części naziemnej jest częścią nieruchomości wspólnej. Nie ma możliwości nabycia prawa do korzystania z miejsca parkingowego w oderwaniu do nabycia samego lokalu mieszkalnego, jako że miejsca parkingowe nie są w opisanym przypadku samodzielnymi lokalami użytkowymi, nie stanowią wydzielonych trwałymi ścianami izb w obrębie jednego budynku. Faktem jest, że pomieszczenia garażowe, czy miejsca postojowe nie pełnią funkcji mieszkaniowych, stanowią jednak integralną część samodzielnego lokalu mieszkalnego. Miejsca parkingowe usytuowane w na części naziemnej działki stanowiącej nieruchomość wspólną nie są wyodrębniane jako oddzielna nieruchomość, nie można ich zatem nabyć w oderwaniu od lokalu mieszkalnego.

W konsekwencji powyższego, jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz ze stosownym udziałem w jej częściach wspólnych, w ramach którego znajduje się miejsce parkingowe i ustanawiane jest prawo do wyłącznego korzystania z wyznaczonego miejsca parkingowego zlokalizowanego na naziemnej części działki stanowiącej nieruchomość wspólną, to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji i na podstawie art. 41 ust. 12 w zw. z art. 2 pkt 12 ustawy, podlega opodatkowaniu 7% stawką podatku VAT, z uwzględnieniem art. 41 ust. 12b ustawy.

Zgodnie bowiem z uzasadnieniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 lutego 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 1325/10 "Zbycie lokalu mieszkalnego - tym samym dostawa takiego lokalu w rozumieniu ustawy o VAT - nie jest możliwe bez jednoczesnego zbycia udziału w gruncie i udziału w częściach wspólnych budynku. Tak wiec sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, w tym prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego (znajdującego się na nieruchomości), na zasadzie podziału do korzystania, stanowi jedną czynność - dostawę - opodatkowaną jedną stawką podatku VAT. W tej sytuacji miejsce parkingowe nie jest odrębnym przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Wprowadzenie między właścicielami lokali mieszkalnych podziału miejsc parkingowych (podział do używania), nie może także być uznane za odrębną dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż nie mieści się w zawartej w tym przepisie definicji dostawy. Sporne w sprawie miejsce postojowe może być zbywane i nabywane jedynie łącznie z lokalem mieszkalnym, do którego zostało przypisane".

Reasumując, w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, w ramach którego ustanawiane jest prawo do korzystania z konkretnego miejsca parkingowego znajdującego się w części naziemnej na zasadzie podziału do użytkowania (quad usum), do całej transakcji sprzedaży ma zastosowanie stawka podatku VAT 7%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji, tj. w dniu 11 sierpnia 2010 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.