ILPP2/443-71/07-2/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2007 r. (data wpływu 12 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów - jest prawidłowe.

W dniu 12 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w ramach prowadzonej działalności dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. W większości przypadków posiada przed złożeniem deklaracji za dany okres rozliczeniowy dokumenty określone w art. 42 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, uprawniające do zastosowania stawki 0% przy opodatkowaniu wyżej wskazanych czynności. Wnioskodawca podejmuje także wszelkie niezbędne działania, celem zgromadzenia dokumentów określonych w tym przepisie. W niektórych jednak przypadkach, gdy transport organizuje kupujący Spółka nie posiada listów przewozowych CMR z podpisami nabywcy towarów. Posiada natomiast list przewozowy CMR, wystawiony przez przewoźnika odbierającego towar (bez podpisu nabywcy), kopię faktury, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz oświadczenie nabywcy o otrzymaniu towarów. Równocześnie Zainteresowany posiada takie dokumenty jak: korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie oraz dokument potwierdzający zapłatę za towar.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, posiadając przedstawiony zestaw dokumentów ma prawo, zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, do zastosowania stawki podatku 0% w odniesieniu do dokonywanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. dokumenty potwierdzają, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone, zgodnie ze zleceniem nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W przedmiotowej sprawie Zainteresowany posiada dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 2 i 3, jednakże z posiadanego dokumentu przewozowego otrzymanego od przewoźnika nie wynika jednoznacznie, że towar został dostarczony do miejsca przeznaczenia. W opinii Spółki, w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 42 ust. 11, który stanowi, iż w przypadku, gdy dokumenty o których mowa w ust. 3-5 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności: korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie, dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu, dokumenty potwierdzające zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania, dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Zainteresowany zaznacza, iż ww. katalog dokumentów jest katalogiem otwartym, a Spółka jest w posiadaniu dokumentu potwierdzającego zapłatę za towar oraz dowodu potwierdzającego otrzymanie towarów przez ich nabywcę w postaci potwierdzenia otrzymania towarów.

W podsumowaniu Wnioskodawca stwierdził, że posiadane dokumenty uprawniają Spółkę do zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Artykuł 13 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (...).

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Dowodami o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

nbspnbsp-z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest, w znacznej mierze, od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze, niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnowej dostawy towarów mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 i ust. 4 ustawy, natomiast dokumenty wymienione w ust. 11, pełnią funkcję uzupełniającą, w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w niektórych przypadkach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, gdy transport towarów organizował kupujący, Wnioskodawca nie posiada listu przewozowego z podpisem nabywcy towarów. Posiada list przewozowy wystawiony przez przewoźnika odbierającego towar (bez podpisu nabywcy), kopię faktury i specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz oświadczenie nabywcy o otrzymaniu towarów. Równocześnie Spółka posiada takie dokumenty, jak korespondencja handlowa z nabywcą, jego zamówienie oraz dokument potwierdzający zapłatę za towar.

W przypadku, gdy dokument przewozowy otrzymany przez przewoźnika nie potwierdza jednoznacznie, że towar został dostarczony do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dokumentami które potwierdzają fakt dostawy mogą być również posiadane przez Spółkę ww. dokumenty, takie jak: oświadczenie nabywcy o otrzymaniu towarów, korespondencja handlowa, zamówienie, dokument potwierdzający zapłatę.

Biorąc pod uwagę powyższe unormowania oraz stan faktyczny opisany we wniosku, stwierdza się, iż Wnioskodawca posiada dokumenty spełniające wymogi dowodów, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, a tym samym Spółka ma prawo do zastosowania stawki podatku 0% do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, potwierdzonych tymi dokumentami.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.