ILPP2/443-709/13-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 19 lipca 2013 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 24 lipca 2013 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 29 lipca 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 października 2013 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 22 października 2013 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 23 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokonania pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z kupnem motocykla oraz paliwa do jego napędu - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokonania pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z kupnem motocykla oraz paliwa do jego napędu. Wniosek uzupełniono w dniu 22 października 2013 r. o przeformułowane pytanie oraz doprecyzowanie opisu sprawy i własnego stanowiska Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie inżynierii i związanego z nią doradztwa technicznego (71.12.Z), produkcji pozostałych pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli (29.10.E) oraz produkcji motocykli (30.91.Z), a ewidencja księgowa prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W związku z realizacją nowego projektu jakim jest pojazd trójkołowy napędzany silnikiem motocyklowym oraz w poszukiwaniu oszczędności, Zainteresowany zakupił motocykl. Po pierwsze w celach badawczo-rozwojowych dla niedawno otwartego projektu oraz, aby wykorzystać sprzęt w 100% jako środek transportu generujący relatywnie mniejsze koszty.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług;

2. Zakupiony motocykl jest ściśle związany z czynnościami opodatkowanymi. Motocykl jest wykorzystywany przede wszystkim do działalności badawczo-rozwojowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może odpisać w całości podatek od towarów i usług od zakupionego motocykla oraz paliwa do niego.

Zdaniem Wnioskodawcy, poprawny jest 100% odpis podatku VAT od zakupionego motocykla oraz przeznaczonego do niego paliwa.

Przepisy ustawy o VAT nie zawierają wprost ograniczenia w odliczaniu podatku VAT przy nabyciu motocykli i paliwa do ich napędu. Ograniczenia odnoszą się bowiem jedynie do "samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych". Ustawa o VAT nie definiuje jednak pojęcia "pojazdu samochodowego".

Ustawa o podatku VAT stanowi wprost, że "towary identyfikuje się na podstawie przepisów o statystyce publicznej". Takie stwierdzenie nakazuje więc wprost odnoszenie się do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Zgodnie z klasyfikacją PKWiU "samochody" i "motocykle" zaliczane są do zupełnie innych działów. W dziale 34 zatytułowanym "Pojazdy mechaniczne przyczepy i naczepy", wymienione są m.in. wszelkiego rodzaju samochody. Motocykle, które posiadają symbol PKWiU 35.4.1 zaklasyfikowano w odrębnym dziale zatytułowanym "Sprzęt transportowy pozostały", wśród m.in. statków, okrętów, lokomotyw, rowerów, motorowerów itp. Dlatego też Wnioskodawca uznaje, że podatnik ma prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego przy zakupie motocykla, motoroweru oraz paliwa do ich napędu (Pierwszy Urząd Skarbowy w Rzeszowie, 19 września 2005 r., I US-II/443/89/05).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (...).

Do dnia 31 grudnia 2010 r. zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Na mocy art. 1 pkt 11 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej: "ustawą nowelizującą", z dniem 1 stycznia 2011 r. zostały uchylone przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast przepisem art. 1 pkt 12 i pkt 14 ustawy nowelizującej dodano m.in.:

* przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,

* przepis art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług, określający zasady odliczenia podatku VAT od zakupu paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia wejścia w życie ww. przepisów, kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów oraz innych pojazdów samochodowych, reguluje przepis art. 3 ustawy nowelizującej.

W tym miejscu należy wskazać, że od dnia 1 stycznia 2013 r., mocą art. 10 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1456) w ww. ustawie nowelizującej wprowadzono następujące zmiany:

Zatem w wyniku wprowadzonych zmian zasady dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów oraz innych pojazdów samochodowych oraz paliw do ich napędu, określone w art. 3 i art. 4 ustawy nowelizującej stosuje się do dnia 31 grudnia 2013 r. Natomiast przepisy art. 86a ust. 1-10 i art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług wchodzą w życie dopiero z dniem 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tekst jedn.: od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tekst jedn.: ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei art. 3 ust. 2 powyższej ustawy stanowi, że przepis ust. 1 nie dotyczy:

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Natomiast zgodnie z treścią przepisu art. 4 ustawy nowelizującej w związku z art. 10 pkt 1 ustawy zmieniającej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że przewidziany przepisem art. 4 ustawy nowelizującej, zakaz odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, dotyczy tylko tych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, które wykorzystywane są do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 (tekst jedn.: pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony). Nie dotyczy on zatem pojazdów samochodowych, wymienionych enumeratywnie w art. 3 ust. 2 powyższej ustawy, które mocą tego ustępu zostały wyłączone z regulacji ust. 1 tego artykułu.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie inżynierii i związanego z nią doradztwa technicznego (71.12.Z), produkcji pozostałych pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli (29.10.E) oraz produkcji motocykli (30.91.Z), a ewidencja księgowa prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W związku z realizacją nowego projektu jakim jest pojazd trójkołowy napędzany silnikiem motocyklowym oraz w poszukiwaniu oszczędności, Zainteresowany zakupił motocykl. Po pierwsze w celach badawczo-rozwojowych dla niedawno otwartego projektu oraz, aby wykorzystać sprzęt w 100% jako środek transportu generujący relatywnie mniejsze koszty. Zakupiony motocykl jest ściśle związany z czynnościami opodatkowanymi. Motocykl jest wykorzystywany przede wszystkim do działalności badawczo-rozwojowej.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nowelizującej nie definiują pojęcia "pojazd samochodowy", dlatego też należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.). Stosownie bowiem do art. 3 ust. 2 ustawy zmieniającej ustawodawca określając pojazdy specjalne odsyła do przepisów prawa o ruchu drogowym. Oznacza to, iż dla potrzeb prawa podatkowego nie mogą być formułowane odrębne definicje, jeśli uprzednio zostały zdefiniowane w innych ustawach właściwych dla tego rodzaju zagadnień.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 i pkt 33 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, "pojazd" oznacza środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane, zaś "pojazd samochodowy" - pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Motocykl natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 45 cyt. wyżej ustawy, jest to pojazd samochodowy jednośladowy lub z bocznym wózkiem - wielośladowy.

Z kolei, od dnia 19 stycznia 2013 r., w związku ze zmianą ustawy - Prawo o ruchu drogowym wprowadzoną przez art. 125 pkt 3 lit. e ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. Nr 30, poz. 151), motocyklem jest pojazd samochodowy zaopatrzony w silnik spalinowy o pojemności skokowej przekraczającej 50 cm3, dwukołowy lub z bocznym wózkiem - wielośladowy; określenie to obejmuje również pojazd trójkołowy o symetrycznym rozmieszczeniu kół.

W świetle powyższego uznać należy, że obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. (również w 2013 r. - na podstawie cyt. art. 10 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej) ograniczenia wynikające z art. 3 i art. 4 ustawy nowelizującej mają również zastosowanie do motocykli z uwagi na fakt, iż motocykle uznane są za pojazdy samochodowe, a więc objęte są dyspozycją tych przepisów.

Wobec powyższego, mając na uwadze opis sprawy oraz przywołane przepisy, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy - z uwagi na treść art. 3 ust. 1 i ust. 2 ustawy nowelizującej - przy nabyciu motocykla wykorzystywanego do wykonywania czynności opodatkowanych, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w całości, a jedynie w ograniczonym zakresie, tj. 60% kwoty podatku określonej w fakturze - nie więcej jednak niż 6.000 zł. Ponadto, w konsekwencji ograniczenia wynikającego z art. 4 ustawy nowelizującej, Zainteresowany nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa do napędu motocykla.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.