ILPP2/443-709/12-2/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko B. reprezentowanej przez Radcę Prawnego Pana W., przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2012 r. (data wpływu 10 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z faktur dokumentujących leasing bankowozu oraz zakup paliwa do tego pojazdu - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z faktur dokumentujących leasing bankowozu oraz zakup paliwa do tego pojazdu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jako czynny podatnik VAT w okresie do dnia 31 grudnia 2012 r. w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zamierza nabyć na podstawie umowy leasingu operacyjnego pojazd stanowiący bankowóz typu C tj. pojazd specjalny w rozumieniu ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.). Pojazd ten, stosownie do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 września 2003 r. w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach (Dz. U. z 2007 r. Nr 137, poz. 968; dalej: Rozporządzenie), w dowodzie rejestracyjnym będzie posiadał wpis: rodzaj pojazdu: samochód specjalny, przeznaczenie: bankowóz.

Bankowóz będzie wykorzystywany wyłącznie do transportu gotówki, w głównej mierze do oddziału Spółki, na potrzeby zakupu towarów i usług, które Wnioskodawca może nabywać tylko i wyłącznie za gotówkę, a także w celu wypłaty wynagrodzeń dla pracowników (kierowców) oraz wypłaty zaliczek na poczet kosztów związanych ze świadczeniem przez Wnioskodawcę usług transportu towarów, podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy zaznaczyć, iż transport gotówki jest wykonywany kilkanaście razy w miesiącu. Potwierdzeniem powyższego są załączone przez Wnioskodawcę faktury VAT, opiewające na wysokie sumy, które zgodnie z ich treścią wskazują na dokonywanie przez Wnioskodawcę płatności gotówką. Poza tym należy wskazać, że Wnioskodawca nie będzie używał przedmiotowego samochodu do wykonywania innych czynności, niezwiązanych z transportem gotówki. Do innych celów Wnioskodawca posiada samochód osobowy, który nie jest przystosowany do transportu wartości pieniężnych.

Zakup bankowozu jest uzasadniony przede wszystkim tym, iż jest to pojazd przystosowany technicznie do zapobiegania kradzieży oraz trwałego zabarwienia transportowanej gotówki w przypadku podjęcia próby kradzieży. Bankowóz typu C, który ma zamiar nabyć Wnioskodawca jest wyposażony m.in. w: pojemniki specjalistyczne umożliwiające mocowanie i wyjmowanie pojemników przez osoby uprawnione oraz urządzenia do przechowywania wartości pieniężnych, immobiliser spełniający wymagania dyrektywy Rady nr 74/61/EWG z dnia 17 grudnia 1973 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie urządzeń zabezpieczających pojazdy silnikowe przed bezprawnym użyciem (Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, T 2, str. 49) lub Regulaminu nr 116 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite wymagania techniczne dotyczące ochrony pojazdów silnikowych przed bezprawnym użyciem; modułowy samochodowy system alarmowy spełniający wymagania Dyrektywy 74/61/EWG lub regulaminu nr 116 EKG ONZ, monitorowany z zewnątrz system lokalizacji satelitarnej i system sygnalizacji napadu, system transmisji alarmu przekazujący określone informacje o stanie pojazdu, oświetlenie przedziału z pojemnikami.

Transport, który wymaga dodatkowego zabezpieczenia obejmuje tylko i wyłącznie gotówkę, a więc krajowe znaki pieniężne.

Specyfika branży transportowej oraz zakres działalności Wnioskodawcy powoduje, że gotówka bardzo często wykorzystywana jest w działalności Wnioskodawcy, dlatego też wielokrotnie istnieje potrzeba transportowania pieniędzy samochodem. Używanie przez Wnioskodawcę specjalnego pojazdu typu C zapewni konieczne bezpieczeństwo transportu gotówki z siedziby Wnioskodawcy do oddziału, gdzie Wnioskodawca świadczy zdecydowaną większość usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę pojazdu na podstawie umowy leasingu operacyjnego, oznaczonego w dowodzie rejestracyjnym jako pojazd specjalny - bankowóz, Wnioskodawcy wykorzystującemu ten pojazd w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, wyłącznie w zakresie transportu wartości pieniężnych (gotówki), w rozumieniu § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (dalej: rozporządzenie), tj. do oddziału Wnioskodawcy, na potrzeby zakupu towarów i usług, które Wnioskodawca może nabywać tylko i wyłącznie za gotówkę, a także w celu wypłaty wynagrodzeń dla pracowników (kierowców) oraz wypłaty zaliczek na poczet kosztów związanych ze świadczeniem przez Wnioskodawcę usług transportu towarów, podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, będzie przysługiwać prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku VAT wykazanego na fakturach dokumentujących leasing takiego bankowozu oraz zakup paliwa do nabytego bankowozu.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do skorzystania z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości zarówno z faktur dokumentujących leasing bankowozu, jak i zakup paliwa do bankowozu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 UVAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie zaś z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.; dalej Nowelizacja) w okresie od dnia wejścia w życie Nowelizacji do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 UVAT, stanowi 60% kwoty podatku należnego z tytułu transakcji nabycia tego pojazdu, nie więcej jednak niż 6.000 zł. Natomiast w świetle art. 4 Nowelizacji, w okresie od dnia jej wejścia w życie do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 Nowelizacji.

Ponadto, na mocy art. 3 ust. 2 pkt 5 Nowelizacji, przepis art. 3 ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do Nowelizacji.

Pkt 2 Załącznika do Nowelizacji zalicza do pojazdów specjalnych bankowozy. Załącznik do Nowelizacji wskazuje ponadto, że wykaz dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawarte w odrębnych przepisach. W interpretacji indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 czerwca 2011 r. sygn. ILPP1/443-377/11-4/NS oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 lutego 2008 r., sygnatura IPPP1-443-51/08-2/RK (wydanej przez wejściem w życie Nowelizacji, ale dotyczącej analogicznych przepisów) wskazano, iż tymi odrębnymi przepisami są ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.) oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie.

W art. 2 pkt 36 Prawa o ruchu drogowym zapisano, iż użyte w ustawie określenia oznaczają; pojazd specjalny - pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

Zgodnie z § 7 ust. 1 Rozporządzenia, będącego przepisem wykonawczym do Prawa o ruchu drogowym, ustala się klasyfikację pojazdów, zawierającą określenia rodzajów, podrodzajów i przeznaczeń pojazdów, zwaną dale "klasyfikacją", stanowiącą załącznik nr 4 do Rozporządzenia. W załączniku nr 4 do Rozporządzenia w tabeli nr 3 (przeznaczenia pojazdów specjalnych) pod poz. nr 20, kod 520 zapisano "Bankowóz". W § 11 ust. 1 (pkt 23 i pkt 24) Rozporządzenia zapisano, iż dowód rejestracyjny, pozwolenie czasowe, w tym pozwolenie czasowe do wielokrotnego stosowania, wystawia się następująco: w rubryce "RODZAJ POJAZDU" - wpisuje się rodzą pojazdu zgodnie z klasyfikacją; w rubryce "PRZEZNACZENIE" - wpisuje się przeznaczenie pojazdu zgodnie z klasyfikacją; przeznaczenie pojazdu wpisuje się w przypadku, gdy przewiduje to klasyfikacja.

Jak powyżej wskazano, w przypadku gdy istnieje klasyfikacja dla danego samochodu, w dowodzie rejestracyjnym musi się znaleźć odpowiedni wpis potwierdzający przeznaczenie pojazdu. Jak wynika z ww. interpretacji indywidualnych " (...) rejestracja pojazdu na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym ma charakter decyzji administracyjnej, a zatem jest wiążąca dla wszystkich uczestników obrotu prawnego, w tym również organów podatkowych". Odpowiada to stanowisku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 czerwca 2005 r. sygn. akt FSP2421/04, który w wyroku wskazał, że: "Klasyfikacja samochodu w dowodzie rejestracyjnym ma decydujące znaczenie w sprawie podatkowej, w której ocena pewnych uprawnień lub ograniczeń uzależniona jest od treści tego dokumentu". Reasumując, skoro dowód rejestracyjny samochodu zakupionego przez Wnioskodawcę będzie zawierał wpis, iż pojazd jest samochodem specjalnym o przeznaczeniu "Bankowóz", Wnioskodawca będzie uprawniony do skorzystania z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości zarówno od zakupu paliwa do tego samochodu, jak też z faktury dokumentującej leasing samochodu.

Nie ulega również wątpliwości, że w niniejszym stanie faktycznym spełniony jest warunek wykorzystywania bankowozu do wykonywania czynności opodatkowanych. Używanie bankowozu ma na celu właściwą ochronę wartości pieniężnych, tj. gotówki transportowanej do oddziału Wnioskodawcy, na potrzeby zakupu towarów i usług, które Wnioskodawca może nabywać tylko i wyłącznie za gotówkę, a także w celu wypłaty wynagrodzeń dla pracowników (kierowców) oraz wypłaty zaliczek na poczet kosztów związanych ze świadczeniem przez Wnioskodawcę usług transportu towarów, podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy podkreślić, że osoba reprezentująca Wnioskodawcę (Prezes Zarządu komplementariusza) jest zmuszona jednorazowo mieć przy sobie nawet 30.000 zł, które przeznacza na cele, o których mowa powyżej. Wykorzystywanie bankowozu w ramach wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest zatem racjonalne i uzasadnione potrzebą ograniczenia ryzyka związanego z kradzieżą wysokich sum.

Należy zaznaczyć, iż transport gotówki nie jest zdarzeniem sporadycznym i jest wykonywany kilkanaście razy w miesiącu. Potwierdzeniem powyższego są załączone przez Wnioskodawcę faktury VAT, opiewające na wysokie sumy, które zgodnie z ich treścią wskazują na dokonywanie przez Wnioskodawcę płatności gotówką.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje do dnia 31 grudnia 2012 r. prawo do odliczania podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących leasing bankowozu oraz paliwa wykorzystywanego do jego eksploatacji. Wynika to z faktu, iż bankowóz jest pojazdem specjalnym w rozumieniu ustawy - Prawo o ruchu drogowym, o przeznaczeniu wymienionym w poz. 2 załącznika do Nowelizacji, a ponadto będzie on wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawca wraz z wnioskiem przedkłada następujące dokumenty:

* odpis aktualny z KRS, potwierdzający fakt istnienia oddziału Spółki,

* odpisy faktur VAT, potwierdzające fakt dokonywania zakupu towarów i usług za gotówkę.

Reasumując należy uznać, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe, co potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 6 czerwca 2011 r. sygn. ILPP1/443-377/11-4/NS, dotycząca zbliżonego stanu faktycznego w stosunku do przedstawionego w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie mając bezwarunkowego charakteru, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, przy czym podatek naliczony winien dotyczyć zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez podatnika.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem określonych kategorii samochodów, regulują przepisy art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy nowelizującej, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

Zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

W świetle art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Z powyższych regulacji wynika, że obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania m.in. do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do tej ustawy.

Ww. załącznik zawiera następujący wykaz przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5:

W objaśnieniu do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.), przez "pojazd specjalny" należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

W świetle § 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128) - dalej rozporządzenie - bankowozy to pojazdy samochodowe przeznaczone do transportu wartości pieniężnych, oznaczone w zależności od konstrukcji i zabezpieczenia technicznego jako typy: A, B i C.

Według § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia, wymagania techniczne bankowozów określają załączniki do rozporządzenia:

Według załącznika nr 5 do ww. rozporządzenia ("Ogólne wymagania techniczne dla bankowozu typu C"):

Z wniosku wynika, iż Spółka jako czynny podatnik VAT w okresie do dnia 31 grudnia 2012 r. w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zamierza nabyć na podstawie umowy leasingu operacyjnego pojazd stanowiący bankowóz typu C, tj. pojazd specjalny w rozumieniu ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.). Pojazd ten, stosownie do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 września 2003 r. w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach (Dz. U. z 2007 r. Nr 137, poz. 968; dalej: Rozporządzenie), w dowodzie rejestracyjnym będzie posiadał wpis: rodzaj pojazdu: samochód specjalny, przeznaczenie: bankowóz.

Bankowóz będzie wykorzystywany wyłącznie do transportu gotówki, w głównej mierze do oddziału Spółki, na potrzeby zakupu towarów i usług, które Wnioskodawca może nabywać tylko i wyłącznie za gotówkę, a także w celu wypłaty wynagrodzeń dla pracowników (kierowców) oraz wypłaty zaliczek na poczet kosztów związanych ze świadczeniem przez Wnioskodawcę usług transportu towarów, podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Transport gotówki jest wykonywany kilkanaście razy w miesiącu. Poza tym Wnioskodawca nie będzie używał przedmiotowego samochodu do wykonywania innych czynności, niezwiązanych z transportem gotówki. Do innych celów Wnioskodawca posiada samochód osobowy, który nie jest przystosowany do transportu wartości pieniężnych.

Zakup bankowozu jest uzasadniony przede wszystkim tym, iż jest to pojazd przystosowany technicznie do zapobiegania kradzieży oraz trwałego zabarwienia transportowanej gotówki w przypadku podjęcia próby kradzieży. Bankowóz typu C, który ma zamiar nabyć Wnioskodawca jest wyposażony m.in. w: pojemniki specjalistyczne umożliwiające mocowanie i wyjmowanie pojemników przez osoby uprawnione oraz urządzenia do przechowywania wartości pieniężnych, immobiliser spełniający wymagania Dyrektywy Rady nr 74/61/EWG z dnia 17 grudnia 1973 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie urządzeń zabezpieczających pojazdy silnikowe przed bezprawnym użyciem (Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, T 2, str. 49) lub Regulaminu nr 116 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite wymagania techniczne dotyczące ochrony pojazdów silnikowych przed bezprawnym użyciem; modułowy samochodowy system alarmowy spełniający wymagania dyrektywy 74/61/EWG lub regulaminu nr 116 EKG ONZ, monitorowany z zewnątrz system lokalizacji satelitarnej i system sygnalizacji napadu, system transmisji alarmu przekazujący określone informacje o stanie pojazdu, oświetlenie przedziału z pojemnikami.

Transport, który wymaga dodatkowego zabezpieczenia obejmuje tylko i wyłącznie gotówkę, a więc krajowe znaki pieniężne.

Specyfika branży transportowej oraz zakres działalności Wnioskodawcy powoduje, że gotówka bardzo często wykorzystywana jest w działalności Wnioskodawcy, dlatego też wielokrotnie istnieje potrzeba transportowania pieniędzy samochodem. Używanie przez Wnioskodawcę specjalnego pojazdu typu C zapewni konieczne bezpieczeństwo transportu gotówki z siedziby Wnioskodawcy do oddziału, gdzie Wnioskodawca świadczy zdecydowaną większość usług.

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane uregulowania w zakresie podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że - wbrew opinii Wnioskodawcy - w związku z leasingiem samochodu specjalnego, stanowiącego bankowóz typu C, Zainteresowany nie nabędzie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących leasing bankowozu, jak również zakup paliwa do napędu tego samochodu. Skoro bowiem prawo to przysługuje w związku z leasingiem pojazdu o specjalnym przeznaczeniu i nabyciem paliwa do jego napędu, wykorzystywanie bankowozu do celów innych niż jego przeznaczenie, wyklucza możliwość skorzystania z niego. Należy wskazać, że aby móc odliczyć w pełnej wysokości podatek naliczony związany z leasingiem samochodu o specjalnym przeznaczeniu (np. bankowozu) i podatek naliczony przy zakupie paliwa służącego do jego napędu, pojazd ten winien służyć działalności opodatkowanej podatnika i to takiej, w której jego wykorzystywanie jest konieczne. Tytułem przykładu można wskazać wykorzystywanie bankowozu do świadczenia usług przewozu wartości pieniężnych. Nie jest nią natomiast - w ocenie tut. Organu - działalność Wnioskodawcy, w zakresie usług transportu towarów, z którą wiąże się przewożenie m.in. gotówki, w głównej mierze do oddziału Spółki w Opolu, na potrzeby zakupu towarów i usług, które Wnioskodawca może nabywać tylko i wyłącznie za gotówkę, a także w celu wypłaty wynagrodzeń dla pracowników (kierowców) oraz wypłaty zaliczek na poczet kosztów związanych ze świadczeniem przez Wnioskodawcę usług transportu towarów, podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Reasumując należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących leasing bankowozu w wysokości 60% kwoty podatku określonych w tych fakturach, nie więcej jednak niż 6.000 zł. Zainteresowanemu nie będzie natomiast przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do napędu tego samochodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.