ILPP2/443-702/11-4/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2011 r. (data wpływu 20 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 lipca 2011 r. (data wpływu 7 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych, finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych - jest prawidłowe.

W dniu 20 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 lipca 2011 r. (data wpływu 7 lipca 2011 r.), w którym doprecyzowano opis stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie szkoleń na terenie całego kraju zakwalifikowaną jako usługi edukacyjne. Do dnia 31 grudnia 2010 r. zwolnienie od VAT usług edukacyjnych miało charakter przedmiotowy i obejmowało wszystkie jednostki świadczące szeroko rozumiane usługi w zakresie edukacji.

Od 1 stycznia 2011 r., w związku ze zmianą ustawy o podatku VAT, Wnioskodawczyni zarejestrowała się w US jako podatnik VAT, ponieważ nie jestem jednostką kwalifikującą się do art. 43 ust. 1 pkt 26.

Od początku roku Zainteresowana wystawia faktury za swoje usługi ze stawką VAT 23%. Nurtuje ją jednak pytanie, ponieważ świadczy usługi szkoleniowe w większości dla terenowych jednostek budżetowych (pracowników urzędów gmin, miast, szkół, sądów itp.), czy świadczone przez nią usługi dla jednostek budżetowych kwalifikowałyby się jako zwolnione od VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c), tj. finansowane w całości ze środków publicznych (Wnioskodawczyni zaznaczyła, że nie posiada akredytacji systemu oświaty). Na tak zadane pytanie w Urzędzie Skarbowym, jak również w Krajowej Informacji Podatkowej Zainteresowana nie otrzymała odpowiedzi, problem stanowiła definicja środków publicznych, czy środki będące w dyspozycji jednostek budżetowych są środkami publicznymi. Polecono Wnioskodawczyni zwrócenie się o interpretację na piśmie. Podobno miała się ukazać interpretacja doprecyzowująca pkt 29 art. 43, ale do tej pory Wnioskodawczyni z niczym takim się nie spotkała.

Definicję środków publicznych określa ustawa o finansach publicznych, która mówi: że środkami publicznymi są między innymi dochody publiczne, środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi w tym pochodzące z funduszy strukturalnych i funduszy spójności UE, przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek zaliczanych do sektora finansów publicznych, uzyskane w związku z prowadzoną przez nie działalnością (zwłaszcza z tytułu należności za świadczone usługi publiczne np. szpitalne, kulturalne, edukacyjne) oraz pochodzące z innych źródeł. Finansami publicznymi nazywamy środki pieniężne będące w dyspozycji organów państwa i samorządu terytorialnego czyli podmiotów publicznych.

W myśl art. 5 ww. ustawy do sektora finansów publicznych zalicza się między innymi:

W związku z powyższym, Zainteresowana uważa, że jej działalność w zakresie świadczenia usług edukacyjnych dla ww. jednostek finansowana przez te jednostki ze środków publicznych mieści się w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c).

Niejasnym dla Wnioskodawczyni jest również pkt 29 lit. a) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach - "jakich przepisach".

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana wskazała, iż z uwagi na fakt, że prowadzone przez nią szkolenia mają na celu uzyskanie lub też uaktualnianie wiedzy do celów zawodowych to szkolenia te są zaliczane do usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku VAT.

Kwalifikację wykonywanych usług oparto o przepis art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r., który wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. 1) Dyrektywy 77/388/EWG obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Ponadto Zainteresowana wskazała, iż prowadzi usługi w oparciu o ustawę o swobodzie działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza polega na organizowaniu szkoleń dla dwóch kategorii podmiotów: jednostek sektora finansów publicznych (w większości) oraz podmiotów gospodarczych. Szkolenia trwają od 5 do 15 godzin. Tematyka organizowanych szkoleń jest następująca:

* Prawo pracy (np. czas pracy w praktyce, prawo pracy w praktyce, dokumentacja kadrowa),

* Rachunkowość budżetowa (np. wydatki strukturalne, ewidencja wydatków budżetowych, ewidencja dochodów budżetowych, nowy plan kont),

* Ubezpieczenia społeczne,

* Ochrona danych osobowych,

* Instrukcja kancelaryjna,

* Prawo budowlane,

* Aktualne zmiany w podatku VAT.

Zainteresowana podkreśliła, iż nie jest objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania (art. 43 pkt 26), nie posiada również akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz nie prowadzi usług w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Świadczone usługi dla jednostek sektora finansów publicznych finansowane są przez te jednostki w całości ze środków publicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi edukacyjne świadczone przez Wnioskodawczynię w oparciu o przedstawione we wniosku argumenty, finansowane w całości ze środków publicznych przez odbiorców usług są zwolnione od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, usługi świadczone dla jednostek opisanych we wniosku finansowane ze środków publicznych na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) powinny być zwolnione od podatku VAT, dla pozostałych odbiorców powinny być opodatkowane stawką 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem, podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak wynika z regulacji art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie natomiast z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono również od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, państwa członkowskie zwalniają m.in. kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Podmioty objęte systemem oświaty zostały wskazane w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.). I tak zgodnie z tym przepisem system oświaty obejmuje:

Zgodnie z art. 82 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, osoby fizyczne i prawne mogą zakładać placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

Placówki niepubliczne mogą zatem być zakładane i prowadzone przez osoby fizyczne lub osoby prawne niebędące jednostkami samorządu terytorialnego.

Podkreślić w tym miejscu należy, iż nie jest konieczne by usługa kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania. Zwolnienie określone w powyżej wskazanym przepisie ma zastosowanie wyłącznie do usług kształcenia wymienionych w zaświadczeniu właściwego organu o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.

W art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy postanowiono, iż zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

W oparciu o przepis § 13 ust. 1 pkt 19 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.) zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z kolei w § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia postanowiono, iż zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Tożsame zwolnienia zawarte zostały w przepisach § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.).

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługę podstawową (§ 13 ust. 8 ww. rozporządzenia).

Natomiast od dnia 1 lipca 2011 r. przepis § 13 ust. 1 pkt 19 ww. rozporządzenia obowiązuje w brzmieniu: zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługę podstawową.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L. Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Środkami publicznymi, w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) są:

Powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą na organizowaniu szkoleń dla dwóch kategorii podmiotów, tj. dla jednostek sektora finansów publicznych (w większości) oraz podmiotów gospodarczych. Jednakże Zainteresowana nie jest jednostką objętą systemem oświaty, w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania.

Biorąc pod uwagę powyższy opis sprawy oraz powołane regulacje stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawczyni nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia lub wychowania - nie może korzystać w zakresie przedmiotowych usług ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

W zakresie, w jakim świadczone przez Wnioskodawczynię usługi będące przedmiotem wniosku nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy ze względu na nie wypełnienie powyższych wymogów, należy określić, czy mogą korzystać ze zwolnienia przedstawionego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawczyni wskazała, iż z uwagi na fakt, że prowadzone przez nią szkolenia mają na celu uzyskanie lub też uaktualnianie wiedzy do celów zawodowych to szkolenia te są zaliczane do usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku VAT. Szkolenia trwają od 5 do 15 godzin. Tematyka organizowanych szkoleń jest następująca:

* Prawo pracy (np. czas pracy w praktyce, prawo pracy w praktyce, dokumentacja kadrowa),

* Rachunkowość budżetowa (np. wydatki strukturalne, ewidencja wydatków budżetowych, ewidencja dochodów budżetowych, nowy plan kont),

* Ubezpieczenia społeczne,

* Ochrona danych osobowych,

* Instrukcja kancelaryjna,

* Prawo budowlane,

* Aktualne zmiany w podatku VAT.

Zainteresowana podkreśliła, iż nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz nie prowadzi usług w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, a świadczone usługi dla jednostek sektora finansów publicznych finansowane są przez te jednostki w całości ze środków publicznych.

Z uwagi na fakt, że świadczone przez Wnioskodawczynię usługi szkoleniowe nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, a także Zainteresowana nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie świadczonych usług. W związku z tym, Zainteresowana nie korzysta ze zwolnienia dla świadczonych usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) i b ustawy.

Natomiast w myśl regulacji zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż świadczone przez Wnioskodawczynię po dniu 1 stycznia 2011 r. usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego na rzecz jednostek sektora finansów publicznych finansowane w całości ze środków publicznych - korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy. Natomiast szkolenia, które nie są finansowane z tych środków należy opodatkować 23% stawką podatku.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż od dnia 1 lipca 2011 r. stosuje się Rozporządzenie Wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (D. U. UE L 77/1), natomiast od dnia 1 lipca 2011 r. traci moc Rozporządzenie Rady (WE) Nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L 288).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego stanu faktycznego, w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych, finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych. Natomiast w kwestii dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego została wydana odrębne interpretacja indywidualna nr ILPP2/443-702/11-5/EN z dnia 3 sierpnia 2011 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.