ILPP2/443-698/08-2/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2008 r. (data wpływu 30 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia za osiągnięcie uzgodnionego poziomu obrotów i jego dokumentowania - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia za osiągnięcie uzgodnionego poziomu obrotów i jego dokumentowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma poszerzyła umowę handlową z największym odbiorcą jej wyrobów o punkt w brzmieniu: "Dostawca udziela Nabywcy rabatu historycznego, który będzie naliczany za zakupy netto (...)"" (...) pod warunkiem dokonania przez odbiorcę zakupów za kwotę zgodną z podanymi niżej progami obrotów. Rabat będzie udzielony z momentem dokonania zapłaty kwoty wynagrodzenia powodującej przekroczenie progu obrotów określonej w poniższej tabeli (...)".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymany przez nabywcę towarów rabat historyczny - bonus pieniężny stanowi dla niego zapłatę za wykonanie usługi, jaką miałoby być dokonanie zakupów na określoną wartość i czy czynność tą należy dokumentować fakturą VAT jako sprzedaż usług ze stawką 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy, osiągnięcie przez nabywcę towarów określonej wielkości obrotów z danym sprzedawcą nie jest usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem wypłacony temu nabywcy towarów bonus nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług. Bonus winien być dokumentowany notą obciążeniową bądź uznaniową w zależności od umowy (skoro nie jest dostawą, ani usługą to nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W świetle art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku (...). Na podstawie art. 29 ust. 4 ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Bonusy (premie pieniężne) wypłacane są nabywcom w celu intensyfikacji sprzedaży towarów, dotyczy to m.in. przypadków kiedy sprzedawca z różnych przyczyn (np. dokonania u niego określonego pułapu zakupów w określonym czasie) po dokonaniu dostawy udziela nabywcy tzw. bonusu (premii pieniężnej), polegającego na wypłacaniu określonych kwot pieniężnych. Różnorodność działań i sytuacji gospodarczych będących podstawą do ich wypłacenia sprawia, że skutki podatkowe w podatku od towarów i usług dotyczące wypłacanych nabywcom bonusów (premii pieniężnych), powinny być ustalane w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego występującego u podatnika, przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności wiążących się z dokonaniem tych wypłat.

W przypadkach, gdy wypłacany bonus (premia pieniężna) związany jest z konkretną dostawą, nawet jeżeli jest to bonus (premia) wypłacany po dokonaniu zapłaty za fakturę, powinien być traktowany jako rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy.

W praktyce występują takie sytuacje, gdzie bonus (premia pieniężna) jest wypłacany z tytułu dokonywania przez nabywcę zakupów określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie, a bonus ten (premia) nie jest związany z żadną konkretną dostawą. W takim przypadku należy uznać, że wypłacony bonus (premia pieniężna) związany jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taki bonus (premię), które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Świadczeniem usług jest bowiem każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Otrzymanie przedmiotowego bonusu (premii pieniężnej) jest rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się nabywcy w stosunku do sprzedawcy. Zachowanie nabywcy stanowi w tym przypadku świadczenie usługi za wynagrodzeniem na rzecz sprzedającego. Jako zapłatę za wykonaną usługę podatnik otrzymuje bonus (premię pieniężną).

Zatem, pomiędzy stronami istnieje więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o VAT stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem.

W świetle powyższego, zachowanie nabywcy towarów polegające np. na osiągnięciu określonego w umowie pułapu zakupów w określonym czasie, należy uznać za świadczenie usług zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, tj. wg stawki 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że pomiędzy podatnikami istnieje umowa handlowa regulująca wzajemną współpracę, na podstawie której, przy spełnieniu określonych warunków dostawca jest zobowiązany do wypłaty rabatu historycznego - bonusu pieniężnego. Bonus ten nie ma charakteru dobrowolnego, jest bowiem uzależniony od konkretnego zachowania nabywcy. W takim przypadku przedmiotowy bonus stanowi rodzaj wynagrodzenia dla nabywcy za świadczone na rzecz dostawcy usługi.

Otrzymanie bonusu powinno zostać udokumentowane, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, fakturą VAT spełniającą wymogi, o których mowa w § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

Reasumując, jeżeli wypłacany przez Wnioskodawcę bonus nie jest związany z żadną konkretną dostawą wówczas stanowi wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych. W związku z powyższym, przedmiotowy bonus będący wynagrodzeniem za świadczenie usług należy dokumentować, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, fakturą VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wniosek w zakresie stanu faktycznego dotyczącego opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania i udokumentowania bonusu został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 29 października 2008 r. nr ILPP2/443-698/08-3/AD.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.