ILPP2/443-694/13-5/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 15 lipca 2013 r. (data wpływu 24 lipca 2013 r.) uzupełnionym pismem z 22 października 2013 r. (data wpływu 28 października 2013 r.) oraz pismem z 25 października 2013 r. (data wpływu 29 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 24 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu. Wniosek uzupełniono pismem z 22 października 2013 r. (data wpływu 28 października 2013 r.) oraz pismem z 25 października 2013 r. (data wpływu 29 października 2013 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i z tego tytułu jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Dnia 1 września 1999 r., na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego, nabył od osób fizycznych (małżeństwa) grunt niezabudowany (teren rolny) o łącznej powierzchni ponad 1,5 ha. Podatek VAT przy zakupie nie wystąpił.

Plany Wnioskodawcy dla części zakupionej działki dotyczyły uruchomienia na jej terenie punktu sprzedażowego stanowiącego element prowadzonej działalności gospodarczej, i tak też się stało.

Dnia 31 grudnia 2001 r., dokumentem OT, grunt został wprowadzony do ewidencji majątku firmy. Stawka amortyzacyjna zgodna z KŚT 0% - grunt nie podlega amortyzacji. W toku uzyskania wszelkich pozwoleń na uruchomienie punktu sprzedażowego na omawianej działce (w tym pozwolenie na budowę budynku handlowego), działka ta w ewidencji rejestru gruntów została podzielona na dwa sektory:

1. Bi - teren z zabudową o łącznej powierzchni 0,96 ha - jest to obszar, na którym wzniesiono budynek i prowadzona jest działalność gospodarcza do dnia dzisiejszego;

2. RVI - tereny orne o powierzchni 0,54 ha - teren ten nigdy nie utracił cech rolnych (uprawy rolne, pas zieleni), Wnioskodawca nadmienia, że od tej powierzchni zawsze do gminy płacony był podatek rolny.

Dla obszaru, na którym znajduje się omawiany teren, funkcjonuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (Uchwała Rady Miejskiej z kwietnia 2000 r.), z którego wynika, że jest to teren przeznaczony pod zabudowę obiektami budowlanymi.

W 2012 r. Zainteresowany dokonał podziału omawianej działki. W efekcie podziału powstały dwie niezależne od siebie działki. Przy czym podział utrzymał dotychczasowe przeznaczenie poszczególnych działek. I tak:

Wnioskodawca podjął również decyzję w sprawie wycofania tej drugiej działki o cechach ornych z ewidencji majątku trwałego prowadzonej działalności gospodarczej, z przeznaczeniem na cele osobiste. Grunt ten stał się majątkiem prywatnym Zainteresowanego, który ma posłużyć zaspokojeniu jego osobistych potrzeb w postaci remontu domu oraz nakładów na leczenie (w tym prywatne), a potrzeby w tym temacie są coraz większe z racji wieku Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że wycofał grunt z prowadzonej działalności gospodarczej 15 stycznia 2013 r. Środki uzyskane ze sprzedaży omawianego gruntu zamierza przeznaczyć na cele prywatne, w szczególności:

* remont domu - dom nie jest budynkiem nowym, wymaga ciągłych napraw i remontów (cieknący dach, konieczność zrobienia nowej elewacji i ocieplenia budynku). Ponadto, Wnioskodawca musi całkowicie zmienić funkcjonalność łazienki. Jest człowiekiem już starszym, dlatego pewne zwykłe czynności życiowe stają się dla niego coraz bardziej trudne. Koniecznością jest takie przystosowanie łazienki, aby można w niej było zamontować kabinę prysznicową (aktualnie jest wanna).

* leczenie - Wnioskodawca ma 67 lat i jest to wiek, w którym pojawia się coraz więcej dolegliwości.

Wnioskodawca nadmienia również, że na jego utrzymaniu pozostaje 13-letni syn, a więc niewątpliwie część środków uzyskanych z ewentualnego zbycia działki zostanie przeznaczona na potrzeby i edukację syna Zainteresowanego.

Grunt po wycofaniu z działalności gospodarczej nie podlegał żadnemu podziałowi i podlegać już nie będzie. Stanowi on jedną działkę i to się nigdy nie zmieni. Dla przedmiotowej działki nie występowano o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Wnioskodawca dokonywał sprzedaży gruntów, jednakże były to działania jednostkowe. Posiada gospodarstwo rolne wielohektarowe, jest aktywnie działającym rolnikiem. W 2006 r., w ramach gospodarstwa rolnego, Wnioskodawca nabył pole na podstawie umowy kupna-sprzedaży (bez VAT) o bardzo słabej klasie ziemi, łączna powierzchnia pola to 2,8 ha. Plony z tego pola byty bardzo ubogie, Zainteresowany dokładał do produkcji. Dlatego też w 2008 r. grunt ten postanowił podzielić na działki o charakterze mieszkaniowym. W sumie po podziale powstało 15 działek. Do dnia dzisiejszego Zainteresowany sprzedał zaledwie 2 działki. Wynika to być może z faktu, że Wnioskodawca nigdy nie podjął aktywnych działań marketingowych związanych z tymi działkami. Nabywcami tych 2 działek stali się ich bezpośredni sąsiedzi (powiększenie siedliska) lub mieszkańcy tej miejscowości. Po wycofaniu niniejszej nieruchomości z działalności gospodarczej nie była ona wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej ani też rolnej. Przedmiotowy grunt po wycofaniu z ewidencji majątku trwałego firmy (jak również w okresie, kiedy widniał w tej ewidencji) nie był przedmiotem umowy dzierżawy, najmu lub innej umowy o podobnym charakterze. Wnioskodawca nie zamierza podejmować żadnych działań idących w stronę zwiększenia atrakcyjności tej nieruchomości pod kątem jej sprzedaży. Jedyne działanie Zainteresowanego, to umieszczenie tablicy z napisem "sprzedam" wraz z numerem telefonu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy sytuacji ewentualnej sprzedaży gruntu w stanie faktycznym opisanym powyżej, tj. sprzedaży gruntu o statucie majątku prywatnego, celem zaspokojenia potrzeb osobistych.

Czy w tej sytuacji Zainteresowany występuje jako podatnik podatku VAT, czy też nie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku ewentualnej sprzedaży takiego gruntu - nie spełnia on przesłanek, o których mówi art. 15 ustawy VAT. Tym samym, dla tej transakcji Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT. Jest to stricte majątek prywatny o przeznaczeniu na zaspokojenie potrzeb osobistych, a ewentualna tego typu transakcja będzie jednorazowa bez okoliczności wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy. Podsumowując Zainteresowany uważa, że sprzedaż tego gruntu jest dokonywana w ramach sprzedaży prywatnego majątku i nie jest opodatkowana podatkiem VAT. Transakcja ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem p.c.c.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem, w świetle przytoczonych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że w 2012 r. Zainteresowany dokonał podziału omawianej działki. W efekcie podziału powstały dwie niezależne od siebie działki. Przy czym podział utrzymał dotychczasowe przeznaczenie poszczególnych działek. Pierwsza z nich jest ściśle powiązana z prowadzoną działalnością gospodarczą, jest zabudowana i jej powierzchnia to 0,96 ha. Druga z nich dotyczy części rolnej, niezabudowanej, po podziale w wykazie zmian gruntowych (stan z ewidencji gruntów i budynków) uznana jest nadal jako RVI - tereny orne. Wnioskodawca podjął również decyzję w sprawie wycofania drugiej działki (o cechach ornych) z ewidencji majątku trwałego prowadzonej działalności gospodarczej, z przeznaczeniem na cele osobiste. Grunt ten stał się majątkiem prywatnym Wnioskodawcy. Zainteresowany wskazał, że wycofał grunt z prowadzonej działalności gospodarczej 15 stycznia 2013 r.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tą rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i z tego tytułu jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Dnia 1 września 1999 r., na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego, nabył od osób fizycznych (małżeństwa) grunt niezabudowany (teren rolny) o łącznej powierzchni ponad 1,5 ha. Podatek VAT przy zakupie nie wystąpił. Plany Wnioskodawcy dla części zakupionej działki dotyczyły uruchomienia na jej terenie punktu sprzedażowego stanowiącego element prowadzonej działalności gospodarczej, i tak też się stało. Dnia 31 grudnia 2001 r., dokumentem OT, grunt został wprowadzony do ewidencji majątku firmy. Stawka amortyzacyjna zgodna z KŚT 0% - grunt nie podlega amortyzacji. W toku uzyskania wszelkich pozwoleń na uruchomienie punktu sprzedażowego na omawianej działce (w tym pozwolenie na budowę budynku handlowego), działka ta w ewidencji rejestru gruntów została podzielona na dwa sektory: 1) Bi - teren z zabudową o łącznej powierzchni 0,96 ha - jest to obszar, na którym wzniesiono budynek i prowadzona jest działalność gospodarcza do dnia dzisiejszego; 2) RVI - tereny orne o powierzchni 0,54 ha - teren ten nigdy nie utracił cech rolnych (uprawy rolne, pas zieleni), Wnioskodawca nadmienia, że od tej powierzchni zawsze do gminy płacony był podatek rolny. Dla obszaru, na którym znajduje się omawiany teren, funkcjonuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika, że jest to teren przeznaczony pod zabudowę obiektami budowlanymi. W 2012 r. Zainteresowany dokonał podziału omawianej działki. W efekcie podziału powstały dwie niezależne od siebie działki. Przy czym podział utrzymał dotychczasowe przeznaczenie poszczególnych działek. I tak, pierwsza z nich jest ściśle powiązana z prowadzoną działalnością gospodarczą, jest zabudowana i jej powierzchnia to 0,96 ha; druga z nich dotyczy części rolnej, niezabudowanej, po podziale w wykazie zmian gruntowych (stan z ewidencji gruntów i budynków) uznana jest nadal jako RVI - tereny orne. Wnioskodawca podjął również decyzję w sprawie wycofania tej drugiej działki o cechach ornych z ewidencji majątku trwałego prowadzonej działalności gospodarczej, z przeznaczeniem na cele osobiste. Grunt ten stał się majątkiem prywatnym Zainteresowanego, który ma posłużyć zaspokojeniu jego osobistych potrzeb w postaci remontu domu oraz nakładów na leczenie (w tym prywatne). W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że wycofał grunt z prowadzonej działalności gospodarczej 15 stycznia 2013 r. Grunt po wycofaniu z działalności gospodarczej nie podlegał żadnemu podziałowi i podlegać już nie będzie. Stanowi on jedną działkę i to się nigdy nie zmieni. Dla przedmiotowej działki nie występowano o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Wnioskodawca dokonywał sprzedaży gruntów, jednakże byty to działania jednostkowe. Posiada gospodarstwo rolne wielohektarowe, jest aktywnie działającym rolnikiem. W 2006 r., w ramach gospodarstwa rolnego, Wnioskodawca nabył pole na podstawie umowy kupna-sprzedaży (bez VAT) o bardzo słabej klasie ziemi, łączna powierzchnia pola to 2,8 ha. Plony z tego pola byty bardzo ubogie, Zainteresowany dokładał do produkcji. Dlatego też w 2008 r. grunt ten postanowił podzielić na działki o charakterze mieszkaniowym. W sumie po podziale powstało 15 działek. Do dnia dzisiejszego Zainteresowany sprzedał 2 działki. Wnioskodawca nigdy nie podjął aktywnych działań marketingowych związanych z tymi działkami. Nabywcami tych 2 działek stali się ich bezpośredni sąsiedzi (powiększenie siedliska) lub mieszkańcy tej miejscowości. Po wycofaniu niniejszej nieruchomości z działalności gospodarczej nie była ona wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej ani też rolnej. Przedmiotowy grunt po wycofaniu z ewidencji majątku trwałego firmy (jak również w okresie, kiedy widniał w tej ewidencji) nie był przedmiotem umowy dzierżawy, najmu lub innej umowy o podobnym charakterze. Wnioskodawca nie zamierza podejmować żadnych działań idących w stronę zwiększenia atrakcyjności tej nieruchomości pod kątem jej sprzedaży. Jedyne działanie Zainteresowanego, to umieszczenie tablicy z napisem "sprzedam" wraz z numerem telefonu.

Z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca, zdaniem tut. Organu, nie podejmie ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami (np. podział gruntu, uzbrojenie terenu, ogrodzenie działek, ogłoszenie w prasie w poszukiwaniu nabywców itd.). Grunt ten - po wydzieleniu z prowadzonej działalności gospodarczej - nie był i nie jest wykorzystywany w jakiejkolwiek działalności gospodarczej, w tym rolniczej oraz nie był przedmiotem umowy dzierżawy, najmu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Zatem, w niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Zainteresowanego za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku z tą sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

W przedmiotowej sprawie uznać zatem należy, że Zainteresowany dokonując sprzedaży działki przeznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele budowlane nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości gruntowej, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, w przedmiotowej sprawie Zainteresowany, zbywając nieruchomość stanowiącą jego majątek prywatny, korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego - stosownie do zapisów orzecznictwa - transakcja zbycia nieruchomości gruntowej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę działki (wydzielonej na potrzeby osobiste z prowadzonej działalności gospodarczej), nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zainteresowany, w związku z dostawą przedmiotowego gruntu, będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w wydanej interpretacji rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności opodatkowania przekazania nieruchomości z działalności gospodarczej na potrzeby osobiste oraz opodatkowania przedmiotowej transakcji podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.